KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

OFIARY  KRK.

    WiadomoœÌ
old spirit



Do³¹czy³: 20 Mar 2008
Posty: 20

   
PostWysÂłany: Sob Mar 22, 2008 2:38 pm    Temat postu: Miliony ofiar    Odpowiedz z cytatem
Miliony ofiar KoÂścioÂła

Inkwizycja: XIII - XVIII wiek. 1 do 10 milionĂłw zabitych, torturowanych, maltretowanych i sterroryzowanych ("Der Spiegel" 1.6.1998r.)

Wyprawy krzy¿owe: XI - XIII wiek. Oko³o 22 milionów zabitych, tysi¹ce niemieckich ¯ydów (Hans Wollschläger "Die bewaffneten Wallfahrten nach Jerusalem" - "Zbrojne pielgrzymki do Jerozolimy")

"Poganie": IX - XII wiek. W œredniowieczu niemieccy królowie i ksi¹¿êta nawracali si³¹ na wiarê "chrzeœcijaùsk¹" dziesi¹tki tysiêcy germaùskich i s³owiaùskich "pogan" lub okrutnie ich mordowali. Koœció³ dawa³ na to swoje b³ogos³awieùstwo lub wzywa³ do "wypraw krzy¿owych" przeciwko S³owianom. (Karlheinz Deschner, "Kriminalgeschichte des Christentums" - "Kryminalna Historia Chrzeœcijaùstwa", t. IV, V, VI).
¯ydzi: W œredniowieczu ci¹gle mia³y miejsce krwawe rzezie z tysi¹cami zabitych, inicjowane przez koœcielnych podjudzaczy. Julius Streicher w Procesach Norymberskich odnoœnie Holacaustu wyraŸnie powo³a³ siê na mowy podburzaj¹ce Marcina Lutra przeciw ¯ydom (Friedrich Heer, "Gottes erste Liebe" - "Pierwsza mi³oœÌ Boga")

Zdobycie Ameryki: W ciÂągu pierwszych 150 lat po podboju Ameryki przez HiszpanĂłw "w imiĂŞ Boga" ginie 100 mln ludzi - "najwiĂŞksze ludobĂłjstwo wszech czasĂłw" (teolog Boff, "Publik-Forum", 31.5.1991r.)

Katarowie, Waldensi, Husyci, Chrzciciele: Z polecenia KoÂścioÂła (rĂłwnieÂż i ewangelickiego) ginÂą tysiÂące innowiercĂłw

"Czarownice": XVI - XVIII wiek. Setki tysiĂŞcy ludzi, przede wszystkim kobiet, ginie w okrutny sposĂłb, mniej wiĂŞcej poÂłowa z tego w Niemczech. TakÂże Luter posyÂła czarownice na stos. Instrukcje do tej dziaÂłalnoÂści pochodziÂły od dwĂłch niemieckich dominikanĂłw opatrzone tytuÂłem "MÂłot na czarownice" (Hubertus Mynarek, "Die neue Inquisition" - "Nowa Inkwizycja")

LudobĂłjstwo w Chorwacji: Jeszcze w poÂłowie XX wieku, w latach 1941-1943 w Chorwacji wymordowano okoÂło 3/4 miliona ortodoksyjnych SerbĂłw przy dominujÂącym udziale katolickich duchownych i za aprobatÂą Watykanu [...]. Watykan jest o wszystkim, poinformowany jednak ten krwawy reÂżim traktuje najwyraÂźniej w sposĂłb przychylny. Hierarchia katolicka, a w pierwszym rzĂŞdzie kapelan wojskowy i zarazem arcybiskup Stepinac (beatyfikowany w 1998 r. przez papieÂża) wspiera moralnie faszystowski reÂżim do samego koĂąca (Vladimir Dedijer "Jasenovac - jugosÂłowiaĂąski OÂświĂŞcim a Watykan", 1988r.)

Molestowanie seksualne dzieci przez ksiĂŞÂży i zakonnikĂłw: Jeszcze po wielu latach lub nawet dziesiÂątkach lat osoby, ktĂłre byÂły ofiarami molestowania seksualnego w wieku dzieciĂŞcym, cierpiÂą psychicznie z powodu tych upokorzeĂą. Eksperci szacujÂą, Âże w ciÂągu ostatnich dwudziestu lat w USA spoÂśrĂłd 51000 katolickich ksiĂŞÂży 2000 oskarÂżonych zostaÂło o wykorzystywanie seksualne. ("Hanauer Anzeiger" 13.7.98r.) Jest to okoÂło 4%. W Niemczech prof. Hubertus Mynarek szacuje liczbĂŞ pedofilĂłw rĂłwnieÂż w granicach 3 - 5%. (Akty 97, 14.9.1999r.). W Polsce, kraju bardzo katolickim, juÂż nie dziwiÂą kolejne afery pedofilskie z udziaÂłem ksiĂŞÂży ujawniane przez prasĂŞ i telewizjĂŞ, niestety przestĂŞpstwa te i inne z udziaÂłem duchownych sÂą przez sÂądy traktowane nadzwyczaj Âłagodnie.

Przeœladowania: Obecnie nie mo¿na spaliÌ cz³owieka o niewygodnych pogl¹dach, innym wyznaniu czy nie uznaj¹cego w³adz Koœcio³a. Ale osoby te s¹ oczerniane, stosuje siê wobec nich dyskryminacjê, wyzywa siê je od sekt itp. wzbudzaj¹c w ludziach strach i nienawiœÌ, stosuje siê wobec nich mobbing, wywiera ró¿nego rodzaju naciski maj¹ce zmusiÌ je do dostosowania siê do "jedynie s³usznych pogl¹dów i religii" lub mo¿na je pozbawiÌ pracy. Obecnie Koœció³ próbuje mieÌ mo¿liwie najwiêkszy wp³yw na media, takie jak TV czy radio, co mu siê udaje. W Polsce z publicznych pieniêdzy p³aconych równie¿ przez ludzi nie bêd¹cych katolikami finansowanych jest wiele przedsiêwziêÌ zwi¹zanych z Koœcio³em.
____________________________________________________________

Polowania na czarownice

To, co kojarzy siê przeciêtnemu cz³owiekowi ze s³owami "inkwizycja" czy "czarownica" nie zawsze mia³o takie znaczenie. Po pierwsze, oczywiœcie, samo s³owo "inkwizycja" nie istnia³o. Ale i "hogata" inaczej siê kojarzy³a. Sama etymologia "wiedŸmy" mówi, ¿e by³a to osoba, która WIE. Wie o zio³ach, lecznictwie, dolegliwoœciach. To ona (jako nieliczna w okolicy) nie zajmowa³a siê upraw¹ ziemi, nie wychowywa³a dzieci, nie mia³a mê¿a, za to czêsto hodowa³a zwierzêta. St¹d w³aœnie wzi¹³ siê ca³y "czarny kot". Ludzie widzieli w nich kobiety brzydkie, u³omne, stare (oczywiœcie mog³y siê bez trudu przeistoczyÌ w piêkne, seksowne laseczki), nosi³y szpiczaste kapelusze, a ich œrodkiem lokomocji by³a oczywiœcie miot³a.

No i co siĂŞ staÂło z tymi miÂłymi staruszkami? ChciaÂło by siĂŞ rzec: przyszÂło chrzeÂścijaĂąstwo.
W pierwszych wiekach chrzeœcijaùstwa czêsto uto¿samiano pogaùskich bogów z diab³ami. Ale nikt o to nie robi³ zbytniej afery. Zwrot nast¹pi³ dopiero w XII wieku. W 1257 roku papie¿ Aleksander IV og³osi³ bullê, w której pozwala inkwizytorom uczestniczyÌ w procesach o czary. Z rozdzia³u VI Ksiêgi Rodzaju w Biblii wyci¹gniêto wniosek, ¿e istnieje mo¿liwoœÌ stosunków cielesnych miêdzy diab³ami, a kobietami. No i siê zaczê³o. Najpierw powoli: XII, XIV i XV w. s¹ jeszcze spokojne. Terror na wielk¹ skalê zaczyna siê w 1484r. wraz z bull¹ Innocentego VII. Ile czarownic i czarowników spalono? Tak naprawdê, to ogromnej liczby ofiar mordowanych przez kilka stuleci nie da siê dok³adnie ustaliÌ. Polowania na czarownice osi¹gnê³y najwiêksze natê¿enie w XVIII wieku i trwa³y równie¿ w wieku XVIII.

No a jak to wygl¹da³o? A wiêc na pocz¹tek wystarczy³a plotka o czarownicy w mieœcie. Bardzo szybko toczy³o siê œledztwo - potrzeba by³o tylko jednego œwiadka i ju¿ podejrzana by³a "brana na spytki". Przed samymi torturami przeprowadzano ró¿ne próby, np. najpierw golono lub wyrywano oskar¿onej w³osy na ca³ym ciele, potem szukano znamienia ("szatan naznacza swoje dzieci"), wówczas k³uto takie miejsce szpilkami; kazano jej nosiÌ rozpalone ¿elazo lub wrzucano zwi¹zan¹ kobietê do wody - na dno sz³y tylko niewinne!
No a potem zaczynaÂły siĂŞ tortury. KaÂżda miaÂła trwaĂŚ nie mniej niÂż godzinĂŞ, a drgawki uwaÂżano za dowĂłd stosunku z kochankiem - diabÂłem. JeÂśli oczy siĂŞ ruszaÂły, to oznaczaÂło, Âże szukajÂą szatana, gdy trwaÂły nieruchomo, to siĂŞ w niego juÂż wpatrywaÂły. JeÂśli torturowana omdlaÂła uwaÂżano, Âże otrzymaÂła ÂłaskĂŞ ze strony diabÂła ktĂłry w ten sposĂłb ÂłagodziÂł jej mĂŞkĂŞ; jeÂśli zmarÂła, to diabeÂł juÂż jÂą do siebie caÂłkowicie zabraÂł itd.

W roku 1252 gubernator Hochstadt nad Dunajem, Ulric Tengler, napisa³ podrêcznik prawa, który w ci¹gu szesnastego wieku doczeka³ siê licznych wznowieù. Wydanie drugie, z roku 1511, zosta³o znacznie poszerzone przez jego syna, Christopha, profesora prawa kanonicznego uniwersytetu w Ingolstadt oraz kilku innych teologów. W rozdzia³ach dotycz¹cych czarnoksiêstwa apelowa³ on do sêdziów œwieckich, by zachêcali wiernych do sk³adania donosów, gwarantuj¹c delatorom bezkarnoœÌ, nawet gdyby oskar¿enia okaza³y siê fa³szywe. Liczne wkomponowane w tekst poradnika ryciny przedstawiaj¹ wiernie metody stosowanych podówczas tortur. Layenspiegel Tenglera wzorowany jest na prawodawstwie bamberskim, które stanowi³o podstawê wydanego póŸniej Kodeksu Karola V. By³ on pierwszym napisanym w jêzyku niemieckim podrêcznikiem omawiaj¹cym zasady postêpowania sadowego w procesach o czary, daj¹c pocz¹tek d³ugiej liœcie podobnych publikacji, jakie mia³y ukazaÌ siê w Niemczech w ci¹gu nastêpnych dwustu lat. Przytaczamy tu przek³ad dwóch fragmentów Layenspiegel - odezwy zachêcaj¹cej do sk³adania donosów na osoby podejrzane o uprawianie czarów.

WZÓR ODEZWY ZACHÊCAJ¡CEJ DO SK£ADANIA DONOSÓW NA CZAROWNICE

Ja, N., sêdzia, czynie wiadomym wszystkim, którzy podlegaj¹ jurysdykcji sadu w N.N. jako poddani, ich krewni b¹dŸ ludzie w owym okrêgu zamieszkuj¹cy, ¿e do uszu moich dosz³y pog³oski i plotki, jakoby w okrêgu podlegaj¹cym s¹dowi w N.N. przebywa³y pewne czarownice oraz inni im podobni, którzy z pomoc¹ z³ego ducha potajemnie szkodz¹ i sprowadzaj¹ nieszczêœcia zarówno na m³odych, jak i starców, a tak¿e na trzodê i zbiory, trudni¹c siê tako¿ innymi rodzajami praktyk tajemnych i heretyckich. Z racji przeto moich powinnoœci, a tak¿e polecenia Boga Wszechmog¹cego i troski o jego czeœÌ i chwa³ê, jako te¿ i przez wzgl¹d na powinnoœci, jakie nak³ada na mnie wiara œwiêta chrzeœcijaùska, obowi¹zkiem moim jest ze wszech si³ wykorzeniaÌ i deptaÌ ow¹ heretyck¹ nieprawoœÌ, tote¿ og³aszam niniejszym co nastêpuje: I tak, pod groŸb¹ najsro¿szych kar napominam wszystkich i ka¿dego z osobna, a zw³aszcza tych, którzy podlegaj¹ jurysdykcji N.N., i¿by w ci¹gu dwunastu wyznaczonych przeze mnie dni, z których cztery pierwsze przeznaczone s¹ dla poddanych, cztery nastêpne dla ich krewnych, ostatnie zaœ cztery dla reszty mieszkaùców, donieœli mi i powiadomili mnie, czy nikt z nich nie widzia³ ani nie s³ysza³ o osobach, o których wiadomo, ze s¹ czarownicami, a tak¿e podejrzanych o uprawianie czarów b¹dŸ takich, o których panuje powszechna opinia, ze s¹ czarownikami, innego rodzaju heretykami lub ludŸmi paraj¹cymi siê takimi praktykami, jak zadawanie z³a innym ludziom, byd³u i zasiewom b¹dŸ szkodzenie dobru powszechnemu. Nikt te¿ nie musi troszczyÌ siê o dowiedzenie swoich oskar¿eù ani obawiaÌ, ¿e w wypadku, gdyby okaza³y siê niemo¿liwe do udowodnienia, zostanie on ukarany lub w inny sposób poci¹gniêty do odpowiedzialnoœci. Jeœli jednak wyjdzie na jaw, ze ktoœ by³, jest lub w przysz³oœci bêdzie winien tego rodzaju uczynkom, poniesie on wszelk¹ przepisan¹ za nie prawem karê. Co winno byÌ znane wszystkim ku ich rozwadze i przestrodze.

Opatrzone moim podpisem.

W Polsce znajduje siĂŞ tzw. "Kartoteka ProcesĂłw o Czary" przejĂŞta w czasie II wojny Âświatowej - prowadzili jÂą naziÂści z do koĂąca nie wiadomych celĂłw. Obejmuje ona przypadki od IX wieku do poczÂątku lat wieku XX. Zgromadzono ponad 30.000 udokumentowanych przypadkĂłw oskarÂżeĂą o czary, w kartotekach podawano dane personalne, informacje o sytuacji rodzinnej, majÂątkowej i statucie spoÂłecznym ofiary, przebieg procesu, wyrok, stosowane tortury, zeznania, rodzaj egzekucji, nazwisko kata, oskarÂżyciela, sĂŞdziego, donosicieli, stanowisko miejscowego biskupa oraz informacje bibliograficzne i miejsce przechowywania dokumentĂłw, na podstawie ktĂłrych sporzÂądzono kartotekĂŞ. Kartoteka znajduje siĂŞ prawdopodobnie w Archiwum PaĂąstwowym w Poznaniu.
_____________________________________________________________
Cennik opÂłat za tortury

Cennik us³ug zosta³ zatwierdzony przez Arcybiskupstwo Kolonii w 1757 r. Pomimo ¿e, wczeœniej ju¿ Arcybiskupstwo Kolonii przyzna³o g³ównemu katu sta³e dochody roczne w wysokoœci osiemdziesiêciu reichstalarów i dwudziestu alb oraz dwudziestu ma³dratów ziarna i czterech fur drewna, okaza³o siê, te w trakcie wykonywania egzekucji i innych czynnoœci z nimi zwi¹zanych, a tak¿e ju¿ po ich wykonaniu, pojawia siê tyle nieuzasadnionych i wygórowanych ¿¹daù zwrotu jakoby poniesionych dodatkowych kosztów, ¿e sta³o siê to powa¿nym obci¹¿eniem dla Najwy¿szego S¹du Arcybiskupa Elektora. Z tej te¿ przyczyny, aby po³o¿yÌ kres owym ¿¹daniom, arcybiskupstwo zmuszone jest wydaÌ nastêpuj¹ce rozporz¹dzenie, na mocy którego dla ka¿dej czynnoœci kata ustala siê nale¿ne wynagrodzenie, którego wysokoœÌ podana jest poni¿ej:

CENNIK
(ceny w reichstalarach i albach)

1. Za rozrywanie na ĂŚwierci czterema koĂąmi 5 rt 26 a

2. Za ĂŚwiartowanie 4 rt

3. Za sznur niezbĂŞdny do tego celu 1 rt

4. Za rozwieszenie onych Ìwierci w czterech rogach rynku. w³¹czaj¹c w to cenê sznura, gwoŸdzi i transportu 5 rt 26 a

5. Za ÂściĂŞcie i spalenie na stosie, wraz z wszelkimi kosztami 5 rt 26 a

6. Za sznur niezbĂŞdny do tego celu oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt

7. Za uduszenie i spalenie na stosie 4 rt

8. Za sznur niezbĂŞdny do tego celu oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt

9. Za spalenie Âżywcem 4 rt

10. Za sznur oraz przygotowanie i podpalenie stosu 2 rt

11. Za Âłamanie koÂłem Âżywcem 4 rt

12. Za sznur i ÂłaĂącuchy niezbĂŞdne do tego celu 2 rt

13. Za zdjĂŞcie ciaÂła przytwierdzonego do koÂła 2 rt 52 a

14. Za samo ÂściĂŞcie 2 rt 52 a

15. Za sznur niezbĂŞdny do tego celu oraz za chustĂŞ do przykrycia twarzy 1 rt

16. Za wykopanie doÂłu i zÂłoÂżenie w nim ciaÂła 1 rt 26 a

17. Za ÂściĂŞcie i rozpiĂŞcie ciaÂła na kole 4 rt

18. Za sznur i ÂłaĂącuchy niezbĂŞdne do tego, a takÂże za chustĂŞ 2 rt

19. Za odr¹banie rêki lub kilku palców i œciêcie; ³¹cznie 3 rt 26 a

20. Za dodatkowe przy tym piĂŞtnowanie rozpalonym Âżelazem 1 rt 26 a

21. Za niezbĂŞdne do tego sznur i chustĂŞ 1 rt 26 a

22. Za ÂściĂŞcie i zatkniĂŞcie gÂłowy na palu 3 rt 26 a

23. Za sznur i chustĂŞ niezbĂŞdne do tego 1 rt 26 a

24. Za œciêcie, rozpiêcie cia³a na kole i zatkniêcie g³owy na palu; ³¹cznie 5 rt

25. Za niezbĂŞdny do tego celu sznur, ÂłaĂącuchy i chustĂŞ 2 rt

26. Za powieszenie 2 rt 52 a

27. Za niezbĂŞdne do tego sznur, gwoÂździe i ÂłaĂącuch 1 rt 26 a

28. Zanim rozpocznie siĂŞ egzekucja: za szarpanie przestĂŞpcy rozpalonymi do czerwonoÂści szczypcami, niezaleÂżnie od wyÂżej wspomnianej opÂłaty za powieszenie; kaÂżdorazowo 0 rt 26 a

29. Za caÂłkowite lub czĂŞÂściowe odciĂŞcie jĂŞzyka oraz nastĂŞpujÂące potem przypalanie warg rozpalonym do czerwonoÂści Âżelazem 5 rt

30. Za sznur, szczypce i nó¿ u¿ywane zazwyczaj przy tej okazji 2 rt

31. Za przybicie gwoÂździami do szubienicy odciĂŞtego jĂŞzyka lub odrÂąbanej rĂŞki 1 rt 26 a

32. JeÂśli ktoÂś sam siĂŞ powiesi, utopi lub w inny sposĂłb pozbawi Âżycia za jego odczepienie i przeniesienie, a takÂże wykopanie doÂłu, w ktĂłrym moÂżna zÂłoÂżyĂŚ zwÂłoki 2 rt

33. Za wygnanie czÂłowieka z miasta lub z kraju 0 rt 52 a

34. Za chÂłostĂŞ w wiĂŞzieniu, wliczajÂąc w to rĂłzgi 1 rt

35. Za obicie 0 rt 52 a

36. Za postawienie pod prĂŞgierzem 0 rt 52 a

37. Za postawienie pod prĂŞgierzem i wychÂłostanie, wliczajÂąc w to sznur i rĂłzgi. 1 rt 26 a

38. Za postawienie pod prêgierzem, napiêtnowanie i wych³ostanie, wliczaj¹c w to wêgle, sznur i rózgi, a tak¿e maœÌ u¿ywan¹ przy piêtnowaniu 2 rt

39. Za zbadanie wiĂŞÂźnia po napiĂŞtnowaniu 0 rt 20 a

40. Za przystawienie drabiny do szubienicy, bez wzglĂŞdu na to, czy tego samego dnia ma byĂŚ powieszona tylko jedna, czy teÂż wiĂŞcej osĂłb 2 rt

WYNAGRODZENIE ZA TORTURY

41. Za wzbudzenie strachu poprzez okazanie narzĂŞdzi tortur 1 rt

42. Za torturĂŞ pierwszego stopnia 1 rt 26 a

43. Za wyÂłamanie i zmiaÂżdÂżenie kciuka 0 rt 26 a

44. Za torturê drugiego stopnia, w³¹czaj¹c w to póŸniejsze nastawienie stawów oraz cenê maœci, której siê przy tym u¿ywa 2 rt 26 a

45. jeœli wszelako jakaœ osoba zostanie jednoczeœnie poddana torturom obydwu stopni, kat ma otrzymaÌ zap³atê za obydwa stopnie tortur, nastawianie stawów i maœÌ, za co wszystko nale¿y mu siê 6 rt

46. Za podró¿ i wydatki codziennie, za ka¿dy dzieù, wy³¹cznie jednak te dni, w czasie których dokonuje on egzekucji lub torturuje, bez wzglêdu na to, czy za dni te ukarany bêdzie tylko jeden, czy te¿ wiêcej przestêpców 0 rt 48 a

47. Za wyÂżywienie dziennie 1 rt 26 a

48. Za kaÂżdego z pomocnikĂłw dziennie 0 rt 39 a

49. Za wynajĂŞcie konia wraz ze stajniÂą i obrokiem dla niego, opÂłata dzienna 1 rt 16 a

50. Jeœli tortury lub egzekucja odbywaj¹ siê w Kolonii, kat winien otrzymaÌ za wykonane czynnoœci wynagrodzenie wed³ug powy¿szego cennika bez jakichkolwiek dodatków za koszta nadzwyczajne, takie jak podró¿, diety, wy¿ywienie, siano i obrok dla konia, i winien byÌ ca³kowicie usatysfakcjonowany wspomnianym wynagrodzeniem

51. Kiedy dokonuje on egzekucji w Melaten i Deutz, otrzymuje dodatkowÂą opÂłatĂŞ za siano dla konia i nic ponadto

52. Jako Âże punkty 16, 32 i 40 niniejszego rozporzÂądzenia nakÂładajÂą siĂŞ na kompetencje grabarza, przeto grabarz powinien takÂże otrzymywaĂŚ stosowne wynagrodzenie

53. JeÂśli kat wykonywaĂŚ bĂŞdzie swoje rzemiosÂło dla tych, ktĂłrzy sÂą bezpoÂśrednimi wasalami arcybiskupstwa lub wasalami tychÂże wasali, winien on otrzymaĂŚ wynagrodzenie o jednÂą trzeciÂą wiĂŞksze od podanego wyÂżej, a to z przyczyny. Âże nie dokÂładajÂą siĂŞ oni do rocznej pensji, jaka jest mu wypÂłacana.

54. Wasale owi maj¹ obowi¹zek zatrudniaÌ wy³¹cznie jego, w ¿adnym wypadku nikogo obcego, bez wzglêdu na to jakiego rodzaju egzekucja ma byÌ przeprowadzona

55. Poniewa¿ uskar¿ano siê wielokrotnie, ¿e podczas egzekucji, którymi kieruje urzêdnik arcybiskupstwa, kat oœmiela³ siê ¿¹daÌ pewnych sum pieniê¿nych lub jako dodatku do obowi¹zuj¹cych op³at lub zamiast nich, praktyka ta, jako wyraŸne nadu¿ycie, ma siê raz na zawsze skoùczyÌ. Z tego te¿ wzglêdu nakazujemy, by wszyscy urzêdnicy arcybiskupstwa trzymali siê wy¿ej wymienionych zasad i p³acili katu wy³¹cznie przewidziane niniejszym stawki i nic ponadto; maj¹ oni tak¿e ka¿dorazowo rozliczaÌ siê z nich i przedstawiaÌ skarbowi arcybiskupa stosowne pokwitowania

Dan w Bonn, 15 stycznia 1757 r
_____________________________________________________________
Cytat z orzeczenia trzech biskupĂłw
sporzÂądzonego dla papieÂża Juliusza III.

Hans JĂźrgen Wolf "SĂźnden der Kirche"
- "Grzechy KoÂścioÂła"

Zaiste, nie pozostaÂł juÂż ani cieĂą
po apostolskiej nauce
w naszym KoÂściele [...].
WprowadziliÂśmy innÂą naukĂŞ i dyscyplinĂŞ.
NajwaÂżniejsze jest staraĂŚ siĂŞ o to,
Âżeby nikomu nie pozwolono
na czytanie z Ewangelii nawet odrobiny,
zwÂłaszcza w jĂŞzyku ludowym.
Starczy to trochĂŞ,
co siĂŞ na mszy odczytuje.
KaÂżdy, kto starannie rozwaÂży,
co dzieje siĂŞ w KoÂściele
i przyjrzy siĂŞ temu z osobna,
zobaczy, Âże nasza nauka
ró¿ni siê od tej z Ewangelii,
a nawet, Âże jest jej przeciwna [...]

cd....

____________________________________________________________

.......

List Prezydenta StanĂłw Zjednoczonych (USA) Harry'ego Trumana do papieÂża Piusa XII w Watykanie napisany po zakoĂączeniu II wojny Âświatowej.
List opublikowaÂł paryski miesiĂŞcznik "Sennaciulo" nr 647/1959

Szanowny Panie Pacelli

Jako baptysta i jako g³owa jednego z najwiêkszych i najpotê¿niejszych narodów œwiata, gdzie wszyscy nazywaj¹ mnie po prostu panem Trumanem, nie mogê stosowaÌ zwrotu: Jego Œwi¹tobliwoœÌ, poniewa¿ ten tytu³ jest zarezerwowany tylko dla Boga. My w Stanach Zjednoczonych uwa¿amy wszystkich ludzi za równych przed Bogiem i zwracamy siê do siebie naszym w³asnym, prawdziwym imieniem. W konsekwencji tego piszê do Pana jako do Pana Pacelliego.

Jestem przekonany, ¿e ani Pan, ani Paùski Koœció³ nie nale¿¹ do tych, którzy prawdziwie szukaj¹ pokoju i pracuj¹ dla niego. Twórcy naszego narodu, poznawszy ca³¹ historiê i cechy Paùskiego koœcio³a, tak bardzo lubi¹cego politykê i wojnê, ustalili jako g³ówn¹ zasadê obowi¹zuj¹c¹ nasz rz¹d, by nigdy papie¿ nie mia³ prawa mieszaÌ siê do naszych spraw. Dobrze poznaliœmy doœwiadczenie historii Europy i jesteœmy pewni, ¿e nasza demokracja nie trwa³aby d³ugo, jeœli pozwolilibyœmy - na podobieùstwo rz¹dów europejskich - opl¹taÌ siê waszymi doktrynami i politycznymi intrygami.

Tomasz Jefferson, jeden z najm¹drzejszych ludzi naszego kraju, powiedzia³ jasno: "Historia nie dostarczy³a nam ani jednego przyk³adu paùstwa pod wp³ywami koœcio³a, któremu uda³oby siê zachowaÌ wolnoœÌ religijn¹".

W konsekwencji Pan nie posiada najmniejszych kwalifikacji, aby móc mnie pouczaÌ o sposobie prowadzenia mego narodu drog¹ pokoju. Kilka faktów mog³oby pomóc Panu w odœwie¿eniu swej pamiêci. Paùski poprzednik w Watykanie, papie¿ Pius XI rozpocz¹³ atak faszystowski, zawieraj¹c uk³ady z Mussolinim w 1929 r. Cywilizacja chrzeœcijaùska w tym roku zosta³a haniebnie zdradzona. S³awny pisarz i historyk naszego kraju, Lewis Mumford - ani komunista, ani antykatolik - napisa³ w ksi¹¿ce "Faith for Living" z 1940 r.: "Perfidia œwiata chrzeœcijaùskiego jasno urzeczywistni³a siê w 1929 r. przez konkordat, który powi¹za³ Mussoliniego z papie¿em".

Wówczas tylko nieliczni w Stanach Zjednoczonych znali prawdziwe oblicze faszyzmu tak dobrze jak Pan i papie¿ Pius XI, a wy dwaj pomogliœcie do jego sukcesu i zwi¹zaliœcie z nim wasz koœció³. Pan sam - jako m³ody ksi¹dz i dyplomata - wykonywa³ specjalne zadanie - pomocy Niemcom w przygotowaniach do drugiej wojny œwiatowej. Spêdzi³ Pan dwanaœcie lat w Niemczech. W porozumieniu z von Pappenem pomóg³ Pan Hitlerowi wzmocniÌ siê oraz - jako kardyna³ Pacelli po³o¿y³ Pan podpis pod konkordatem, który powi¹za³ Watykan i Wielkie Niemcy w 1933 r.

Nie udowodni mi Pan swojej niewiedzy o tym, Âże Hitler i naziÂści przygotowywali spisek przeciwko nam. Nawet katoliccy biografowie piszÂą, Âże przez wiele lat byÂł Pan najlepiej poinformowanÂą osobÂą w caÂłej Trzeciej Rzeszy. Po podpisaniu konkordatu, tak waÂżnego dla Hitlera, von Pappen, ktĂłry w Norymberdze z wielkim trudem uratowaÂł swoje Âżycie, powiedziaÂł: "Trzecia Rzesza jest pierwszym mocarstwem nie tylko uznajÂącym, lecz w dalszym ciÂągu wprowadzajÂącym w Âżycie szczytne zasady papiestwa".

Paùscy kardyna³owie i biskupi w Rzymie b³ogos³awili orê¿ u¿yty przeciw bezbronnym Abisyùczykom. Paùski kardyna³ Schuster z Mediolanu og³osi³ podbój Abisynii, jako œwiêt¹ wojnê, która pozwoli zatriumfowaÌ w tym kraju krzy¿owi chrzeœcijaùskiemu. Pan roœci sobie prawa, aby nadal nazywaÌ swój koœció³ - Koœcio³em Bo¿ym i w konsekwencji ¿¹daÌ, abym ja, szef cywilnego, konstytucyjnego paùstwa zgodzi³ siê uznawaÌ Pana jaki mojego zwierzchnika, a w ten sposób jako zwierzchnika narodu amerykaùskiego.
__________________________________________________________

Fotki


"Ja czyniê tylko to, co czyni koœció³ od piêtnastu stuleci, tylko bardziej gruntownie" (Adolf Hitler)



__________________________________________________________

Jezus i Koœció³

Jezus:
Cytat:
Znowu zaprowadzi³ Go diabe³ na bardzo wysok¹ górê wœród wielkiej równiny, a wokó³ góry le¿a³o dwanaœcie miast ze swoimi mieszkaùcami. I stamt¹d pokaza³ Mu w jednym okamgnieniu wszystkie paùstwa tej ziemi.
I diabe³ rzek³ do Niego: "Tê wszelk¹ moc i wspania³oœÌ dam Ci; jest mi ona bowiem poddana.
A mogĂŞ daĂŚ jÂą komu zechcĂŞ, albowiem napisano: PanowaĂŚ bĂŞdziesz od morza do morza, rzÂądziĂŚ bĂŞdziesz ludem Twoim w prawoÂści i ubogimi z miÂłosierdziem i poÂłoÂżysz koniec wszelkiemu uciskowi. To wiĂŞc wszystko Twoje bĂŞdzie, jeÂśli oddasz mi pokÂłon". Jezus, odpowiadajÂąc, rzekÂł mu: "IdÂź precz ode Mnie, szatanie, albowiem napisano: BĂŞdziesz uwielbiaÂł Boga i sÂłuÂżyÂł jedynie Jemu. Bez mocy BoÂżej nie przybliÂży siĂŞ koniec zÂła".


Dla porĂłwnania - przedstawiciele KoÂścioÂła:
Cytat:
A¿ do 20 wieku papie¿e byli wprowadzani na swój urz¹d poprzez rytua³ koronacji, w ten sposób, ¿e koronuj¹cy papie¿a kardyna³ mówi³ do niego: "Wiedz, ¿e jesteœ Ojcem ksi¹¿¹t i królów, kieruj¹cym Ziemi¹".
PapieÂża nazywa siĂŞ nawet dzisiaj "Pontifex Maximus" - nosi wiĂŞc tytuÂł rzymskich namiestnikĂłw. W biegu historii papieÂże nosili jeszcze inne tytuÂły, np. jako "WÂładca ÂŚwiata" tytuÂłowany byÂł papieÂż Innocent III, papieÂż Grzegorz IX nazywaÂł siebie "Pan i Mistrz nad wszechÂświatem, nie tylko nad rzeczami ale rĂłwnieÂż nad ludÂźmi"


Jezus:
Cytat:
Ale nie powinniÂście siebie nazywaĂŚ Rabbi; PoniewaÂż jeden jest waszym Mistrzem; Ale wy jesteÂście wszyscy braĂŚmi. I nie powinniÂście nikogo z poÂśrĂłd was nazywaĂŚ ojcem na ziemi: PoniewaÂż Jeden jest waszym Ojcem, Ten ktĂłry jest w niebie.
Mateusz 23,8-9.


Dla porĂłwnania - przedstawiciele KoÂścioÂła:
Cytat:
Papie¿a nazywa³o siê i nazywa "ojcem œwiêtym". Równie¿ ksiê¿a na rozmaitych stopniach hierarchii koœcielnej ka¿¹ siê nazywaÌ, tytu³owaÌ s³owem "ojciec".


Jezus:
Cytat:
Jezus Chrystus byÂł cieÂślÂą, pracowaÂł. Nie byÂł kapÂłanem, nie ubieraÂł siĂŞ w wymyÂślne habity itp., nosiÂł proste ubrania, takie jak zwykli biedniejsi ludzie w jego czasach, najczĂŞÂściej wĂŞdrowaÂł pieszo. ByÂł zdrowy i uzdrawiaÂł innych. JeÂśli coÂś byÂło zÂłe to mĂłwiÂł wprost, prawdĂŞ, niezaleÂżnie od tego, Âże byÂło to niewygodne dla wielu, nie dbaÂł o to by siĂŞ komuÂś przypodobaĂŚ. ZostaÂł ukrzyÂżowany pod wpÂływem staraĂą Ăłwczesnej kasty kapÂłaĂąskiej.


Dla porĂłwnania - przedstawiciele KoÂścioÂła:
Cytat:
Papie¿e, biskupi, ksiê¿a ¿yj¹ nie z pracy, ale z pieniêdzy wyznawców ich nauk. Ubieraj¹ siê w kosztowne, wymyœlne stroje rytualne. Im wy¿ej s¹ w swej hierarchii, tym bardziej wymyœlne tytu³y nosz¹, w tym wiêkszym przepychu ¿yj¹. Jednak uzdrawiaÌ nie potrafi¹, a trawieni chorobami umieraj¹ w mêkach, nawet papierze. Mówi¹, interpretuj¹ Bibliê czêsto tak jak im wygodnie, tak by odnieœÌ korzyœÌ, by byÌ w sojuszu z innymi mo¿nymi tego œwiata, by byÌ poprawnym politycznie. To dzisiejsza kasta kap³aùska.


Jezus:
Cytat:
Jezus naucza³ o mi³oœci, czyni³ dobro. Przykazanie nie zabijaj stosowa³ nie tylko wobec ludzi, ale równie¿ wobec zwierz¹t. Szanowa³ ca³¹ przyrodê. Zawsze wstawia³ siê za krzywdzonymi ludŸmi i zwierzêtami. Urodzi³ siê w stajence w œród zwierz¹t. Du¿o informacji mo¿na znaleŸÌ na ten temat w "Ewangelii Jezusa", znanej równie¿ w Polsce pod tytu³em "Ewangelia ¯ycia Doskona³ego" lub "V Ewangelia". Zosta³a ona ukryta w buddyjskim klasztorze w Tybecie przez jednego z esseùczyków, aby uchroniÌ j¹ przed sfa³szowaniem. Po raz pierwszy przet³umaczono j¹ aramejskiego na angielski w 1881 r.


Dla porĂłwnania - przedstawiciele KoÂścioÂła:
Cytat:
Historia Koœcio³a jest pe³na krwi - wyprawy krzy¿owe, palenie czarownic, zabijanie ludzi innych wyznaù, itd. Przedstawiciele Koœcio³a równie¿ obecnie wzbudzaj¹ nienawiœÌ wobec innych religii, pogl¹dów, strasz¹c sektami i wrzucaj¹c do tego worka ka¿de niewygodne wyznanie czy pogl¹d. W czasach stosów chrzeœcijan-wegetarian nawet palono, a nawet obecnie s³ychaÌ czasami z ust przedstawicieli koœcio³a, ¿e wegetarianie to sekta. Ksiê¿a œwiêc¹ nawet zabite zwierzêta, odprawiaj¹ mszê dla myœliwych w dniu œw. Huberta. Na tzw. Wigiliê, Bo¿e Narodzenie, Wielkanoc zabija siê wiele zwierz¹t, œcinanych jest wiele drzew. Przez Koœció³ wszystkie historie, pisma mówi¹ce o szacunku i mi³oœci Jezusa dla zwierz¹t i przyrody zosta³y odrzucone. Mo¿na je znaleŸÌ jedynie w Ÿród³ach poza koœcielnych, a jest ich wcale nie ma³o.


Jezus:
Cytat:
IntegralnÂą czĂŞÂściÂą nauki Jezusa byÂła nauka o przychodzeniu i odchodzeniu dusz, o reinkarnacji. Jezus nauczaÂł tego co dzieje siĂŞ po tzw. "Âśmierci", o uzdrawianiu. Tego, Âże liczy siĂŞ to jak wypeÂłniasz i stosujesz naukĂŞ Jezusa w Âżyciu codziennym wobec innych ludzi, przyrody, zwierzÂąt, roÂślin, ziemi, a nie to jak postĂŞpujesz jedynie od ÂświĂŞta, czy teÂż jakie odprawiasz rytuaÂły religijne.


Dla porĂłwnania - przedstawiciele KoÂścioÂła:
Cytat:
Koœció³ odrzuci³ naukê o reinkarnacji i zast¹pi³ j¹ wiecznym potêpieniem. Ludzie przecie¿ mogliby nie baÌ siê œmierci, a wtedy nie by³oby nad nimi w³adzy. Koœció³ wprowadzi³ szereg rytua³ów, dogmatów, ustanowi³ siê jedynym poœrednikiem miêdzy Bogiem a cz³owiekiem. Na prost¹ naukê Nazareùczyka wysypa³ ca³¹ stertê zawi³oœci, obrzêdów itp., byleby tylko ludzie kierowali siê na Koœció³, zamiast bezpoœrednio na Chrystusa i Boga, byleby zamiast myœleÌ samodzielnie i kierowaÌ siê swoim sercem oddali siê pod w³adzê kap³anów. Lew To³stoj okreœla³ to trafnie, ¿e kap³ani zakryli przed ludŸmi s³oùce i dali im œwieczkê.

_______________________________________

MateriaÂły pochodzÂą z portalu geocities.com
_______________________

Czy w zestawieniu z powy¿szym materia³em (który jest ma³¹ cz¹stk¹ wœród wielu innych wskazaù) da siê obroniÌ tezê o zasadnoœci oraz tylko i wy³¹cznie pozytywnej roli Koœcio³a?

***********
ps. Liczby ofiar nie zawsze sa zgodne z prawda, czasami nawet grubo naciagane , co nie zmienia faktu zaistnienia zdarzen.

Interesujaca ksiazka , godna przeczytania dla zrozumienia realizacji fizycznej polityki  w KK.

http://www.wydawnictwoamber.pl/ksiazka,007625,eric-frattini,swiete-przymierze.html

Ujawnione piĂŞĂŚ wiekĂłw szpiegostwa watykaĂąskiego: od XVI do XXI wieku, od walki z protestantyzmem do walki z komunizmem

 

„NajlepszÂą i najbardziej skutecznÂą sÂłuÂżbÂą szpiegowskÂą Âświata, jakÂą znam, jest wywiad watykaĂąski”, powiedziaÂł w jednym z wywiadĂłw Szymon Wiesenthal.

Od czasu kiedy Pius V powoÂłaÂł w 1566 roku instytucjĂŞ szpiegĂłw watykaĂąskich, by pozbawiĂŚ Âżycia heretyckÂą krĂłlowÂą Anglii ElÂżbietĂŞ I, dziaÂłalnoœÌ watykaĂąskiego wywiadu – ÂŚwiĂŞtego Przymierza, i kontrwywiadu – Sodalitium Pianum, pozostaje tajemnicÂą poliszynela.

W ciÂągu piĂŞciu wiekĂłw swojej historii tajne sÂłuÂżby watykaĂąskie wykonywaÂły przeró¿ne zadania: mordowano krĂłlĂłw i politykĂłw, finansowano terrorystĂłw i dyktatorĂłw, pomagano zbrodniarzom wojennym i handlowano broniÂą, prano pieniÂądze mafii i manipulowano rynkami finansowymi. DÂługi cieĂą ÂŚwiĂŞtego Przymierza okrywaÂł walkĂŞ papiestwa przeciwko krĂłlowej Anglii ElÂżbiecie I, masakrĂŞ w Noc ÂŚwiĂŞtego BartÂłomieja, klĂŞskĂŞ NiezwyciĂŞÂżonej Armady, zabĂłjstwo krĂłla Francji Henryka IV, starcie z FrancjÂą kardyna³ów Richelieu i Mazarina, wyniesienie i upadek Napoleona, tajne porozumienia z cesarzem Wilhelmem II w czasie I wojny Âświatowej i z Adolfem Hitlerem w czasie II wojny; organizacjĂŞ „Odessa”, terrorystĂłw z Czarnego WrzeÂśnia, Carlosa „Szakala”, tworzenie instytucji finansowych w rajach podatkowych, sprzedaÂż broni argentyĂąskiej dyktaturze Videli, ÂśmierĂŚ Jana PawÂła I w 1978 roku i oficerĂłw gwardii szwajcarskiej w 1998 roku.

ÂŚwiĂŞte Przymierze dziaÂłaÂło w imiĂŞ Boga i wiary katolickiej, przystosowujÂąc siĂŞ do czasĂłw i warunkĂłw wyznaczonych przez papieÂży. Jak powiedziaÂł wszechpotĂŞÂżny kardynaÂł Paluzzo Paluzzi, szef ÂŚwiĂŞtego Przymierza w poÂłowie XVII wieku, „JeÂśli papieÂż kaÂże kogoÂś zlikwidowaĂŚ w obronie wiary, robi siĂŞ to bez pytania. On jest gÂłosem Boga, a my jego ramieniem”.

Ta ksi¹¿ka odkrywa piĂŞĂŚ wiekĂłw historii ziemskiej polityki papieÂży – kulisy tajnych operacji przeprowadzanych przez potĂŞÂżne sÂłuÂżby szpiegowskie Miasta-PaĂąstwa Watykan, ktĂłre zmieniaÂły bieg historii.

Warto wiedziec od kiedy istnieja w KK pewne zwyczaje....

http://legaba.6te.net/fakty.htm


 kilka faktĂłw z historii


    120 r. - Pierwsze wzmianki o uÂżywaniu wody ÂświĂŞconej do "wypĂŞdzania duchĂłw" nieczystych

    157 r. - Po raz pierwszy zastosowano formy pokuty

    II wiek - ÂŚwiĂŞty Klemens z Aleksandrii pisaÂł, "KaÂżda kobieta powinna byĂŚ przepeÂłniona wstydem przez samo tylko myÂślenie, Âże jest kobietÂą".

    III wiek. AÂż do III wieku wyznawcy chrystianizmu nie sÂłyszeli o wieczystym dziewictwie Maryi. Ewangelia Mateusza informuje , iÂż JĂłzef "nie zbliÂżaÂł siĂŞ do Maryji, aÂż porodziÂła Syna". ("ZbliÂżenie siĂŞ" oznacza w Bibli ma³¿eĂąskie wspó³¿ycie.)

    200 r. - Ustanowiono "stan duchowny" przez wprowadzenie ordynacji. ChrzeÂścijanie zostali podzieleni na duchownych i laikĂłw - przedtem wszyscy byli na rĂłwni , jednoczeÂśnie bĂŞdÂąc braĂŚmi i kapÂłanami przed Bogiem.

    220 r. - PrzyjĂŞto dogmat o koniecznoÂści pewnych czynnoÂści koÂścielnych, niezbĂŞdnych do zbawienia.

    250 r. - Wprowadzono naukĂŞ o wiecznych mĂŞkach.

    312 - Bitwa pod mostem mulwijskim - (ChrzeÂścijaĂąstwo staje siĂŞ jedna z religii paĂąstwowych pogaĂąskiego Rzymu. Powstanie Instytucji KoÂścioÂła Katolickiego. PoczÂątek przeÂśladowania i mordowania niechrzeÂścijan.)

    321 r. - Cesarz Konstantyn nakazuje ÂświĂŞciĂŚ niedziele zamiast dotychczasowej soboty. (na pamiÂątkĂŞ zmartwychwstaÂłego rzymskiego boga Mitry)

    325 r. (Cesarz Konstantyn na soborze nicejskim ustanawia kanon pisma "ÂświĂŞtego" i "dwĂłjce ÂświĂŞta" awansujÂąc Jezusa do miana Boga. Jezus z Betlejem ma zastÂąpiĂŚ dotychczas czczonego MitrĂŞ).

    Na tymÂże soborze "ustalono" datĂŞ zmartwychstania Chrystusa...
    Wielkanoc obchodziĂŚ siĂŞ bĂŞdzie w pierwszÂą niedzielĂŞ po pierwszej wiosennej peÂłni ksiĂŞzyca (po zrĂłwnaniu wiosennym).

    330 r. - Wprowadzenie czczenia zmarÂłych "ÂświĂŞtych" i ich relikwii

    360 r. - Wprowadzenie zwyczaju czczenia anio³ów

    381 r. - Do obowiÂązujÂącej dotychczas konstantynskiej "DwĂłjcy ÂŚwiĂŞtej" cesarz Teodozjusz do³¹czyÂł trzeciÂą osobĂŞ tzw." Ducha ÂŚwiĂŞtego". DziaÂło siĂŞ to na soborze w Konstantynopolu

    415 r. - W Aleksandrii podburzony przez bp. Cyryla katolicki motÂłoch napada na jadÂącÂą do pracy uczonÂą HypatiĂŞ. ÂŚciÂąga z wozu, zaprowadza do koÂścioÂła, gdzie rozbiera do naga i kroi jej ciaÂło na Âżywca (kawaÂłkami szkÂła i muszlami ostryg). NastĂŞpnie kawaÂłki jej ciaÂła rozrzuca po caÂłym mieÂście. Bp. Cyryl kwituje: "zginĂŞÂła, bo oÂśmielaÂła siĂŞ nauczaĂŚ mĂŞÂżczyzn".
    Bp. Cyryl zostaÂł uznany za ÂświĂŞtego i do dziÂś znajduje siĂŞ na oÂłtarzach.

    431 r. - WyraÂżenie Xristo Tokos - Matka Chrystusa - zostaÂło zastÂąpione na Teo Tokos - Boga Rodzica.

    449 r. - PapieÂż Leon I wprowadza prymat biskupa Rzymu.

    539 r. - Ustanowiono wÂładzĂŞ papieÂży oraz ofiarĂŞ mszy ÂświĂŞtej

    VI wiek. ChrzeÂścijaĂąski filozof Boethius, pisaÂł "Kobieta jest ÂświÂątyniÂą zbudowanÂą na bagnie". W VI wieku na soborze w Macon biskupi gÂłosowali nad problemem, czy kobiety majÂą dusze, a w X wieku Odo z Cluny gÂłosiÂł, Âże "ObejmowaĂŚ kobietĂŞ to tak jak obejmowaĂŚ wĂłr gnoju..."

    593 r. - PapieÂż Grzegorz I wprowadziÂł wiarĂŞ w czyÂściec, dla uzdrowienia finansĂłw kurii rzymskiej poprzez sprzedaÂż odpustĂłw od kar czyœÌcowych.

    600 r. - Wprowadzenie "godzinki" do M.B. oraz ÂłacinĂŞ do liturgii.

    705 r. - PapieÂż Jan VII podpisaÂł w 705 roku uchwaÂły synodu trullaĂąskiego II, ktĂłry orzekÂł, Âże nad KoÂścioÂłem powszechnym stoi nie jeden papieÂż, ale dwĂłch papieÂży o rĂłwnych prawach - papieÂż Konstantynopola i Rzymu?

    715 r. - Wprowadzono modlitwy do Marii Panny oraz ÂświĂŞtych.

    726 r. - W Rzymie zaczĂŞto czciĂŚ obrazy.

    783 r. - NastaÂł zwyczaj caÂłowania nĂłg papieÂża.

    813 r. - Ustanowiono ÂŚwiĂŞto WniebowziĂŞcia N.M.P.

    993. r. - PapieÂż Leon III zacz¹³ kanonizowaĂŚ zmarÂłych.

    1000 r. -Ustanowiono UroczystoœÌ Wszystkich ÂŚwiĂŞtych i DzieĂą Zaduszny.

    1015 r. - Wprowadzono przymusowy celibat dla duchownych aby rozwiÂązaĂŚ problem przejmowania spadkĂłw przez ich rodziny .(Przedtem duchowni mieli Âżony i dzieci)

    1077 r. - PapieÂż Grzegorz VII ustanowiÂł "klÂątwĂŞ"

    1095 r. - PapieÂż Urban II wezwaÂł rycerzy Europy do zjednoczenia i marszu na JerozolimĂŞ. ZainicjowaÂł w ten sposĂłb pierwsza wyprawĂŞ krzyÂżowÂą.

    1099 r. - Masakra MuzuÂłmanĂłw i ÂŻydĂłw w Jerozolimie. Kronikarz Rajmund pisaÂł: "Na ulicach leÂżaÂły sterty g³ów, rÂąk i stĂłp. Jedni zginĂŞli od strzaÂł lub zrzucono ich z wieÂż; inni torturowani przez kilka dni zostali w koĂącu Âżywcem spaleni. To byÂł prawdziwy, zdumiewajÂący wyrok Boga nakazujÂący, aby miejsce to wypeÂłnione byÂło krwiÂą niewiernych." XII wiek. Uczony i filozof, ÂświĂŞty Tomasz z Akwinu gÂłosiÂł, ze zwierzĂŞta nie majÂą Âżycia po Âśmierci ani wrodzonych praw, oraz Âże "przez nieodwoÂłalny nakaz StwĂłrcy ich Âżycie i ÂśmierĂŚ nale¿¹ do nas".

    1116 r. - SobĂłr LateraĂąski ustanowiÂł spowiedÂź "na ucho"

    1140 r. - UÂłoÂżono i przyjĂŞto 7 sakramentĂłw ÂświĂŞtych.

    1204 r. - ZaczĂŞÂła dziaÂłaĂŚ ÂŚwiĂŞta Inkwizycja. SÂłudzy koÂścioÂła zamĂŞczyli lub spalili Âżywcem setki tysiĂŞcy ludzi. Piece sÂłu¿¹ce do palenia ludzi, takie jakie byÂły budowane w XX wieku przez nazistowskich NiemcĂłw, po raz pierwszy stosowane byÂły przez chrzeÂścijaĂąskÂą inkwizycjĂŞ

    1204 r. PapieÂż Innocenty III wysÂłaÂł armiĂŞ krzyÂżowcĂłw do Konstantynopola: ÂŻoÂłnierze Chrystusa zdobyli Konstantynopol, z zaciekÂłoÂściÂą grabiÂąc i mordujÂąc mieszkaĂącĂłw. NastĂŞpnie plÂądrujÂą i palÂą miasto. WedÂług relacji kronikarza Geoffrey'a Villehardeuin'a, nigdy przedtem, od stworzenia Âświata, nie wywieziono z miasta tylu bogactw.

    1208 r. Innocenty III zaoferowaÂł kaÂżdemu, kto chwyci za broĂą, oprĂłcz prolongaty spÂłat i boskiego zbawienia, rĂłwnieÂż ziemie i majÂątek heretykĂłw i ich sprzymierzeĂącĂłw, rozpoczĂŞÂła siĂŞ Krucjata AlbigeĂąska, ktĂłrej celem byÂło wymordowanie katarĂłw. Szacuje siĂŞ, Âże Krucjata AlbigezjaĂąska pochÂłonĂŞÂła milion istnieĂą ludzkich, nie tylko katarĂłw, ale dotknĂŞÂła wiĂŞkszÂą czêœÌ populacji poÂłudniowej Francji.

    1229 r. - PapieÂż Grzegorz IX zakaÂżaÂł czytania Biblii pod sankcja kar inkwizycyjnych.

    1231 r. Nakaz papieski zalecaÂł palenie heretykĂłw na stosie. Pod wzglĂŞdem technicznym pozwalaÂło to unikn¹Ì rozpryskiwania siĂŞ krwi.

    1244 r. Na soborze w Narbonne zdecydowano, aby przy skazywaniu heretykĂłw nie oszczĂŞdzano mê¿ów ze wzglĂŞdu na ich Âżony, ani Âżon ze wzglĂŞdu na mĂŞÂża, ani teÂż rodzicĂłw ze wzglĂŞdu na dzieci. "Wyrok nie powinien byĂŚ Âłagodzony ze wzglĂŞdu na chorobĂŞ czy podeszÂły wiek . KaÂżdy wyrok powinien obejmowaĂŚ biczowanie."

    1263 r. - Zatwierdzono przyjmowanie komunii pod jedna postaciÂą.

    1264 r. - Ustanowiono uroczystoœÌ BoÂżego CiaÂła

    1275 r. - PojawiÂły siĂŞ dyskusje na temat pÂłacenia daniny. W odpowiedzi papieÂż ekskomunikowaÂł caÂłe miasto, FlorencjĂŞ.

    XIV wiek - Wybucha epidemia czarnej Âśmierci, KoÂśció³ wyjaÂśniaÂł, Âże winĂŞ za ten stan rzeczy ponoszÂą ÂŻydzi, zachĂŞcajÂąc przy tym do napaÂści na nich

    1311 r. - PapieÂż Klemens V jako pierwszy ukoronowaÂł siĂŞ potrĂłjnÂą koronÂą wÂładcy

    1377 r. Robert z Genewy wynaj¹³ bandĂŞ najemnikĂłw, ktĂłrzy po zdobyciu Bolonii ruszyli na CessnĂŞ. Przez trzy dni i noce, poczÂąwszy od 3 lutego 1377 roku, przy zamkniĂŞtych bramach miasta, ÂżoÂłnierze dokonali rzezi jego mieszkaĂącĂłw. W 1378 roku, Robert z Genewy zostaÂł papieÂżem i przyj¹³ imiĂŞ Klemensa VII

    1450-1750r - Okres polowania na czarownice. Straszliwymi torturami zamĂŞczono setki tysiĂŞcy kobiet posÂądzanych o czary.

    1484 r. PapieÂż Innocenty VIII oficjalnie nakazaÂł palenie na stosach kotĂłw domowych razem z czarownicami. Zwyczaj ten byÂł praktykowany przez trwajÂący setki lat okres polowaĂą na czarownice

    1492 r. Kolumb odkryÂł AmerykĂŞ. Inkwizycja szybko postĂŞpuje Âśladami odkrywcĂłw. TubylcĂłw, ktĂłrzy nie chcieli nawrĂłciĂŚ siĂŞ na wiarĂŞ chrzeÂścijaĂąskÂą, palono na stosach.

    1493 r. Bulla papieska uprawomocniÂła deklaracjĂŞ wojny przeciwko wszystkim narodom w Ameryce PoÂłudniowej, ktĂłre odmĂłwiÂły przyjĂŞcia chrzeÂścijaĂąstwa.

    1563 r. Ustalono, ze tradycja KoÂścioÂła jest waÂżniejszym ÂźrĂłdÂłem objawienia od SÂłowa BoÂżego.

    1571 r. - Pius V powoÂłaÂł KongregacjĂŞ Indexu KsiÂąg Zakazanych

    1572 r. We Francji 24 sierpnia w masakrze znanej pod nazwÂą Dnia ÂŚwiĂŞtego BartÂłomieja zamordowano 10 000 protestantĂłw. PapieÂż Grzegorz XIII napisaÂł potem do krĂłla Francji Karola IX: "Cieszymy siĂŞ razem z tobÂą, Âże z BoskÂą pomocÂą uwolniÂłeÂś Âświat od tych podÂłych heretykĂłw"

    1650 r. W Nowej Anglii prawnie zakazano noszenia ubraĂą z "krĂłtkimi rĂŞkawami, gdyÂż mogÂłyby zostaĂŚ odsÂłoniĂŞte nagie ramiona". ChrzeÂścijanie zaczĂŞli uwaÂżaĂŚ, Âże wszystko, co zwraca uwagĂŞ na Âświat fizyczny jest bezboÂżne.

    1852 r. - Wprowadzono naboÂżeĂąstwo majowe do N. M. P.

    1854 r. - Wprowadzono dogmat o tzw. Niepokalanym PoczĂŞciu N.M.P.

    1855 r. - Sprzeciw KoÂścioÂła wobec Konstytucji StanĂłw Zjednoczonych. KoÂśció³ gÂłosiÂł iÂż "wolnoœÌ to bluÂźnierstwo, wolnoœÌ to odwodzenie innych od prawdziwego Boga. WolnoœÌ to mĂłwienie kÂłamstw w imiĂŞ Boga". WczeÂśniej ,do Kongresu StanĂłw Zjednoczonych koÂśció³ wniĂłsÂł projekt ustawy zabraniajÂącej wydobywania z Âłona ziemi ropy naftowej, ktĂłrÂą BĂłg tam umieÂściÂł, aby czarci w piekle mieli czym pod kotÂłami paliĂŚ.

    1870 r. - Wprowadzono dogmat o nieomylnoÂści papieÂża.

    1929 r. - podpisanie TraktatĂłw LateraĂąskich miĂŞdzy Piusem XI i B. Mussolinim. (niepodlegÂłoœÌ Watykanu)

    1950 r. - W petycji do Watykanu, katolicy proszÂą o dogmatyzacjĂŞ fizycznego wniebowziĂŞcia Maryi. W odpowiedzi Watykan uchwala dogmat o wniebowziĂŞciu N. M. P.( w Ewangeliach nie ma sÂłowa o tym).

    1962 r. papieÂż Jan XIII podpisuje tajnÂą instrukcjĂŞ piĂłra Alfreda Ottaviani "Instuctio De Modo Procendenti In Causis Sollicitationis" zakazujÂącÂą ujawnieniania przypadkĂłw pedofilii pod groÂźbÂą klÂątwy dla ujawniajÂących i nakazujÂącÂą skÂłanianie ofiar do milczenia teÂż pod groÂźbÂą klÂątwy. (skutki tego - patrz niÂżej)

    1992 r. - Jan PaweÂł II rehabilituje Galileusza.

    1996 r. - za wspieranie masonerii Jan PaweÂł II otrzymuje najwyÂższe odznaczenie masoĂąskie Order Galileusza od Wielkiej LoÂży Wschodu. (nie przyjĂŞty)

    lata ok. 1970-200x to seria skandali pedofilskich na caÂłym Âświecie z udziaÂłem duchownych KoÂścioÂła katolickiego. We Francji skala zjawiska jest taka, Âże na pedofila mĂłwi siĂŞ zwyczajowo "proboszcz".
    Potem kolejne kraje, wielkie skandale w katolickiej Irlandii
    I wreszcie USA.
    KoÂśció³ zaczyna pÂłaciĂŚ gigantyczne odszkodowania ofiarom. W USA wpÂływa wniosek o pozwanie Watykanu i papieÂża.

    2002 r. biskupi Dallas jadÂą do Watykanu z programem "Zero tolerancji dla pedofilii".
    Program przewiduje wydawanie wÂładzom Âświeckim duchownych pedofilĂłw. "Autorytet" moralny WojtyÂła nie zgadza siĂŞ!
    (patrz tajna instrukcja z 1962 r.) 2003 r. ks. Doyle ujawnia istnienie i treœÌ watykaĂąskiej tajnej instrukcji z 1962 chroniÂącej pedofili.

    2003 r. Grupa adwokatĂłw z USA przygotowywuje projekt uznania KoÂścioÂła katolickiego za organizacjĂŞ dziaÂłajÂącÂą jak struktury mafijne i jego delegalizacjĂŞ.

    A jeÂśli, jakiÂś katolik, prĂłbowaÂłby tÂłumaczyĂŚ to czasami, warunkami zewnĂŞtrznymi czy tzw. czynnikiem ludzkim i prĂłbowaĂŚ usprawiedliwiaĂŚ...
    Niech pamiĂŞta sÂłowa nieomylnego papieÂża:
    "KoÂśció³ Rzymski nigdy nie pob³¹dziÂł i po wszystkie czasy w Âżaden b³¹d nie popadnie". "Dictatus Papae" Grzegorza VII (1073-1086).

Milczenie Watykanu w 70 rocznice wybuchu wojny.




Zobacz profil Prywatna wiadomoœÌ (Offline)
   
   
Odp: Jak Koœció³ katolicki pomóg³ Hitlerowi

Watykan milczy w 70. rocznicĂŞ wybuchu wojny
Wtorek, 1 wrzeÂśnia (13:33)



W 70. rocznicĂŞ wybuchu II wojny Âświatowej Watykan nie opublikowaÂł Âżadnego oÂświadczenia. Nie wypowiedziaÂł siĂŞ rĂłwnieÂż Benedykt XVI, przebywajÂący w swej letniej rezydencji w Castel Gandolfo.
...

http://fakty.interia.pl/religia/news/watykan-milczy-w-70-rocznice-wybuchu-wojny,1361319,5930

Enigma napisala;

Dlaczego milczÂą? Bo II wojna Âśw miaÂła rozgrywac sie pod dyktando Piusa XII, ktĂłry bÂłogosÂławiÂł nazistom, obdarowywaÂł ich medalami, wypowiadaÂł sie rĂłwnieÂż na temat granic podbitych krajĂłw. A wszystko to w imiĂŞ walki z komunistycznym ZSSR. Te dokumenty wpÂływajÂą przy okazji prĂłby jego kanonizowania przez obecnego papieÂża.

Benedykt XVI  podpisaÂł dekret o uznaniu heroicznoÂści cnĂłt Piusa XII . Decyzja ta odbiÂła sie echem, wzbudzajÂąc wiele protestĂłw. PrzegladajÂąc wczorajsza prasĂŞ obejrzaÂłam sobie okÂładkĂŞ najnowszego Fakty i mity



Jednak artykuÂł w wydaniu internetowym nie jest peÂłny wiec poszperaÂłam za obszerniejszym tekstem (z 2008r)
http://newsgroups.derkeiler.com/Archive/Soc/soc.culture.polish/2008-01/msg00440.html

PapieÂż Pius XII - stronnik Hitlera...
Oto co ciekawsze fragmenty:

CEL USWIECA ÂŚRODKI?

W orĂŞdziu do narodu niemieckiego w 1948 roku, papieÂż Pius XII stwierdziÂł, Âże sprawcÂą wojny oraz winnym zniszczenia niemieckich miast, jest "Manifest Komunistyczny"(...)  Stolica Apostolska robiÂła doskonaÂłe interesy z Niemcami, sprzedajÂąc im broĂą oraz elementy uzbrojenia (...) czĂŞÂści do rakiet V-2 byÂły produkowane we WÂłoszech przez nale¿¹ce do zakonu salezjanĂłw wytwĂłrnie broni "Rasetti".

Po wrzeÂśniu 1939 roku Namiestnik Chrystusa przeszedÂł do porzÂądku dziennego nad komorami gazowymi, krematoriami, obozami koncentracyjnymi i zbrodniami, jakich Âświat nigdy przedtem nie widziaÂł. Ale "ojciec ÂświĂŞty" akceptowaÂł to wszystko, gdyÂż przyÂświecaÂł mu wyÂższy cel: zniszczenie ZSRR.. A do tego jeszcze dochodziÂły nadzieje, Âże podbite tereny tego ogromnego paĂąstwa, stanÂą siĂŞ czĂŞÂściÂą katolickiego imperium, ktĂłre wchÂłonie prawosÂławie.

Ju¿ w roku 1933 niemiecki bp Hudal, w ksi¹¿ce "Die Grundlagen des Nationalsozialismus" (Podstawy narodowego socjalizmu) twierdzi, ¿e ideologia hitlerowska jest najzupe³niej zgodna z katolicyzmem. Opublikowane przez stronê koœcieln¹ dokumenty maj¹ byÌ w zamyœle Watykanu dowodem, ¿e Pius XII nies³usznie jest oskar¿any o brak publicznego potêpienia hitlerowskiego terroru i "neutralne" stanowisko wobec wojny..

Sztandarowa obrona Piusa XII i KoÂścioÂła, lawiruje miĂŞdzy niedomĂłwieniami, dwuznacznikami i kÂłamstwem...Na przykÂład wÂłoski kapelan, Piero Scavizzi, czterokrotnie na audiencji informowaÂł papieÂża o eksterminacji milionĂłw ÂŻydĂłw, natomiast "Akty i dokumenty Stolicy Apostolskiej" mĂłwiÂą tylko o dwĂłch audiencjach.
W sierpniu 1942 r., greckokatolicki metropolita Lwowa, biskup Andrzej Szeptycki, alarmowa³ Watykan o bestialstwach hitlerowców dokonywanych na ¯ydach ukraiùskich. Sugerowa³ papie¿owi aby zaprotestowa³ u samego Himmlera. Jednoczeœnie lwowski biskup przekaza³ dowody wspó³pracy katolików z ¿o³nierzami SS w pogromach na Ukrainie. W dokumentach Stolicy Apostolskiej nie ma œladu odpowiedzi.

WSPÓ£PRACA  Z WROGAMI BOLSZEWIZMU
Papie¿ przyj¹³ na prywatnej audiencji dowódcê SS i policji we W³oszech, gen. SS Karla Wolffa. Nastêpnie przes³a³ hitlerowskiemu dygnitarzowi w prezencie z³ote pióro. Ale treœÌ rozmów nie dotyczy³a bynajmniej sprawy ul¿enia doli masakrowanej ludnoœci...

Watykan przeszmuglowa³ do ró¿nych krajów prawdopodobnie wiêcej zbrodniarzy hitlerowskich, zaopatruj¹c ich w fa³szywe dokumenty, ni¿ uratowa³ niewinnych ludzi z ich r¹k. Tam, gdzie uda³o siê wyrwaÌ kogoœ z ³ap gestapo, w grê wchodzi³o z³oto, kosztownoœci i pieni¹dze. Czy Stolica Apostolska by³aby sk³onna bezinteresownie wykupiÌ kogokolwiek, w to nale¿y w¹tpiÌ. Dlaczego np. Watykan sprzeciwia³ siê emigracji ¿ydowskich dzieci do Palestyny, wiedz¹c doskonale, ¿e dalszy pobyt w Europie, oznacza dla nich œmierÌ w komorach gazowych?

MIlCZACA "NEUTRALNOSC" ?
JuÂż w kilka dni po podpisaniu konkordatu (20 lipca 1933 r.) z hitlerowskimi Niemcami, do obozu koncentracyjnego w Dachau przybyÂł pierwszy transport 1493 ksiĂŞÂży katolickich. Kuria rzymska ani siĂŞ zajÂąknĂŞÂła w ich obronie.

Brak ze strony Watykanu reakcji na "kryszta³ow¹ noc" z 1938 r., (hitlerowcy palili i demolowali synagogi oraz ¿ydowskie sklepy), wskazuje, ¿e Pius XII nie mia³ zamiaru protestowaÌ, bowiem si³¹ rzeczy zmobilizowa³by przeciwko Niemcom hitlerowskim katolików ca³ego œwiata. A tego akurat nie chcia³.

W sierpniu 1941 r. rzÂąd Vichy poinformowaÂł StolicĂŞ ApostolskÂą o zamiarze podjĂŞcia ÂśrodkĂłw antysemickich, uchwalajÂąc (3/X/1941) tzw. "Status ÂŻydĂłw". Z Watykanu nadeszÂła akceptujÂąca odpowiedÂź od podsekretarza stanu, Giovavanniego Battisty Montiniego i Domenico Tardiniego, sekretarza kongregacji do Spraw KoÂścielnych Nadzwyczajnych. WyraÂżono nadziejĂŞ, Âże bĂŞdÂą one "stosowane sprawiedliwie i z miÂłosierdziem" oraz nie ograniczÂą prerogatyw KoÂścioÂła.

W roku 1941 i 1943 Pius XII przyj¹³ na audiencji faszystowskiego przywódcê chorwackiego, Ante Pavelica, chocia¿ wiedzia³ o okrucieùstwach i masakrach re¿imu ustaszowców na prawos³awnych Serbach, ¯ydach i Cyganach."

Eugenio Pacelli - Pius XII
Zanim zosta³ papie¿em, mia³ za sob¹ wieloletni pobyt jako nuncjusz papieski w Bawarii. W roku 1920 obj¹³ nuncjaturê przy rz¹dzie niemieckim w Berlinie i pe³ni³ tê
funkcjĂŞ do roku 1930. W 1929 r. z rÂąk papieÂża Piusa XI (1922-1939) otrzymaÂł kardynalskÂą purpurĂŞ. (...)
30 kwietnia 1937 r. kard. Pacelli napisa³ w liœcie do ambasadora Niemiec, von Bergena, ¿e Watykan "zdaje sobie sprawê z tego, jak wielkie znaczenie posiada utworzenie politycznego frontu obronnego przeciwko niebezpieczeùstwu bolszewizmu." Pacelli zapewnia³ niemieckiego dyplomatê, ¿e Koœció³ walczy z komunizmem innym œrodkami. Ale -- jak stwierdzi³ -- Stolica Apostolska aprobuje ró¿ne "œrodki nadzwyczajne" w walce z "niebezpieczeùstwem Europy."

Przemawiaj¹c jako papieski legat 28 maja 1938 r. w Budapeszcie na kongresie eucharystycznym, Pacelli nie wspomnia³ jednym s³owem o tragedii katolickiej Austrii, któr¹ zaanektowa³ Hitler. Nawo³ywa³ z mównicy, aby ca³y œwiat zjednoczy³ siê w walce przeciwko "wspólnemu wrogowi" ze Wschodu.(...) Diego von Bergen, uczestnicz¹c w audiencji u Kolegium Kardynalskiego 16 lutego 1939r., jednoznacznie da³ do zrozumienia, ¿e niemiecki rz¹d przywi¹zuje ogromn¹ wagê do osoby przysz³ego papie¿a, sobie przychylnego. Po wyborze na Stolicê Apostolsk¹, Pacellii zastrzeg³ sobie wy³¹cznoœÌ w sprawach niemieckich, w polityce zagranicznej

Najbli¿sze otoczenie papie¿a Piusa XII to sami Niemcy. Na czele zarz¹du domowego papie¿a nie sta³a jakaœ wybitna osobowoœÌ, lecz zakonnica, Niemka, siostra Pasqualina Lehnert.(...) Zaufanymi doradcami Piusa XII by³o trzech niemieckich jezuitów.(...)Trzecim filarem Pacelliego by³ jego prywatny bibliotekarz, ojciec Heindrich. W Kongregacji œw. Officjum czyli inkwizycji papieskiej dominowali niemieccy jezuici: Franz Huert, Joseph Krensen, Sebastian Tropp, Wilhelm Hendrich i Rudolf Moos. W Kongregacji Seminariów i Uniwersytetów dzia³a³ Tharcisius Faffrath pochodz¹cy z Westfalii; w Kongregacji Obrzêdów ojciec Maksymilian Brandys z Pszczyny, a w
Kongregacji SakramentĂłw -- ojciec Adolf Ledwolorz z Opola.

Jednym z naczelnych dyrektorĂłw radia watykaĂąskiego byÂł niemiecki jezuita, o. Emil Schmidt, ktĂłry w czasie wojny braÂł udziaÂł jako ÂżoÂłnierz w agresji hitlerowskiej na ZSRR, i dosÂłuÂżyÂł siĂŞ nawet ÂŻelaznego KrzyÂża.

Na czele watykaĂąskiego OÂśrodka Informacyjnego staÂł rĂłwnieÂż Niemiec, ksiÂądz Elizeusz Wuller, a Ufficio Documentazioni Vaticane kierowaÂł praÂłat Bruno Wustenberg z Kolonii. KsiĂŞÂża-hitlerowcy zajmowali kierownicze stanowiska w Kongregacji Krzewienia Wiary, Papieskiej Komisji Pomocy, a nawet w watykaĂąskim obserwatorium astronomicznym.

NIEWIEDZA...
Kiedy ambasador francuski przy Stolicy Apostolskiej, F. Charles Roux prosiÂł papieÂża, aby publicznie potĂŞpiÂł zbrodnie hitlerowskie, Pius XII niezmiennie odpowiadaÂł: "To niepotrzebne, zbĂŞdne, niewÂłaÂściwe." Natomiast gdy pokazywaÂł papieÂżowi wycinki prasowe na temat okrucieĂąstw niemieckich, papieÂż bezczelnie poradziÂł mu, aby przestaÂł czytaĂŚ gazety.

(...) "Za namowÂą monsignore Orsenigo, nuncjusza w Berlinie, papieÂż przesÂłaÂł mi za poÂśrednictwem monsignore Cortesi poufne pismo, w ktĂłrym radziÂł, aby Polska zaofiarowaÂła korzystne warunki mniejszoÂści niemieckiej w Polsce.." Natomiast wiceminister Szembek, twierdziÂł, Âże nuncjusz Cortesi otrzymaÂł od Piusa XII polecenie nakÂłonienia Polski do oddania GdaĂąska, Niemcom.

PrzeglÂąd Powszechny o nazizmie:
W 1936 roku, "PrzeglÂąd Powszechny" piĂłrem jezuity Pawelskiego, zauwaÂża: "Jest u nas wiele sympatii dla faszyzmu z powodu imponujÂącej dynamiki narodu wÂłoskiego w okresie rzÂądĂłw Mussoliniego." W paÂździernikowym "PrzeglÂądzie..." z roku 1936: "Niemcy w zÂłamaniu bolszewizmu odegraĂŚ mogÂą wielkÂą rolĂŞ, -- pisaÂł jezuita Rostworowski -- Âże do tej roli wyraÂźnie siĂŞ gotujÂą, to zdaje siĂŞ wÂątpliwoÂści nie ulegaĂŚ." "NamiĂŞtne manifesty kanclerza Hitlera, -- zachwycaÂł siĂŞ jezuita Kosibowicz -- pÂłomienne wystĂŞpy jego podkomendnych, Goebbelsa czy Rosenberga, wspĂłlny chĂłr niemieckiej prasy, tworzÂą w Âświecie przekonanie, iÂż krystalizacyjna oÂś antykomunistycznego frontu biegnie dziÂś przede wszystkim przez Berlin". TenÂże "PrzeglÂąd Powszechny" w grudniowym numerze pieje ku chwale faszyzmu: "W istocie rzeczy tak zwany faszyzm jest tym zabiegiem leczniczym, ktĂłry narody, wiedzione instynktem samozachowawczym, zastosujÂą przeciwko zarazie komunizmu"

SPRAWA POLSKI
Pius XII by³ poinformowany przez Hitlera o terminie napaœci na Polskê. Co prawda ostatecznym celem ekspansji niemieckiej by³ ZSRR, ale wpierw nale¿a³o powaliÌ Polskê. Kler nie zaj¹³ jednoznacznej postawy wobec zaistnia³ej sytuacji we wrzeœniu 1939r. Skala zachowaù rzymskiego duchowieùstwa waha³a siê miêdzy udzia³em w walce z okupantem, a¿ do jawnego wys³ugiwania siê hitlerowcom, nie wy³¹czaj¹c zdrady. Pozytywnych zachowaù mo¿na siê dopatrzyÌ w wiêkszoœci u kleru ni¿szego szczebla.

Jeszcze bohaterska Warszawa broni³a siê, a ju¿ 13 wrzeœnia 1939 r., biskup œl¹ski, Stanis³aw Adamski, wydaje do swoich parafian odezwê w jêzyku niemieckim: "Mili chrzeœcijanie! Wspó³pracujcie uczciwie z w³adzami niemieckimi. Dopilnujcie jak dobrzy chrzeœcijanie i obywatele wszystkich ustaw i rozporz¹dzeù niemieckich w³adz wojskowych i cywilnych. Zajmijcie siê spokojnie wasz¹ prac¹ domow¹. Ufajcie bezwzglêdnie organom mianowanym w waszej gminie przez w³adze niemieckie." Aby Niemcy docenili jego gorliwoœÌ, Adamski znosi liturgiê, kazania oraz œpiewy w jêzyku polskim, i nawo³uje do podpisywania volkslisty"

(...) NiedÂługo po ogÂłoszeniu tych "patriotycznych" listĂłw, biskupi Kaczmarek, Lorek i Kubina, zÂłoÂżyli wizytĂŞ na Wawelu, Hansowi Frankowi. Za swoje "zasÂługi" dla hitlerowcĂłw, Kaczmarek byÂł sÂądzony po wojnie i skazany na kilkuletniÂą karĂŞ wiĂŞzienia. W roku 1953 zeznaÂł przed SÂądem wojskowym: "..moje listy pasterskie, te z koĂąca 1939 r., i nastĂŞpne (..) wzywaÂły do pracy fizycznej, do ulegÂłoÂści wzglĂŞdem zarzÂądzeĂą wÂładz okupacyjnych. Wskazania te niewÂątpliwie pomagaÂły Niemcom." Z jego dalszych wyjaÂśnieĂą wynika, Âże postĂŞpowaÂł zgodnie z zaleceniami Stolicy Apostolskiej..

Sandomierski biskup, Jan Lorek nie tylko nawoÂływaÂł do posÂłuszeĂąstwa wobec okupanta, ale apelowaÂł do wiernych, aby zgÂłaszali siĂŞ na roboty do Rzeszy.
Siedlecki hierarcha, bp SokoÂłowski zawieszaÂł w czynnoÂściach kapÂłaĂąskich tych ksiĂŞÂży, ktĂłrzy w jego ocenie maÂło z siebie dawali w sÂłuÂżbie okupantowi.

KsiÂądz KruszyĂąski, administrator diecezji lubelskiej, ogÂłosiÂł w "Nowym GÂłosie Lubelskim" (28 lutego 1943) tekst, wzywajÂąc do walki ze ZwiÂązkiem Radzieckim. Dla niego motywacjÂą byÂło "stanowisko Stolicy Apostolskiej" oraz encyklika Piusa XI "O walce przeciwko komunizmowi".

Jak instrumentalnie traktowa³ papie¿ Pius XII pos³annictwo Koœcio³a œwiadczy o tym wypowiedŸ Hitlera do najbli¿szych wspó³pracowników z paŸdziernika 1940r.: "Polakom nie bêdzie wolno podnieœÌ siê na wy¿szy poziom, poniewa¿ staliby siê natychmiast komunistami. Dlatego jest rzecz¹ zupe³nie w³aœciw¹, a¿eby Polska zachowa³a swój katolicyzm. Ksiê¿a powinni trzymaÌ Polaków w g³upocie i ciemnocie, co zupe³nie odpowiada naszym interesom". Przysz³oœÌ pokaza³a, ¿e Hitler nie myli³ siê..

...cd

PO 1 WRZEÂŚNIA 39r
(...) Poparcie Piusa XII dla hitlerowskiej napaœci na Polskê znalaz³o swój wyraz w encyklice z 20 paŸdziernika 1939 r. Papie¿ uzna³, j¹ za "walkê interesów o sprawiedliwy podzia³ bogactw, którymi Bóg obdarzy³ ludzkoœÌ."

WATYKAN A NOWY PODZIAÂŁ GRANIC
Kiedy Watykan konstruowa³ plany zawarcia pokoju miêdzy Niemcami i Anglikami, pe³nomocnik Piusa XII, jezuita o. Leiber przygotowa³ dokument, w którym zawarto warunki porozumienia. Punkt pi¹ty przewidywa³: "Nie wchodzi równie¿ w rachubê zmiana granic zachodnich Niemiec, natomiast granica niemiecko-polska musi w zasadzie odpowiadaÌ niemieckiej granicy wschodniej z roku 1914.." Zgodnie z punktem widzenia Watykanu, maj¹cego na uwadze interes III Rzeszy, nale¿a³o wróciÌ do granic, w których Poznaù i Toruù nale¿¹ do Niemiec.

Ujawnione dokumenty i relacje œwiadków wskazuj¹, ¿e Watykan nie mo¿e uchyliÌ siê od udzia³u w przygotowaniu i wybuchu najtragiczniejszej wojny w dziejach ludzkoœci. Unicestwienie ZSRR le¿a³o we wspólnym interesie Watykanu, Zachodu oraz Hitlera. Fakt, ¿e Stolica Apostolska popar³a nazistowskie Niemcy i wojenne plany fßhrera, przemilcza siê, bowiem "œwiêtoœÌ" i "moralnoœÌ" Namiestników Chrystusa (zw³aszcza teraz, pod rz¹dami papie¿a-Polaka), ponios³yby jeszcze wiêkszy uszczerbek.

LEGALIZACJA NOWEGO PORZÂĄDKU
Po dojÂściu Hitlera do wÂładzy, Watykan byÂł pierwszym ktĂłry zawarÂł miĂŞdzynarodowÂą umowĂŞ z Niemcami, podpisujÂąc 20 lipca 1933 r., konkordat. [_8_] Katolicki historyk d'Arcon krĂłtko scharakteryzowaÂł to wydarzenie: "Watykan byÂł pierwszym paĂąstwem, ktĂłre przez zawarcie ukÂładu z Hitlerem legalizowaÂło jego podpis." Natomiast o znaczeniu konkordatu dla Hitlera pisaÂł niemiecki abp Groeber: "Konkordat byÂł ze stanowiska polityki zagranicznej i wewnĂŞtrznej pierwszym powaÂżnym ukÂładem miĂŞdzynarodowym zawartym z nowÂą RzeszÂą, co zostaÂło uznane za moralny sukces partii hitlerowskiej."

28 marca 1933 zebrani w Fuldzie u grobu œw. Bonifacego biskupi niemieccy, apelowali do wiernych, aby okazali "szacunek, pos³uszeùstwo i wiernoœÌ prawnie ustanowionej w³adzy." [_9_] Tego samego dnia Hitler oœwiadczy³, ¿e papiestwo to "niezachwiany fundament moralnoœci. Dlatego obowi¹zkiem naszym jest utrzymywanie i rozwijanie przyjaznych stosunków ze Stolic¹ Apostolsk¹."

Artyku³ 16 konkordatu zawiera³ treœÌ przysiêgi na wiernoœÌ III Rzeszy, któr¹ mieli sk³adaÌ niemieccy biskupi. Natomiast art. 30 nak³ada³ na duchownych obowi¹zek odprawiania po niedzielnych mszach mod³ów za pomyœlnoœÌ Niemiec hitlerowskich.

IstniaÂła tajna zmowa miĂŞdzy Hitlerem a Piusem XII odnoÂśnie niemieckiej agresji na ZSRR. Rola papieÂża w tym porozumieniu polegaÂła "tylko" na milczeniu wobec napaÂści, jak i nie wzywaniu katolikĂłw do oporu, a wrĂŞcz przeciwnie: mobilizowaniu ich do antyradzieckiej krucjaty!

27 marca 1938 r. biskupi austriaccy wydali deklaracjê, podpisan¹ przez kardyna³a Innitzera i salzburskiego abpa Waitza, w której podkreœlono "wielkie osi¹gniêcia" Adolfa Hitlera. W imieniu episkopatu austriackiego Innitzer oœwiadczy³, ¿e po deklaracjach powinna rozpocz¹Ì siê "przyjazna wspó³praca" Koœcio³a z hitlerowskim zaborc¹.

Biskupi wzywajÂąc AustriakĂłw, aby uznali zabĂłr ojczyzny, jednoczeÂśnie wychwalali faszystowskich przywĂłdcĂłw Niemiec, za "odwrĂłcenie niebezpieczeĂąstwa komunizmu". TuÂż po powrocie z Rzymu, kardynaÂł Innitzer wydaÂł polecenie, aby na budynkach koÂścielnych wywieszono flagi hitlerowskie, a przemĂłwienie fĂźhrera uatrakcyjniÂło bicie dzwonĂłw.

CEL
 (...)PapieÂż stan¹³ przed olbrzymim dylematem: nareszcie otwieraÂły siĂŞ moÂżliwoÂści, o ktĂłre Watykan staraÂł siĂŞ od pierwszej wojny Âświatowej. Bolszewizm i jego symbol, Rosja Radziecka, mogÂą byĂŚ zupeÂłnie zniszczone.. Dalej -- inny dawny sen Watykanu mĂłgÂłby siĂŞ ziÂściĂŚ -- wchÂłoniĂŞcie KoÂścioÂła prawosÂławnego przez katolicki."

Z polecenia Watykanu, w krajach katolickich organizowano tak zwane "tygodnie spoÂłeczne", ktĂłre propagowaÂły i szerzyÂły antykomunizm. W ten sposĂłb Stolica Apostolska przygotowywaÂła EuropĂŞ do wojny, a wspĂłlnota katolicka, nieÂświadoma niczego, w tym uczestniczyÂła. ChodziÂło o oswojenie ludzi z faktem, iÂż agresja na ZSRR, bĂŞdzie "czynem godnym i sprawiedliwym". Stolica Apostolska siejÂąc wiatr, zebraÂła burzĂŞ: Âświat doczekaÂł siĂŞ II wojny Âświatowej, oraz totalnych zniszczeĂą i cierpieĂą.

ATAK NA ZSSR
PóŸnym wieczorem 21 czerwca 1941 Joachim von Ribbentrop spotka³ siê z papieskim przedstawicielem...
- Tej nocy wojska niemieckie przekroczyÂły granicĂŞ sowieckÂą! -- powiedziaÂł minister spraw zagranicznych III Rzeszy do swojego rozmĂłwcy. Orsenigo nie kryÂł zadowolenia.
- Zapewne damy wiêcej ni¿ samo poparcie moralne - deklarowa³ nuncjusz apostolski w imieniu papie¿a. -- Koœció³ udzieli Niemcom poparcia wszelkimi si³ami, jakimi rozporz¹dza.

W niecaÂły miesiÂąc po agresji na ZSRR z watykaĂąskich drukarni wysÂłano do sztabu Grupy Armii "ÂŚrodek" duÂże transporty modlitewnikĂłw w jĂŞzykach ukraiĂąskim i rosyjskim. Na pierwszej stronie znajdowaÂły siĂŞ modlitwy za papieÂża i cara. Watykan w porozumieniu z wÂładzami III Rzeszy, podbite obszary ZSRR podporzÂądkowaÂł nuncjaturze berliĂąskiej. Tym samym Stolica Apostolska oficjalnie uznaÂła, i z gĂłry akceptowaÂła zagarniĂŞcie tych ziem przez Niemcy hitlerowskie.(...)

Episkopat niemiecki og³asza list, w którym czytamy: "Nasi kap³ani, którzy znajduj¹ siê w polu jako sanitariusze, nasi liczni studenci teologii i nowicjusze zakonni, którzy z broni¹ w rêku s³u¿¹ ojczyŸnie, nie ustêpuj¹ nikomu w gotowoœci wojennej lub ¿o³nierskiej postawie.."

Kiedy w styczniu 1943 r. Roosevelt i Churchill uznali, Âże tylko "bezwarunkowa" kapitulacja Niemiec wchodzi w grĂŞ, Pius XII za poÂśrednictwem mons. Kaasa i abpa Spellmana przesÂłaÂł na rĂŞce prezydenta USA memorandum, wyraÂżajÂące sprzeciw Ojca ÂŚwiĂŞtego i jego gorycz z powodu tej decyzji.

I chociaÂż na piersiach oficerĂłw Wehrmachtu oraz Wafeen-SS widniaÂły papieskie ordery Âśw. Grzegorza; mimo bÂłogosÂławieĂąstwa Namiestnika Chrystusa, krzyÂżowcy spod znaku swastyki, ponieÂśli klĂŞskĂŞ..[/size]

Postawa papie¿a podczas II wojny œwiatowej by³a tak wyraŸnie nacechowana prohitleryzmem, ¿e w roku 1946 studenci wydzia³u prawa Uniwersytetu w Cardiff, rozwa¿ali, czy Pius XII powinien zasi¹œÌ na ³awie oskar¿onych przed Miêdzynarodowym Trybuna³em w Norymberdze za ca³okszta³t polityki Watykanu w okresie wojny..

KLESKA I WSPÓ£CZUCIE
Kiedy hitlerowcy zostali wstrz¹œniêci pod Stalingradem, Watykan widz¹c co siê œwiêci, natychmiast przeszed³ do ofensywy dyplomatycznej maj¹cej na celu zawarcie pokoju "bez kapitulacji i odszkodowaù". Hitlerowi mia³o ujœÌ na sucho rozpalenie po¿aru wojny w Europie.

Po kapitulacji Niemiec Pius XII rozpocz¹³ zakrojon¹ na szerok¹ skalê akcjê ratowania przed odpowiedzialnoœci¹ karn¹ czo³owych przedstawicieli hitlerowskiego re¿imu. W orêdziu wigilijnym 1945r., stan¹³ w obronie g³ównych oskar¿onych o zbrodnie przeciwko ludzkoœci. Kuria rzymska interweniowa³a w sprawie u³askawienia 200 zbrodniarzy hitlerowskich, w tym m.in. katów polskiego narodu, Franka i Greisera.

LudobĂłjca, obergruppenfĂźhrer SS, Oswald Pohl, twĂłrca gazowych komĂłr i piecĂłw krematoryjnych, sÂądzony w roku 1947 w Norymberdze za zbrodnie w OÂświĂŞcimiu, Majdanku, Dachau i Buchenwaldzie, zostaÂł skazany na karĂŞ Âśmierci przez powieszenie. WkrĂłtce na rĂŞce zbrodniarza w norymberskim wiĂŞzieniu nadeszÂła depesza z Watykanu, w ktĂłrej mons. Montini pisaÂł: "Ojciec ÂświĂŞty w ojcowskiej miÂłoÂści udziela Oswaldowi Pohlowi na ÂłoÂżu boleÂści uproszonego bÂłogosÂławieĂąstwa apostolskiego jako najwyÂższej gwarancji niebiaĂąskiej pociechy." Z podobnymi wyrazami "ojcowskiej miÂłoÂści" Pius XII ani razu nie zwrĂłciÂł siĂŞ do ofiar hitlerowskiego terroru.

Je¿eli w obliczu okrucieùstw II wojny œwiatowej jakikolwiek Koœció³ lub religia zadowala siê wykonaniem swojego "pos³annictwa" biern¹ interwencj¹, ca³kowicie i œwiadomie pozbawion¹ wszelkiej skutecznoœci, nale¿y stwierdziÌ, ¿e taki Koœció³ ze swoj¹ religi¹ jest najbardziej zak³amany i odpychaj¹cy...(...)

Ojcem chrzestnym faszyzmu byÂł papieÂż Pius XI, ktĂłry encyklikÂą Divini Redemptoris w r. 1937 potĂŞpiÂł marksizm i komunizm. To wÂłaÂśnie z siedziby Namiestnika
Chrystusa brunatna ideologia "wyszÂła" w Âświat.
NeutralnoœÌ Stolicy Apostolskiej zosta³a wyra¿ona przez Piusa XI (1922-1939) w Uk³adach Lateraùskich (11 lutego 1929r.), na wypadek konfliktu zbrojnego W³och z innym paùstwem. I wbrew pozorom, ¿aden mason, ¿aden innowierca, ani ateista nie przygotowali tak skutecznie gruntu pod przysz³e gwa³towne nieporozumienia na polu religijnym, jak w³aœnie Pius XI traktatami z roku1929.

Jest bezsprzecznym faktem, Âże:
- papie¿ Pius XII nigdy nie wyrazi³ jednoznacznego potêpienia wojennej agresji i ogromu nieszczêœÌ, jakie przynios³a zwyrodnia³a i ob³êdna ideologia faszyzmu, realizowana przez Hitlera z brutalnoœci¹ i wymiarem, jakiej nie zna³ œwiat;

- hierarchowie rzymskiego KoÂścioÂła dawali swoje bÂłogosÂławieĂąstwo armiom hitlerowskim, ruszajÂącym na podbĂłj Âświata, niosÂąc zagÂładĂŞ milionom ludzi, w wiĂŞkszoÂści katolikom.

- tuÂż przed koĂącem wojny i po jej zakoĂączeniu, Watykan (kierujÂąc siĂŞ prawdopodobnie "miÂłosierdziem") ukrywaÂł, a nastĂŞpnie organizowaÂł ucieczki z Europy zbrodniarzy hitlerowskich, chroniÂąc ich przed odpowiedzialnoÂściÂą za popeÂłnione zbrodnie na LudzkoÂści.

(...)Widz¹c prawdziwe niebezpieczeùstwo w komunizmie, Pius XII milcza³ wobec nazistowskich Niemiec i ich zbrodni, bowiem realizowa³y one ciche i pobo¿ne ¿yczenia Watykanu. Zreszt¹ na d³ugo przed wybuchem II wojny œwiatowej, Koœció³ wielokrotnie wyra¿a³ siê pochlebnie o ideologii faszystowskiej.

OBRONA
Generalna linia obrony przyjêta przez advocatus diaboli Piusa XII[/b] sprowadza siê do twierdzenia, jakoby papie¿ nic nie wiedzia³ o ludobójstwie i nieszczêœciach podbitych narodów. Gdyby nie powaga tematu, podobne opinie mog³yby pos³u¿yÌ za kanwê tragikomedii z papie¿em Piusem XII w roli g³ównej. Oto najlepszy wywiad œwiata, maj¹cy swojego kompradora w ka¿dym paùstwie, ka¿dej parafii, najlepiej zorganizowany i rozga³êziony do wszelkich mo¿liwych granic, od stuleci ciesz¹cy siê najwy¿sz¹ renom¹, nagle, od 1 wrzeœnia 1939 r., sta³ siê niezdolny do jakichkolwiek dzia³aù, a na biurku Namiestnika Chrystusa zabrak³o raportów z okupowanych terenów.(...)

Niektóre rz¹dy opublikowa³y wiele oficjalnych dokumentów w formie ksi¹¿ek na temat niemieckich zbrodni. Pierwsze opracowanie tego rodzaju ukaza³o siê ju¿ jesieni¹ roku 1939. I ktokolwiek uwierzy, ¿e do Watykanu one nie dociera³y?!

Znane nam dokumenty z prywatnej korespondencji Piusa XII nie zostawiaj¹ cienia w¹tpliwoœci: papie¿ by³ doskonale zorientowany w aktach ludobójstwa i ogromu nieszczêœÌ milionów niewinnych ludzi. Ale on milcza³...
Zbrodnia milczenia, jakiej dopuÂściÂł siĂŞ w czasie II wojny Âświatowej papieÂż Pius XII, byÂła wynikiem Âświadomej i dalekosiĂŞÂżnej polityki Watykanu wobec Niemiec hitlerowskich. OkrucieĂąstwa hitlerowskie byÂły po prostu cenÂą do zaakceptowania przez StolicĂŞ ApostolskÂą, jeÂżeli tylko w zamian za milczenie Hitler dokonaÂłby zniszczenia bezboÂżnego ZSRR.

Nie doœÌ mia³ odwagi Pius XII, (a mo¿e po prostu nie chcia³ ?), aby stan¹Ì w obronie Polaków, wypêdzonych z ich domów w czasie wojny. Zabra³ jednak g³os w sprawie Niemców, przesiedlanych z zagrabionych ziem do swojej ojczyzny, tu¿ po zakoùczeniu wojny."

=====

Pierwsza refleksja dot komunizmu. Pomyœlec ¿e niemcom pozwolono sie zbroic po zakonczeniu I wojny œwiatowej, wa³œnie ze wzgledu na 'zagro¿enie bolszewizmem'. Tymczasem wojska bolszewickie zosta³y odparte przez polaków ju¿ w 1920r. Przy polskim wo³aniu o pomoc w nadchodz¹cym starciu z komunistami, kraje zachodnie spisa³y nasz kraj na starty, upatruj¹c w niemieckim nacjonalizmie ostatecznego ratunku. Tymczasem Cud nad Wis³¹ udowodni³ ¿e byliœmy w stanie odeprzec wojska Stalina.

Druga konkluzja. Dlaczego Hitler zaatakowa³ Rosje (przeciez dogadali sie z Mo³otowem co do granicy z Polsk¹) a w efekcie przegra³ ca³¹ wojne? Czy powodem walki na dwuch frontach, nie le¿a³y obietnice z³o¿one Watykanowi?

TROJCA SWIETA ?

Zawsze byl  JEDEN BOG STWORCA  WSZECHRZECZY , glowni kaplani kazdej z religji wiedzieli o tym dosknale. Czym innym byla ich wiedza  wewnetrzna ( tak jest rowniez wspolczesnie) , a czym innym wiedza  zewnetrzna przekazywana wiernym.

Swieta cyfra jest 3 -TRZY , bo przez na przejawia sie Bog. Tak wiec swieta trojca to TRZY POSTACIE ( nie jedna rozdzielona na trzy aspekty jak twierdzi KK)
Musza istniec w materji i w duchowosci rowniez TRZY ASPEKTY BOGA
Bledem jest wiec myslenie i mowienie  o jednej , bo sa trzy , rowniez o dwoch , bo sa trzy.

Gdyby byl  tylko jeden istniala by stagnacja bez ruchu ( punkt) , ktory nie moze miec do niczego odniesienia bo nic oprucz niego nie istnieje.
Gdyby byly dwa ( musza miec przeciwne biebuny zeby posiadac odmiennosc) , albo by sie rozchodzily w dwie strony , albo by walczyly ze soba.
Gdy jest trzeci , ( on jest 0, neutralnoscia , punkt miedzy plusem a minusem), tworzy harmonie miedzy dwoma o przeciwnych biegunach.

Tak wiec zwykla logika wskazuje ze istniec musi TROJCA BOSKA i nie moze byc nia w zadnym wypadku JEDEN podzielony na trzy aspekty , bo bedzie to zawsze JEDEN w swojej naturalnej osobowosci , bywajacy tylko w roznych przestrzeniach. Raz materialnej a raz nie materialnej

Nie ma sensu twierdzic iz istnieje trzech Bogow , istnieje JEDEN STWORCA , JEDEN BOG , kiedys wszystko bylo jednia, ale ewolucja spowodowala odlanczanie sie od JEDNI kolejnych jej aspektow , ktore stawaly sie INDYWIDUALNOSCIAMI , przejawiajacymi wlasna osobowosc.
Czyli w tym wypadku potwierdzamy istnienie  " prawowitych  Synow Stworcy" ;
1. Aspekt przejawiajacy sie przez + Enlil ( w tym miejscu mozna rowniez podstawic wielosc imion ktorymi poslugiwala sie ta Istota).
2.Aspekt przejawiajacy sie przez - Enki ( ta Istota na tej Ziemi urodzila sie tylko raz i znana byla pod imieniem Jezus.
A co z trzecim aspektem? Kim on/ona jest?
3. Aspekt trzeci neutralny ( czyli 0 zerowy ) jednoczacy obydwa przeciwne  ( w tym wypadku )to uczucie , w ktorym zawiera sie cala wiedza stworcz. Znane jako Sophia , golebica , Madrosc i jeszcze wiele innych okreslen.
Wzorzec kobiecosci  PRAMATKAdajacy zycie dwom rodom , dwom linnia DNA.

Na Krecie wystepuje Ona jako Bogini z wezami , Pramatka  , kreatorka zycia. Ona  rozdziela a zarazem laczy dwa rody , dwie wartosci  i dwie odmiennosci tworzaca Trojce Boska.

Czy zatem jaki kolwiek jeden elemet tej trojcy moze byc sam w sobie Trojca Swieta? Oczywiscie ze nie , bedzie zawsze tylko JEDNYM ELEMETEM TROJCY , przejawiajacym sie w roznych plaszczyznach swojego istnienia
Chociaz religja KK wpoila takie twierdzenie , ze jeden aspekt Boga jest Trojca  (w swoja podstawe wiary jako dogmat), nie ma on zadnego odniesienia do faktycznej prawdy.
Jest to tylko czyjas fantazja myslowa  , w ktora z roznych powodow wymuszono wiare wiernych.

Ale... jezeli ktos chce tak wierzyc  to jego wola , jego wybor i jego sprawa.

Kiara 

Upadek morale w KK


http://wp.tv/i,STREFA-WOLNYCH-MYSLI,catid,2214650,klip.html?ticaid=697dd

Sadowa rozprawa w Sztrazburgu o fizyczne istnienie Jezusa.
Istnial czy nie istnial? Istnial ale okreslenie Jezus jest tworem pozniejszym zakrywajacym prawde o Czlowieku , ktorego nazywamy tym imieniem wspolczesnie. Dlatego trudno jest zidetyfikowac  postac Jezusa.

Gdyby kk ujawnilo prawde upadl by mit boskosci Jezusa a co za tym idzie cala podstawa ideologiczna KK. Co zrobic bo i tak zle i tak nie dobrze.
Tak wiec milczy KK czekajac iz sprawa ulegnie przedawnieniu, czy ulegnie? Mysle ze nie.


http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,4758/q,Sprawa.N.1491006.o.nieistnieniu.Chrystusa

Niesamowite, znowu Watykan jest uwiklany w paskudne historie. Rafaela

                                       

                                   Tajemnicze porwanie w Watykanie - jest szansa na rozwiÂązanie zagadki?
PAP | dodane (06:50)

RozwiÂązanie najwiĂŞkszej kryminalnej zagadki ostatnich dekad we WÂłoszech, czyli porwania 15-letniej cĂłrki pracownika Watykanu Emanueli Orlandi w 1983 r., znajduje siĂŞ za SpiÂżowÂą BramÂą - ogÂłosili Âśledczy. Ich zdaniem w Watykanie sÂą ludzie znajÂący kulisy sprawy.

Od blisko 30 lat badane sÂą rozmaite wÂątki tego niewyjaÂśnionego znikniĂŞcia mÂłodej WÂłoszki w biaÂły dzieĂą na ulicy w Rzymie.
W ostatnich latach jako najmocniejszÂą wskazuje siĂŞ hipotezĂŞ, Âże dziewczynĂŞ uprowadziÂł cieszÂący siĂŞ ponurÂą sÂławÂą, potĂŞÂżny rzymski gang Banda della Magliana, prawdopodobnie - jak siĂŞ przypuszcza - by zastraszyĂŚ kogoÂś w Watykanie czy teÂż w ramach okrutnych porachunkĂłw.

Prokuratura ponownie zajmuje siê t¹ spraw¹ od 2009 roku. Stwierdzaj¹c, ¿e tajemnice zwi¹zane z porwaniem znaj¹ osobistoœci watykaùskie, potwierdzi³a to, co publicznie mówi od lat rodzina Emanueli Orlandi. Jej brat Pietro g³osi, ¿e s¹ osoby w Watykanie, które wiedz¹, co sta³o siê jego siostr¹. Dlatego najbli¿si nigdy nieodnalezionej dziewczyny pisali wielokrotnie petycje do Watykanu i samego Benedykta XVI prosz¹c o dog³êbne zbadanie tej sprawy i ujawnienie prawdy. Niedawno brat Emanueli urz¹dzi³ pod tymi w³aœnie has³ami pikietê na placu œw. Piotra podczas papieskiej modlitwy Anio³ Paùski.

Ani Watykan, ani papieÂż nie zareagowali nigdy na apele Pietro Orlandiego. Stolica Apostolska nie skomentowaÂła teÂż obecnego stanowiska rzymskiej prokuratury.

- OczekujĂŞ odpowiedzi z Watykanu, to milczenie staje siĂŞ kÂłopotliwe - oÂświadczyÂł brat porwanej.

Innym gor¹co dyskutowanym we W³oszech w¹tkiem sprawy jest szukanie odpowiedzi na pytanie, jak mog³o dojœÌ do tego, ¿e zabity w 1990 roku w porachunkach boss Bandy Magliana Enrico De Pedis, zamieszany wed³ug œledczych w uprowadzenie Orlandi, zosta³ pochowany z honorami w rzymskiej bazylice œwiêtego Apolinarego.

UsuniĂŞcia jego grobowca domagajÂą siĂŞ liczne Âśrodowiska we WÂłoszech. Ostatnio wÂłoskie Ministerstwo Spraw WewnĂŞtrznych ustaliÂło, Âże zgodĂŞ na przeniesienie szczÂątkĂłw De Pedisa jako "dobrodzieja KoÂścioÂła" z cmentarza w Wiecznym MieÂście do bazyliki wydaÂł wikariat Rzymu oraz wÂładze miejskie.

(kab)  http://wiadomosci.wp.pl/wid,14382815,wiadomosc.html?ticaid=1e34b

..................................................

                                                 USA oskarÂża Watykan: "JesteÂście pralniÂą brudnych pieniĂŞdzy"!

Raport sygnowany przez amerykaùski Departament Stanu wskazuje listê 68 paùstw, które mog¹ byÌ potencjaln¹ "pralni¹ brudnych pieniêdzy". Tê niechlubn¹ listê Amerykanie sporz¹dzaj¹ co roku, a do jej tradycyjnych bywalców nale¿¹ m.in. Korea Pó³nocna, Jemen i Algieria. Do aktualnego raportu trafi³a m. in. Stolica Apostolska. Co - zdaniem amerykaùskich polityków - zadecydowa³o o umieszczeniu Watykanu na tej liœcie?

Przede wszystkim - "olbrzymie sumy pieniêdzy, wp³ywaj¹ce w postaci darowizn" i nie do koùca przejrzyste sposoby ich ksiêgowania. Cytowany przez portal france24 anonimowy przedstawiciel Departamentu Stanu wyjawi³, ¿e: - Stolica Apostolska nara¿ona jest na dzia³anie zorganizowanych grup przestêpczych, poniewa¿ z ca³ego œwiata sp³ywaj¹ do niej ogromne sumy pieniêdzy. Amerykaùski urzêdnik doda³ te¿, ¿e Watykan wprowadzi³ w tym roku mechanizmy, które maj¹ na celu zwiêkszenie fiskalnej przejrzystoœci - trzeba bêdzie jednak poczekaÌ co najmniej rok, aby sprawdziÌ ich skutecznoœÌ.

http://niewiarygodne.pl/kat,1017181,title,USA-oskarza-Watykan-Jestescie-pralnia-brudnych-pieniedzy,wid,14320261,wiadomosc.html