KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Prawda jako priorytet rozwojowy.

Moim zdaniem nalezy wrocic do pierwowzorow prawdy. Moim zdaniem nie nalezy powielac falszywych informacji tylko dlatego iz funkcjonuje od dlzszego czasu w swiadomosci ludzi.
Trzeba zdjac stare kody wywolujace strach i oddalajace od prawdy zawartej w pierwowzorach.
w naszej rzeczywistosci wszystko jest odwrocone o 180 stopni, pora by wrocilo do pierwotnej prawdy.
Nie bede mowila iz czarne nazywa sie biale i jest swiatloscia , bo ktos taka informacja nas karmi. Powiem iz w czerni jest ciemno a w bieli widno , wiec swiatlosci i ciemni swiadczy nie nazwa lecz rzeczywistosc, ktora ta nazwe wykreowala.

Kiara UÂśmiech UÂśmiech

Czy Anunaki to nasi protoplasci?

Skoro wierzycie iz Anunaki sa naszymi protoplastami , mamy ich DNA to rowniez  i wyglad. Czy ktos widzi siebie w lustrze jako gada? Moze i sa tacy ( ale bardziej chba z charakteru zimni , bez uczuciowi) natomiast ja nie slyszalam o czlowieku wygladajacym jak krokodyl i zyjacym jak on.
Wiec dlaczego myslicie iz Istoty o duzo wyzszym poziomie rozwoju duchowego , dajacy nam swoje geny doprowadzajacy fizyczne cialo czlowieka do perfekcji , ktora sami posiadali wczesniej mieli by miec wyglad gadow i zjadac ludzi?
to jakies naiwne brednie do straszenia przedszkolakow.

Kiara UÂśmiech UÂśmiech

Witam

Przyjrzyjmy siĂŞ dzisiaj imieniu Jahwe

Najpierw troszkĂŞ o Egipcie i ich staroÂżytnych mitach

Yah jest jednym z imion boga Egipskiego reprezentowanego  w mitologii egipskiej przez postaĂŚ z gÂłowÂą krowy. ByÂł to bĂłg ksiĂŞÂżyca.

Pierwsze udokumentowane zapisy hieroglificzne boga Yah znajdziemy w ÂświÂątyni Saleb, zbudowanej przez faraonaMonhatera III poÂświĂŞconej bogu Ra 1400 lat przed Chrystusem.

Inny zapis o bogu Yah istnieje w kolejnej ÂświÂątyni zbudowanej przez Ramzesa II w 13 w.p.n.e. w zachodnim Amorak.

ZauwaÂżmy iÂż wielu egiptologĂłw jak chociaÂżby Donald Redford(Kanadyjski archeolog i egiptolog, profesor na Pennsylvania State University.) nie kwestionujÂą Âże zapisy te dotyczÂą boga czczonego przez IzraelitĂłw.

 

W papirusie z Ami  1240 r.p.n.e. w rozdziale 2 czytamy:

„Zaklinam CiĂŞ byÂś przyszedÂł za dnia i ÂżyÂł po Âśmierci. SÂą to sÂłowa wypowiedziane przez Ozyrysa: Jeden jasny jak bĂłg ksiĂŞÂżyca- Yah. Jeden lÂśniÂący jak – Yah.”

 

KaÂżdy Faraon powstaÂł z  boga Yah, a kaÂżdy faraon byÂł znany jako "Syn sÂłoĂąca [bĂłg] Re". Znajdziemy to w wersecie “Balu-Mer mĂłwi do wielkiego KrĂłla(Boga) Panie mĂłj: padam u stĂłp Wielkiego KrĂłla, ktĂłry jest sÂłoĂącem na niebie siedem razy siedem razy " (William L. Moran, The Amama Letters, "A Plea for Royal Concern" EA 260, Baltimore & London: Johns Hopkins University Press, 1987, 1992).

Bior¹c pod uwagê i¿ najstarszy tekst starego testamentu spisano w 12 w.p.n.e (Pieœù Debory z Ksiêgi Sêdziów) Mamy wyraŸne przes³anie i¿ Egipcjanie byli pierwsi. To Egipcjanie czcili boga Yah. Boga ksiê¿yca.

To ciekawe, Âże najwczeÂśniejsze wzmianki o Yah  okreÂślajÂą  ksiĂŞÂżyc, jako satelitĂŞ Ziemi w jego fizycznej postaci. Od tego terminu bĂŞdzie on rozumiany jako ksiĂŞÂżycowe bĂłstwo, jako obraz antropomorficzny, ale ktĂłrego manifestacje, na podstawie hieroglifĂłw,  obejmowaÂły takÂże pó³ksiĂŞÂżyc nowiu, Ibisa i sokoÂła, ktĂłry jest porĂłwnywalny i utoÂżsamiany z innymi bĂłstwami  np. Horus

NajwyÂższÂą popularnoÂściÂą cieszyÂł siĂŞ  Yah w okresie panowania XII dynastii i zaraz po (ok.1800-1700 r.p.n.e.), kiedy wiele osĂłb wyemigrowaÂło z Lewantu i Hyksos ktĂłrym rzÂądziÂł Egipt. Dlatego prawdopodobne jest, Âże kontakty egipskiego boga Yah z  ludÂźmi z regionĂłw Palestyny​​, Syrii i Babilonu byÂły waÂżne w rozwoju boga Jahwe. George Hart, w swoim "SÂłowniku egipskich bogĂłw i bogiĂą" ( 1986 opublikowany przez Routledge, ISBN 0-415-05909-7 ) uwaÂża, Âże ​​ cudzoziemcy w Egipcie mogli po³¹czyĂŚ Yah z akadyjskim bogiem ksiĂŞÂżyca, Sin, ktĂłry miaÂł waÂżnÂą ÂświÂątyniĂŞ w Harron w pó³nocnej Syrii

Có¿ maja wspólnego Chrzeœcijaùski Yahweh i Egipski Yah?

Wielu badaczy jak i wszyscy chrzeÂścijanie zgadzajÂą siĂŞ iÂż pierwowzorem imienia Jahwe byÂł tetragram YHWH

PamiĂŞtajmy iÂż staroÂżytny hebrajski nie miaÂł pisanych samogÂłosek, nie jest wiĂŞc pewne, jak wymawiane byÂło imiĂŞ boga izraelitĂłw pierwotnie, ale sÂą zapisy jego imienia w jĂŞzyku greckim, ktĂłry miaÂł pisane  samogÂłoski. (jahwe-Yahweh)

 

Dlaczego Yah a nie Yahweh?

W wielu miejscach w starym testamencie mamy do czynienia z imieniem boga Yah a nie yah-weh (np. Exodus 12:5)

Wiêc sk¹d wziê³o siê Yahweh? otó¿ z zapisu fonetycznego imienia Yah

TakÂże  etymologia imienia Jezus mĂłwi nam o bogu Yah

ImiĂŞ Jezusa jest tÂłumaczone jako:

 JAH zbawia, czyli BÓG OJCIEC zbawia.

 

AnalizujÂąc etymologiczne korzenie Hebrajskiego zauwarzymy iz sÂłowo Yah  jest sÂłowem  ÂściÂśle powiÂązanym z ksiĂŞÂżycem.

Jest to jedna z drĂłg powstania imienia Jahwe i jedna z moÂżliwoÂści skÂąd wziĂŞÂło siĂŞ ono w starym testamencie.

A teraz przyjrzyjmy sie  innej nazwie chrzeÂścijaĂąskiego boga. Adonai.

W  hebrajskim Starym Testamencie pojawia siĂŞ 306 razy oraz w 134 miejscach wskazanych przez masoretĂłw,( Masoreci (hebr.. בעלי המסורה, czyt. baʽalĂŠ hammasorĂĄh, „panowie tradycji") – Âżydowscy uczeni Tory, ktĂłrzy miĂŞdzy VIa XI w.. stworzyli system zapisu samogÂłosek w alfabecie hebrajskim oraz opracowali oficjalny tekst Biblii Hebrajskie znany jako tekst masorecki.)

I znĂłw wracamy do egiptu:

W mieÂście Achetatona, staroÂżytna religiia Atona zostaÂła „odÂświezona”.Wystruj swiatyni Aten-a , rytuaÂły i symbolika (postaĂŚ z gÂłowÂą sokoÂła, sÂłoneczny dysk ktĂłry odnosi sie do Re-Herakhty) pochodzi pierwotnie z tradycji kultu sÂłonecznego boga Ra, ktĂłrego oÂśrodkiem kultu byÂło od bardzo dawnych czasĂłw  Memphis i On (Heliopolis ). Z czasem czÂłowiek - sokó³ zostaÂł usuniĂŞty z symboliki  boga ATEN. Aten miaÂł w istocie staĂŚ siĂŞ bogiem bez wizerunku. (1)  SÂłoneczny dysk byÂł teraz uwaÂżany za  jedynÂą fizycznÂą reprezentacje, boga niewidzialnego i wiecznego, Ra, (2)  . Co ciekawe „pÂłyta sÂłoĂąca” wykorzystywana byÂła  póŸniej jako krĂłlewski "lamelech" pieczĂŞĂŚ przez KrĂłlĂłw Judy). (3)

 

Nazwa egipskiego bĂłstwa Atona transliteruje do  hebrajskiego sÂłowa Adon (4) Adon, ktĂłre uÂżywane wraz z imieniem Yhwh w Biblii jako wy³¹cznych nazw osobistych Boga. Co wiĂŞcej, w czasach staroÂżytnych, imiĂŞ Yhwh byÂło zapisywane, ale nigdy nie mĂłwione, wypowiadane. IlekroĂŚ napisane imiĂŞ Yhwh byÂło czytane  na gÂłos, Adon (Aten) czytano w zamian. (5), forma pisemna z Adon jest rzadka, jednak jego zastosowanie jest istotne, zwÂłaszcza w pierwszych szeÂściu ksiĂŞgach.  MojÂżesz zwracajÂąc  siĂŞ do Boga uÂżywa tytuÂłu Adon / Aten (KsiĂŞga WyjÂścia 4:10,13, 5:22, 34:9, KsiĂŞga liczb 14 : 17; KsiĂŞga PowtĂłrzonego Prawa 03:23, 07:26, 10:17). Joshua takÂże nazywa Boga uÂżywajÂąc tytuÂłu Adon / Aten (Joshua 05:14 b, 07:07). Jak wspomniano powyÂżej, istnieje staÂła zaleÂżnoœÌ pomiĂŞdzy pismami egipskiej  XVIII dynastii a BibliÂą . Psalm 104 jest kopiÂą Hymnu do Atona, ktĂłry zostaÂł znaleziony przez archeologĂłw w mieÂście Achetaton. (6)

(1) A. Osman. Moses Pharaoh of Egypt 128, 162

(2) C. Aldred.  Akhenaton 239

(3) A. Mazar. Arheology of the land of Egypt

(4)  A. Osman. Moses Pharaoh of Egypt 166-167

(5)  Ibid 168

(6) Redford. Egypt, Canaan, and Israel ancient times

Nie uwaÂżam iÂż posiadam monopol na „prawdy objawione” JednakÂże pokazuje tylko iÂż istnieje prawdopodobieĂąstwo iÂż tak mogÂło by byĂŚ. I wielu badaczy twierdzi podobnie.

Jest co najmniej kilkanaÂście rĂłwnie prawdopodobnych lub nieprawdopodobnych wyjaÂśnieĂą, pochodzenia imienia Boga Jahwe.

JeÂśli znajdziemy w „piÂśmie ÂświĂŞtym” kilka nieÂścisÂłoÂści to moÂżna to zrzuciĂŚ na karb tÂłumaczeĂą itp. jednakÂże jeÂśli doszukamy siĂŞ iÂż biblia to mniej lub bardziej wierna kopia wierzeĂą Egipskich, stawia to ja w innym Âświetle.

A Llogari Pujol (ur. w 1939 r., KataloĂączyk, byÂły ksiÂądz, studiowaÂł teologiĂŞ na uniwersytecie w Strasburgu, biblista, badacz tekstĂłw staroegipskich. WspĂłlnie z ÂżonÂą napisaÂł  ksi¹¿kĂŞ „Jezus, 3000 lat przed Chrystusem. Faraon zwany Jezusem")

UwaÂża cyt.:. Ewangelie zostaÂły napisane przez uczonych Âżydowsko-egipskich kapÂłanĂłw ze ÂświÂątyni Serapisa w Sakkarze, w Egipcie, ktĂłrzy sÂłowo po sÂłowie przetÂłumaczyli teksty egipskie.

PamiĂŞtajmy istnieje wiele zapoÂżyczeĂą w religii chrzeÂścijaĂąskiej z wierzeĂą Egipskich.

Teksty, ktĂłrych spore fragmenty znamy dzisiaj jako pisma Starego i Nowego Testamentu – majÂą swoje analogie w Tekstach Piramid, Tekstach SarkofagĂłw i innych pismach staroÂżytnego Egiptu, ktĂłre powstaÂły wiele wiekĂłw przed powstaniem ewangelii.

S. Sharpe juÂż w 1863 r. pisaÂł: „JeÂśli chodzi o obrazy [na Âścianach ÂświÂątyni w Luksorze], widzimy zwiastowanie, narodziny i adoracjĂŞ, tak jak opisuje je ÂŁukasz w I i II rozdziale ewangelii

Tak jak z imieniem chrzeÂścijaĂąskiego Boga tak i z trĂłjcÂą ÂświĂŞtÂą jest podobnie.

 Judaizm jest zdecydowanie monoteistycznÂą religiÂą bez cienia trĂłjcy. Biblia Hebrajska (Stary Testament) jest wypeÂłniona wersetami takimi jak; "Nie byÂło Boga przede mnÂą, ani nie bĂŞdzie po Mnie" (Iz. 43:10 QTd. Izajasz), i "nie ma innego Boga. .. Ja jestem Pan i nie ma innego "(Iz. 45:14,18 QTd. Izajasz). Komentarz Âżydowski stwierdza, Âże ​​" inni bogowie nie istniejÂą, a uznanie ich byÂłoby bluÂźnierstwem ..." (Chumash 458). Mimo, Âże "SÂłowo", "Duch" ObecnoœÌ "," i "MÂądroœÌ" jest uÂżywane jako personifikacji Boga, badacze biblii zgadzajÂą siĂŞ, Âże TrĂłjca ÂświĂŞta nie jest uznawana, czy teÂż wymieniona,  przez autorĂłw Starego Testamentu (Lonergan 130; Fortman XV; Burns 2).

 

MoÂżemy stwierdziĂŚ bez wiĂŞkszych trudnoÂści, Âże koncepcja TrĂłjcy nie pochodzi z judaizmu. Ani Jezus nie mĂłwi o trĂłjcy. PrzesÂłanie Jezusa byÂło o nadchodzÂącym krĂłlestwie, byÂło orĂŞdzie miÂłoÂści i przebaczenia. JeÂśli chodzi o jego relacje po z Ojcem, Jezus powiedziaÂł: "... Nie szukam bowiem wÂłasnej woli, lecz woli Tego, ktĂłry Mnie posÂłaÂł ", {# Joh 05:30} i w innym miejscu" Moja nauka nie jest mojÂą, lecz Tego, ktĂłry Mnie posÂłaÂł "; {# Jn 07:16 } i jego sÂłowa "Ojciec jest wiĂŞkszy niÂż ja" {# Joh 14:28} nie pozostawiajÂą wÂątpliwoÂści co do ich zwiÂązku.

 

SÂłowo "trĂłjca" nie pojawia siĂŞ, aÂż Tertuliana, ponad 100 lat po Âśmierci Chrystusa. Ani TrĂłjca Âśw ani  „homousis i ousis”, nie sÂą  biblijne, ale pochodzÂą od stoickiej myÂśli.

 Nigdzie w Biblii nie wspomniano o TrĂłjcy.

 WedÂług Pelikan "Jednym z najbardziej powszechnie akceptowanych wnioskĂłw z 19-wiecznej historii dogmatu byÂła teza, Âże ​​dogmat o TrĂłjcy nie pochodziÂł z  Nowego Testamentu, a tym bardziej nie byÂło go w Starym Testamencie, ale ewoluowaÂł on wiele razy do 4 wieku naszej ery.” (Pelikan, Jaroslav. The Emergence of the Catholic Tradition (100-600). Chicago: U of Chicago P. 1971. Vol. 1 of The Christian Tradition: A History of the Development of Doctrine. 5 vols.)

Jeœli Tójca œw. nie pochodzi z Biblii, to sk¹d to siê wziê³a? Aby znaleŸÌ genezê Trójcy w chrzeœcijaùstwie, musimy spojrzeÌ na okolicznoœci, w których znaleŸli siê pierwsi chrzeœcijanie.

Pierwsi chrzeÂścijanie szukali swojego „miejsca na Âświecie” wykorzystywali wiele zapoÂżyczeĂą z innych religii. Wielu badaczy uwaÂża iÂż chrzeÂścijaĂąska trĂłjca ÂświĂŞta byÂła kopia egipskiej Âśw. trĂłjcy.

W swojej ksi¹¿ce „Mity Egipskie”, George Hart, wykÂładowca w British Museum i profesor staroÂżytnych hieroglifĂłw Egipskich na Uniwersytecie w Londynie, pokazuje, jak Egipt rĂłwnieÂż wierzyÂł w "transcendentalnego, powyÂżej stworzenia, i istniejÂącego wczeÂśniej" jednego, boga Amona. Amon byÂł naprawdĂŞ kompilacja bogĂłw w jednym. Re byÂł jego twarzÂą, Ptah jego ciaÂłem a Amon, jego ukrytÂą toÂżsamoÂściÂą. (Hart, George. Egyptian Myths. Austin: U of Texas. 1990).

 Znany historyk Will Durant zgadza siĂŞ, Âże Ra, Amon i Ptah byÂły "po³¹czone w trzech postaciach  w jednego najwyÂższego  boga" (Oriental Heritage 201). Dodatkowo, hymn do Amona, napisany w 14 wieku p.n.e. okreÂśla egipskÂą trĂłjcĂŞ: "Wszyscy bogowie sÂą w trĂłjcy z³¹czeni: Amon, Re, Ptah, oni nie majÂą sobie rĂłwnych. Jego imiĂŞ jest ukryte w Amonie, jest re ... przed [ludÂźmi], a jego ciaÂło jest Ptah "(Hornung 219).

 

Tak widzimy iÂż  „pismo swiete” nie jest  „prawdÂą objawionÂą” a tylko kopiÂą, mniej lub bardziej wierna, lecz tylko kopia, wierzeĂą Egipskich.

 


http://www.eioba.pl/a/4b83/religia-chrzescijanska-w-swietle-religji-solarnych-mity-podania-legendy-cz-2