HISTORIA POWSTANIA UNII EUROPEJSKIEJ....

HISTORIA POWSTANIA UNII EUROPEJSKIEJ .... czĂŞÂśĂŚ I.

KTO ZA TYM STOI..... CoÂś

??

Czym jest i czym zajmowaÂł siĂŞ i zajmuje Watykan?

Tekst pochodzi z ksiÂąÂżki "Testament Mesjasza" autorzy; Michael Baigent Richard Leigh Henry Lincoln.
str. 276/280
DZIAÂŁANIA CIA.

CzÂłowiekiem , ktĂłry chyba najbardziej przyczyniÂł siĂŞ do rozbudzenia zainteresowania Ameryki ruchami na rzecz zjednoczenia Europy ( przyszÂłej Unii Europejskiej) , byÂł hrabia Richard Coudenhoeve-Kalergi , ktĂłry w r.1922 zaÂłoÂżyÂł organizacjĂŞ Pan-Europa , poczÂątkowo pod nazwÂą Pan European Union. Pan -Europa w okresie miĂŞdzywojennym byÂła organizacjom niezwykle prestiÂżowÂą. NalezaÂło do niej wielu szanowanych politykĂłw, takich jak Leon Blum,Aristide Briand we Francji , Edward Benes w CzechosÂłowacji oraz Winston Churchill , Albert Einstein i tacy luminarze literatury jak Paul Valery , Miguel de Unamuno, George Bernard Shaw i Tomasz Mann.

Po Anschlussie w w Austrii w r. 1938 Coudenhove -Kalergi w 1940 r. uciekÂł do Stanow Zjednoczonych . Tutaj niestrudzenie szukaÂł poparcia paneuropejskiego ideaÂłu , twierdzÂąc stanowczo , Âże jednoÂśĂŚ winna byĂŚ priorytetem polityki po zakoĂączeniu wojny. ZdoÂłal przekonaĂŚ do swoich pomysÂłĂłw kilku znaczÂących amerykaĂąskich politykĂłw , takich jak WilliamBullitt i senatorowie Fulbrigth i Wheeler. Kiedy Ameryka przystÂąpiÂła do wojny , niektĂłre zamierzenia Coudenhove - Kalergiego posÂłuÂżyÂły za gotowy plan dziaÂłania.ByÂł on wykorzystany przez OSS , prekursora CIA.

( OSS -pierwotna struktura sÂłuÂżb specjalnych z ktĂłrej zbudowano CIA)

OSS , czyli Office of Strategic Serwices ( Biuro Wywiadu Strategicznego) , powstaÂło za pomocÂą brytyjskiej organizacji MI-6 i SOE
( MI-6 angielskie sÂłuÂżby specjalne SOE brytyjski wywiad)
Jego pierwszym dyrektorem byÂł generaÂł William Donovan ( Dziki Bill). Agenci Donovana stali siĂŞ zalÂąÂżkiem powojennej CIA.
Jeden z nich , Allen Dulles byÂł dyrektorem CIA od r. 1953 do klĂŞski w Zatoce ÂŚwiĂą, ktĂłra zmusiÂła go do ustÂąpienia w 1963 r.
Podczas wojny Dulles dziaÂłaÂł w Szwajcarii, utrzymywaÂł tam kontakty z Helmutem Jamesem von Moltke i KrĂŞgiem Kreisau.

Kiedy William Donovan zostaÂł dyrektorem OSS ( pierwotnej CIA) szybko zdaÂł sobie sprawĂŞ ze znaczenia , jakie moÂże miec Watykan dla operacji wywiadowczych.
W caÂłej Europie w kaÂżdym kraju , w kaÂżdym mieÂście , w kaÂżdej mieÂścinie i wiosce ( rola spowiedzi) byÂły tysiÂące katolickich ksiĂŞÂży.
TysiÂące katolickich ksiĂŞÂży byÂło teÂż kapelanami w siÂłach zbrojnych kaÂżdego walczÂącego kraju.
WÂłaÂściwie byli oni juÂż zaangaÂżowani w dziaÂłalnoÂśĂŚ wywiadowczÂą , przekazywali bowiem informacje do wewnĂŞtrznej komĂłrki wywiadowczej w Watykanie.
Jeden z czterech szefĂłw WatykaĂąskiego wywiadu byÂł monsignore Giovanni Montini - pĂłÂźniejszy PapieÂż PaweÂł VI .
Z tego wÂłaÂśnie powodu Donovan postanowiÂł nawiÂązaĂŚ bliski kontakt z Watykanem.

WkrĂłtce po przystÂąpieniu Ameryki do wojny Donovan nawiÂązaÂł kontakty z ksiĂŞdzem Felixem Morlionem , zaÂłoÂżycielem europejskiej katolickiej sÂłuÂżby wywiadowczej zwanej Pro Deo ( dla Boga) ... ( tak jak by Bogu byÂła potrzebna sÂłuÂżba wywiadowcza na ziemi...) , majÂącej swÂą bazĂŞ w Lizbonie.
Pod opiekÂą Donovana Pro Deo przeniosÂło swojÂą kwaterĂŞ gÂłĂłwnÂą do Nowego Jorku , a OSS ( pierwotne CIA) podjĂŞÂło siĂŞ finansowania jego operacji.
Kiedy Rzym zostaÂł wyzwolony w 1944 r.Donovan i Morlion umieÂścili Pro Deo w Watykanie.
Tutaj miaÂło szczegulnie dogodnÂą pozycjĂŞ do czerpania informacji od katolickich ksiĂŞÂży ( spowiedÂź oraz duszpasterskie wizyty w domach) , ktĂłrzy dawniej lub w owym czasie przebywali w Niemczech , albo w niemieckich silach zbrojnych.

SzczegĂłlnie cennym ÂźrĂłdÂłem okazali siĂŞ jezuici, dziĂŞki swojemu wyrafinowanemu wyszkoleniu , rygorystycznej dyscyplinie i sprawnej organizacji.

W okresie powojennym Stany Zjednoczone szybko zaczĂŞÂły czerpaĂŚ korzyÂści z aparatu zorganizowanego przez Donovana. W 1948 r. przed planowanymi wyborami we WÂłoszech , ÂświeÂżo sformowana CIA przeprowadziÂła skomplikowanÂą tajnÂą operacjÂą , ktĂłrej celem byÂło odebranie komunistom szans na zwyciĂŞstwo.
Pod patronatem Jamesa Angletona , byÂłego szefa komĂłrki OSS ( matka CIA) w Rzymie i pĂłÂźniejszego dyrektora kontrwywiadu CIA , potajemnie przekazywano chrzeÂścijaĂąskim demokratom miliony dolarĂłw a ogromne fundusze do gazet i innych oÂśrodkow propagandy .
Ten sposĂłb postĂŞpowania byÂł stosowany z rĂłwnie dobrym skutkiem we Francji.

Jak juÂż stwierdziliÂśmy wizyta doktora JĂłzefa Retingera w Stanach Zjednoczonych , jako przedstawiciela Ruchu Europejskiego
, doprowadziÂła do stworzenia 29 marca 1949 r.American Committee on a United Europe , czyli AC UE. Jego przewodniczÂącym zostaÂł William Donovan wiceprzewodniczÂącym zaÂś byÂły szef komĂłrki OSS ( pĂłÂźniejszej CIA) w Szwaicarii Allen Dulles. Sekretarzem byÂł George S. Franklin , ktĂłry peÂłniÂł funkcjĂŞ dyrektora tajnej Rady do Spraw StosunkĂłw Zagranicznych ( Council on Foreig Relations), a pĂłÂźniej koordynatora Komisji TrĂłjstronnej.
Dyrektorem naczelnym AC UE byÂł agent CIA Thomas Braden, pĂłÂźniejszy szef Departamentu Organizacji MiĂŞdzynarodowych tejÂże agencji.
ACUE kierowany przez tychÂże ludzi wziÂąÂł pod swoje skrzydÂła Ruch Europejski JĂłzefa Retingera.
Fundusze amerykaĂąskiego Departamentu Stanu byÂły dyskretnie przekazywane do centrali Ruchu Europejskiego w Brukseli.
ZwiÂązek Radziecki rozszerzaÂł swoje wpÂływy w Europie Wschodniej , rozpoczĂŞÂła siĂŞ epoka zimnej wojny.
Ruch Europejski w pierwotnym zamyÂśle wspierajÂący jednoÂśĂŚ europejskÂą zostaÂł wprzĂŞgniĂŞty w budowĂŞ "bastionu przeciwko komunizmowi".
W takiej wÂłaÂśnie atmosferze zaczĂŞÂły rozkwitaĂŚ tajne organizacje.

JĂłzef Retinger i inni czÂłonkowie Ruchu Europejskiego , finansowani czĂŞÂściowo przez CIA , nawiÂązali kontakty z ksiĂŞciem Bernhardem z Holandii , z premierem WÂłoch i z Colinem Gubbinsem , byÂłym dyrektorem brytyjskiego SOE ( sÂłuÂżby wywiadowcze). Razem z Ăłwczesnym dyrektorem CIA generaÂłem Walterem Bedellem Smithem utworzyli grupĂŞ doradcĂłw , ktĂłra spotkaÂła siĂŞ po raz pierwszy w maju 1954 r. w Hotelu de Bilderberg w holenderskim miasteczku Oosterbeec. Tak narodziÂły siĂŞ konfederacje bilderbergskie.

CIA podejmowaÂła takÂże wÂłasne inicjatywy dla poparcia akcji prowadzÂących do umocnienia " bastionu przeciwko komunizmowi".
PrzywĂłdcy polityczni , partie polityczne , grupy nacisku , zwiÂązki , gazety i wydawcy o orientacji dostatecznie prozachodniej i antykomunistycznej otrzymywali pokaÂźne subsydia .
Tylko w latach piĂŞĂŚdziesiÂątych we WÂłoszech wydawano okoÂło 20-30 milionĂłw rocznie dla wsparcia dziaÂłalnoÂści kulturalnej , programĂłw mÂłodzieÂżowych , publikacji i rozmaitych grup katolickich.
PrzedsiĂŞwziĂŞcia sponsorowane przez koÂściĂłÂł np. misje i sierociĂące , byÂły czĂŞsto sponsorowane przez CIA .
PieniÂądze CIA trafiaÂły teÂż do wielu biskupĂłw i praÂłatĂłw , w ÂśrĂłd ktĂłrych byÂł przyszÂły papieÂż PaweÂł VI.

OczywiÂście Partia ChrzeÂścijaĂąsko -Demokratyczna pozostawaÂła w centrum uwagi, trzeba bowiem pamiĂŞtaĂŚ , Âże ojciec przyszÂłego papieÂża Giorgio Montini w 1919 r. byÂł wsĂłl zaÂłoÂżycielem , ktĂłra pĂłÂźniej przeksztaÂłciÂła siĂŞ w PartiĂŞ ChrzeÂścijaĂąsko - DemokratycznÂą , a jego starszy brat byl senatorem z jej ramienia.....

cd...

HISTORIA POWSTANIA UNII EUROPEJSKIEJ .... czĂŞÂśĂŚ II

KTO ZA TYM STOI ... CoÂś

??

magia , polityka i KRK....

Tekst pochodzi z ksiÂąÂżki "Testament Mesjasza" autorzy; Michael Baigent Richard Leigh Henry Lincoln.
str. 276/280

cd.

Ruch europejski doktora JĂłzefa Retingera takÂże aktywnie dziaÂłaÂł we WÂłoszech na rzecz konsolidacji CIA i Watykanu .Retinger uzyskaÂł poparcie doktora Luigiego Geddy , swego przyjaciela , ktĂłry byÂł konsultantem medycznym papieÂża Piusa XII , a takÂże szefa Azione Cattolica , czyli Akcji Katolickiej , popierajÂącej PartiĂŞ ChrzeÂścijaĂąsko - DemokratycznÂą. Za poÂśrednictwem Geddy Retinger mĂłgÂł takÂże pozyskaĂŚ przyszÂłego papieÂża PawÂła VI, a Akcja Katolicka zaczĂŞÂła otrzymywaĂŚ fundusze CIA.
Kontakty miĂŞdzy CIA a Watykanem zacieÂśniÂły siĂŞ w 1963 r. , kiedy po Âśmierci Jana XXIII papieÂżem zostal PaweÂł VI.
Jak wspomnieliÂśmy , Giovanni Montini , arcybiskup Mediolanu utrzymywaÂł ÂłÂącznoÂśĂŚ z agencjÂą juÂż wczeÂśniej i podczas wojny wspĂłÂłpracowaÂł z amerykaĂąskimi sÂłuÂżbami wywiadowczymi przekazujÂąc informacje z Watykanu do OSS ( matki CIA)
Po wojnie przekazaÂł CIA obszerne dossier zawierajÂące listĂŞ ksiĂŞÂży aktywnie uczestniczÂących w Âżyciu politycznym kraju.
Owe dokumenty byÂły wykorzystywane w 1960 r. i wpÂłynĂŞÂły na wynik wyborĂłw we Wloszech.

ZwiÂązek miĂŞdzy Watykanem i CIA trwa do dzisiaj . Wedlug Gordona Thomasa i Maxa Gordona - Wittsa w listopadzie 1978 r. doszÂło do nieoficjalnego spotkania papieÂża Jana PawÂła II i szefa komĂłrki CIA w Rzymie.

Wynikiem tego spotkania byÂła ugoda , na mocy ktĂłrej papieÂż regularnie otrzymywaÂł cotygodniowy skrĂłt informacji wywiadowczych z CIA.
Nie zostaÂło powiedziane , co CIA otrzymaÂła w zamian , ale czytelnik moÂże sam siĂŞ domyÂśliĂŚ.

Czyli nastÂąpiÂła bardzo bliska wspĂłÂłpraca Jana PawÂła II z CIA!

Kolejnym niezwykle wpÂływowym sojusznikiem CIA w KoÂściele byÂł kardynaÂł Francis Spellman z nowego Jorku. W 1954 r. pracowaÂł bezpoÂśrednio dla CIA w Gwatemali , pomagaÂł zorganizowaĂŚ tam zamach stanu zaplanowany przez przez agencjĂŞ.
Spellman byÂł takÂże zamieszany w sprawy we WÂłoszech odegraÂł pierwszoplanowÂą rolĂŞ w pozyskaniu od rzÂądu amerykaĂąskiego wielkich sum pieniĂŞdzy na uÂżytek KoÂścioÂła rzymskokatolickiego.
ÂŁÂączyÂła go zaÂżyÂła znajomoÂśĂŚ z Bernardino NogarÂą , mozgiem Banku WatykaĂąskiego, i z hrabiÂą Enrico Galeazzim , ktĂłry wraz z Michele SindonÂą sprawowaÂł nadzĂłr nad watykaĂąskimi inwestycjami i bankowoÂściÂą we wczesnych latach szeÂśĂŚdziesiÂątych . To wÂłaÂśnie kardynaÂł Spellman w 1963 r. pierwszy zwrĂłciÂł uwagĂŞ papieÂża na ksiĂŞdza Paula Marcinkusa z Chicago. W 1971 r. Marcinkus , wĂłwczas juÂż arcybiskup , byÂł dyrektorem Banku WatykaĂąskiego , bliskim przyjacielem Sindony i Roberto Calviego z loÂży masoĂąskiej P2 i rzekomym czÂłonkiem tej loÂży.

Czas powstania masoĂąskiej loÂży P 2 nie jest pewny , ale przypuszcza siĂŞ , Âże zostaÂła utworzona na poczÂątku lat szeÂśĂŚdziesiÂątych. Bez wzglĂŞdu na to , jakie byÂły pierwotne zaÂłoÂżenia , jej ultraprawicowy wielki mistrz Licio Gelli szybko wprowadziÂł loÂżĂŞ do grona organizacji stanowiÂących "bastion przeciw komunizmowi". NiektĂłrzy jej czÂłonkowie otrzymali hojne subsydia z CIA. Poprzez ludzi takich jak Calvi i Sindona loÂża masoĂąska P2 przekazywaÂła antykomunistycznym instytucjom w Europie i Ameryce ÂŁaciĂąskiej fundusze z Watykanu i CIA .
Calvi twierdziÂł Âże osobiÂście zorganizowaÂł transfer dwudziestu milionĂłw dolarĂłw z Watykanu dla "SolidarnoÂści" w Polsce , a niektĂłrzy sÂądzÂą , Âże caÂłkowita suma przeznaczona dla "SolidarnoÂści" przekroczyÂła sto milionĂłw dolarĂłw.
Zanim oskarÂżono go o morderstwo , Michele Sindona byÂł nie tylko finansistÂą masoĂąskiej loÂży P2 , ale rĂłwnieÂż doradcÂą Watykanu do spraw inwestycji.
PomagaÂł KoÂścioÂłowi sprzedaĂŚ jego wÂłoskie aktywa i zainwestowaĂŚ w Stanach Zjednoczonych.
PrzekazywaÂł fundusze CIA " przyjacioÂłom" w JugosÂławii oraz greckim puÂłkownikom , zanim przejĂŞli wÂładze w 1967 r.
PrzerzucaÂł takÂże miliony dolarĂłw na fundusz chrzeÂścijaĂąskich demokratĂłw we Wloszech.

Kiedy masoĂąska loÂża P2 trafiÂła na pierwsze strony Âświatowych gazet , skandal zwiÂązany z jej ogromnymi wpÂływami w ÂśrĂłd najwyÂższych dostojnikĂłw rzÂądu , policji i finansjery uderzyÂł przede-wszystkim we WÂłochy.
David Yallop twierdziÂł jednak , Âże "odÂłamy loÂży masoĂąskiej P2 istniejÂą jeszcze dziÂś w Argentynie , Wenezueli , Paragwaju , Boliwii , Francji Hiszpanii , Portugalii i Nikaragui.
Aktywni czÂłonkowie sÂą nawet w Szwajcarii i USA.
LoÂża masoĂąska P2 jest powiÂązana z mafiÂą we WÂłoszech , na Kubie i USA oraz wieloma reÂżimami wojskowymi w Ameryce ÂŁaciĂąskiej i ugrupowaniami neofaszystowskimi. . LoÂża masoĂąska P2 jest bardzo ÂściÂśle zwiÂązana z z CIA.
Jej kontakty siĂŞgajÂą w gÂłÂąb Watykanu.
WspĂłlny mianownik tworzÂą najwyraÂźniej nienawiÂśĂŚ i strach przed komunizmem.

Obecnie uznaje siĂŞ powszechnie , Âże masoĂąska LoÂża P2 chociaÂż potĂŞÂżna i wpÂływowa , byÂła ( i prawdopodobnie nadal jest) pod kontrolÂą jakieÂś wyÂżej , bardziej tajemniczej wÂładzy , ktĂłra przekazuje instrukcje za poÂśrednictwem wielkiego mistrza loÂży.
WedÂług wÂłoskiej komisji parlamentarnej badajÂącej tĂŞ sprawĂŞ organizacja dziaÂłajÂąca za kulisami masoĂąskiej loÂży P2 znajduje siĂŞ "poza granicami WÂłoch". Na jej temat snuto wiele spekulacji , zarĂłwno wiarygodnych jak i nieprawdopodobnych.

Jedni utoÂżsamiali jÂą z amerykaĂąskÂą mafiÂą, drudzy z KGB lub innÂą agencjÂą wywiadowczÂą z europy Wschodniej .
NiektĂłrzy sugerowali nawet , Âże kryje siĂŞ za niÂą Prieure de Sion.
W 1979 r. dziennikarz Mino Pecorelli - byÂły czÂłonek masoĂąskiej loÂży P2 , ktĂłry po kÂłĂłtni z Gellim wystÂąpiÂł z niej - wskazaÂł na CIA . Dwa miesiÂące pĂłÂźniej zostaÂł zamordowany.

W marcu 1981 roku policja wÂłoska przeprowadziÂła rewizjĂŞ w willi Licio Gelliego. OdkryÂła peÂłny spis czÂłonkĂłw loÂży , oraz katalog archiwum wielkiego mistrza, samego archiwum jednak nie znalazÂła. Najwidoczniej byÂło waÂżniejsze od spisu czÂłonkĂłw.
NiektĂłre pozycje katalogu zostaÂły opublikowane we wÂłoskich gazetach.
W ÂśrĂłd nich byÂło Opus Dei i Giulio Andreotti , pod Ăłwczesny wÂłoski minister spraw zagranicznych i rzekomy czÂłonek Prieure de Sion.
W katalogu figurowaÂła takÂże organizacja oficjalnie znana jako Suwerenny i Militarny Zakon ÂŚwiÂątyni w Jerozolimie , ktĂłra , twierdzi , Âże wywodzi siĂŞ w prostej linii od templariuszy.

Koniec rozdziaÂłu.

Aktualności:

KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

HISTORIA POWSTANIA UNII EUROPEJSKIEJ....