KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

zadra-na-www



www.feministka.org

    www.sabatnik.pl

 

baner-zadraruch
Kobiety w Izraelu

W puÂłapce demokracji i judaizmu

Z pozoru status izraelskich kobiet niczym siê nie ró¿ni od statusu mê¿czyzn.

Regulacje prawne, np. dotycz¹ce równoœci w kwestiach zatrudnienia, kobiety odbywaj¹ce s³u¿bê wojskow¹, przyk³ady robotnic kibuców, postaÌ legendarnej premier Goldy Meir - wszystko to daje podstawy do tego, by s¹dziÌ, ¿e paùstwo Izrael - "jedyna demokracja na Bliskim Wschodzie", jak mówi¹ z dum¹ Izraelczycy - nie zagra¿a równoœci kobiet. Mimo to spróbujê dowieœÌ, ¿e s¹ to nie tylko fa³szywe mity; stanowi¹ one tak¿e istotny element sprzyjaj¹cy utrzymywaniu niesprawiedliwoœci i dyskryminacji kobiet w Izraelu. Przypadek Goldy Meir ma tylko zaciemniaÌ skromne w rzeczywistoœci uczestnictwo kobiet w ¿yciu publicznym. S³u¿ba wojskowa stoi na przeszkodzie, a nawet mo¿e zahamowaÌ aktywnoœÌ kobiet na rynku pracy, w ¿yciu akademickim czy w sferze publicznej. A prawna sytuacja kobiet w Izraelu, jeœli bacznie jej siê przyjrzeÌ, ma siê najgorzej i jest porównywalna do pozycji kobiet w Iranie. W oczywisty sposób nie odpowiada zasadom demokratycznego i liberalnego kraju, jakim mieni siê Izrael. Prawny status kobiet w³aœciwie zaprzecza koncepcji równoœci i wszelkim konstytucyjnym zasadom paùstwa demokratycznego. Z t¹ ró¿nic¹, ¿e Izrael nie ma konstytucji.

Mit rĂłwnoÂści

Gdy w 1948 roku powsta³o paùstwo Izrael, mia³o byÌ oparte na demokratycznych i liberalnych zasadach oraz tradycji (w rzeczywistoœci raczej micie ni¿ tradycji) kobiet-pionierek, bojowniczek i robotnic, które przyby³y tu, by odbudowaÌ dawn¹ ojczyznê. Koncepcja równoœci p³ci zosta³a wyraŸnie zawarta w Deklaracji Niepodleg³oœci Izraela: "Paùstwo Izrael zapewni wszystkich obywatelom, niezale¿nie od ich wyznania, rasy i p³ci, równe prawa spo³eczne i polityczne". Powtórzono to w ogólnych za³o¿eniach pierwszego izraelskiego rz¹du: "Przestrzegana bêdzie ca³kowita i absolutna równoœÌ kobiet - równoœÌ w prawach i obowi¹zkach, w ¿yciu kraju, w spo³eczeùstwie i gospodarce oraz w ca³ym systemie prawnym". Jednak te puste frazesy nie zawiera³y ani ¿adnych zobowi¹zaù, ani intencji przestrzegania ich, mia³y charakter wy³¹cznie deklaratywny. Ponadto musimy pamiêtaÌ, ¿e deklaracja niepodleg³oœci nie ma konsekwencji prawnych i statusu konstytucji.

Ju¿ w 1951 roku izraelski parlament przeg³osowa³ obowi¹zuj¹c¹ do dzisiaj ustawê, która zaprzecza zasadniczej koncepcji demokracji. Prawo o nazwie ca³kowicie oddaj¹cej ducha orwellowskiej nowomowy - Ustawa o równych prawach kobiet z 1951 roku - zak³ada ni mniej ni wiêcej, tylko prawn¹ nierównoœÌ izraelskich kobiet. "Mê¿czyzna i kobieta powinni cieszyÌ siê równym statusem we wszelkim postêpowaniu prawnym; regulacje, które w postêpowaniu prawnym dyskryminowa³yby kobietê, nie bêd¹ obowi¹zywaÌ."

Jednak dalej nastêpuje: "Regulacja ta nie powinna wp³ywaÌ na prawny zakaz lub zezwolenie zwi¹zane z zawarciem zwi¹zku ma³¿eùskiego lub postêpowaniem rozwodowym". Ponadto ustawa z 1953 roku o s¹dzie rabinicznym jest obowi¹zuj¹ca dla prawa ¿ydowskiego (halakah) w zakresie spraw ma³¿eùskich i rozwodowych wszystkich ydów w Izraelu. Tutaj znowu demokratyczne paùstwo Izrael odmawia swoim obywatelom podstawowego prawa do zawarcia ma³¿eùstwa zgodnie z ich przekonaniami, odmawia im wolnoœci wyboru i narzuca im szereg praw, które w gruncie rzeczy uzasadniaj¹ dyskryminacjê 50% populacji. Jeœli kobieta ukradnie, pobije kogoœ czy zamorduje, bêdzie w s¹dzie potraktowana tak, jak mê¿czyzna, który kradnie, bije i morduje. A jednak: ile kobiet to kryminalistki? Z pewnoœci¹ nieistotna mniejszoœÌ.

Lecz gdy kobieta - a tak jest w przypadku wiêkszoœci kobiet - chce wyjœÌ za m¹¿ i, co dotyczy 30% kobiet, chce rozwieœÌ siê zgodnie z liter¹ prawa i zasadami przyzwoitoœci, nie ma na to najmniejszej mo¿liwoœci. Kobieta w Izraelu nie ma szansy na uzyskanie na w³asn¹ proœbê rozwodu, w taki sposób, by zosta³y uszanowane jej prawa, a ona sama zosta³a uznana za równ¹ wobec prawa, doros³¹ osobê. A wszystko to dlatego, ¿e w przypadku œlubu czy rozwodu stosowane prawo nie jest prawem demokratycznym, lecz wynikaj¹cym z prawa ¿ydowskiego. Takie sprawy jak œluby, rozwody, alimenty, opieka nad dzieÌmi s¹ rozstrzygane wy³¹cznie w s¹dzie rabinackim.

W Âświetle Âżydowskiego prawa kobieta nie ma uprawnieĂą dorosÂłej osoby. Nie jest rĂłwnoprawnym podmiotem prawnym, lecz znajduje siĂŞ w jednej grupie z dzieĂŚmi, niewolnikami i osobami upoÂśledzonymi umysÂłowo, ktĂłre nie sÂą zdolne do zeznawania przez Âżydowskim sÂądem. I znĂłw - muszĂŞ to powtĂłrzyĂŚ, abym sama mogÂła w to uwierzyĂŚ - zgodnie z Âżydowskim prawem, kobieta nie moÂże byĂŚ Âświadkiem w sÂądzie. W tej kwestii umieszczana jest w tej samej kategorii, co dzieci i szaleĂący, ktĂłrzy nie sÂą podmiotami prawa. Naturalnie, jeÂśli kobieta nie moÂże byĂŚ Âświadkiem, tym bardziej nie moÂże byĂŚ sĂŞdzinÂą, adwokatem lub interpretatorkÂą prawa.

Tak wielka jest niesprawiedliwoœÌ wobec kobiet w ¿ydowskich s¹dach, ¿e chcia³abym przytoczyÌ kilka przyk³adów. Kobieta w ¿aden sposób nie mo¿e uzyskaÌ rozwodu bez zgody mê¿a. Nawet jeœli ten torturuje j¹, gwa³ci, bije j¹ i dzieci, kobieta nie mo¿e nic zrobiÌ bez jego zgody. Tak jest równie¿ wtedy, gdy m¹¿ j¹ opuszcza i znika na wiele lat. Jeœli nie ma jednoznacznych dowodów jego œmierci, jest z nim nadal zwi¹zana. Sytuacjê tê nazywa siê aguna - s³owo to oznacza kobietê, któr¹ m¹¿ opuœci³ nie daj¹c jej rozwodu. Kobieta mo¿e mieÌ zaledwie 20 lat i zostaÌ agun¹ do koùca swojego ¿ycia. Wiele jest takich przypadków. Traci mo¿liwoœÌ rozpoczêcia nowego ¿ycia, zbudowania nowej rodziny, posiadania dzieci, poniewa¿ jej m¹¿ siê na to nie zgodzi³. A jeœli zdecyduje siê na dziecko z innym mê¿czyzn¹, bo nie chce zrezygnowaÌ ze swojego naturalnego prawa do zostania matk¹, jej dziecko prawnie bêdzie mia³o status mamzera - bêkarta, zgodnie z ¿ydowskim prawem, jedynym, które decyduje o tych sprawach w Izraelu. Mamzer bêdzie wy³¹czony ze spo³ecznoœci, nie bêdzie móg³ wejœÌ w zwi¹zek ma³¿eùski z ¿ydowskim partnerem przez dziesiêÌ pokoleù. Nie znam kobiety, która zrobi³aby coœ podobnego swojemu dziecku, zw³aszcza, jeœli ona i dziecko nie maj¹ wyboru i musz¹ ¿yÌ w paùstwie ¿ydowskim. Do dziœ, ponad 2000 lat po og³oszeniu tego prawa, nie dokonano ¿adnej zmiany i ¿adne rozwi¹zania nie zosta³y zaakceptowane. Co wiêcej, jeœli mê¿czyzna chce rozwodu, a ¿ona nie wyrazi na to zgody, s¹d rabinacki mo¿e wyraziÌ (i robi to) formaln¹ zgodê na jego ponowny œlub. Jeœli bêdzie mia³ dziecko z kobiet¹, która nie jest jego ¿on¹, dziecko to nie jest uwa¿ane za mamzera.

Kolejnym dowodem dyskryminacji kobiet jest status moredet - rebeliantki. Okreœlenie to wci¹¿ jest kobietom nadawane. Przyk³ad, który teraz podam, jest aktualny, z listopada 1999. Kobieta, która by³a torturowana i gwa³cona przez mê¿a, opuœci³a dom i poprosi³a o rozwód. M¹¿ w s¹dzie powiedzia³, ¿e chcia³by siê z ni¹ pogodziÌ, wiêc s¹d rabinacki zadecydowa³, ¿e kobieta musi wróciÌ do domu i nadal z nim ¿yÌ, inaczej zostanie og³oszona moredet, co oznacza, ¿e straci wszelkie prawa do wspólnej w³asnoœci, alimentów, a nawet opieki nad dzieÌmi.

Trudno w to uwierzyĂŚ, ale prawo w Izraelu pozwala na maltretowanie i znĂŞcanie siĂŞ nad kobietami w rodzinie. Co moÂże w takim wypadku zrobiĂŚ kobieta? JakÂą drogĂŞ ucieczki znalazÂły kobiety przez 50 lat dyskryminacji?

Jednym z rozwi¹zaù jest œlub cywilny w innym kraju. Najbardziej popularnym miejscem jest Cypr, gdzie procedury s¹ proste i sprawa za³atwiana szybko, a podró¿ z Izraela nied³uga. Pary, które chc¹ obrz¹dku religijnego, ale nie ortodoksyjnego, wybieraj¹ ¿ydowski œlub udzielany przez rabina postêpowego lub konserwatywnego. Obrz¹dek nie jest uznawany przez w³adze kraju, który zobowi¹za³ siê do nie dyskryminowania obywateli z powodu ich przekonaù religijnych. Problem ze œlubem udzielonym na Cyprze jest taki, ¿e - jeœli oboje ma³¿onkowie s¹ ydami i kiedyœ zechc¹ rozwieœÌ siê w Izraelu - musz¹ uzyskaÌ zgodê s¹du rabinackiego. Kolejna pu³apka.

Innym rozwi¹zaniem jest zawarcie ma³¿eùstwa kontraktowego w obecnoœci prawnika. Kontrakt spisany przez parê ma prawne konsekwencje w razie rozwodu, a separacja jest orzekana w cywilnym s¹dzie, gdzie kobieta i mê¿czyzna s¹ równi wobec prawa. Minus tej metody jest taki, ¿e paùstwo nie uznaje ma³¿eùstwa, a w rezultacie para nie mo¿e korzystaÌ z przywilejów, jakie paùstwo zapewnia rodzinom w takich sprawach, jak np. zakup domu, op³acanie podatków itd.

Trzecim sposobem jest wspólne po¿ycie bez brania œlubu. Po piêciu latach wspólnego mieszkania para otrzymuje status wspólnoty ma³¿eùskiej, co oznacza, ¿e w razie separacji oboje maj¹ prawo stan¹Ì przed cywilnym s¹dem, by rozwi¹zaÌ kwestie wspólnych dzieci, w³asnoœci itd. W tym wypadku, jak i w poprzednim, kobiety i mê¿czyŸni s¹ równorzêdnymi podmiotami prawa. Minusy s¹ równie¿ podobne w obu sytuacjach.

Optymistyczna uwaga: spo³eczeùstwo izraelskie jest bardzo tradycyjne i chocia¿ wierz¹cych jest zaledwie 25% (z czego 10% to ultra-ortodoksi), wiêkszoœÌ obywateli w 51. roku istnienia paùstwa izraelskiego woli pobieraÌ siê w s¹dzie rabinackim. W ostatnich latach jednak nast¹pi³y pewne zmiany, zapewne pod wp³ywem ogromnej fali imigracji z krajów dawnego Zwi¹zku Radzieckiego. Izrael ma 6 mln mieszkaùców, z czego 4,8 mln to ydzi. W latach 90. z dawnego ZSRR przyby³o do Izraela oko³o miliona osób, które uwa¿aj¹ siê za ydów. Jednak 30% z nich nie jest uznawanych za ydów przez izralskie w³adze, poniewa¿ niektórzy s¹ tylko ma³¿onkami ydów lub mieli jedynie ¿ydowskiego ojca (w œwietle ortodoksyjnego judaizmu, który przetrwa³ w Izraelu, tylko osoba, której matka jest ydówk¹, jest uwa¿ana za yda). Poza tym imigranci z tej grupy, nawet jeœli s¹ ydami, przez d³ugi czas wychowywani byli w tradycji ateistycznej. W rezultacie, równie¿ wskutek pluralizacji i liberalizacji spo³eczeùstwa izraelskiego, oko³o 20% ma³¿eùstw wybiera alternatywne formy ma³¿eùstwa, a wiele - nie ma na to dok³adnych danych, lecz ich liczba roœnie - ¿yje razem bez œlubu.

Wydaje mi siê, ¿e w tej sytuacji prêdzej czy póŸniej paùstwo Izrael bêdzie zmuszone wprowadziÌ œluby cywilne.
 
http://pismozadra.pl/archiwum/zadra-2/366-kobiety-w-izraelu


CD....

[size=13]


CD...




Mit kobiety-bojowniczki

Kobiety s¹ powo³ywane na dwa lata do obowi¹zkowej s³u¿by w Izraelskich Si³ach Obronnych. W oficjalnych publikacjach czêsto pojawia siê postaÌ m³odej kobiety w mundurze z broni¹ na ramieniu, co ma dowodziÌ równego traktowania mê¿czyzn i kobiet w Izraelu. Bli¿sze przyjrzenie siê roli kobiet w wojsku pozwala stwierdziÌ, ¿e w ci¹gu 50 lat ich s³u¿by tylko nieliczne odegra³y istotn¹ rolê w Izraelskich Si³ach Obronnych. W gruncie rzeczy ich role sprowadza³y siê, i nadal sprowadzaj¹, do pe³nienia tradycyjnych funkcji sekretarek i nauczycielek, i to wymagaj¹cych najni¿szych kwalifikacji. WiêkszoœÌ kobiet, które odbywa³y s³u¿bê wojskow¹, spêdzi³a ten zbyt d³ugi, dwuletni okres wype³niaj¹c niepotrzebne dokumenty i podaj¹c co piêÌ minut kawê swojemu dowódcy i jego kolegom.

Wojskowa hierarchia otwiera równie¿ wiele mo¿liwoœci nadu¿ywania w³adzy przez prze³o¿onego i liczba przestêpstw na tle seksualnym, a tak¿e molestowania seksualnego, by³a i nadal jest bardzo wysoka. Przez d³ugie lata wokó³ tych przypadków panowa³a zmowa milczenia i dopiero w ostatnich latach wzros³a œwiadomoœÌ tego rodzaju problemów. Dwa-trzy lata temu w IDF zaczê³a obowi¹zywaÌ zasada, ¿e wszelkie kontakty seksualne miêdzy prze³o¿onym i podw³adnym, nawet zwi¹zki zawarte za obopóln¹ zgod¹, s¹ zabronione. Wynika³o to z za³o¿enia, ¿e prawdziwie wolna wola nie istnieje w hierarchicznej strukturze, gdzie ludzie nie s¹ równi. Pomimo tych ustaleù i wiêkszej œwiadomoœci tego problemu, dowódcy, którzy zostali uznani winnymi wykroczeù na tle seksualnym, podlegali niewysokim karom. G³oœnym przypadkiem ostatnich tygodni by³o oskar¿enie oficera s³u¿b medycznych o molestowanie seksualne kilku podw³adnych. Umo¿liwiono mu opuszczenie armii z pe³nymi œwiadczeniami emerytalnymi i wszelkimi innymi przywilejami, jakimi ciesz¹ siê oficerowie koùcz¹cy s³u¿bê. Nie jest to, oczywiœcie, najgorszy przypadek, bior¹c pod uwagê wszystkie inne.

Poza tym kobiety w IDF pozbawione s¹ mo¿liwoœci zrobienia kariery. Najwy¿sz¹ rang¹, jakiej mo¿e dos³u¿yÌ siê kobieta, jest stopieù genera³a brygady. Segregacja stanowisk sprawia, ¿e wiêkszoœÌ z nich jest niedostêpna dla kobiet.

Podsumowuj¹c: po niemal dwóch latach, w czasie których kobiety w mundurach nie maj¹ szans rozwijania swoich uzdolnieù, umiejêtnoœci, osobowoœci czy doskonalenia siê w zawodzie, rozpoczynaj¹ ¿ycie w cywilu nabywaj¹c umiejêtnoœci zawodowe czy wykszta³cenie od zera, maj¹c dwa lata wiêcej ni¿ ich kole¿anki z Europy. Szanse 20-21-latki (zwa¿ywszy, ¿e œrednia wieku kobiet wychodz¹cych za m¹¿ to 22-26 lat) na zdobycie wykszta³cenia, znalezienie pracy czy zrobienia kariery zanim za³o¿y rodzinê s¹ ograniczone. W skrócie -s³u¿ba wojskowa kobiet w Izraelu nie oznacza promocji równouprawnienia spo³ecznego, lecz odnosi wprost przeciwny rezultat. W rzeczywistoœci powstrzymuje rozwój kobiet i stoi na drodze ich równouprawnieniu.

Uwaga optymistyczna: w ciÂągu ostatnich dwĂłch lat, zwÂłaszcza po nominacji obecnego szefa sztabu, moÂżna dostrzec zmianĂŞ w stronĂŞ poprawy sytuacji kobiet w wojsku. Segregacja funkcji zaczyna siĂŞ zaÂłamywaĂŚ. Coraz wiĂŞcej atrakcyjnych stanowisk zajmujÂą kobiety: od pozycji wymagajÂących wysokich uzdolnieĂą technicznych, poprzez prowadzenie szkoleĂą bojowych, do udziaÂłu w walkach. Np. przez ostatnie 2-3 lata kobiety byÂły przyjmowane na najbardziej prestiÂżowe szkolenia - do lotnictwa IDF - i wkrĂłtce armia bĂŞdzie miaÂła pierwszych pilotĂłw-kobiety. JeÂśli ta tendecja siĂŞ utrzyma, moÂże za 10 lat sÂłuÂżba wojskowa nie bĂŞdzie stanowiĂŚ juÂż czynnika przeszkadzajÂącego rĂłwnouprawnieniu kobiet w Izraelu.

Mit Goldy Meir

Przyjmuje siĂŞ, Âże jeÂśli juÂż w latach 70. pani Meir zostaÂła premierem Izraela, to najpewniej droga do wysokich politycznych stanowisk oraz funkcji w Âżyciu spoÂłecznym czy akademickim jest dla kobiet otwarta. TwierdzĂŞ, Âże jest to mit listka figowego, kamuflaÂż dla sÂłabej pozycji kobiety w spoÂłeczeĂąstwie i jej skromnej reprezentacji w Âżyciu publicznym.

Dane statystyczne sÂą przygnĂŞbiajÂące. Zaledwie dwie kobiety w rzÂądzie (spoÂśrĂłd 24 osĂłb) i 14 ze 120 czÂłonkĂłw parlamentu. ZarĂłwno w nauce, jak i administracji paĂąstwowej udziaÂł kobiet ma strukturĂŞ piramidy, z wieloma na samym dole i kilkoma lub ÂżadnÂą na szczycie. Kobiety stanowiÂą 56% studentĂłw na poziomie studiĂłw licencjackich, 51% - magisterskich i 39% na studiach doktoranckich. Tylko kilka z nich ma tytuÂł profesora.

W 1996 roku pracowa³o 47,8% kobiet, wiêkszoœÌ z nich w zawodach nisko op³acanych lub niepe³noetatowych. Pojawi³a siê nowa generacja bizneswoman, lecz wiêkszoœÌ z nich zarz¹dza ma³ym, rodzinnym interesem. Spoœród wszystkich pracuj¹cych kobiet tylko 2,9% ma pozycjê menad¿era, podczas gdy wœród mê¿czyzn udzia³ ten wynosi 9,3%. W administracji paùstwowej kobiety zajmuj¹ wiêkszoœÌ niskich stanowisk i tylko jedna kobieta jest dyrektorem generalnym. Wszystkie te dane dowodz¹ niskiego statusu kobiet w Izraelu, ich s³abej reprezentacji i dyskryminacji.

Pozornie prawo w Izraelu jest bardzo postêpowe. Fakty wskazuj¹ na coœ innego. Oto przyk³ad: w 1988 roku parlament przeg³osowa³ bardzo postêpow¹ ustawê, "Równouprawnienie w prawie pracy", która zabrania przy okreœlaniu warunków pracy dyskryminacji ze wzglêdu na p³eÌ, status cywilny, liczbê dzieci czy orientacjê seksualn¹. Dotyczy to awansu, zwolnieù, prawa do urlopu macierzyùskiego, opieki nad dzieckiem sprawowanej przez mê¿czyzn i kobiety. Specjalna klauzula zabrania molestowania seksualnego w miejscu pracy. amanie tych praw mo¿e prowadziÌ do postêpowania karnego. W rzeczywistoœci wiele kobiet jest dyskryminowanych ze wzglêdu na swoj¹ p³eÌ czy macierzyùstwo, ale jak mo¿na udowodniÌ, ¿e to by³a przyczyna zwolnienia lub nieprzyjêcia do pracy? Jak obaliÌ twierdzenie pracodawcy, ¿e kandydatka nie posiada³a wystarczaj¹cych kwalifikacji czy nie pasowa³a do tej pracy?

Jeœli chodzi o molestowanie seksualne, ogólnie wiadomo, jak trudno jest podtrzymaÌ podobne oskar¿enie, jeœli nie ma œwiadków. Poprawka do rz¹dowego prawa korporacyjnego z 1955 roku przyjmuje, ¿e równe prawa g³osu powinni mieÌ przedstawiciele obu p³ci reprezentowani w zarz¹dach paùstwowych spó³ek; zanim do tego dojdzie, ministrowie powinni jak najczêœciej powo³ywaÌ dyrektorów "p³ci niewystarczaj¹co reprezentowanej w zarz¹dzie spó³ki". Jak pokazuje rzeczywistoœÌ, nie jest to mo¿liwe. Kilka kobiet faktycznie pe³ni funkcjê dyrektora, ale tylko kilka, a tylko jedna - jak wczeœniej wspomnia³am - jest dyrektorem generalnym w rz¹dowym ministerstwie.

17 maja 1999 roku w Izraelu odby³y siê wybory. Ehud Barak, który po raz pierwszy zosta³ wybrany premierem, obieca³ przed wyborami, ¿e bêdzie popiera³ kobiety w ich d¹¿eniach do pe³nienia odpowiedzialnych funkcji, i ¿e powierzy stanowiska ministerialne co najmniej trzem kobietom. Po wygranej w wyborach dochowa³ wszystkich obietnic poza t¹ dotycz¹c¹ kobiet. Og³osi³ ministrem tylko jedn¹ kobietê i powierzy³ jej jedno z mniej wa¿nych ministerstw. Tylko pod wp³ywem protestów kobiet, zw³aszcza w mediach, zdecydowa³ siê nie odwo³aÌ swoich obietnic i mianowa³ jeszcze jedn¹ kobietê na stanowisko ministerialne, a jednej zaoferowa³ funkcjê wiceministra. A wszystko to dla podtrzymania pozorów, ¿e czyni przys³ugê po³owie mieszkaùców kraju. Ostatecznie najczêstszym przes³aniem dla kobiet jest "nie zabieraj g³osu, poniewa¿ lud Izraela ma znacznie wa¿niejsze problemy, wci¹¿ nie ma pokoju miêdzy nami a naszymi s¹siadami, nadal trwaj¹ wewnêtrzne konflikty arabsko-¿ydowskie oraz pomiêdzy wierz¹cymi i niewierz¹cymi, nie rozwi¹zaliœmy równie¿ problemu ubóstwa, wiêc z ³aski swojej dajcie sobie spokój z powtarzanymi do znudzenia ¿¹daniami. Kiedy Izrael nie bêdzie mia³ ¿adnych problemów, wtedy mo¿emy przyjrzeÌ siê waszym". Jeœli kobiety w Izraelu bêd¹ czekaÌ na idealn¹ sytuacjê, nie bêd¹ mia³y szansy niczego siê domagaÌ czy polepszyÌ swojego statusu.

Na szczêœcie kobiety i organizacje kobiece nie czekaj¹ na nadejœcie stosownego dnia. Niektóre z nich s¹ bardzo aktywne w dzia³aniu na rzecz poprawy sytuacji izraelskich kobiet. Na przyk³ad najwiêksza Na'amat - ruch kobiet pracuj¹cych i wolontariuszek. Jej celem jest poprawa statusu kobiet w Izraelu, domaganie siê równouprawnienia p³ci i zwalczanie dyskryminacji w miejscu pracy i w spo³eczeùstwie. Organizacja zrzeszaj¹ca kilka grup feministycznych usi³uje reprezentowaÌ interesy kobiet, które maj¹ ró¿nego rodzaju problemy i zapewniaÌ im mo¿liwoœÌ decydowania o swoim ¿yciu, a tak¿e zwalczaÌ dyskryminacjê i przemoc. Hamerkaz Lesijua Lenifgaot Ones (Stowarzyszenie Centrów Kryzysowych Ofiar Gwa³tu) pomaga kobietom, które pad³y ofiar¹ gwa³tu, zapewnia im pomoc psychologa i pomaga sk³adaÌ zeznania na policji. Szolulat Hanaszim (Zwi¹zek Kobiet Izraela) jest przede wszystkim grup¹ domagaj¹c¹ siê przestrzegania praw kobiet, koalicj¹ kobiet, które zrzeszy³y siê, by poprawiÌ swój status poprzez dzia³ania promocyjne, prawne oraz podnoszenie œwiadomoœci i edukacjê. Organizacja ta odnosi sukcesy; ma na swoim koncie, miêdzy innymi, przeforsowanie w 1988 roku prawa o równoprawnym traktowaniu w pracy, a w 1987 roku o jednakowym wieku emerytalnym.

Uwaga optymistyczna: w ostatnich latach feminizm i problemy feministyczne nie s¹ lekcewa¿one. Kobiety s¹ bardziej pewne siebie, nie wstydz¹ siê publicznego wyra¿ania swoich opinii, domagaj¹ siê równouprawnienia i wypowiadaj¹ przeciwko przemocy. Coraz wiêcej œwiadomych feministek pracuje w mediach. Coraz wiêcej znanych dziennikarek nie pozwala, by tematyka feministyczna zniknê³a ze sceny publicznej. Dziennikarki, takie jak Sheli Jechimovitz czy Dalya Yairi, prowadz¹ bardzo popularne i cenione codzienne programy w radiu, gdzie nie zapominaj¹ o tematyce kobiecej, niesprawiedliwoœci i przypadkach przemocy. Kilka parlamentarzystek, takich jak Yael Dayan czy Zehava Galon, jest równie¿ bardzo aktywnych; nie powinnam równie¿ pomin¹Ì znanej bojowniczki Shulamit Aloni. Ta nowa si³a stopniowo sankcjonuje feministyczn¹ debatê w sferze publicznej. Jest równie¿ kilku szowinistów, którzy maj¹ odwagê otwarcie wyra¿aÌ swoje opinie, ale bycie szowinist¹ nie jest dobrze widziane. Mam wra¿enie, ¿e kobiety w Izraelu s¹ ostatnio bardziej œwiadome niesprawiedliwoœci swojego po³o¿enia i maj¹ zamiar to zmieniÌ. Nie wierzê, ¿e taki g³os mo¿e byÌ d³ugo ignorowany.

Uwaga osobista

W szkole podstawowej mia³am nauczycielkê, która bardzo mnie lubi³a i pochwala³a moje osi¹gniêcia. Na koniec roku szkolnego da³a mi ogóln¹ najwy¿sz¹ ocenê i napisa³a na œwiadectwie, ¿e jeœli chcê wiedzieÌ, co o mnie s¹dzi, powinnam zajrzeÌ do Ksiêgi Przys³ów, rozdzia³ 31. Podekscytowana otworzy³am Ksiêgê i przeczyta³am: "Niewiastê dzieln¹ któ¿ znajdzie? [...] Serce ma³¿onka jej ufa, na zyskach mu nie zbywa; nie czyni mu Ÿle, ale dobrze przez wszystkie dni jego ¿ycia. [...] Wstaje, gdy jeszcze jest noc, i ¿ywnoœÌ rozdziela domowi [...] Powstaj¹ synowie, by szczêœcie jej uznaÌ, i m¹¿, a¿eby j¹ s³awiÌ..." itd. Trudno wyraziÌ, jak wielkie by³o moje rozczarowanie. Nauczycielka tak bardzo mnie ceni³a, ¿e nie widzia³a dla mnie lepszej przysz³oœci, ni¿ zostaÌ idealn¹ ¿on¹, matk¹ i gospodyni¹. Myœlê, ¿e to by³ moment, w którym zosta³am feministk¹.

Kilka uwag na temat przyszÂłoÂści

Czego mo¿e oczekiwaÌ dziewczynka w Izraelu za kilka lat? W rabinackim s¹dzie nadal bêdzie traktowana jak dziecko i osoba upoœledzona; wierzê jednak, ¿e nie bêdzie musia³a opuszczaÌ Izraela, ¿eby zawrzeÌ cywilny œlub. Bêdzie mia³a wiêksze ni¿ jej matka szanse na zdobycie wykszta³cenia (ju¿ od przedszkola) w poszanowaniu wartoœci takich jak sprawiedliwoœÌ i równoœÌ. Prawdopodobnie bêdzie mia³a mo¿liwoœÌ zdobycia wy¿szego wykszta³cenia, chocia¿ jej szanse na wy¿sz¹ pozycjê w administracji paùstwowej czy w œwiecie biznesu i polityki bêd¹ nadal niewielkie. Bêdzie mog³a zdobyÌ tytu³ doktora, ale raczej nie zostanie profesorem na ¿adnym z izraelskich uniwersytetów. Niezale¿nie od pozycji spo³ecznej dziewczynek izraelskich (jeœli obecna sytuacja drastycznie siê nie zmieni), jedna na siedem padnie ofiar¹ gwa³tu, jedna na dziesiêÌ bêdzie ofiar¹ przemocy w domu, oko³o dwanaœcie rocznie zostanie zamordowanych przez mê¿a lub narzeczonego. Co wiêcej, bêd¹ zarabiaÌ œrednio 25% mniej ni¿ mê¿czyzna na tym samym stanowisku. Pomimo to wierzê, ¿e ich g³os tak szybko nie zamilknie. Wiêksza œwiadomoœÌ mo¿e zmieniÌ rzeczywistoœÌ.

tÂłum. Beata PÂłonka


http://pismozadra.pl/archiwum/zadra-2/366-kobiety-w-izraelu



Strona g³ównaO Zadrzept

http://gojka.blog.onet.pl/[/size]

MÓJ SYMBOL NA RAMIENIU......

PozwoliÂłam sobie wstawiĂŚ ten temat na mojÂą ÂścianĂŞ bo jest na czasie i niezmiernie intrygujÂący oraz tajemniczy.

Gdyby nie historia z przed kilku lat otrzymania KLUCZA w tajemniczych okolicznoœciach na ¿ydowskim cmentarzu od nie¿yj¹cego od dawna Chasyda ze s³owami "WE JESTEŒ JU¯ GOTOWA" zapewne nie dr¹¿y³a bym tego tematu.Poniewa¿ postaÌ by³a wyj¹tkowa .. kluczy pojawi³o siê wiêcej jestem zobowi¹zana iœÌ œcie¿k¹ nieznanego do koùca....

M.



Eliyahu Yosef Parypa‎Stowarzyszenie 614. Przykazania // The 614th Commandment Society
Obserwuj · 2 kwietnia ·
 
Kobieta w Chasydyzmie - obywatel drugiej kategorii, a moÂże jednak nie? Z tego odcinka dowiecie siĂŞ kto rzÂądzi w chasydzkiej rodzinie i ze nie wszystko jest tym na co wyglÂąda Bez napinki, bez polityki i z uÂśmiechem, staram siĂŞ przekazaĂŚ wszystko w Âłatwy przyswajalny dla kaÂżdego sposĂłb, Âżeby kaÂżdy znalazÂł coÂś interesujÂącego i miaÂł szanse poznaĂŚ Judaizm od Âśrodka a nie z mitĂłw i niedomĂłwieĂą.

https://www.youtube.com/watch?v=Mg9DzIZj6oM&feature=youtu.be

Tajemniczy ÂŚwiat ÂŻydĂłw - Kobieta w Chasydyzmie - obywatel drugiej kategorii



Monika Moniczka. Niedawno rozmawialismy tu na ten temat, wiec nie bede sie powtarzac, poszukaj wpisu Stanislawa Kurowskiego, z 10 postow nizej, wywiazala sie ciekawa dyskusja. Napisze tu tylko ze oferujesz tylko drusz, a w ten sposob nie da sie niczego udowodnic. Na kazde takie wyjasnienie z midraszy i komentatorow moge dac ci 10 innych ktore mowia cos zupelnie przeciwnego. Na przyklad chyba Abarbanel pisal ze blogoslawienstwo sze asani kircono jest jak blogoslawienstwo baruch...dajan haemes. Blogoslawimy Boga nawet za rzeczy negatywne, godzimy sie z jego wyrokiem. Takie samo dobre wyjasnienie jak twoje. Czy tez mam wyciagnac daleko idacy wniosek na temat roli kobiety w judaizmie na podstawie slow tego jednego komentatora, czy to bedzie nieuczciwe? To dziala w dwie strony. Mowisz ze kobieta jest na tak wysokm poziomie ze juz nie musi wypelniac pewnych micw, ciagle to slysze ale nikt nie podaje zrodla. Gdzie cos takiego jest w szas i poskim?. Zreszta idac tym tokiem rozumowania mozna wyciagnac wniosek ze niewolnik i nie-Zyd sa jeszcze na wyzszym poziomie bo musza wykonywac jeszcze mniej micw. To sie nie trzyma kupy. O pozycji kobiety nie decyduja wyrwane skads pojedyncze komentarze pojedynczych rabinow tylko halacha, o czym tez pisalam ponizej. Nie chodzi mi o to ze kobiety religine sa zle traktowane ale judaizm ultraortodoksyjny, w tym chasydyzm, jest religia mezczyzn. Wlasnie w religijnym a nie spolecznym sensie kobiety maja bardzo malo do powiedzenia.

· Odpowiedz ·
Eliyahu Yosef Parypa

Eliyahu Yosef Parypa Wszystko co mialem do powiedzenia jest w odcinku. Ja widze inaczej role kobiety, moja zona tez. Judaizm to religia mezcyzn? Moze i tak ale co w tym zlego? Nie win mnie win HaShem, ja robie to co mi bylo kazane, moja zona tak samo. Malo to logiczne ? No wlasnie dlatego Avrohom Avinu jest pierwszym Zydem bo zaczal robic rzeczy ktore dla zewnetrznego swiata nie byly logiczne. To wlasnie czyni z nas Zydow, robimy cos co tylko HaShem rozumie bardzo czesto a zewnetrzny swiat widzi to jako dziwne i nielogiczne. To znas tobi Zydow dlatego nie mozna byc gdzies pomiedzy jesli chodzi o Judaizm, trzeba sie okreslic. Nie win mnie win HaShem to on rozdaje karty i istala zasady ja jestem tylko graczem i musze przestrzegac zasad. Ja rozumiem bunt i szukanie odpowiedzi ale nie na tym polega Judaizm na moim niskim poziomie. Ja jestem follower glebsze rozmyslania zostawiam cadykom.


************

· Odpowiedz ·
Malgorzata Kiara

Malgorzata Kiara. Monika Moniczka "Nie chodzi mi o to ze kobiety religijne sÂą Âźle traktowane ale judaizm ultraortodoksyjny, w tym chasydyzm, jest religia mĂŞÂżczyzn.
WÂłaÂśnie w religijnym, a nie spoÂłecznym sensie kobiety majÂą bardzo maÂło do powiedzenia."

Moim zdaniem Judaizm w swojej konstrukcji jest absolutnie mĂŞskÂą religiÂą, gloryfikujÂący mĂŞÂżczyznĂŞ , tolerujÂący kobietĂŞ TYLKO do pewnych granic. A teraz coÂś z autopsji.. co jest co najmniej dziwne...

O ko³o 10 lat temu na urodzinach przyjació³ki taùczy³yœmy bardzo radoœnie, taka spontaniczna imprezka bez alkoholu... ot sama radoœÌ.Wróci³yœmy do pokoju ( by³o to na wyjeŸdzie) ja poczu³am niesamowite pieczenie na ramieniu.

Zdejmujê p³aszcz i o dziwo wypalony precyzyjnie symbol! Bola³o piek³o ca³¹ noc , poczu³am siê jak oznakowana ja³ówka farmera!
Uffff.... nastêpnego dnia wyruszy³yœmy do domu, po drodze obiad w restauracji i g³êboka refleksja z jedn¹ z kole¿anek , CO TO ZNACZY I PO CZORTA TAK MNIE OZNAKOWALI... ORAZ KTO , TO ZROBI£?

Dwie o czymœ gada³y , a ja i inna dziewczyna nagle znalaz³yœmy siê u podnó¿a wielkiej Œwi¹tyni do wrót której prowadzi³y schody . Na nich przed wrotami sta³ d³ugi sznur bardzo smutnych kobiet. Pytam, dlaczego jesteœcie tak zap³akane i smutne?
One na to, nie wolno nam wchodziĂŚ do ÂŚwiÂątyni ,nie moÂżemy siĂŞ tam modliĂŚ, tam mogÂą wchodziĂŚ i modliĂŚ siĂŞ TYLKO mĂŞÂżczyÂźni.
Przed nami wrota s¹ zamkniête, mo¿emy dojœÌ tylko do nich! Jak to?? To jest wiedza mêska im poœwiêcona ,przeznaczona wy³¹cznie dla nich.... ufff sobie myœlê tak byÌ nie mo¿e .

ZadaÂłam pytanie o rolĂŞ symbolu widaĂŚ dostanĂŞ odpowiedz. PoszÂłam do wrĂłt prze ktĂłrymi staÂł kapÂłan w bieli i kobiet nie wpuszczaÂł. .. zagrodziÂł mi drogĂŞ! Na to ja odsÂłoniÂłam ramiĂŞ z wypalonym symbolem...
On siĂŞ skÂłoniÂł , wrota otworzyÂły siĂŞ same ja weszÂłam do Âśrodka.

Co tam byÂło?
Bardzo du¿a Œwi¹tynia bez ¿adnych szczególnych dekoracji .. biel i z³oto w niezmiernie eleganckim po³¹czeniu,
Na Âśrodku ÂŚwiÂątyni w stanie lewitacji byÂła biaÂła piramida otoczona owalnym zÂłotym ogniwem ktĂłre miaÂło po obydwu stronach , powiedzmy uchwyty.

Obydwa elementy piramida i z³ote ogniwo unosi³y siê w powietrzu nad okrêgiem. By³am trochê zaskoczona , bo znam tak¹ bia³¹ piramidê ! By³a sporo mniejsza jedn¹ mia³ j¹ Moj¿esz, drug¹ mia³a Miriam!

Wiem dobrze co ona reprezentuje i co jest jej depozytem... ta przede mnÂą w ÂŚwiÂątyni to jest aspekt wiedzy dotyczÂący WYÂŁÂĄCZNIE mĂŞÂżczyzn.

W ten sposĂłb dowiedziaÂłam siĂŞ w jednym momencie wszystkiego o tej ÂŚwiÂątyni ,oraz o znaczeniu podarowanego mi symbolu, jego roli i nadrzĂŞdnoÂści osoby oznaczonej nim wobec ÂŚwiÂątyni.
Wcze¶niej ten symbol by³ na ramieniu MʯCZYZNY ... .

To byÂło niesamowite wydarzenie, moja koleÂżanka, ktĂłra byÂła tam ze mnÂą , widziaÂła dokÂładnie to samo , opowiedziaÂła dokÂładnie takÂą samÂą wersjĂŞ. Z tym,Âże ona nie weszÂła do wnĂŞtrza, zobaczyÂła je przez otwarte wrota.

MĂłj symbol na ramieniu widziaÂło sporo osĂłb , bo byÂł doskonale widoczny przez caÂły rok. Teraz teÂż jest widoczny ale juÂż nie fizycznym widzeniem.

Dlaczego to opisa³am, bo zmieni³y siê zasady jurysdykcji , zmienia rozszerza siê wiedza obecnej Œwi¹tyni, ona siê zaczê³a ju¿ ³¹czyÌ z wiedz¹ aspektu ¿eùskiego. Wiedza ta bêdzie dostêpna w równym stopniu dla kobiet i mê¿czyzn, chocia¿ ze wzglêdu na nasz¹ odmienn¹ osobowoœÌ inaczej bêdziemy j¹ poznawaÌ inaczej ni¹ wzrastaÌ.

Ludziom najbardziej ortodoksyjnym bĂŞdzie to najtrudniej zaakceptowaĂŚ. A przecieÂż..... " HaShem to on rozdaje karty ( symbole jurysdykcji i to ON ) ustala zasady ... "

Kiara.


Ps. Ps. Nie wystarczy³a mi wizyta w Œwi¹tyni, szuka³am dalej tego symbolu, mam naturê poszukiwacza dr¹¿¹cego temat do dna.... Dosta³am w prezencie leksykon dawnych symboli, tam by³ dobrze opisany ten znak, ca³kowicie potwierdzi³a siê wiedza sytuacyjna. By³ nadawany tylko jednej osobie na Ziemi, ma on niesamowite znaczenie. .. uprawnia do pewnych dzia³aù zwi¹zanych z Ziemi¹, otwiera mo¿liwoœci , jest równie¿ gwarancj¹ osobistej nietykalnoœci.