KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Etruskowie


http://www.polskieradio.pl/nauka/artykul.aspx?id=47940


Kaftor

http://www.nastrazy.pl/nastrazy/czytaj.php?rok=2005&numer=1&plik=Jeroz_pukt_zap_4


          

Jerozolima - punkt zapalny
IV Brama DamasceĂąska - Jerozolima i PalestyĂączycy
Ludwig Schneider

Brama Damasceùska, znajduj¹ca siê w murze pó³nocnym miêdzy Bram¹ Now¹ a Bram¹ Heroda, jest najbardziej imponuj¹c¹ bram¹, jak¹ kaza³ wznieœÌ Sulejman podczas budowy murów (537-1546). MasywnoœÌ zosta³a tu misternie spleciona z wytwornoœci¹. ¯adne inne miejsce nie jest tak œciœle zwi¹zane z histori¹ Jerozolimy jak Brama Damasceùska. By³a ona œwiadkiem nie tylko tego, jak Jerozolima z biegiem lat przechodzi³a z r¹k do r¹k, ale te¿ tego, jak zmienia³y siê równie¿ nazwy jej samej. Ju¿ w okresie przedchrzeœcijaùskim znajdowa³a siê tutaj ma³a brama, która nale¿a³a do trzeciego muru Jerozolimy, co dowodzi, ¿e le¿¹ca naprzeciwko Ska³a Czaszki, Golgata (Ogród Grobu), znajdowa³a siê poza miastem, jak wzmiankuje Ew. Jana 19:17.

Gdy w roku 135 po Chrystusie cesarz rzymski Hadrian zdusi³ ¿ydowskie powstanie Bar-Kochby, przemianowa³ Jerozolimê na Aelia Capitolina. Hadrian by³ zapalonym budowniczym. Jego dzie³em jest du¿ych rozmiarów Brama Œrednia, przeznaczona dla ruchu zaprzêgów konnych i wozów ci¹gniêtych przez os³y, oraz dwie ma³e bramy po bokach, dla pieszych. Brama Damasceùska, przez któr¹ wchodzi siê dzisiaj do miasta, to tylko górna czêœÌ dawnej bramy, która mierzy³a pierwotnie 14 metrów wysokoœci. Hadrian nazwa³ j¹ Porta Neapolis, bowiem ulica z niej wychodz¹ca wiod³a do Neapolis, czyli "nowego miasta", zbudowanego przez Hadriana na miejscu biblijnego Szechem - Sychem, dziœ Nablus. Poniewa¿ Arabowie nie wypowiadaj¹ "p" i zamieniaj¹ je na "b", z Neapolis powsta³o Nablus.

W IV wieku Bizantyjczycy zmienili nazwĂŞ Porta Neapolis na Brama Szczepana, poniewaÂż w pobliÂżu zostaÂł ukamienowany i pochowany pierwszy chrzeÂścijaĂąski mĂŞczennik Szczepan. W XII wieku chrzeÂścijanie nazwÂą Bramy Szczepana zaczĂŞli okreÂślaĂŚ BramĂŞ LwiÂą po wschodniej stronie miasta, jako Âże muzuÂłmanie nazwali bramĂŞ upamiĂŞtniajÂącÂą dotÂąd Szczepana Bab el-Amud (Brama Kolumny), co miaÂło przypominaĂŚ niezwykle wysokÂą kolumnĂŞ, jakÂą cesarz Hadrian kazaÂł ustawiĂŚ po wewnĂŞtrznej stronie bramy ku swojej czci. Na bĂŞdÂącej mozaikÂą mapie Madaba z VI wieku, najstarszym ujĂŞciu geograficznym Ziemi ÂŚwiĂŞtej, kolumna ta ukazana jest jako nieskoĂączenie wysoka. Dopiero pod koniec XVII wieku wzmiankowana brama otrzymaÂła uÂżywanÂą dziÂś nazwĂŞ DamasceĂąska, gdyÂż wtedy z bramy tej wychodziÂł szlak handlowy prowadzÂący do Damaszku. ÂŻydzi zwÂą jÂą jednakÂże jak za czasĂłw biblijnych Sza'ar Szechem, muzuÂłmanie Bab el-Amud, a chrzeÂścijanie DamasceĂąska.

PoniewaÂż brama ta uczĂŞszczana jest licznie przez PalestyĂączykĂłw, ktĂłrzy sprzedajÂą tam swoje towary, warto spytaĂŚ, skÂąd oni pochodzÂą i co Biblia mĂłwi na ich temat.

Najpierw musi siĂŞ wyraÂźnie powiedzieĂŚ, Âże wszyscy ludzie zostali stworzeni na obraz BoÂży. Nie ma ani "podludzi", ani "nadludzi", nawet jeÂśli jednych od drugich oddzielajÂą granice polityczne, religijne czy jĂŞzykowe. Ktokolwiek pogardza drugim czÂłowiekiem z powodu innego koloru skĂłry albo innej narodowoÂści, grzeszy przeciwko obrazowi BoÂżemu. GdybyÂśmy powaÂżali naszych bliÂźnich, nie byÂłoby konfliktu bliskowschodniego, bo Izraelici i PalestyĂączycy potrafiliby ÂżyĂŚ w pokoju. Jednak funkcjonowanie okreÂśleĂą "syjoniÂści" i "PalestyĂączycy" przybraÂło formĂŞ zÂłej polemiki.

Trzeba zaznaczyÌ, ¿e nazwa Palestyùczycy w tej formie w Biblii nie wystêpuje, poniewa¿ wywodzi siê dopiero z okresu wykraczaj¹cego poza czas wydarzeù biblijnych, gdy cesarz rzymski Hadrian w roku 135 po Chrystusie - roku, w którym nazwa Izrael mia³a pójœÌ w zapomnienie - zast¹pi³ nazwê Judea okreœleniem Filistea, pochodz¹cym od nazwy najwiêkszego wroga Izraela i brzmi¹cym po ³acinie Palaestina. Szkoda tylko, ¿e wielu ludzi kraj, który Bóg nazwa³ Jude¹ albo Izraelem, nazywa Palestyn¹, co merytorycznie jest doprawdy przewrotne. Nie mówi siê przecie¿ NRD o Niemczech z czasów Lutra. Œwiat musi zdecydowaÌ, kogo chce bardziej s³uchaÌ: Boga czy poganina Hadriana. Bóg poleci³ wyraŸnie, pocz¹wszy od Jakuba: "Imiê twoje jest Jakób; nie tylko bêdzie zwane imiê twoje na potem Jakób, ale Izrael bêdzie imiê twoje; i nazwa³ imiê jego Izrael" - 1 Moj¿. 32:28; 35:10. Sprzeciwi³ siê temu cesarz Rzymu i oznajmi³: "Nie, masz siê nazywaÌ Palestyna!" Kogo chcemy bardziej s³uchaÌ - Boga czy Hadriana?

Przypomina nam to Psalm 83. Ju¿ wtedy wrogowie Izraela próbowali zg³adziÌ sam lud, jak i jego imiê: "O Bo¿e! Nie milcz¿e (...) bo siê oto nieprzyjaciele twoi burz¹, a ci, którzy ciê w nienawiœci maj¹, podnosz¹ g³owê. Przeciwko ludowi twemu wymyœlili chytr¹ radê, a spiknêli siê przeciw tym, których ty ochraniasz, mówi¹c: PójdŸcie, a wytraÌmy ich, niech nie bêd¹ narodem, tak ¿eby i nie wspominano wiêcej imienia izraelskiego" - Psalm 83:2-5. WrogoœÌ jest zatem skierowana nie przeciwko Izraelowi, ale przeciwko Bogu. Jak na tle tych biblijnych i historycznych podstaw mo¿na kraj nazwany przez Boga Izraelem okreœlaÌ mianem Palestyna?

Aby naukowo uzasadniÌ okreœlenia Palestyna lub Palestyùczyk, musimy przywo³aÌ ich pierwotn¹ wymowê Filistea lub Filistyùczyk. Po hebrajsku Filistyni czy Palestyùczycy to plisztim. Cztery sylaby tworz¹ce to s³owo pe-lamed-szin-taf nie s¹ idiomem semickim, lecz indogermaùskim, bowiem Filistyni to potomkowie Pelasgerytów, bia³ego szczepu Indogermanów, jak np. Albaùczycy, w odró¿nieniu od czerwonego plemienia Fenicjan. Uznawane znaczenie nazwy Filistyùczyk wywodzi siê od s³owa falasa i oznacza "emigrowaÌ" lub "imigrowaÌ" albo te¿ "emigrant" lub "imigrant".

Powiedzmy teÂż od razu, Âże Filistyni czy PalestyĂączycy nie pochodzÂą od Abrahama. PoniewaÂż Filistyni nie sÂą Semitami, nie wywodzÂą siĂŞ takÂże ani od Ismaela, ani od Ezawa.

Wy³ania siê tutaj jeszcze jeden b³êdny pogl¹d, bowiem wielu s¹dzi, i¿ muzu³manie s¹ potomkami Ismaela. Nie mo¿e to byÌ prawd¹, bo islam jest religi¹, a nie ras¹. Muzu³manie istniej¹ zarówno w Indonezji, jak i w Algierii. A có¿ maj¹ wspólnego muzu³manie na Bali z Ismaelem lub Ezawem? Nic! Sk¹d wziêli siê Filistyni? W genealogii narodów (1 Moj¿. 10:14) Filistyni wspomniani s¹ jak "obcy lud", który wywodzi siê z Egiptu, sk¹d zosta³ wypêdzony w roku 1176 przed Chrystusem przez faraona Ramzesa III; oryginalnie pochodz¹ Filistyni z wyspy na Morzu Œródziemnym, zwanej Kaftor, dziœ Kreta. St¹d te¿ wziê³o siê okreœlenie "Keretyci" i "Peletyci" (2 Sam. 15). W Biblii mówi siê te¿ o Filistynach "nieobrzezani". W Egipcie nazywa siê ich "Pulista" i unika jako "nieczystych". Na stelach egipskich pojawiaj¹ siê jako nieobrzezani i w nakryciach g³owy, zob. w Medinet Habu.....

Rozne kalendarze , datowanie sotisowe.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Datowanie_sotisowe

Dokumet z elefantiny.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Papirusy_z_Elefantyny

SWIAT BIBLIJNY

Jego historia pozostawiona dla potomnych..

http://casimir.kuczaj.free.fr/Polski/Swiat%20Biblii/swiat_biblijny.htm

Odkrywanie historii Biblii w wykopaliskach



http://youtube.com/watch?v=OSl31lTNAOk

http://www.youtube.com/watch?v=wpUi7eErZnw&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=IakFtdaXIZc&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=nQUPHlkozWU&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=0Vfr8wfAj3M&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=b9sBcMGfv2o&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=ZbbBuqXG0zg&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=kqSrStyjM5Y&NR=1

Linia DNA Rodowa ( ROD) zawsze przekazywana przez Matke.




 Dziedziczenie [edytuj]

U ssaków mitochondria p³odu pochodz¹ wy³¹cznie z komórki jajowej (plemnik tworz¹c przedj¹drze mêskie pozostawia wszystkie swoje organella poza komórk¹ jajow¹), u wielu innych organizmów (np. owady) jednak plemnik wnika do komórki jajowej razem z w³asnymi mitochondriami. W zwi¹zku z tym mitochondria dziedziczymy wy³¹cznie w linii matczynej, "po k¹dzieli", a geny mitochondrialne nie ulegaj¹ rearan¿acji przez rekombinacjê. Z tego powodu geny mitochondrialne porównywano dla ustalenia kiedy ¿y³a kobieta, od której pochodz¹ wszystkie aktualne mitochondria, nazwana niefortunnie przez prasê Ew¹ mitochondrialn¹, co mylnie sugeruje jedynego przodka wszystkich ludzi. Wyniki wskazuj¹ na ok. 200 tysiêcy lat i Afrykê, z du¿ym marginesem b³êdu (kilkadziesi¹t tysiêcy lat). Wyniki te, podobnie jak wiele innych badaù genetycznych, wspieraj¹ hipotezê "Po¿egnania z Afryk¹" (zob. Prehistoryczne wêdrówki ludzkoœci), zgodnie z któr¹ cz³owiek wspó³czesny wyewoluowa³ w Afryce i stamt¹d kolejnymi falami migracji zaludnia³ Ziemiê. Pokazuj¹ jednak historiê zaledwie jednego fragmentu naszego genomu.
Genom mitochondrialny [edytuj]

Mutacje w genach mitochondrialnych powoduj¹ choroby mitochondrialne, których objawy dotykaj¹ g³ównie tkanki o najwiêkszym zapotrzebowaniu energetycznym - miêœniow¹ i nerwow¹. Choroby te maj¹ charakterystyczny, matczyny wzór dziedziczenia. Równie¿ mutacje kodowanych w j¹drze komórkowym bia³ek mitochondrialnych powoduj¹ choroby genetyczne (np. ataksja Friedreicha).

Mitochondrialny DNA jest naraÂżony na uszkodzenia przez wolne rodniki z ÂłaĂącucha oddechowego, a w mitochondriach nie ma sprawnych mechanizmĂłw naprawczych dla DNA. LeÂży to u podÂłoÂża hipotezy tÂłumaczÂącej objawy starzenia siĂŞ akumulacjÂą mutacji somatycznych mitochondrialnego DNA i obniÂżaniem sprawnoÂści energetycznej komĂłrek.

Tak zwany obszar hiperzmienny mitochondrialnego DNA to niekoduj¹cy fragment genomu mitochondrialnego, który bardzo siê ró¿ni miêdzy ludŸmi. Dlatego wykorzystuje siê go do badaù genetyki populacyjnej oraz w medycynie s¹dowej do ustalania to¿samoœci. Sekwencje niektórych genów mitochondrialnych, ró¿ni¹ce siê miêdzy gatunkami, mog¹ s³u¿yÌ jako "kod kreskowy" charakterystyczny dla poszczególnych gatunków i s¹ w zwi¹zku z tym wykorzystywane w badaniach bioró¿norodnoœci.

Poniewa¿ komórka zawiera tysi¹ce kopii mitochondrialnego DNA, ma on wiêksz¹ szansê ni¿ DNA j¹drowy zachowaÌ siê w materiale kopalnym. Do niedawna jedyne znane sekwencje kopalnego DNA by³y sekwencjami mitochondrialnymi. Porównanie sekwencji DNA mitochondrialnego ludzi wspó³czesnych i neandertalczyków sugeruje, ¿e gatunki te nie krzy¿owa³y sie.

http://pl.wikipedia.org/wiki/Mitochondrium

Nie dla wszystkich DNA pramatka pochodzi z Afryki...

http://pl.wikipedia.org/wiki/Prehistoryczne_w%C4%99dr%C3%B3wki_ludzko%C5%9Bci

 PoÂżegnanie z AfrykÂą [edytuj]

    Information icon.svg Osobny artykuÂł: Teoria wyjÂścia z Afryki.

Migracje czÂłowieka w oparciu o teoriĂŞ mitochondrialnej Ewy

Tradycyjna i powszechnie przyjmowana teoria wyjœcia z Afryki (ang. out of Africa) zosta³a przedstawiona prawdopodobnie w 1789 przez Jamesa Burnetta[1]. Obecnie zwolennicy tej teorii szacuj¹ czas pocz¹tków migracji na ok. 160[2]-80 tys. lat temu. Cz³owiek przedosta³ siê z Afryki na Bliski Wschód (rozwa¿ane s¹ dwie mo¿liwe drogi przejœcia), a nastêpnie jedna grupa uda³a siê na pó³noc do Europy i Azji, by przez such¹ wówczas Beringiê dotrzeÌ do Ameryki Pó³nocnej i Po³udniowej, a druga - wzd³u¿ po³udniowych wybrze¿y Azji, a¿ do Australii.

Bartdzo ciekawa grupa sa Tocharowie - Tochamerowie .

http://pl.wikipedia.org/wiki/Tocharowie

Tocharowie


Tocharowie (gr. Τόχαροι TĂłcharoi, Âłac. Tochari) – w staroÂżytnoÂści indoeuropejska grupa plemion, posÂługujÂąca siĂŞ jĂŞzykami tocharskimi.

Wspomniani przez pisarzy antycznych, m.in. przez Strabona i Pliniusza Starszego. Zajmowali siê pasterstwem, upraw¹ roli, rzemios³em i handlem. W drugiej po³owie II wieku p.n.e. (ok. 130 roku p.n.e.) opanowali Baktriê, a w I wieku p.n.e. wspólnie z Kuszanami za³o¿yli w Azji Œrodkowej silne paùstwo, które przetrwa³o do IV-V wieku. Jêzyki tocharskie, nale¿¹ce do indo-europejskiej grupy centum (czyt. kentum), by³ u¿ywany na terenach wschodniego Kazachstanu i zachodnich rubie¿y Chin do VII w. n.e., kiedy zosta³ wyparty ca³kowicie przez jêzyk ujgurski. Tocharowie - obok Ujgurów - stanowi¹ g³ówn¹ grupê etniczn¹, od której pochodz¹ dzisiejsi mieszkaùcy zachodnich Chin, zw³aszcza prowincji Sinkiang. St¹d obecni mieszkaùcy Sinkiangu mog¹ mieÌ cechy fenotypowe trzech ras: bia³ej pó³nocnej (substrat tocharski), ¿ó³tej (substrat Han) i œródziemnomorskiej (substrat turkijski).


Jezyk Tocharski.

http://fronsac.republika.pl/jezyki/tocharskie.htm#gora

Dyskusje o Tocharach

http://www.historycy.org/historia/index.php/t726-50.html

http://www.historycy.org/index.php?showtopic=8392

http://www.conservativepunk.net/forum/printview.php?t=7232&start=30&sid=06d91402a5b106dcc5668fd3034c214e

Innym zdaniem...

http://www.histurion.pl/strona/baza/art/indoeuropejczycy/3.html

http://www.naukowy.pl/encyklopedia/Tocharowie

http://www3.uj.edu.pl/alma/alma/93/21.pdf

Antropologia o Tocharach.


 

Obecna struktura antropologiczna Europy jest w wynikiem tysiêcy lat migracji i wzajemnych kontaktów miêdzy ró¿nymi grupami ludzi reprezentuj¹cych rozmaite typy rasowe. Co nie oznacza ¿e nie wystêpuj¹ ju¿ w Europie oddzielne typy rasowe. Istniej¹ i s¹ mniej lub bardziej przemieszane ze sob¹ ale mimo to da siê wyodrêbniÌ pewne charakterystyczne cechy które umo¿liwiaj¹ ich odró¿nienie. S¹ to wzrost, budowa cia³a a przede wszystkim budowa czaszki (parametry takie jak jej d³ugoœÌ, szerokoœÌ, wysokoœÌ i ich wzajemne stosunki do siebie, kszta³t i budowa twarzy i nosa, oraz wiele innych), kszta³t w³osów i ich kolor jak równie¿ kolor oczu i skóry. Zanim przejdziemy do historii i opisu poszczególnych typów chcia³bym wyjaœniÌ ¿e informacje tu zawarte czerpa³em g³ównie ze strony Society for Nordish Physical Anthropology i teorii z umieszczonej tam wersji online ksi¹¿ki profesora antropologii z Harvardu Carletona Coona "The Races of Europe". Napisanej w 1939 roku i bêd¹cej sum¹ dotychczasowej wiedzy antropologicznej.

http://niniwa2.cba.pl/typy-rasowe-europy.htm


Inne spojrzenie na Tocharow

http://grzegorj.w.interia.pl/lingwpl/renfrew.html

http://www.taraka.pl/?id=pelazgowie

Bazy bibliotekowe

http://mak.bn.org.pl/cgi-bin/jawi/makwww.exe?BM=23&IM=6&VI=1&TX=Tocharowie

Z przekazow odbieranych przez  Anton Parks o Sumerze i nie tylko.

http://www.swietageometria.darmowefora.pl/index.php?topic=772.msg4613#msg4613

Nie ze wszystkim sie zgadzam.

Tak waznych przekazow nie robi sie 14 letniemu dziecku , ktore jest zbyt mlode na odroznianie i ocenianie systemu wartosci.
Tymbardziej iz przekazy byly robione w sposob nie kontrolowany przez chlopca bez jego woli , bez mozliwosci panowania nad nimi.

Jest to lamanie wolnej woli czlowieka , a tymbardziej dziecka niedopuszczalne w srod energii o wysokich wibracjach  i systemie wartosci.

Tak sie nie robi , jest to zakazane , co nie znaczy iz nie uzywane.

Mord rytualny

http://forumfzp.net/viewtopic.php?p=100330&sid=4f49bb2b3f3ebf6ab945997c760cf1e4

Uzasadnienie obrzezania przez Dogonow.

Bardzo ciekawa jest symbolika obrzezania chlopcow w plemieniu Dogonow.

"WspinajÂąc siĂŞ na wzniesienie, dochodzimy do nawisu skalnego, pod ktĂłrym widaĂŚ ÂścianĂŞ pokrytÂą symbolicznymi znakami i kolorowymi rysunkami. Hogon wyjaÂśnia przeznaczenie miejsca i symbolikĂŞ znakĂłw. Udaje nam siĂŞ zrozumieĂŚ, Âże w¹¿ symbolizuje przodkĂłw, a Âślady szakala sÂą waÂżne, poniewaÂż wykorzystuje siĂŞ je do wró¿b. 

Potem tÂłumaczy istotĂŞ inicjacji, bez ktĂłrej czÂłowiek nie pozyskuje jednoznacznej pÂłci, a bez niej nie moÂże prawidÂłowo funkcjonowaĂŚ w spoÂłecznoÂści, nie zdobĂŞdzie od starszyzny ÂświĂŞtej wiedzy przodkĂłw i nie skorzysta z ich siÂły Âżyciowej.

Dogonowie uwa¿aj¹, ¿e cz³owiek rodzi siê z podwójn¹ dusz¹ - ¿eùsk¹ i mêsk¹. Pozosta³oœÌ po matce to u ch³opca napletek, a pozosta³oœÌ po ojcu u dziewczynki - ³echtaczka. ..."


http://turystyka.gazeta.pl/Turystyka/1,82269,5814398,Tajemnicze_plemiona_Afryki___Dogonowie.html

Czyli tak naprawde poprzez obrzezanie pozbawia sie rytualnie  kontaktu chlopca ze swoim zenskim aspektem w sobie , a dziewczynke z meskim w sobie. Wprowadza sie dysharmonie w czlowieka.
Pozbawienie mezczyzny kontaktu ze swoja intuicja , to oslabienie jego mocy duchowych , oraz pozbawienie go dostepu do pokladow jego wiedzy wewnetrznej.
PNatomiast dziewczynka obrzezana , to kobieta bez kontaktu ze swoim meskim aspektem w sobie , dysharmonia , ktora odbiera jej moc realizacji swoich celi.

To nie sa pozytywne rzeczy dla czlowieka , ktory wierzy w moc rytualu, gdyz czlowiek , i kobieta i mezczyzna sa oslabieni brakiem uzyskania wewnetrznej harmonii. Traca  wlasna moc tworcza.

POLIGAMIA W STARYM TESTAMECIE.

http://www.planetaislam.com/kobiety/islamvsinne/15.html

Amonici


http://pl.wikipedia.org/wiki/Ammonici


http://swiatbiblii.ovh.org/msb_db.php?nomenu=&n=c/c1_005.ugz&o=Nzzbavpv


http://www.brooklyn.org.pl/kongres2003wykl14.htm


http://www.google.pl/search?client=firefox-a&rls=org.mozilla%3Apl%3Aofficial&channel=s&hl=pl&source=hp&q=amonici&lr=&btnG=Szukaj+w+Google

WpÂływ paĂąstw oÂściennych na tworzenie siĂŞ Israela.


http://rozprawy.uph.edu.pl/gsdl/collect/rozprawy/index/assoc/HASH55bf.dir/Tarasiuk%20Lukasz.pdf

WpÂływ paĂąstw oÂściennych na tworzenie siĂŞ dawnego  Israela.


http://rozprawy.uph.edu.pl/gsdl/collect/rozprawy/index/assoc/HASH55bf.dir/Tarasiuk%20Lukasz.pdf

Aszantowie Ghana ciekawy rĂłd z ciekawymi wierzeniami i tradycjami kontaktĂłw z istotami poza fizycznymi.
Tradycja..... jednak dawanie do dyspozycji swojego ciaÂła fizycznego i Âżycia jak dla mnie jest przejĂŞciem czÂłowieka przez byt nie fizyczny.



Uniwersytet ÂŚlÂąski w Katowicach
Formacja aszanckich specjalistĂłw rytualnych

Z³o¿onoœÌ kultu i jego ranga domagaj¹ siê istnienia specjalistów rytualnych, szczególnie odpowiedzialnych za sprawowanie kultu we wspólnocie. Dlatego spo³ecznoœÌ Aszantów z Ghany rozpoznaniu oznak ich powo³ania oraz w³aœciwej formacji przypisuje tak wielkie znaczenie.
Na najni¿szym poziomie aszanckiej organizacji spo³ecznej nie ma wyspecjalizowanego stanu kap³aùskiego. Duchy opiekuùcze domostw s¹ czczone przez gospodarza. Obowi¹zki kultyczne sprawuj¹ wodzowie lub g³owy rodów (abusuapanyin), a wobec ca³ego ludu tak¹ rolê pe³ni król 1. Nie wymaga siê szczególnego powo³ania do takiej funkcji. Nastêpca g³owy rodu zawsze staje siê kap³anem rodziny. Jego funkcja jest dziedziczona, a przysz³ym kap³anom udziela siê specjalnego treningu, by zdolni byli przyj¹Ì na siebie ten obowi¹zek i wymagania. Najstarsi cz³onkowie klanu uznawani s¹ za kap³anów rodowych i za najbli¿szych przodkom. Znaj¹ oczekiwania i ¿yczenia bóstw oraz przodków wzglêdem ¿yj¹cych. W kulcie przodków w³adcy pe³ni¹ rolê kap³anów i poœredników. Szczególnym znakiem tej wiêzi s¹ trony wodzów, s³u¿¹ce usankcjonowaniu autorytetu w³adzy obecnego wodza, stanowi¹ one pomost ³¹cz¹cy ¿yj¹cych ze zmar³ymi. W niektórych wioskach i wspólnotach istniej¹ jednak specjalne osoby ustanowione jako kap³ani domów, w których przechowywane s¹ ancestralne trony. Osoby te s¹ zwi¹zane z duchem opiekuùczym wioski lub wspólnoty. Wykonuj¹ swe powinnoœci w imieniu wodza, który pozostaje g³ow¹ lokalnych specjalistów rytualnych 2.
Podstawowym znakiem wyboru jest stan owÂładniĂŞcia. Aszantowie




http://www.wtl.us.edu.pl/e107_plugins/wtl_ssht/index.php?numer=39,1&str=103-111