Historia perfumAutor:Dr n. farm. PrzemysÂław Rokicki
ÂŻrĂłdÂło: DOZ.pl
Historia perfum rozpoczyna siê od czasów pracz³owieka, zauwa¿y³, ¿e niektóre drzewa, szczególnie te bogate w ¿ywicê, przy spalaniu nadaj¹ dymowi piêkny zapach. Pradawni ludzie, œl¹c ku niebu pachn¹ce chmury dymu, oddawali swym bogom czeœÌ. Wysy³ali proœby i modlitwy. Wonny dym by³ dla nich sposobem komunikacji z bogami.
WÂłaÂśnie od dymu wziĂŞÂła siĂŞ nazwa perfum. W jĂŞzyku francuskim wyraÂżenie "per fumĂŠe" oznacza „przez dym”. Obecnie nazwÂą perfumy okreÂśla siĂŞ grupĂŞ kosmetykĂłw, ktĂłrych jedynym zadaniem jest nadawanie ró¿nym obiektom (zwykle ciaÂłu czÂłowieka) przyjemnego i dÂługo utrzymujÂącego siĂŞ zapachu.
Perfumy sk³adaj¹ siê z mieszaniny zwi¹zków zapachowych, które s¹ nazywane olejkami zapachowymi, œrodków homogenizuj¹cych i wzmacniaj¹cych oraz rozpuszczalnika, którym zazwyczaj jest etanol lub mieszanina lekkich alkoholi alifatycznych. W zale¿noœci od iloœci rozpuszczalnika rozró¿nia siê perfumy w³aœciwe (skoncentrowane), wody perfumowane i wody toaletowe.
Po wylaniu lub wtarciu ich w powierzchniĂŞ alkohol szybko paruje, a na powierzchni zostajÂą tylko olejki zapachowe i Âśrodki wzmacniajÂące, ktĂłre powoli sÂą uwalniane do powietrza, powodujÂąc wraÂżenie przyjemnego zapachu.
Udokumentowana historia perfum i zapachĂłw rozpoczyna siĂŞ wraz z istnieniem wielkich, staroÂżytnych cywilizacji.
Mezopotamia
Nasza historia rozpoczyna siê w czasach, Mezopotamii , w³aœnie z tego okresu pochodz¹ pierwsze pisemne œwiadectwa (znaki na ma³ych formach z gliny) istnienia perfum. Mezopotamia szczyci siê te¿ pierwszym perfumiarzem zwanym Tapputi ,oraz pierwsz¹ perfumeri¹, która dzia³a³a wtedy na Cyprze. Zapach odgrywa³, ogromn¹ rolê w zwi¹zkach. Wierzono, ¿e wspólna k¹piel przysz³ych ma³¿onków w ró¿nego rodzaju olejkach zapachowych, podczas ceremonii zaœlubin, by³a gwarancj¹ udanego ma³¿eùstwa.
Sztuka perfumerii w Mezopotamii, opieraÂła siĂŞ g³ównie na uÂżyciu wyciÂągĂłw Âżywicznych ze szlachetnych drzew i krzewĂłw, jak na przykÂład wyciÂąg oleisty z kadzidÂła, drzewa sandaÂłowego oraz mirry. Technika uÂżywana przez alchemikĂłw z Babilonii to maceracja, ktĂłra polegaÂła na dokÂładnym potÂłuczeniu, zmiaÂżdÂżeniu i zmieleniu Âżywic, zmieszaniu z olejami roÂślinnymi i zostawieniu tej mikstury na okoÂło trzy tygodnie. CiepÂło potĂŞgowaÂło wÂłaÂściwoÂści mikstury dajÂąc jej niezwyk³¹ si³ê regenerujÂącÂą oraz odmÂładzajÂącÂą, póŸniej nastĂŞpowaÂła dokÂładna filtracja, czyli oddzielenie Âżywic od olejku. Jeden z pierwszych aromaterapeutĂłw i alchemikĂłw – Teofrasto – napisaÂł pierwszy powaÂżny przewodnik na temat zapachĂłw, gdzie analizowaÂł efekty wielu aromatĂłw i ich dziaÂłanie na emocje, myÂśli i zdrowie, badaÂł teÂż skomplikowany proces odbierania zapachĂłw i relacje pomiĂŞdzy wĂŞchem i smakiem.
Egipt
W staro¿ytnym Egipcie produkcj¹ pierwowzorów naszych kosmetyków zapachowych zajmowali siê kap³ani, którzy byli mistrzami perfumerii. Jednak ich prace by³y utrzymywane w wielkiej tajemnicy, poniewa¿ wierzono, ¿e niektóre esencje to dzie³a boskie. Na przyk³ad mikstura z tymianku i oregano, do której Egipcjanie do³¹czyli mirrê i patchouli uwa¿ana by³a za nieziemsk¹.
Wa¿nym wynalazkiem egipskim by³y k¹piele w trakcie, których namaszczano cia³a ró¿nymi mazid³ami i olejkami zapachowymi, aby daÌ wiêksz¹ elastycznoœÌ skórze i stworzyÌ przyjemne uczucie œwie¿oœci, czystoœci i komfortu.
W staro¿ytnym Egipcie powsta³a moda na sto¿ki z twardego, perfumowanego t³uszczu, które w czasie biesiad osadzano sobie na g³owie. Pachn¹cy t³uszcz rozpuszcza³ siê powoli sp³ywaj¹c na w³osy biesiadników. Piêkny zapach wymaga³ piêknego opakowania, artyœci zaczêli wiêc tworzyÌ, naczynia przeznaczone wy³¹cznie do przechowywania kosmetyków: maœci i wonnych olejków.
ZapachĂłw uÂżywano wtedy takÂże w celach sakralnych - egipscy faraonowie ofiarowywali swym bogom kadzidÂłowiec, a do balsamowania zwÂłok czÂłonkĂłw rodziny krĂłlewskiej uÂżywana byÂła mirra. Kiedy w 1922 roku odkryto skalny grobowiec krĂłla Tutenchamona, poÂśrĂłd wielu cennych przedmiotĂłw znaleziono naczynie z pachnÂącÂą pomadÂą. ChoĂŚ trudno w to uwierzyĂŚ, po otwarciu, pomimo upÂływu 3000 lat, substancja zachowaÂła swĂłj zapach.
Bardzo prawdopodobne jest, ¿e pachn¹ce substancje by³y w Egipcie przyczyn¹ pierwszego w dziejach ludzkoœci strajku. Historia donosi, ¿e ok. 1330 roku p.n.e. ¿o³nierze faraona zastrajkowali domagaj¹c siê od w³adcy aromatycznych pomad i balsamów. Kleopatra mia³a w zwyczaju skrapiaÌ ubrania, wnêtrza pomieszczeù, a nawet ¿agle swych statków wonnymi olejkami z jaœminu i ró¿y.
Grecja
Narodem, który wyniós³ perfumy na wy¿ynê œwiêtoœci byli staro¿ytni Grecy. Wed³ug nich piêkny zapach pochodzi³ od bogów, by³ atrybutem magicznym, mistycznym a tak¿e erotycznym. Grecy ¿yj¹cy w VI w p.n.e. mieli w zwyczaju, po k¹pieli w ³aŸni publicznej, namaszczania swych cia³ aromatycznymi olejkami - ka¿d¹ czêœÌ cia³a innym zapachem. ¯adna uroczystoœÌ rodzinna nie mog³a obyÌ siê bez namaszczenia cia³a zapachem - by³ to swego rodzaju rytua³ oczyszczaj¹cy.
W Grecji Hipokrates zalecaÂł aromatyczne kÂąpiele i masaÂże. WskazywaÂł takÂże na zastosowanie olejkĂłw eterycznych w profilaktyce chorĂłb zakaÂźnych.
WiĂŞcej na stronie:
http://www.doz.pl/czytelnia/a1532-Historia_perfum
Zapachy , smaki i inne zmysly....