KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Wielosc linni pochodzeniowych?

Moim zdaniem nie ma zadnych dwoch ras, jest tylko JEDNA podzielona na dwie opcje. Jak plus i minus na jednej prostej. Maja inne cele inne zapatrywania na przyszlosc, ale sa DZIECMI TEGO SAMEGO STWORCY.Jedni sa agresywni i wladczy drudzy pokojowi wspoldzialajacy. Roznia sie poziomem rozwoju DUCHOWEGO. Bo WIEDZE TEORETYCZNA W KAZDEJ DZIEDZINIE POSIADAJA IDETYCZNA.
Jedni wykorzystuja ja dla wladzy i wladania, drudzy dla rozwoju i zycia w pokoju.

Przekazywanie takich pokreconych informacji sluzy budowaniu strachu i niezgody, konkurecjonalnosci.Tworzeniu wielu opcji , ktorymi mozna rozgrywac swoje gierki. Do czasu, musi nastapic konfrontacja. W trakcie ktorej odslonia sie INTECJE , czyste , lub pokretne korzystania z wiedzy.

Kiara UÂśmiech UÂśmiech

Czy opowiesci o naszym pochodzeniu sa prawdziwe?

age

age

Radoslaw a skad masz pewnosc ze ten wykres przedstawia prawde? Zazwyczaj wiekszosc  informacji opiera swoje twierdzenia na przekazanych przez kogos odbieranych. Ale naprawde nie wiesz iz sa one  w 100% prawdziwe, za miesiac, pol roku, czy rok okazac sie moze iz wykres taki zrobil ktos inspirowany podszeptami "jakiegos opiekuna" , w okreslonym celu.
Raczej analizuj tresc przekazywanych informacji. Wiesz jaki jest dobry sposob? Ja to robie od tylu, szukam celu przekazu, co on zrobi ? jaki jest koncowy efekt? Jezeli taki efekt koncowy jest taki  sam dla kilku grup ( nie istotne sa poczatkowe informacje, ktorymi "mydla oczy" , bo one sluza tylko realizacji tego koncowego celu) , to dla mnie pod tymi niby sprzecznymi ideologiami JEST JEDNA I TA SAMA GRUPA.
To jest niezle zabezpieczenie, bo widzisz zdekonspirowana jedna powie; no my was uprzedzalismy ze tamci sa zli a my dobrzy, i tak po kolei. Az ktoras z najwieksza iloscia "punktow" dotrze zwyciesko do celu.
W sumie to nie ma znaczenia ze tamte "odpadly" , wcale nie odpadly, byly srodkiem ochraniajacym ta jedna, ktora jest kwitesecja wszystkich. To taka taktyka niby ofiary. Cel uswieca srodki MrugniĂŞcie
Wiesz ja jestem przygotowana do odkrywania takich matactw, mnie nie zwioda piekne slowa, ani oczernianie innych grup.Tego nie robia ci ktorym zalezy na dobrze nas wszystkich. Oni operuja systemem wartosci w ktorym nie ma takich matactw, jest jasno podany cel, DOBRO WSZYSTKICH LUDZI, nie wybranych naznaczonych grup..
Samo rozwoj z WOLNA WOLA oparty na wysokim systemie wartosci.Naprawde to nam  wystarczy.
Kiara

Pochodzenie informacji.

Mysle ze ta ukladanka jeszcze cie zadziwi Radoslawie, moim zdaniem nie tak to wyglada. Informacja jest kodowanym nosnikiem w pamieci , lub wkladana do niej w trakcie chanelingow. Ja tez znam osobiscie kogos kto byl i jest zrodlem niesamowitych autentycznych przekazow.Naprawde potwierdzajacych sie w naszej rzeczywistosci. Ale ja nie mam zaufania mimo wszystko do ich 100% autentycznosci, wiesz ze nasza rzeczywistosc jest caly czas modyfikowana w zaleznie od naszej swiadomosci? Codziennie, tak wiec nie wiesz czy cala wiedza dzisiejsza, byla naprawde wiedza znana nam wczoraj. To niesamowite, ale zmiana oprogramowania jest bardzo szybka.To co jest wykasowane z pamieci po prostu juz nie istnieje, jest wiedza na dzisiaj.
Badz uwazny, sa dwa czasy w ktorych pewne grupy maja dostep do naszych mozgow, a to tylko biologiczny komputer....

Kiara Cool CoÂś MrugniĂŞcie

PRZEBUDZENIE SIE SWIADOMOSCI INDYWIDUALNEJ.

Swiadomosc osobowosciowa

Czym jest swiadomosc osobowosciowa? Czy jest nikim , obserwatorem jedynie , ktory w milczeniu obsrwuje slowo ust i czyn rak? Czy jest bezmyslnym robotem , ktory urzycza swojego systemu zycia materji?

Nie ona istniala od zawsze i stniala bedzie wiecznie. Przebudzona z dlugiego snu wlasnej nieswiadomosci , odkryla ze jest , jest na planie dziejacych sie obok zdarzen. Usmiechala sie soba cala do spiacych jeszcze braci i siostr , a w usmiechu poczula radosc , cieplo innych usmiechow , ktore jeszcze drzemaly.
Wowczas to oprucz odczowania obudzila sie mysl , a co jest obok mnie? Otworzyla szeroko oczy swojego istnienia i zobaczyla braci i siostry skupione  w snie  otulone  pierwotnym plasem  milosci , w cieple usmiechu , w trwaniu dobra.
Ocean milosci utulal wszystkie swiadomosci ,byl bezkresna jednia otulania.
Wowczas to malenka swiadomosc nowo narodzona na drodze odkrywania siebie poszybowala wirem mysli dalej , gdzies dalej od przytulenia sistry. I stalo sie , razem ze swoja swiadoma juz osobowoscia przeniosla sie mysla ,  koncentrujac swoja energie w inny piekny zakatek milosci. Odkryla ze chociaz jest tak samo to ciutke inaczej , inne swiadomosci mialy inna barwe , inny zapach , inny dzwiek i inna swiatlosc.A nawet ich teperatura byla inna , emanowaly inne cieplo niz jej.

Nasza cudownie przebudzona swiadomosc odkryla iz posiada mysli i ze jej mysli sa uczuciami , ktorymi radosnie tula i dotyka napotkane po drodze siostry i braci.
Dla jednych byl to subtelny powiew w milosnym uniesieniu , dla innych wichura uczuc, to bylo wprost niesamowite. Pojawily sie pierwsze mysli i doznania w kntakcie z innymi swiadomosciami ,  odczucia ich uczuc.
Oszolomiona swoimi odkryciami unosila sie w tancu milosci chcac czynic dobro , chcac radowac soba innych  i radowac sie innymi swiadomosciami. Jej dotyk czesto wybudzal je ze snu nieswiadomosci indywidualnej , one tez zaczely odkrywac siebie , jak nasza prekursorka.
W oceanie milosci zaczelo budzic sie zycie z uspienia , kazdy chcial kazdemu podarowac przytulenie i cieplo , chcial powitac siostry i braci. Energia , ktora zaczely tworzyc wirujace swiadomosci stawala sie coraz wieksza i wieksza..

Nasza iskierka  swiadomosci rozrastala sie osiagala coraz wieksza moc i piekniejsza barwe , odkryla iz mysl tak naprawde potrafi wszystko , odkryla iz jej mysl to ONA , iz inne swiadomosci to inne mysli  inny swiat mysli i uczuc.

Fruwala jak kolorowy motyl siadajac obok innych swiadomosci , obudzil sie w niej instynkt poznawania , zeby go zrealizowac potrzebna byla tylko mysl chcenia.
Myslala i myslala tworzac swoje bogactwo mysli , kochala wszystkich , nauczyla sie juz bycia inna w stosunku do roznych swiadomosci  by nie zaburzac ich osobistego swiata , tak innego jak jej.

Pierwszy akt w Zaswiatowym zyciu rozbrzmiewal symfonia uczuc i barw , wszystko stawalo sie mozliwe , tworzyla to  wszechobecna milosc.

Swiadomosc odkryla iz jest ENERGIA posiadajaca moc , ktora daje jej mnustwo mozliwosci ,zyje w przepieknym swiecie uczuc ciepla i swiatla , ze nie jest sama i ze inne swiadomosci ( chociaz podobne do niej) sa inne.Inaczej odczowaja , inaczej mysla i posiadaja inna wibracje osobista.A nawet inaczej pacha , maja inny osobisty dzwiek, ba i zupelnie inaczej dotykaja.

Byly to bardzo wazne odkrycia , uswiadomila sobie wowczas , ze istnieje OSOBOWOSC , ktora jest domena kazdej wybudzonej swiadomosci.

Piesn o zyciu grala w jej rozswietlonej duszy osobista melodie , spiewala osobista poezje checi doswiadczania siebie z innymi swiadomosciami.

Tak zaczelo sie zycie na poziomie czysto duchowym z uswiadomieniem sobie indywidualnosci osobowosciowej , ktora posiadamy do dzisiaj , i posiadac bedziemy wiecznie.


Kiara

ROD I IRYD Pierwiastki o indywidualnosci zenskiej i meskiej.

http://gwiazdy.com.pl/component/content/article/5363-biay-proszek-zota-panaceum-i-generator-owiecenia


Tu jest chyba caly artykul na temat rodu i irydu.

http://www.wykop.pl/ramka/64254/atomy-duszy/

WykÂład Davida Hudsona - jego przygoda z proszkiem.

http://wolnemedia.net/nauka/bialy-proszek-zlota-cz-4/

TAJEMNICZY BIAÂŁY PROSZEK

David Hudson

WykÂład wygÂłoszony 28 lipca 1995 roku w Portland w stanie Oregon. Niniejszy tekst pochodzi z australijskiego dwumiesiĂŞcznika Nexus, vol. 3, nr 5, (sierpieĂą-wrzesieĂą 1996). TytuÂł oryginalny “White Powder Gold: a Miracle of Modern Alchemy".

Nazywam siĂŞ David Hudson. Jestem od trzech pokoleĂą mieszkaĂącem Phoenix1 wywodzÂącym siĂŞ ze starej osiadÂłej w jego okolicach rodziny. JesteÂśmy rodzinÂą o bardzo konserwatywnych poglÂądach i nigdy nie przyszÂło mi do sÂłowy, Âże kiedykolwiek bĂŞdĂŞ robiÂł, to co teraz robiĂŞ. W latach 1975-1976 bardzo rozczarowaÂłem siĂŞ amerykaĂąskim systemem bankowoÂści. ByÂłem wÂłaÂścicielem majÂącej 70000 akrĂłw (28 350 hektarĂłw) powierzchni farmy poÂłoÂżonej w dolinie Yuma w pobliÂżu Phoenix. ByÂłem facetem duÂżego formatu. Do uprawy tej ziemi zatrudniaÂłem okoÂło 40 robotnikĂłw. MiaÂłem w banku otwartÂą liniĂŞ kredytowÂą do wysokoÂści 4 milionĂłw dolarĂłw. JeÂździÂłem Mercedesem i miaÂłem dom o powierzchni 15 000 stĂłp kwadratowych (l 394 metry kwadratowe). ByÂłem KimÂś przez duÂże “K".

W roku 1975 zaj¹³em siê analiz¹ naturalnych produktów pochodz¹cych z terenów, na których po³o¿ona by³a moja farma. Musicie paùstwo wiedzieÌ, ¿e w Arizonie mamy problem ze zbyt du¿¹ zawartoœci¹ sodu w glebie. Gleba ta, przypominaj¹ca kolorem czekoladowe lody, wygl¹da z wierzchu jak chrzêszcz¹cy pod nogami czarnoziem. Nie wch³ania wody i sód nie jest z niej wyp³ukiwany. Nazywamy j¹ tu czarn¹ ziemi¹ alkaliczn¹.

RadziliÂśmy sobie z tym problemem w ten sposĂłb, Âże w arizoĂąskich kopalniach miedzi kupowaliÂśmy dziewiĂŞĂŚdziesiĂŞciotrzyprocentowy kwas siarkowy. Dla ciekawoÂści podajĂŞ, Âże stĂŞÂżenie kwasu w akumulatorach samochodowych wynosi od 40 do 60 procent. StĂŞÂżenie uÂżywanego przez nas kwasu wynosiÂło 93 procent, czyli byÂło bardzo wysokie. PrzywoziliÂśmy ten kwas na farmĂŞ cysternami i zakwaszaliÂśmy nim ziemiĂŞ w iloÂści 30 ton na jeden akr. NastĂŞpnie rozkÂładaliÂśmy na gruncie szeÂściocalowe (15 cm) paski, ktĂłre zag³êbiaÂł)' siĂŞ weĂą na g³êbokoœÌ od 3 do 4 cali (7,5-10,0 cm). Po nawodnieniu – w Arizonie nic nie wyroÂśnie bez nawodnienia – grunt ulegaÂł w wyniku dziaÂłania kwasu spienieniu – musowaÂł. ProwadziÂło to do przeksztaÂłcenia czarnych gruntĂłw alkalicznych w grunty alkaliczne biaÂłe, rozpuszczalne w wodzie. W ten sposĂłb moÂżna byÂło w ciÂągu pó³tora lub dwĂłch lat doprowadziĂŚ ziemiĂŞ do stanu umoÂżliwiajÂącego uprawĂŞ.

W czasie przeksztaÂłcania tego gruntu w ziemiĂŞ uprawnÂą waÂżne byÂło utrzymanie wysokiej zawartoÂści wapnia w postaci wĂŞglanu wapnia. WĂŞglan wapnia buforuje dziaÂłanie kwasu siarkowego. JeÂśli nie ma wystarczajÂącej iloÂści wĂŞglanu wapnia kwasowoœÌ gleby spada, pH obniÂża siĂŞ do 4-4,5, co powoduje zwiÂązanie wszystkich Âśladowych mikroelementĂłw i jeÂśli uprawia siĂŞ na przykÂład baweÂłnĂŞ, to wyrasta ona do pewnej wysokoÂści, a nastĂŞpnie przestaje rosn¹Ì. W czasie aplikowania tych ÂśrodkĂłw do ziemi bardzo waÂżne jest pamiĂŞtanie o wszystkich elementach, ktĂłre siĂŞ w niej znajdujÂą – ile jest w niej Âżelaza, wapnia etc.

W czasie badania skÂładu gruntu natknĂŞliÂśmy siĂŞ na pewien materiaÂł, ktĂłrego nikt nie potrafiÂł zidentyfikowaĂŚ. ZaczĂŞliÂśmy badaĂŚ jego pochodzenie i stwierdziliÂśmy, Âże bierze siĂŞ on z pewnych tworĂłw geologicznych. DoszliÂśmy do wniosku, Âże, czymkolwiek on jest, najlepiej bĂŞdzie badaĂŚ go w miejscu, gdzie jest go najwiĂŞcej.

ZabraliÂśmy go do laboratorium chemicznego, rozpuÂściliÂśmy i otrzymaliÂśmy krwistoczerwony roztwĂłr. Kiedy jednak doprowadziliÂśmy go do strÂącenia za pomocÂą sproszkowanego cynku, otrzymaliÂśmy czarny osad, ktĂłrego naleÂżaÂło siĂŞ spodziewaĂŚ w przypadku pierwiastka szlachetnego, ktĂłry po chemicznym wyizolowaniu go z kwasu nie podlega powtĂłrnemu w nim rozpuszczeniu.

Wyizolowawszy tĂŞ substancjĂŞ z czarnej ziemi alkalicznej, wysuszyliÂśmy jÂą. UÂżyliÂśmy do tego celu duÂżego porcelanowego lejka Buchnera wysÂłanego papierowym filtrem. Substancja osiadÂła na filtrze tworzÂąc warstwĂŞ gruboÂści okoÂło 1/4 cala (0,635 cm). Nie miaÂłem wtedy do dyspozycji pieca suszarniczego, wiĂŞc skorzystaÂłem z ciepÂła dostarczanego przez arizoĂąskie sÂłoĂące, ktĂłre podgrzaÂło jÂą do temperatury okoÂło 115 stopni, dziĂŞki czemu przy wilgotnoÂści powietrza wynoszÂącej 5 procent wyschÂła bardzo szybko.

Po wyschniĂŞciu substancja ta nagle wybuchÂła. Eksplozja ta nie przypominaÂła Âżadnej z tych, jakie widziaÂłem w swoim Âżyciu, a miaÂłem juÂż do czynieni z ró¿nymi materiaÂłami wybuchowymi. Nie byÂło ani eksplozji ani implozji. WyglÂądaÂło to tak jakby ktoÂś jednoczeÂśnie odpaliÂł okoÂło 50000 ÂżarĂłwek bÂłyskowych – puff!... i po wszystkim. Cala substancja zniknĂŞÂła, podobnie jak i filtr, zaÂś lejek pĂŞkÂł.

Wzi¹³em wiĂŞc nowiutki o³ówek, ktĂłry jeszcze nie byÂł temperowany, postawiÂłem go pionowo obok lejka i zacz¹³em suszyĂŚ kolejnÂą prĂłbkĂŞ tej substancji. Kiedy ponownie nastÂąpiÂł wybuch, okazaÂło siĂŞ, Âże o³ówek zostaÂł spalony w okoÂło 30 procentach, ale nie przewrĂłciÂł siĂŞ. CaÂła prĂłbka znowu zniknĂŞÂła. Nie byÂła to wiĂŞc ani eksplozja, ani implozja. ByÂło to coÂś w rodzaju potĂŞÂżnego bÂłysku ÂświatÂła. WyglÂądaÂło tak, jakby ktoÂś postawiÂł ten o³ówek obok kominka i po 20 minutach stwierdziÂł, Âże z jednej strony on dymi i jednoczeÂśnie pali siĂŞ z obu stron. Tak wÂłaÂśnie wyglÂądaÂł on tuÂż po bÂłysku. Najbardziej zastanawiaÂło mnie to nieoczekiwane zachowanie tej substancji. OdkryliÂśmy, ze jeÂśli wysuszy siĂŞ jÂą bez dostĂŞpu ÂświatÂła sÂłonecznego, nie wybucha, a jeÂśli na sÂłoĂącu – wybucha,

Nastêpnie wziêliœmy trochê tej substancji, wysuszonej bez dostêpu œwiat³a s³onecznego, i poddaliœmy procesowi redukcji w tyglu. Reakcjê tê przeprowadziliœmy w porcelanowym tyglu w kszta³cie fili¿anki, do którego w³o¿yliœmy nasz proszek zmieszany z o³owiem i innymi topnikami i podgrzewaliœmy, dopóki o³ów nie uleg³ stopieniu. Dziêki temu zabiegowi metale ciê¿sze od o³owiu pozostaj¹ w nim, a l¿ejsze wyp³ywaj¹ na wierzch. Na tej zasadzie opiera siê znana od setek lat metoda ogniowego oznaczania metali szlachetnych. W jej wyniku z³oto i srebro pozostaj¹ w o³owiu, zaœ wszystkie pozosta³e lekkie pierwiastki wyp³ywaj¹ z niego. Jest to wypróbowana metoda analizy metali.

Nasza substancja przemieœci³a siê na dno roztopionego o³owiu, jakby by³a z³otem lub srebrem. Zdawa³a siê mieÌ wiêksz¹ od niego gêstoœÌ. Nastêpnie zlaliœmy szlakê, która nie mog³a zawieraÌ ¿adnych pierwiastków szlachetnych, po czym odlaliœmy o³ów. Okaza³o siê wówczas, ¿e nasza substancja uformowa³a na dnie roztopionego o³owiu wyraŸnie oddzielaj¹c¹ siê od niego zwart¹ grudkê. Kiedy nastêpnie umieœci siê o³ów w kupelce z popio³em kostnym, o³ów wsi¹ka w popió³, pozostawiaj¹c na wierzchu grudkê z³ota i srebra. Wykonaliœmy identyczn¹ operacjê i równie¿ uzyskaliœmy grudkê, która powinna by³a sk³adaÌ siê z mieszaniny z³ota i srebra.

PrzekazaliÂśmy jÂą do zbadania wszelkim moÂżliwym prywatnym laboratoriom chemicznym i wszĂŞdzie uzyskaliÂśmy jednobrzmiÂącÂą odpowiedÂź: “To jest wy³¹cznie zÂłoto ze srebrem". Wszystko w porzÂądku, tylko Âże kiedy umieÂściÂło siĂŞ prĂłbkĂŞ tej substancji na stole i uderzyÂło w niÂą mÂłotkiem, rozpryskiwaÂła siĂŞ, jakby byÂła ze szkÂła, a przecieÂż jak dotÂąd nie sÂą znane Âżadne stopy zÂłota i srebra, ktĂłre nie byÂłyby kowalne. ZÂłoto i srebro rozpuszczajÂą siĂŞ w sobie i tworzÂą trwaÂłe stopy. Oba metale sÂą miĂŞkkie i ich stop rĂłwnieÂż. JeÂśli to, co otrzymaliÂśmy, byÂło mieszaninÂą zÂłota i srebra, to powinno byĂŚ miĂŞkkie i kowalne. Stop zÂłota i srebra moÂżna rozwaÂłkowaĂŚ, zrobiĂŚ z niego naleÂśnik. Nasza prĂłbka natomiast rozpryskiwaÂła siĂŞ jak szkÂło. PowiedziaÂłem wiĂŞc:

— Dzieje siĂŞ tu coÂś, czego nie rozumiemy. CoÂś bardzo niezwykÂłego. Có¿ wiĂŞc zrobiliÂśmy. Ano oddzieliliÂśmy chemicznie zÂłoto i srebro i jako pozostaÂłoœÌ otrzymaliÂśmy sporÂą iloœÌ jakiejÂś czarnej substancji. Kiedy daÂłem jÂą do analizy laboratoryjnej, powiedziano mi, Âże to mieszanina Âżelaza, krzemionki i aluminium.

— To niemoÂżliwe — stwierdziÂłem — to nie moÂże byĂŚ Âżelazo, krzemionka i aluminium. Po pierwsze, kiedy juÂż zostanie wysuszona, nie da siĂŞ jej rozpuÂściĂŚ w Âżadnym kwasie lub zasadzie. Nie rozpuszcza siĂŞ w dymiÂącym kwasie siarkowym, siarkowo-azotowym czy solno-azotowym. Kwasy te rozpuszczajÂą nawet zÂłoto, ale nie potrafiÂą rozpuÂściĂŚ naszej czarnej substancji.

UwaÂżaÂłem, Âże zachowuje siĂŞ ona bardzo dziwnie i Âże musi istnieĂŚ wytÂłumaczenie tego zachowania. Jednak nikt nie potrafiÂł mi jego podaĂŚ.

UdaÂłem siĂŞ przeto na Uniwersytet Cornella i powiedziaÂłem:

— Panowie, mamy zamiar wydaĂŚ trochĂŞ forsy na rozwiÂązanie tej zagadki. Wynaj¹³em w koĂącu pewnego doktora z tej uczelni, ktĂłry uwaÂżaÂł siĂŞ za specjalistĂŞ od pierwiastkĂłw szlachetnych, bowiem sÂądziÂłem, Âże mamy tu do czynienia z ktĂłrymÂś z nich.

PowiedziaÂłem mu krĂłtko:

— ChcĂŞ siĂŞ dowiedzieĂŚ co to takiego.

ZapÂłaciÂłem mu i wrĂłciÂłem da Arizony, on zaÂś przyjrzaÂł siĂŞ naszym dotychczasowym ustaleniom i stwierdziÂł:

— Mamy w Cornell urzÂądzenie zdolne do wykrywania stĂŞÂżeĂą rzĂŞdu jednej miliardowej. ProszĂŞ mi daĂŚ prĂłbkĂŞ tego materiaÂłu do zbadania w Cornell, a powiem panu, z czego siĂŞ ona skÂłada, pod warunkiem Âże nie jest to chlor, brom lub ktĂłryÂś z lÂżejszych pierwiastkĂłw, bowiem w takim przypadku nie jestem w stanie wykonaĂŚ odpowiedniej analizy. JeÂśli jednak jest to pierwiastek ciĂŞÂższy od Âżelaza, to znajdziemy go.

Niestety, kiedy przyjecha³em po wyniki, oœwiadcz)'! mi, ¿e to wy³¹cznie ¿elazo, krzemionka i aluminium. Zapyta³em go wówczas:

— Doktorze, czy zna pan jakieÂś laboratorium chemiczne, ktĂłre moglibyÂśmy wynaj¹Ì?

— Tak — odrzekÂł doktor.

— Zatem chodÂźmy tam.

PracowaliÂśmy w laboratorium przez resztĂŞ dnia i udaÂło nam siĂŞ oddzieliĂŚ ca³¹ krzemionkĂŞ, caÂłe Âżelazo i aluminium. To, co pozostaÂło, stanowiÂło 98 procent caÂłej prĂłbki – i to miaÂło byĂŚ to nic.

OÂświadczyÂłem wĂłwczas:

— Niech pan spojrzy, mogĂŞ to wzi¹Ì do rĂŞki, mogĂŞ to zwaÂżyĂŚ, mogĂŞ przeprowadziĂŚ reakcje chemiczne. To jest coÂś. Wiem, Âże to jest coÂś. To nie jest nic. A on na to:

— Widma absorpcyjne i emisyjne nie zgadzajÂą siĂŞ z tym, co zostaÂło zaprogramowane w naszych przyrzÂądach.

OdpowiedziaÂłem mu, Âże to jest jednak coÂś i Âże zamierzam dowiedzieĂŚ siĂŞ, co to takiego.

— Panie Hudson — odrzekÂł doktor — gdyby przydzieliÂłby pan nam stypendium w wysokoÂści 350 000 dolarĂłw, moglibyÂśmy zleciĂŚ naszym dyplomantom dokÂładne zbadanie tej prĂłbki.

ZapÂłaciÂłem temu facetowi 22000 dolarĂłw, poniewaÂż twierdziÂł, Âże potrafi zbadaĂŚ wszystko, ale jak siĂŞ okazaÂło, nie potrafiÂł. Nawet nie zaproponowaÂł zwrotu choĂŚby czĂŞÂści tej sumy, w zwiÂązku z czym powiedziaÂłem mu:

— ProszĂŞ pana, nie wiem, ile pan tu pÂłaci ludziom. JeÂśli o mnie chodzi, pÂłacĂŞ robotnikom na farmie minimalne pobory i za 350000 dolarĂłw mogĂŞ uzyskaĂŚ znacznie wiĂŞcej niÂż pan. Dlatego wracam do siebie i postaram siĂŞ wykonaĂŚ to zadanie sam.

Wróci³em do Phoenix ca³kowicie rozczarowany nauk¹ uniwersyteck¹. Nie wywar³y na mnie wra¿enia doktoraty tamtych ludzi. By³em zdegustowany ludŸmi, którym p³aci³em pieni¹dze. Odkry³em, ¿e to potê¿ny system, który generuje dyplomantów produkuj¹cych du¿¹ iloœÌ zapisanego papieru, z którego nic nie wynika. Mimo to rz¹d p³aci im za ka¿dy papierek, jaki zapisz¹, dziêki czemu dostaj¹ pieni¹dze proporcjonalnie do iloœci zapisanego papieru. Wszyscy twierdz¹ to samo, ¿e otrzymuj¹ nagrodê za to, co napisali, i zabieraj¹ siê do zapisywania kolejnego papieru. Kiedy siê cz³owiek dowiaduje, co siê teraz robi na uniwersytetach, doznaje g³êbokiego rozczarowania.

ProwadzÂąc poszukiwania na wÂłasnÂą rĂŞkĂŞ, dowiedziaÂłem siĂŞ, Âże w okolicy Phoenix mieszka czÂłowiek, ktĂłry jest specjalistÂą od spektroskopii i przez wiele lat pracowaÂł w zachodnioniemieckim Instytucie Spektroskopii. Przez jakiÂś czas pracowaÂł jako g³ówny specjalista do spraw spektroskopii w spó³ce Lab Test w Los Angeles, ktĂłra zajmuje siĂŞ budowÂą sprzĂŞtu spektroskopowego. ByÂł tym, ktĂłry projektowaÂł, a nastĂŞpnie sprawdzaÂł w dziaÂłaniu te urzÂądzenia. PowiedziaÂłem sobie: “Oto wÂłaÂściwy czÂłowiek. Jest nie tylko technikiem, ale wie rĂłwnieÂż jak dziaÂłajÂą te urzÂądzenia".

Uda³em siê do niego z rosyjsk¹ ksi¹¿k¹, któr¹ podarowa³ mi cz³owiek od analizy p³omieniowej. Nosi³a ona tytu³ Chemiczna analiza pierwiastków z grupy platynowców i by³a napisana przez Ginzburga i jego wspó³pracowników. Wydana zosta³a przez Akademiê Nauk ZSRR. Pisa³o w niej, ¿e w celu wykrycia tych pierwiastków nale¿y poddaÌ je wy¿arzaniu przez 300 sekund.

Bior¹c pod uwagê, ¿e niektórzy z paùstwa nigdy nie mieli do czynienia z spektroskopi¹, pragnê wyjaœniÌ, ¿e proces ten polega na tym, ¿e bierze siê wêglow¹ elektrodê z wg³êbieniem na jednym koùcu, do którego wk³ada siê badany materia³, po czym zbli¿a siê do niej drug¹ elektrodê i inicjuje ³uk elektryczny. W powsta³ej w ten sposób wysokiej temperaturze w ci¹gu 15 sekund wypala siê wêgiel i elektroda znika wraz z próbk¹. Tak wiêc wszystkie laboratoria w naszym kraju wykonuj¹ piêtnastosekundowe wy¿arzanie i podaj¹ jego wynik jako miarodajny. Zdaniem uczonych z Akademii Nauk ZSRR temperatura wrzenia wody ma siê tak do temperatury wrzenia ¿elaza, jak ta ostatnia do temperatury wrzenia tych pierwiastków.

Jak wszystkim wiadomo, silnik samochodowy nagrzewaj¹c siê nie przekroczy temperatury wrzenia wody dopóty, dopóki w ch³odnicy znajduje siê woda. Jeœli ktoœ podgrzewa³ wodê w garnku na p³ytce, wie doskonale, ¿e garnek nie osi¹ga temperatury wiêkszej od temperatury wrz¹cej w nim wody. Ale kiedy woda wygotujê siê, jego temperatura zaczyna bardzo szybko rosn¹Ì.

Analogicznie jest z t¹ próbk¹. Dopóki jest w niej ¿elazo, dopóty nie przekroczy ona temperatury wrzenia ¿elaza. Dopiero kiedy ono wyparuje, mo¿na podnosiÌ temperaturê dalej. DosyÌ trudno jest poj¹Ì, ¿e coœ topi¹cego siê i wrz¹cego w tak wysokiej temperaturze, jak ma to miejsce w przypadku ¿elaza, mo¿e spe³niaÌ w stosunku do innych pierwiastków rolê wody, ale tak w³aœnie jest. Aby zrealizowaÌ nasz cel, musieliœmy zbudowaÌ komorê wy¿arzania, w której elektroda w os³onie argonowej zapobiegaj¹cej jej kontaktowi z tlenem lub powietrzem pozwoli³aby na wy¿arzanie próbki nie przez 15 sekund, ale przez 300 sekund, który to czas by³ zdaniem Akademii Nauk ZSRR konieczny do oznaczenia sk³adników naszej próbki.

ByliÂśmy dobrze przygotowani – mieliÂśmy wskaÂźniki pK, okreÂśliliÂśmy standardy, zmodyfikowaliÂśmy urzÂądzenie, wykonaliÂśmy wszystkie analizy niezbĂŞdne do uzyskania wyniku i oznaczyliÂśmy wszystkie linie spektralne na mierzÂącym trzy i pó³ metra instrumencie. Te wymiary pokazujÂą, jak duÂży musiaÂł byĂŚ nasz pryzmat, ktĂłry sÂłuÂży do tworzenia linii spektralnych. Dla porĂłwnania podam, Âże wiĂŞkszoœÌ uniwersytetĂłw posÂługuje siĂŞ przyrzÂądami wielkoÂści 1,5 metra. Nasz miaÂł 3,5 metra. ByÂła to ogromna maszyna, ktĂłra zajmowaÂła prawie caÂły garaÂż. MiaÂła okoÂło 30 stĂłp (9 m) dÂługoÂści i prawie 9 stĂłp (2,7 m) wysokoÂści.

PrzejdŸmy jednak do konkretów. Kiedy rozpoczêliœmy doœwiadczenie, w ci¹gu pierwszych 15 sekund uzyskaliœmy potwierdzenie istnienia ¿elaza, krzemionki i aluminium, œladowych iloœci wapnia, sodu i tytanu. Potem, pod koniec pierwszych 15 sekund, odczyty urwa³y siê. Nic nie pojawi³o po kolejnych 20, 25, 30 i 40 sekundach. Minê³o 45, 50, 55, 60, 65 sekund i wci¹¿ nic siê nie pokazywa³o. Patrz¹c na elektrodê przez kolorowe szk³o, widaÌ by³o jednak, ¿e wci¹¿ znajduje siê na niej ma³a kuleczka jakiejœ bia³ej substancji, lecz mimo to nie pojawia³y siê ¿adne odczyty.

Po 70 sekundach, dokÂładnie jak to opisywaÂł podrĂŞcznik Akademii Nauk ZSRR, ukazaÂł siĂŞ odczyt palladu a potem platyny. Po platynie wystÂąpiÂł rod, po rodzie ruten, potem iryd, a na koĂącu osm.

Nie wiem, czy w przypadku innych ludzi jest tak samo, jak byÂło w moim przypadku, ale jeÂśli mam byĂŚ szczery, nie miaÂłem pojĂŞcia co to za pierwiastki. WiedziaÂłem, Âże w grupie platynowcĂłw w okresowym ukÂładzie pierwiastkĂłw znajduje siĂŞ szeœÌ pierwiastkĂłw – nie tylko platyna. Nie odkryto ich jednoczeÂśnie, lecz byÂły stopniowo dodawane. SÂą to odrĂŞbne pierwiastki, tak jak odrĂŞbne sÂą Âżelazo, kobalt i nikiel. Ruten, rod i pallad to tak zwane lekkie platynowce, zaÂś osm, iryd i platyna to ciĂŞÂżkie platynowce.

DowiedzieliÂśmy siĂŞ, Âże cena rodu wynosi okoÂło 3 000 dolarĂłw za uncjĂŞ2, zÂłota – 400 dolarĂłw, irydu – 800 dolarĂłw, a rutenu – 150 d

Co jest wazne?



"Czy wiecie paùstwo, ¿e ponad piêÌ procent ciê¿aru suchej masy tkanki mózgowej stanowi¹ rod i iryd i to w stanie wysokospinowym? ¯e komórki komunikuj¹ siê miêdzy sob¹ za pomoc¹ nadprzewodnictwa? ¯e instytucja o nazwie U.S. Naval Research Facility (Instytut Badaù Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych) wie, ¿e drogi porozumiewania siê miêdzy komórkami wiod¹ przez nadprzewodnictwo? ¯e zmierzyli oni to zjawisko stosuj¹c SQUID-y? Nadprzewodnikowe Kwantowe Urz¹dzenia Interferencyjne (Superconducting Quantum Interference Device) wyposa¿one w nadprzewodnikowy pierœcieù otaczaj¹cy cia³o. Dziêki tym urz¹dzeniom stwierdzili, ¿e to w³aœnie œwiat³o przep³ywa miêdzy komórkami, z komórki do komórki i tak dalej. Czy wiecie paùstwo, ¿e wasze impulsy nerwowe nie s¹ elektrycznoœci¹, ¿e przemieszczaj¹ siê z prêdkoœci¹ bli¿sz¹ prêdkoœci dŸwiêku ni¿ œwiat³a? Czy wiecie paùstwo, z jak¹ prêdkoœci¹ przemieszcza siê fala nadprzewodnictwa? W³aœnie z prêdkoœci¹ dŸwiêku. To jest w³aœnie to, co znajduje siê w naszych cia³ach, co nazywamy œwiadomoœci¹ i co ró¿ni nas od komputera."

http://www.wykop.pl/ramka/64254/atomy-duszy/

east napisal na innym forum.

"Z tego , co ja wiem na ten temat ( badania Stuarta Hameroffa ,  University of Arizona http://www.quantumconsciousness.org/deepakchoprainterview.htm  ) wynika, Âże istniejÂą juÂż dwie ( a teraz wg info Kiary nawet trzy ) fizyczne sieci , ktĂłre dotyczÂą postrzegania.
Na pewno mamy sieĂŚ neuronowÂą przewodzÂącÂą Âładunki elektryczne, i na pewno jesteÂśmy teÂż wyposaÂżeni w sieĂŚ , nazwijmy  jÂą -" ÂświatÂłowodowÂą"  ktĂłra daje nam moÂżliwoœÌ przesyÂłu danych z ogromnymi prĂŞdkoÂściami znacznie wiĂŞkszymi niÂż te, ktĂłre sÂą moÂżliwe poprzez klasycznÂą sieĂŚ neuronowÂą. Co wiĂŞcej, w tej sieci "ÂświatÂłowodowej" zachodzÂą zjawiska kwantowe. Rzeczy , ktĂłre postrzegamy definiujemy za pomocÂą jednej z tych dwĂłch sieci. Teraz dochodzÂą do tego wspomniane powyÂżej badania dowodzÂące, Âże istnieje rĂłwnieÂż sieĂŚ wibracji dÂźwiĂŞkowych.

Sam Stuart Hameroff tak siĂŞ odnosi do tego problemu  :
"
Charakter qualia ( qualia = charakterystyki ) zaleÂży od wyboru sposobu podejÂścia do problemu. Konwencjonalne materialistyczne podejÂście jest takie, Âże qualia powstajÂą w mĂłzgu jako wynik statycznych  obliczeĂą miĂŞdzy neuronami. Nie wierzĂŞ, Âże to prawda. MyÂślĂŞ, Âże wÂśrĂłd obliczeĂą dokonywanych przez sieĂŚ nauronowÂą zachodzi rĂłwnieÂż nieÂświadome, zdefiniowane przetwarzanie , ale qualia i ÂświadomoœÌ sÂą czymÂś innym - sÂą uzupeÂłnieniem  obliczeĂą neuronowych, ale nie caÂłkiem tym  samym.DodatkowÂą cechÂą jest po³¹czenie kwantowej geometrii czasoprzestrzeni. MoÂże powinniÂśmy do tego nawiÂązaĂŚ, gdyÂż  jest to idea Rogera Penrose'a. ZastanĂłwmy siĂŞ :  wszechÂświat skÂłada siĂŞ z czÂąstek mniejszych od atomĂłw, a miĂŞdzy atomami - z pustki, nicoÂści. JeÂśli rozrysuje siĂŞ to w skali, o wiele wiele mniejszej niÂż atomy, poniÂżej poziomu atomowego, aÂż dwadzieÂścia piĂŞĂŚ rzĂŞdĂłw wielkoÂści niÂżej od atomĂłw to dojdziesz do samego dna na poziom o nazwie skali Plancka, gdzie znajduje siĂŞ plÂątanina wzorĂłw, szorstkoœÌ, geometrii, informacji.
Nie wiemy jeszcze jak  nazwaĂŚ tÂą plÂątaninĂŞ na tym najbardziej podstawowym poziomie kwantowej grawitacji. Ale w jakiÂś sposĂłb  geometria w skali Plancka powoduje powstawanie cech fizycznych, takich jak masa, spin i Âładunek - w tym rĂłwnieÂż qualia ( charakterystyki ) , uwaÂżamy . Prekursor  ÂświadomoÂści, lub samej ÂświadomoÂści, moÂże byĂŚ faktycznie osadzony w geometrii skali Plancka - tak jak spin, masa, i ktĂłre sÂą przyczynÂą istnienia  Âświata materialnego. Innymi sÂłowy, istotne cechy sÂą wbudowane w ÂświadomoœÌ wszechÂświata w jego najbardziej podstawowym poziomie i powtarzajÂą siĂŞ potem w skali , jak w hologramie , wiĂŞc qualia stajÂą siĂŞ dostĂŞpne dla biologii kwantowej w mĂłzgu.

Penrose mĂłwi, Âże ÂświadomoœÌ jest colapsem, szczegĂłlnym rodzajem samo-zakrzywienia pró¿ni. Ale zacz¹³ z superpozycji, " Jak coÂś moÂże byĂŚ w dwĂłch miejscach i stanach w tym samym czasie? " JeÂśli powrĂłciĂŚ do idei wielu ÂświatĂłw, to oznacza, Âże wszechÂświat siĂŞ rozwija wg geometrii czasoprzestrzeni, i oddziela by formowaĂŚ dwa wszechÂświaty. Penrose bierze pod uwagĂŞ superpozycjĂŞ w separacji czasoprzestrzeni, ale twierdzi,  Âże zamiast odga³êzienia i tworzenia nowych ÂświatĂłw, podziaÂły sÂą niestabilne, co zawĂŞÂża samo-zakrzywienie do poszczegĂłlnych stanĂłw w danym czasie ze wzglĂŞdu na obiektywne granice. Z drugiej strony ,  zwiÂązanej z twierdzeniami Goedelsa , Penrose uwaÂża, Âże na dokonywanie wyborĂłw  wpÂływa osadzanie siĂŞ bryÂł platoĂąskich w geometrii skali Plancka  i to jest ten moment, kiedy pojawia siĂŞ ÂświadomoœÌ .

Ostatecznie w naszym modelu stwierdziliÂśmy zaleÂżnoœÌ synchronicznÂą gamma za pomocÂą  EEG , ktĂłry jest najlepszym urzÂądzeniem na tÂą chwilĂŞ do pomiaru ÂświadomoÂści . Zwykle ludzie operujÂą na czĂŞstotliwoÂści  fal gamma odpowiadajÂących 40 tu cyklom, ale nie zawsze. RobiliÂśmy testy na tybetaĂąskim mnichu oddelegowanym do wspó³pracy przez Dalaj LamĂŞ w Wisconsin , Davidson`s Lab podczas studiĂłw nad medytacjÂą . W laboratorium odkryto ,Âże podczas medytacji czĂŞstotliwoÂści pomiaru fal gamma byÂły miĂŞdzy 80, a 100 na sekundĂŞ . WiĂŞc mnisi doÂświadczajÂą wiĂŞcej Âświadomych momentĂłw niÂż reszta z nas w stanie zwykÂłym. To dowodzi, Âże medytacja wÂłaÂściwie przemienia mĂłzg. MoÂżna wiĂŞc powiedzieĂŚ, Âże stany ÂświadomoÂści sÂą jak fotony w elektromagnetycznym spektrum w ktĂłrym otrzymujesz wysokoenergetyczne, szybkie, o wysokiej czĂŞstotliwoÂści fotony w skali ultrafioletu, lub wolniejsze , i dÂłuÂższe dÂługoÂści fali jak w podczerwieni. Jest to zakres na ktĂłrym pracuje ÂświadomoœÌ . Kiedy medytujemy lub znajdujemy siĂŞ w w tzw wyÂższych stanach, podnosimy siĂŞ do wyÂższych czĂŞstotliwoÂści, ktĂłre dajÂą rĂłwnieÂż bardziej intensywne, wyÂższe doÂświadczenia. To jak przejÂście z czerwieni do ultrafioletu. Kiedy to siĂŞ staje, Âświat zewnĂŞtrzny zwalnia z naszej perspektywy. WiĂŞc ludzie z wypadkĂłw samochodowych na przykÂład informujÂą, Âże kiedy auto siĂŞ rozbija to doÂświadczajÂą tego jakby w zwolnionym tempie, przechodzÂą wĂłwczas z percepcji 40 na 80 Âświadomych momentĂłw na sekundĂŞ. Wielcy zawodnicy, tacy , jak Michel Jordan twierdzÂą, Âże kiedy gra im siĂŞ wyjÂątkowo dobrze to postrzegajÂą ruchy innych zawodnikĂłw jakby w zwolnionym tempie.

Zatem przejÂście na inne, wyÂższe platformy postrzegania jest moÂżliwe juÂż teraz, w chwilach szczegĂłlnego skupienia, nastawienia.

Kiedy moglibyœmy mówiÌ o tym, ¿e na ten wy¿szy poziom przejdzie ca³a ludzkoœÌ ?
Musia³yby zmieniÌ siê warunki w skali globalnej, aby to mog³o siê staÌ, musia³yby zajœÌ zmiany na ca³ej planecie. ByÌ mo¿e to w³aœnie siê dzieje, a zwi¹zane jest to ze zwiêkszon¹ aktywnoœci¹ naszej Planety - wybuchy wulkanów, trzêsienia ziemi ? Proces siê zacz¹³ i jest nieodwracalny." east.