KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Eter/orgon - czym jest

 Dariusz na innym forum.

Po ró¿nych w¹tkach porozrzucaliœmy informacje dotycz¹ce tego zagadnienia wiêc chyba w³aœciwym bêdzie skupienie ich w jednym miejscu.
ByÌ mo¿e czas ju¿ na odró¿nienie tych dwóch czynników czyli eteru od orgonu, jednak to zadanie dla wytrawnych praktyków, ja w tej dziedzinie jestem jeszcze siusiumajtkiem i nie czujê siê na si³ach do wym¹drzania siê. Czujê jednak, ¿e albo to dwie ró¿ne postaci tej kosmicznej energii, albo jest ich jeszcze wiêcej, a my dotykamy tylko "wierzcho³ka góry lodowej".
Póki co zamieszczam ogólne informacje dotycz¹ce tej energii, czyli eteru - jak go nazwa³ nasz wielki geniusz Franciszek Rychnowski, b¹dŸ orgonu - jak go mianowa³ Wlhelm Reich. Wielki, wspó³czesny propagator orgonu James Demeo tak o nim pisze:



czym jest energia orgonu -James Demeo

Energia Orgonu jest kosmiczn¹ ¿yciow¹ energi¹, fundamentaln¹ stwórcz¹ si³¹ znan¹ ludzkoœci od dawna zw³aszcza przez osoby ¿yj¹ce w kontakcie z natur¹, okreœlana wielokrotnie poprzez ró¿ne spekulacje naturalistycznych badaczy, lecz teraz zosta³a fizycznie wydzielona i zademonstrowana.

Orgon zosta³ odkryty przez dr Wilhelma Reicha, który zidentyfikowa³ wiele z jego podstawowych w³asnoœci. Dla przyk³adu energia orgonowa promieniuje ze wszystkich o¿ywionych i nieo¿ywionych substancji. Mo¿e równie¿ z ³atwoœci¹, choÌ z ró¿n¹ prêdkoœci¹, przenikaÌ wszystkie formy materii. Wszystkie materia³y oddzia³ywuj¹ z orgonowa energi¹ przez przyci¹ganie i poch³anianie jej, lub odpychanie i odbijanie. Orgon mo¿e byÌ uwidoczniony, zmierzony, sfotografowany i fizycznie odczuty. Jest rzeczywist¹, fizyczn¹ energi¹, a nie jak¹œ metafor¹ czy hipotetyczn¹ si³¹.

Orgon wystêpuje równie¿ w postaci wolnej w atmosferze i w kosmicznej pró¿ni. Jest pobudliwy, œciœliwy, pulsuj¹cy spontanicznie, mo¿na go rozprzestrzeniaÌ i kurczyÌ. Orgon wype³nia i ³aduje wnêtrze danego œrodowiska, lub te¿ wnêtrze danej substancji, ci¹gle siê przemienia w czasie, zazwyczaj w cykliczny sposób. Orgon jest bardzo silnie przyci¹gany przez ¿yj¹ce organizmy, materiê o¿ywion¹, wodê i samego siebie. Energia orgonowa mo¿e normalnie strumieniowo lub swobodnie przelewaÌ siê z jednego miejsca na inne w atmosferze, lecz zazwyczaj zachowuje kierunek przep³ywu z zachodu na wschód, poruszaj¹c siê z Ziemi¹, która obraca siê nieznacznie szybciej od niej. Jest wszechobecnym medium, kosmicznym oceanem dynamicznej, poruszaj¹cej siê energii, bêd¹cej we wzajemnej ³¹cznoœci z ca³ym fizycznym wszechœwiatem; wszystkimi ¿yj¹cymi stworzeniami, ca³ym systemem pogody i planetami reaguj¹cymi na jego pulsacje i przemieszczanie.

Orgon jest powiÂązany i pokrewny, lecz caÂłkowicie odmienny, od innych form energii. MoÂże na przykÂład wpÂłyn¹Ì na Âładunek magnetyczny ferromagnetycznych przewodnikĂłw, nie bĂŞdÂąc sam magnetycznym Âładunkiem. Podobnie moÂże wywoÂłaĂŚ Âładunek elektrostatyczny w izolatorach, pomimo, Âże sam nie posiada w peÂłni natury elektrostatycznej. Reaguje w bardzo gwaÂłtowny (zak³ócony) sposĂłb w obecnoÂści materia³ów radioaktywnych oraz “surowego i twardego” elektromagnetyzmu, wyglÂąda to podobnie do podraÂżnionej protoplazmy. Orgon moÂże byĂŚ rejestrowany w specjalnie do tego celu zmodyfikowanych licznikach Geigera. Jest rĂłwnieÂż oÂśrodkiem (medium), poprzez ktĂłry zak³ócenia elektromagnetyczne sÂą przenoszone, w sposĂłb bardziej okreÂślony przez starszÂą koncepcjĂŞ eteru, pomimo Âże sam nie posiada elektromagnetycznej natury. Strumienie orgonowej energii wewnÂątrz atmosfery ziemskiej wywoÂłujÂą zmiany we wzorcach cyrkulacji powietrza; funkcjonowanie atmosferycznego orgonu jest podstawÂą ksztaÂłtowania siĂŞ (budowy) potencjalnych burz i sztormĂłw, moÂże on wpÂływaĂŚ na temperaturĂŞ atmosfery, ciÂśnienie, i wilgotnoœÌ. Kosmiczna energia orgonu wydaje siĂŞ rĂłwnieÂż czynnikiem biorÂącym udziaÂł w “pracy” przestrzeni kosmicznej, wpÂływajÂąc na grawitacjĂŞ oraz zjawiska sÂłoneczne. CiÂągle jednak, caÂłkowicie wolna masa orgonowej energii nie jest Âżadnym ze znanych nam dotychczas fizyczno-mechanicznych czynnikĂłw, ani ich wypadkowÂą. WÂłaÂściwoÂści orgonowej energii wywodzÂą siĂŞ bardziej z niej samej (jej wÂłasnej autonomicznej zasady istnienia), coÂś bardziej na zasadzie dawnych koncepcji witalnej siÂły Âżyciowej, lub elan vital, aczkolwiek inaczej niÂż w dawnych tezach wystĂŞpuje ona w postaci wolnej w olbrzymich iloÂściach uwolnionych w atmosferze i kosmosie. Jest to przede wszystkim pierwotna kosmiczna Âżyciowa energia, a wszystkie inne formy energii pozostajÂą w stosunku do niej jako wtĂłrne w swej naturze. W Âświecie oÂżywionym energia orgonowa jest podstawÂą g³ównych procesĂłw Âżyciowych; pulsowania, przepÂływu, a odpowiedni poziom Âładunku biologicznego orgonu determinuje ruch, dziaÂłanie oraz zachowania protoplazmy i tkanek, na tyle aktywnie mocno, na ile duÂże jest zjawisko “bioelektryczne”. Emocje sÂą wynikiem odpÂływu i przypÂływu, Âładowania i rozÂładowywania siĂŞ orgonu podczas przepÂływu przez bÂłony kaÂżdego organizmu, podobnie jak pogoda jest wynikiem odpÂływania i przypÂływania, Âładowania i rozÂładowywania siĂŞ orgonu w atmosferze. ZarĂłwno organizm jak i pogoda odpowiadajÂą na dominujÂący charakter i stan Âżyciowej energii w danej chwili. Funkcjonowanie energii orgonu wydaje siĂŞ wystĂŞpowaĂŚ w caÂłym stworzeniu, w mikrobach, zwierzĂŞtach, chmurach burzowych, huraganach i galaktykach.

Energia orgonowa nie tylko pobudza i o¿ywia œwiat naturalny; jesteœmy zanurzeni w morzu tej energii, bardziej ni¿ ryba zanurzona jest w wodzie. Co wiêcej, jest to medium (oœrodek); który przesy³a emocje i umo¿liwia postrzeganie, poprzez który, jesteœmy po³¹czeni z kosmosem, który spokrewni¹ nas ze wszystkim co ¿yje.

James Demeo

http://energiaorgonu.wordpress.com/czym ... mes-demeo/

W innym miejscu jego ksi¹¿ki czytamy:

    WÂłasnoÂści energii orgonu:

    • wszechobecna, wypeÂłnia wszelkie przestrzenie,
    • wystĂŞpuje masowo i swobodnie; kosmiczna i pierwotna (podstawowa) w swej naturze,
    • penetruje wszelkiego rodzaju materiĂŞ; z ró¿nym stopniem prĂŞdkoÂści (pulsacji),
    • pulsuje spontanicznie, ulega rozszerzaniu i zagĂŞszczaniu (kurczeniu), przepÂływa w sposĂłb charakterystyczny dla fal wirujÂących (pulsujÂący wir),
    • moÂżliwa do bezpoÂśredniej obserwacji i mierzenia,
    • posiada negatywnÂą (ujemnÂą) entropiĂŞ,
    • bardzo silnie pokrewna do wody; pochÂłaniana i przyciÂągana przez wodĂŞ,
    • akumulowana w sposĂłb naturalny przez Âżywe organizmy; przez poÂżywienie, wodĂŞ, oddech i poprzez skĂłrĂŞ,
    • moÂże wystĂŞpowaĂŚ wspĂłlne pobudzenie i przyciÂąganie (silna reakcja) oddzielnych strumieni energii orgonu, lub teÂż oddzielnych systemĂłw pobudzonych (Âładowanych) przez orgon,
    • pobudliwa poprzez inne drugorzĂŞdne energie (jÂądrowÂą, elektrycznÂą, elektromagnetycznÂą, iskrzenie elektryczne, tarcie).

    Fizyczne efekty silnego naÂładowania argonem:

    • lekko podwyÂższona temperatura powietrza w stosunku do otoczenia porĂłwnywalnego bez silnego naÂładowania,
    • wyÂższy potencjaÂł elektrostatyczny, ze zmniejszonÂą zdolnoÂściÂą do elektroskopowego rozÂładowywania - w porĂłwnaniu z takim samym otoczeniem nie naÂładowanym,
    • wyÂższa wilgotnoœÌ i niÂższy stopieĂą parowania - w stosunku do otoczenia porĂłwnywalnego,
    • tÂłumienie jonizacyjnych efektĂłw w napeÂłnionej gazem rurze Geigera-MĂźllera,
    • wzrost efektu jonizacji wewnÂątrz (bez gazowej) rury pró¿niowej (o podciÂśnieniu 0,5µ Hg lub niÂższym),
    • zdolnoœÌ do powstrzymywania i absorbowania elektromagnetyzmu.

    Biologiczne efekty silnego naÂładowania organem:

    • ogĂłlny wagatoniczny stan, emanujÂący na caÂły organizm, (stan wagatoniczny - poczucie peÂłnego spokoju z rĂłwnoczesnym odczuciem peÂłni energii),
    • wraÂżenie delikatnego swĂŞdzenia i ciepÂła na powierzchni skĂłry,
    • podwyÂższona temperatura wewnĂŞtrzna i skĂłry, wypieki (rumieĂące),
    • zrĂłwnowaÂżenie (uregulowanie) ciÂśnienia krwi i tempa pulsu,
    • zwiĂŞkszona perystaltyka organĂłw wewnĂŞtrznych i g³êbsze oddychanie,
    • zwiĂŞkszone kieÂłkowanie, pÂączkowanie, ukwiecenie, oraz owocowanie upraw,
    • zwiĂŞkszona szybkoœÌ regeneracji tkanek, leczenia zranieĂą, jak zostaÂło wykazane na podstawie badaĂą nad zwierzĂŞtami oraz klinicznych prĂłb z ludÂźmi,
    • zwiĂŞkszenie wytrzymaÂłoÂści, naÂładowania, integralnoÂści tkanek oraz odpornoÂści organizmu,
    • wyÂższy poziom energetyczny organizmu, podwyÂższona aktywnoœÌ i ÂżywotnoœÌ.



W jeszcze innym miejscu znalazÂłem takie informacje:


    NiektĂłre wÂłaÂściwoÂści energii orgonalnej (orgonu)

    Zaobserwowano tysiÂące wÂłasnoÂści siÂły Âżyciowej. PoniÂżej podajĂŞ i wyjaÂśniam te z nich, ktĂłre dotyczÂą ogniwa Joe'go.

    1. Jest ona wolna od masy, czyli nie posiada bezwÂładnoÂści, ciĂŞÂżaru etc. Oznacza to, Âże konwencjonalne urzÂądzenie dziaÂłajÂące na zasadzie reakcji, wymagajÂące do pomiary siÂły czegoÂś, co by wykonaÂło "pchniĂŞcie" (np. gazy odrzutowe), bĂŞdzie w tym przypadku bezradne.

    2. Istnieje wszĂŞdzie, lecz jej koncentracja, co jest szczegĂłlnie waÂżne w odniesieniu do ogniwa Joe'go, jest zmienna, zarĂłwno w czasie, jak i przestrzeni. JeÂśli ogniwo "przecieka" i bĂŞdzie umieszczone w miejscu o jej niskiej koncentracji, moÂże zaprzestaĂŚ jej gromadzenia, a nawet zupeÂłnie jÂą straciĂŚ. ZewnĂŞtrznymi objawami takiego stanu bĂŞdzie silnik nie osiÂągajÂący peÂłnej mocy lub nie mogÂący ruszyĂŚ.

    3. Jest w ciÂągÂłym ruchu. Przemieszcza siĂŞ nierĂłwnomiernie z zachodu na wschĂłd z prĂŞdkoÂściÂą znacznie przekraczajÂącÂą prĂŞdkoœÌ obrotowÂą Ziemi. Ruch ten polega na pulsacyjnym rozszerzaniu siĂŞ i kurczeniu z przepÂływem wzdÂłuÂż krzywej. WewnÂątrz akumulatora energia jest wydzielana w postaci wirujÂącej, pulsujÂącej fali. Obie jej manifestacje moÂżna w ró¿nym stopniu zaobserwowaĂŚ w czasie Âładowania zbiornika lub ogniwa. Te jej przejawy sÂą bardzo waÂżne dla eksperymentatora, jako Âże sÂą jego narzĂŞdziami do okreÂślania stopnia naÂładowania ogniwa.

    4. Przeczy prawom entropii. Energia orgonu przepÂływa od mniejszego stĂŞÂżenia ku wiĂŞkszemu, co oznacza, Âże ÂściÂąga koncentracjĂŞ na siebie. Jest to normalna cecha procesu kreacji, ktĂłra dowodzi, Âże orgon jest ÂżywÂą energiÂą. Jest to bardzo waÂżne dla eksperymentatora, szczegĂłlnie na poczÂątkowym etapie Âładowania. JeÂśli ogniwo jest umieszczone w nieprzyjaznym miejscu, moÂże siĂŞ w ogĂłle nie naÂładowaĂŚ lub jego Âładowanie moÂże trwaĂŚ bardzo dÂługo. MiaÂłem do czynienia z ogniwami, ktĂłrych proces Âładowania trwaÂł cztery tygodnie, podczas gdy innych zaledwie kilka dni.

    5. Tworzy materiĂŞ. W odpowiednich warunkach, ktĂłre nie sÂą czymÂś rzadkim lub niezwykÂłym, udaÂło mi siĂŞ uzyskaĂŚ ró¿ne mineraÂły z identycznych ogniw. W moim przypadku byÂł to zazwyczaj biaÂły lub zielony proszek w postaci bardzo drobnoziarnistej zawiesiny, ktĂłra osiada ostatecznie na dnie ogniwa. Nie jest to po¿¹dany proces, gdyÂż w takim przypadku ogniwo nie bĂŞdzie napĂŞdzaÂło samochodu i trzeba bĂŞdzie je rozmontowaĂŚ, a nastĂŞpnie przeszlifowaĂŚ i oczyÂściĂŚ wszystkie jego czĂŞÂści. Sceptycy bĂŞdÂą twierdziĂŚ, Âże ten osad wytrÂąca siĂŞ z wody, ale nie jest to prawda.

    6. MoÂżna niÂą manipulowaĂŚ i kontrolowaĂŚ jÂą. BudujÂąc ogniwo robimy to poprzez naprzemienne formowanie organicznych i nieorganicznych "cylindrĂłw". Organiczne cylindry ÂściÂągajÂą i wchÂłaniajÂą orgon, zaÂś metaliczne wyciÂągajÂą go z organicznego materiaÂłu i wypromieniowujÂą na zewnÂątrz akumulatora. W celu wspomoÂżenia procesu formowania ogniwa stosujemy dodatkowo elektrycznoœÌ, magnetyzm i elektrolizĂŞ.

    7. NapÂływa ze SÂłoĂąca w ogromnych iloÂściach. JeÂśli tak rzeczywiÂście jest, oznacza to, Âże najwyÂższÂą gĂŞstoœÌ osiÂąga ona po poÂłudniu i zanika w godzinach wczesnoporannych. Wielu zdoÂłaÂło juÂż odkryĂŚ, Âże nieszczelne ogniwo nie bĂŞdzie dziaÂłaĂŚ i Âże "zamiera" ono miĂŞdzy godzinÂą 3 i 4 nad ranem.

    8. Ma na niÂą wpÂływ pogoda. Na akumulacjĂŞ orgonu majÂą wpÂływ takie czynniki, jak wilgotnoœÌ, stopieĂą zachmurzenia, temperatura oraz pora dnia. W przypadku nieszczelnych ogniw moÂże to wyjaÂśniaĂŚ ich dziwaczne zachowanie, kiedy to czasami dziaÂłajÂą one a czasami nie. Niekiedy wymiana wody, zmiana chemizmu, zmniejszenie lub zwiĂŞkszenie mocy etc. mogÂą sprawiĂŚ, Âże zacznie ono "dziaÂłaĂŚ". To osobliwe zjawisko wykreowaÂło caÂły rytuaÂł zakazĂłw i nakazĂłw okreÂślajÂących, co naleÂży i czego nie naleÂży robiĂŚ, ktĂłry dobrze oddaje powiedzenie "wiĂłdÂł Âślepy Âślepego". W tym przypadku budowa ogniwa przez przypadkowego konstruktora jest z gĂłry skazana na niepowodzenie.

    9. Przemieszcza siĂŞ w kierunku pola magnetycznego. WÂłasnoœÌ ta ma zasadnicze znaczenie dla konstruktora ogniwa i wyznacza pozycjĂŞ oraz biegunowoœÌ uzwojenia wewnÂątrz niego, jak rĂłwnieÂż iloœÌ szczÂątkowego magnetyzmu, jakÂą moÂże posiadaĂŚ stal, aby ogniwo byÂło zdolne do pracy. Jest to kluczowa sprawa, zwÂłaszcza jeÂśli chodzi o dobĂłr operacji ciĂŞcia metali koniecznych do budowy ogniwa. Wokó³ tej sprawy rĂłwnieÂż narosÂło wiele przesÂądĂłw. CzytajÂąc opublikowane do tej pory materiaÂły na ten temat moÂżna dojœÌ do wniosku, Âże stal winny ci¹Ì wy³¹cznie dziewice-we-stalki w ciemnym borze w ksiĂŞÂżycowÂą noc.

    10. Porusza siĂŞ prostopadle do pola elektrycznego. To rĂłwnieÂż jest bardzo istotne, jako Âże warunkuje pod³¹czenie biegunĂłw i uzwojenia do ogniwa.

    11. Jest adsorbowana przez wodĂŞ. Jest to jeden z powodĂłw zastosowania wody w ogniwie. Aby siĂŞ nam udaÂło, trzeba zastosowaĂŚ wÂłaÂściwy rodzaj wody. Nawiasem mĂłwiÂąc, moglibyÂśmy na przykÂład uÂżyĂŚ wosku pszczelego zamiast niej, ale poniewaÂż zaleÂży nam na wspomoÂżeniu procesu formowania ogniwa przy pomocy wszelkich dostĂŞpnych metod, na przykÂład elektrolizy, wosk uniemoÂżliwiÂłby jej zastosowanie.

    12. Jest spolaryzowana. Polaryzacja orgonu oznacza, Âże moÂżemy uzyskaĂŚ dodatniÂą lub ujemnÂą si³ê, czyli moÂżliwe jest zbudowanie dodatniego lub ujemnego ogniwa. JeÂśli jednak ogniwo zbudujemy z materia³ów dodatnich i ujemnych, jak to czyni wiĂŞkszoœÌ ludzi, bĂŞdzie ono nieszczelne lub wrĂŞcz bezuÂżyteczne.

    13. Przenika lub przemieszcza siĂŞ wzdÂłuÂż wszelkich materia³ów. CiaÂła o strukturze ciÂągÂłej sÂą jednakowo dobrymi jej przewodnikami - w metalu moÂże ona przemieszczaĂŚ siĂŞ na odlegÂłoœÌ 70 stĂłp (21 m), a nawet wiĂŞcej. Z uwagi na tĂŞ jej cechĂŞ, proszĂŞ nie liczyĂŚ, Âże uda siĂŞ jÂą zamkn¹Ì w ogniwie. Jedynym powodem, dla ktĂłrego zatrzymuje siĂŞ w ogniwie, jest to, Âże tego chce. Zadaniem eksperymentatora jest stworzenie takiego Âśrodowiska, ktĂłre bĂŞdzie przewodnikiem orgonu, a nie klatki, w ktĂłrej bĂŞdzie chciaÂł on go zamkn¹Ì. Nawiasem mĂłwiÂąc ludziom udaÂło siĂŞ juÂż stworzyĂŚ syntetyczne materiaÂły, ktĂłre sÂą w duÂżym stopniu nieprzepuszczalne dla orgonu. SÂą to polimery.

    14. PrĂŞdkoœÌ przemieszczania siĂŞ jej w przewodniku jest niewielka. Przebycie odlegÂłoÂści 50 jardĂłw (45,7 m) wzdÂłuÂż drutu zajmuje jej co najmniej 20 sekund. Oznacza to, Âże trzeba poczekaĂŚ okoÂło 30 sekund po uruchomieniu ogniwa na ciÂągÂłe i stabilne dziaÂłanie orgonu.

    15. Ma sta³¹ tendencjĂŞ do unoszenia siĂŞ w gĂłrĂŞ. WÂłasnoœÌ ta ma bardzo istotne znaczenie dla budowy szczelnej instalacji w samochodzie.

    16. Nie moÂże pozostawaĂŚ w stali lub wodzie dÂłuÂżej niÂż przez godzinĂŞ. Innymi sÂłowy, jeÂśli ogniwo nie jest zasilane, zamrze w ciÂągu godziny. TÂłumaczy to koniecznoœÌ instalowania pó³torawoltowej baterii w nieszczelnym ogniwie w celu podtrzymywania procesu zasilania. Po przyÂłoÂżeniu niewielkiej ró¿nicy potencjaÂłu uzyskujemy bardzo powolny proces elektrolityczny, ktĂłry podtrzymuje proces zasilania dostosowujÂąc siĂŞ do wycieku z ogniwa.

    17. Promieniuje na du¿¹ odlegÂłoœÌ. ZasiĂŞg promieniowania typowego ogniwa wynosi 160 stĂłp (48 m). Jest to godna zastanowienia cecha!

    18. MajÂą do niej zastosowanie prawa optyki. Ulega refrakcji przy przechodzeniu przez pryzmat, jest odbijana przez wypolerowane powierzchnie etc. TÂłumaczy to wymĂłg srebrzenia lub starannego polerowania powierzchni niektĂłrych czĂŞÂści ogniwa. Zastosowanie praw optyki pozwala miĂŞdzy innymi na kontrolowanie wycieku.

    19. Otacza siĂŞ koncentrycznie uÂłoÂżonymi sferami o przeciwnych znakach. WÂłasnoœÌ ta ma zastosowanie przy okreÂślaniu rozmiarĂłw cylindrĂłw i w rezultacie do ustalenia rozmiarĂłw ogniwa w procesie optymalizacji jego dziaÂłania.

    20. MajÂą na niÂą wpÂływ istoty Âżywe. Jest to waÂżne, poniewaÂż eksperymentator i jego nastawienie mogÂą mieĂŚ wpÂływ na ogniwo.

    21. MoÂżna jÂą kumulowaĂŚ tylko do okreÂślonego poziomu. JeÂśli ogniwo jest naÂładowane do maksimum, tak Âże nie moÂże zmieÂściĂŚ wiĂŞcej energii, orgon zamienia siĂŞ w elektrycznoœÌ i wyzwala siĂŞ w tej postaci lub formie. ObserwujÂąc banieczki, pulsacje i napiĂŞcie powierzchniowe moÂżemy odpowiednio wykorzystaĂŚ tĂŞ jego wÂłasnoœÌ.

    22. SkrĂŞtne pola orgonalne przenoszÂą informacjĂŞ bez przenoszenia energii i rozchodzÂą siĂŞ poprzez oÂśrodki fizyczne bez wchodzenia z nimi w reakcjĂŞ.

    23. WiĂŞkszoœÌ materia³ów nie ekranuje skrĂŞtnych pĂłl orgonalnych, niemniej moÂżna je ekranowaĂŚ przy pomocy materia³ów o okreÂślonej strukturze spinowej (jak w punkcie 13).

    24. KaÂżdy obiekt fizyczny nale¿¹cy zarĂłwno do materii oÂżywionej, jak i nieoÂżywionej posiada swoje wÂłasne skrĂŞtne pole orgonalne.

    25. Wszystkie staÂłe magnesy posiadajÂą charakterystyczne skrĂŞtne pola orgonalne.

    26. SkrĂŞtne pola orgonalne mogÂą byĂŚ generowane poprzez zak³ócenia geometrii fizycznej przestrzeni. PrzykÂładem mogÂą byĂŚ piramidy, stoÂżki, cylindry, pÂłaskie trĂłjkÂąty etc.

    27. Aluminium moÂże ekranowaĂŚ skrĂŞtne pola orgonalne. Cecha ta pozwala na stosowanie pokrytych aluminium luster lub mocno wypolerowanych powierzchni aluminiowych do odbijania naszych skrĂŞtnych pĂłl orgonalnych (patrz punkt 18).

    28. Przechodzi przez wszystkie materiaÂły, lecz z ró¿nÂą prĂŞdkoÂściÂą.

cd....


Waldemar pisze:...
A oto jakie objawy dziaÂłania „eteroidu” (potwierdzone w ró¿nych publikacjach, m.in. w tekÂście odczytu na posiedzeniu lwowskiego PTP, opublikowanym w „CzasopiÂśmie Technicznym” w artykule z 1896 r. pt. „O najnowszych badaniach wÂłasnych”) znajdujemy:

eteroid, uzyskany z maszyny aktywuje powietrze atmosferyczne, wprowadzajÂąc je w stan „in statu nascendi”, przy czym powietrze to przybiera woĂą „nader ÂświeÂżego” juÂż przy zawartoÂści 8-10 proc. eteroidu, wedÂług wynalazcy moÂżna go utoÂżsamiĂŚ z „indyjskÂą pranÂą”;

eteroid podnosi „potĂŞgĂŞ ÂżyciowÂą” organizmu Âżywego, si³ê seksualnÂą, wzmaga odpornoœÌ i po 45 naÂświetleniach usuwa kwas moczowy z systemu Âżywego;

oddychanie aktywowanym powietrzem daje podstawĂŞ do wyleczenia z gruÂźlicy pÂłuc;

promieniowanie eteroidu leczy gruÂźlicĂŞ koÂści i skĂłry;

eteroid leczy takie choroby jak mielitis chronica i tabes dorsalis;

eteroid usuwa „skurcz pisarski” i chorobĂŞ Basedowa;

naÂświetlanie eteroidem usuwa bĂłle nerwu trĂłjdzielnego i gÂłuchotĂŞ absolutnÂą, nabyta z powodu przedawkowania chininy przy leczeniu szkarlatyny;

promieniowanie eteroidu regeneruje czynnoœÌ nerwu ocznego;

wpÂływa dodatnio na rozwĂłj pamiĂŞci indywidualnej i powstrzymuje uwiÂąd starczy;

za pomoc¹ eteroidu, bez uszkodzenia skóry mo¿na wprowadziÌ do cia³a w obieg krwi ró¿ne substancje chemiczne, promieniowanie mo¿e usun¹Ì guz nowotworowy oraz zatrzymaÌ rozwój choroby wenerycznej (syfilisu);

eteroid wywoÂłuje potĂŞÂżne ciÂśnienie osmotyczne i uzbraja komĂłrki Âżywe w nowÂą energiĂŞ.

Pod wpÂływem promieniowania eteroidu nastĂŞpuje wprowadzenie w ruch ruchomo zawieszonych przedmiotĂłw, nawet oddzielonych szybÂą szklanÂą, promienie eteroidu ulegajÂą rozszczepieniu w polu magnetycznym.

W pewnych warunkach opró¿nione z powietrza naczynia szklane, pod wpÂływem promieniowania zmieniajÂą swojÂą wagĂŞ – mogÂą siĂŞ staĂŚ lÂżejsze lub ciĂŞÂższe, nastĂŞpuje rozkÂład pary wodnej na wodĂłr i tlen... (na zdjĂŞciach zachowaÂł siĂŞ maÂły model UkÂładu SÂłonecznego, ktĂłry poruszany byÂł „eteroidem” i byÂł demonstrowany wycieczkom przyjeÂżdÂżajÂącym do Lwowa jako swoiste kuriozum. DuĂąski pisarz, Jerzy Brandes, autor ksi¹¿ki „LwĂłw” nazwaÂł to „zabawkÂą w wielkim stylu”, dziwiÂło go jednak dlaczego wynalazca ukrywa istotĂŞ swego wynalazku, okreÂśliÂł to jako „zÂłowró¿bne”). Sam wynalazca uwaÂżaÂł, Âże producentem gazowego „hipersubtelnego agensu” jakim miaÂł byĂŚ „eteroid” jest nasze SÂłoĂące, ktĂłre dziĂŞki niemu wprawia w ruch wszystkie planety ukÂładu. PoglÂądy takie zapewne wprawiaÂły w zakÂłopotanie wiĂŞkszoœÌ uczonych akademickich i wywoÂływaÂły sprzeczne opinie na temat zasÂłuÂżonego przecieÂż wynalazcy.

NajpeÂłniejszy opis zjawisk fizycznych, zwiÂązanych z oddziaÂływaniem „eteroidu”, piĂłra samego wynalazcy znajdujemy w czasopiÂśmie „ÂŻycie” z dnia 26 maja 1898 r. Wszystkie inne publikacje – krajowe lub zagraniczne – sÂą jedynie powielaniem opisu tych samych obserwowanych zjawisk.

Najbardziej bodaj spektakularnym zjawiskiem, ktĂłre za pomocÂą odpowiedniej maszyny wywoÂływaÂł inÂż. Rychnowski byÂło uzyskanie „eteroidu” w formie materialnych elipsoidalnych kuleczek , ktĂłre wirowaÂły wokó³ siebie nawzajem i ktĂłre moÂżna byÂło uj¹Ì w palce. ÂŚwiadkiem tego byÂł m.in. profesor Politechniki Maksymilian Huber, ktĂłry na jednym z odczytĂłw podszedÂł do wynalazku i chciaÂł zerwaĂŚ pokrowiec zasÂłaniajÂący urzÂądzenie Rychnowskiego, na co wynalazca zareagowaÂł krzykiem, zapewne z obawy o ujawnienie tajemnicy maszyny.

Jaszcze o orgonie


http://www.orgonity.pl/pl/o-orgone/co-je-orgon

ORGON....... to POR... i DOR......

Jak zawsze dwa elementy o odmiennych potencjaÂłach ( dodatnim i ujemnym ) , ktĂłre MUSZÂĄ byĂŚ ze sobÂą w harmonii by Âżycie ewoluowaÂło, Âżeby nie byÂło zaburzeĂą... przekÂładajÂących siĂŞ na choroby ( ludzkie i spoÂłeczne) w skali mikro i makro.

...."Orgon mo¿e zobaczyÌ ka¿dy. Jeœli spojrzy siê w s³oneczny dzieù na b³êkitne niebo i nie koncentruje siê wzroku na niczym konkretnym, mo¿na zobaczyÌ srebrne kule w przestrzeni (zobacz rysunek). Energia orgonowa powstaje z dwóch sk³adników, mianowicie z pozytywnej energii orgonowej (POR = Pozytywny Orgon) i negatywnej energii zwanej DOR (Martwy Orgon).

Te dwa elementy muszÂą byĂŚ w harmonijnej relacji w stosunku do siebie, tak, aby orgon wytwarzaÂł sprzyjajÂące warunki i energiĂŞ. W idealnych warunkach dziaÂła rĂłwnomiernie na caÂłej Ziemi."

Barwa nieba zawsze pokazuje nam proporcje POR i DOR.. czym jest bardziej b³êkitna wpadaj¹ca niemal¿e w turkus .. lazurowa tym proporcje POR i DOR s¹ bardziej harmonijne , a co za tym idzie "barwy ¿ycia" piêkniejsze zaczyna panowaÌ pokój , dobro , radoœÌ , szczêœcie, ludzie kieruj¹ siê m¹droœci¹ serca miast egoizmem.

Nie chodzi o wyeliminowanie ktĂłregoÂś osobowoÂści z Orgonu... muszÂą byĂŚ obydwie .. dwa rody na takich samych warunkach prawa do istnienia, ale musi byĂŚ zachowana harmonia w iloÂści energii jednej i drugiej.

Gdy na ziemi zapanowaÂł DOR w wiĂŞkszej iloÂści... ( pojawili siĂŞ DOROWIE) walki, wojny , mordy , wszelaka przemoc wziĂŞÂły gore nad rozsÂądkiem i harmoniÂą.Dominacja DOR w powietrzu zmieniÂła poziom pola magnetycznego ziemi , wprowadziÂła pomniejszenie biologicznego Âżycia , wiele chorĂłb, ktĂłre sÂą efektem zaburzenia energetycznego w organizmach biologicznych... zwyczajnie niedoborem energii.

...."RĂłwnieÂż chlorofil roÂślin, ktĂłry jest w rzeczywistoÂści odpowiednikiem zawierajÂącej Âżelazo krwi zwierzĂŞcej, zawiera orgon, ktĂłry pochÂłania z promieniowania sÂłonecznego i atmosfery...."

Wegetarianizm..... to niezwykle wÂłaÂściwy sposĂłb odÂżywiania siĂŞ w momencie zmiany proporcji POR i DOR w przestrzeni ( warunek, musi on byĂŚ naturalna potrzebÂą organizmu nie efektem logicznej analizy korzyÂści).. najwiĂŞcej energii pÂłynie do nas z promieniami sÂłonecznymi. W najbardziej korzystny sposĂłb przyswajamy ja przez zwiĂŞkszanie chlorofilu z zielonych roÂślin, bo one zawierajÂą najwiĂŞcej orgonu.. najÂłatwiej absorbowanego w naszym organizmie... wzbogacajÂą wiĂŞc w czysta energiĂŞ bardzo szybko naszÂą krew i caÂły ukÂład Âżycia.

A zatem zmiana systemu ¿ywienia, plus aktywnoœÌ fizyczna , k¹piele s³oneczne i morskie .. wdychanie aerozolu solnego w spacerach nad brzegiem du¿ego mrocz¹cego b³êkitu.. a jeszcze mo¿liwoœÌ przytlenia kochaj¹cej nas osoby ( nie musi to byÌ mêsko damska relacja) wystarczy czyste uczucie ¿yczliwoœci i wsparcia..... mi³oœÌ CZ£OWIEKA do CZ£OWIEKA. czyni¹ cuda dla nas .. a my przenosimy prostotê tej cudownoœci na ca³y œwiat...

Bo pole orgonowe w ktĂłre jest oceanem Âżycia ... tak naprawdĂŞ jest naszym wspĂłlnym DOMEM .. WSZYSCY jesteÂśmy w nim zanurzeni.

czy wa¿ne jest dla mnie zdrowie i samopoczucie CZ£OWIEKA na drugiej pó³kuli?

PosiadajÂąc takÂą wiedzĂŞ .... ( oprĂłcz zwyczajnej LUDZKIEJ empatii ) tak , jest bardzo waÂżne ... KAÂŻDEGO CZÂŁOWIEKA bez wyjÂątku.

ps. Jeszcze jedna bardzo istotna sprawa wzorcem fizycznym odpowiadaj¹cym POR i DOR jest ma³¿eùstwo kobiety i mê¿czyzny partnerski , harmonijny pe³en uczuÌ zwi¹zek jest idealnym odpowiednikiem kosmicznej harmonii.
Po pierwsze dla zewnĂŞtrznoÂści powinien byĂŚ nietykalnÂą ÂświĂŞtoÂściÂą ( nie zaleÂżnie od tego czy jest sformalizowany prawnie czy nie) .. dla mnie tak jest.

Po drugie gdy ktĂłraÂś ze stron w zwiÂązku wymusza ciÂągÂła dominacjĂŞ , lepiej jest go przerwaĂŚ niÂż kontynuowaĂŚ w roli ofiary.
Bo wpisujemy taka energiê w pulê otaczaj¹cego nas orgonu , zaburzamy Bosk¹ doskona³oœÌ, obni¿amy warunki ¿ycia swoje i innych , wprowadzamy dysharmoniê .. miast naprawiaÌ tego co jest niew³aœciwe, psujemy bardziej.

Zdecydowanie lepiej wówczas byÌ samemu ni¿ cierpieniem i bólem otrzymywanym w zwi¹zku nape³niaÌ wspóln¹ pó³ê ¿ycia.

RadoœÌ trzeba odnaleŸÌ w sobie.... ka¿dy j¹ ma , rozb³ysn¹Ì ni¹ ponad i pomimo ... wówczas ¿ycie odpowiada tym samym.

Powodzenia .... w przyciÂąganiu zÂłotych kuleczek orgonu... to najwyÂższa jego wibracja peÂłna harmonia POR i DOR.

Kiara.

O NIE, NIE.... NIEBO BÊDZIE NIEBIESKIE... !!!

STOP! STOP! STOP! BASTA!

TYM POGODOWYM KLIMATYCZNYM !

DLACZEGO rzÂądy skorumpowane z hybrydami/ syntetyczna inteligencjÂą za wszelka cenĂŞ chcÂą zmieniĂŚ kolor nieba na szaro bury......

B£ÊKITNE NIEBO JEST EFEKTEM ORGONU O WYSOKIM POZIOMIE ENERGII .. WYSOKIM POZIOMIE WIBRACJI!!

ZMIANA BARWY NIEBA , TO OBNIÂŻENIE POZIOMU ENERGII ÂŻYCIA W PRZESTRZENI ZIEMI.. A TO ZNACZY ZABLOKOWANIE EWOLUCJI CZÂŁOWIEKA I CAÂŁEGO BIOLOGICZNEGO ÂŻYCIA!

POZIOM ENERGII W PRZESTRZENI W KTÓR¡ WESZ£A ZIEMIA JEST JU¯ DU¯O WY¯SZY NI¯ BY£ KILKA LAT TEMU, ON UNIEMO¯LIWIA ISTNIENIE SYNTETYCZNEJ INTELIGENCJI/ BIOLOGICZNYCH HYBRYD ZARÓWNO NA ZIEMI JAK I W KOSMOSIE!

TO ONI WALCZ¡ O SWOJE BYÆ KOSZTEM LUDZKIEGO ¯YCIA I ZDROWIA , ROBI¡ DOS£OWNIE WSZYSTKO , BY ZABLOKOWAÆ NASZA EWOLUCJE, KTÓRA JEST KOÑCEM ICH ISTNIENIA.

"Orgon wystêpuje w trzech barwach zale¿nie od zawartoœci energii w nim . S¹ to, barwa srebrna , nieniska,zielona oraz mieszanki tych barw ze sob¹. B³êkitne niebo jest efektem orgonu o wysokiej wibracji."....

**********


Koniec z niebieskim niebem, ma byĂŚ teraz biaÂłe.

Teoria spiskowa chemtrails potwierdzona !

autor: admin (2017-11-06 15:28)

Kategorie: chemtrailssmugi kondensacyjnegeoinÂżynieriaGlobalne ocieplenieteoria spiskowa




ÂŹrĂłdÂło: Internet

KaÂżda teoria spiskowa, nawet najbardziej zwariowana moÂże siĂŞ okazaĂŚ prawdÂą. Tak okazywaÂło siĂŞ juÂż wielokrotnie i teraz ponownie dzieje siĂŞ z wyszydzanÂą od lat teoriÂą chemicznych smug kondensacyjnych nad naszymi gÂłowami, inaczej zwanych chemtrails.


¯artów z ludzi wierz¹cych w to, ¿e ktoœ celowo rozpyla ekran nad naszymi g³owami by³o co niemiara, ale nagle media g³ównego nurtu zaczynaj¹ zauwa¿aÌ geoin¿ynieriê zachwalaj¹c j¹ jako œwietny sposób na obni¿enie œredniej ziemskiej temperatury. Dowiadujemy siê nagle, ¿e nie bêdzie ju¿ niebieskiego nieba, tylko bia³e i musimy siê do tego przyzwyczaiÌ.






Tworzy to tak¹ dziwn¹ sytuacjê, ¿e te same media wyœmiewaj¹ teoriê chemtrails i stwierdzaj¹, ¿e samoloty powinny rozpylaÌ aerozole aby stworzyÌ ekran odbijaj¹cy S³oùce, co ma rzekomo uratowaÌ Ziemiê. KoniecznoœÌ zastosowania takiej technologii, potwierdzi³ jeszcze w czerwcu 2016 roku, sam Dyrektor CIA, John Brennan.


https://www.youtube.com/watch?v=WBG81dXgM0Q



Zawsze s¹ tacy ludzie, którzy czerpi¹ swoj¹ wiedzê wy³¹cznie z rz¹dowej propagandy i rechocz¹ z teorii spiskowych zak³adaj¹c, ¿e skoro media g³ównego nurtu o czymœ nie pisz¹, to tego nie ma. Mimo, ¿e powoli przyznaje siê, ¿e coœ jest na rzeczy, to wiêkszoœÌ ludzi nadal myœli, ¿e te szachownice nad ich g³owami rozp³ywaj¹ce siê w mleczn¹ pokrywê chmur przykrywaj¹c¹ pocz¹tkowo niebieskie niebo, to zupe³nie normalny skutek ruchu lotniczego.

https://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=xdeQF6hZjP8


Tymczasem ju¿ dawno ustalono, ¿e w smugach d³ugo utrzymuj¹cych siê na niebie czêsto znajduj¹ siê rozmaite zwi¹zki chemiczne na przyk³ad zawieraj¹ce aluminium czy inne metale ciê¿kie. Nawet gdyby by³y to tylko spaliny nie s¹ one zbyt zdrowe gdy¿ zawieraj¹ tak zwane WWA, czyli wielopierœcieniowe wêglowodory aromatyczne, które s¹ rakotwórcze i truj¹ nas wszystkich. Nie ma podstaw s¹dziÌ, ¿e paliwo lotnicze tego nie robi, a wynikiem pracy silników odrzutowych jest wy³¹cznie para wodna.



ÂŹrĂłdÂło: wp.pl

Zwolennicy teorii chemtrails twierdzÂą od dawna, Âże samoloty rozpylajÂą celowo substancje chemiczne. Cel tych dziaÂłaĂą wedÂług nich moÂże byĂŚ depopulacja poprzez pogorszenie stanu zdrowia danego "opryskiwanego" spoÂłeczeĂąstwa. Inne teorie zakÂładajÂą, Âże jest to stosowanie tajnej geoinÂżynierii, ktĂłrej celem jest  manipulacja temperaturÂą planety. WyglÂąda na to, Âże przynajmniej do tego powoli zaczynajÂą siĂŞ przyznawaĂŚ.

 

JuÂż w 2013 roku podczas spotkania MiĂŞdzynarodowego Panelu ds. Zmian Klimatu (IPCC), ktĂłre odbyÂło siĂŞ pod w Sztokholmie, oficjalnie omawiano kwestiĂŞ zastosowania geoinÂżynierii w postaci rozpylania aerozoli celem regulacji klimatu. O stosowanie tej technologii pytaÂł tez oficjalnie przed 4 laty obecny minister Âśrodowiska Jan Szyszko, ktĂłry zapytaÂł wprost w interpelacji sejmowej, o to co jest opryskiwane nad naszymi gÂłowami. W odpowiedzi polityk uzyskaÂł zapewnienie, Âże nic niepokojÂącego nie dzieje siĂŞ nad naszymi gÂłowami.



Pomys³, aby rozprowadzaÌ w atmosferze ró¿ne zwi¹zki chemiczne, na przyk³ad tlenki siarki, celem wp³yniêcia na iloœÌ odbijanego promieniowania s³onecznego, nie jest nowy. W¹tpliwoœci wzbudza jednak fakt, ¿e prowadzenie takich oprysków zwanych eufemistycznie kontrol¹ radiacji s³onecznej (Solar Radiation Management - SRM) mo¿e prowadziÌ do powa¿nych zaburzeù w cyrkulacji atmosferycznych. Obserwuj¹c to co dzieje siê z pogod¹ ostatnio, mo¿na dojœÌ do wniosku, ¿e do nich ju¿ dosz³o, bo o SRM siê nie tylko mówi, ale te¿ siê to robi od lat.

 

Z jednej strony jesteÂśmy epatowani rzekomym globalnym ociepleniem i zmianami klimatu, a z drugiej strony ci sami, ktĂłrzy nakazali opodatkowanie ludzkoÂści za emisjĂŞ dwutlenku wĂŞgla, mogÂą wykorzystywaĂŚ operacje lotnicze do regulowania iloÂści odbijanego promieniowania sÂłonecznego. A jeÂśli skutkiem tych zabaw na zmianĂŞ bĂŞdziemy obserwowali nietypowe serie cyklonĂłw na Pacyfiku i huraganĂłw na Atlanyku, to tym lepiej, bo moÂżna wmĂłwiĂŚ gawiedzi, Âże musi pÂłaciĂŚ podatek wĂŞglowy, bo jak nie to nastÂąpiÂą kolejne ÂżywioÂły i nastÂąpiÂą, jeÂśli ludzie ci nadal bĂŞdÂą siĂŞ bawiĂŚ w ciuciubabkĂŞ z ziemskim klimatem.

 

 


https://wiadomosci.wp.pl/koniec-z-niebieskim-niebem-niebawem-biale-6078967111258...


http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/koniec-z-niebieskim-niebem-ma-byc-teraz-biale-teoria-spiskowa-chemtrails-potwierdzona


Kiara.

KOMORKI MACIERZYSTE.. DO ATAKU.. JUÂŻ CZAS......




ZmieniÂły siĂŞ parametry geomagnetycznej siatki utrzymujÂącej szkielet ziemi.
Zmieni³a siê jej barwa ale równie¿ nieco kszta³t oczek i punkty energetyczne na jej ³¹czach, teraz ona jest podwójna w barwie czerwonej w postaci rombów.

Jeszce niedawno byÂła czarna w postaci kwadratĂłw.
Nie wiem jeszcze wszystkiego, co to dla nas znaczy.. ale wiem ,ze ma bezpo¶redni zwi±zek z tworzeniem siê i utrzymywaniem w organizmie biologicznym KOMÓREK MACIERZYSTYCH.

JEDNYM S£OWEM .. ZNOWU NAM SIÊ UDA£O!

Wszystkie komórki macierzyste nios¹ w sobie KOD PIERWOTNEGO STWORZENIA... inaczej doskona³oœÌ budowy LUDZKIEGO CIA£A oparty na wibracji dŸwiêków , które je tworzy³y, oraz na planie pierwotnej magnetycznej siatki na którym by³y tworzone ....

Chodzi³o wiêc o przywrócenie pierwotnego pulsowania naszych p³ynów ustrojowych, zestrojenie ich z pulsowaniem energii GWIAZDY MATKI, by uzyska³y mo¿liwoœÌ d³ugoterminowego dzia³ania .

Co powoduje naÂładowanie ich mocÂą Âżycia umoÂżliwiajÂącÂą rekonstrukcjĂŞ wszystkich zaburzeĂą chorobowych, oraz w przyszÂłoÂści odbudowĂŞ wszystkich utraconych organĂłw wedle planu zdeponowanego na siatce strukturalnej naszego ciaÂła fizycznego.

MusiaÂło nastÂąpiĂŚ uruchomienie wibracji materii ,dostrojenie jej do wzorca energetycznego za pomocÂą klucza dÂźwiĂŞkowego( odpowiednia intonacja w odpowiedniej kolejnoÂści 5 samogÂłosek) w warunkach optymalnych czyli stworzenia .. "EDENU" ( w grĂŞ wchodziÂły zupeÂłnie inne parametry zewnĂŞtrzne, ciÂśnienia powietrza i jego skÂładu chemicznego) zapewniÂła nam to jedna z KomĂłr Normobarycznych.

Nie o samo namnaÂżanie siĂŞ komĂłrek macierzystych w tym chodziÂło, a o wydÂłuÂżenie maksymalne ich ÂżywotnoÂści i odnawialnoÂści. Oraz wpisanie tego procesu w pole morfogenetyczne jako moÂżliwoÂści staÂłego sposobu samoleczenia siĂŞ LUDZI!

Wpis musiaÂł byĂŚ dokonany w momencie zaistnienia nowej siatki strukturalnej Ziemi.

Uffff... nie byÂło lekko ,jak zwykle.. ale daÂłyÂśmy radĂŞ

Jak to bĂŞdzie dziaÂłaÂło?

OczywiÂście nie identycznie i nie w tym samym czasie u wszystkich LUDZI duchowych ... nie podlegajÂą tym prawom ludzie bez duszy.

Mamy ju¿ plan dzia³ania,czyli przywrócone pierwotne ustawienie siatki strukturalnej / energetyki ziemi, mamy, zestrojenie pulsu GWIAZDY MATKI Z PULSEM KOMOREK MACIERZYSTYCH ,mamy otworzone mo¿liwo¶ci samoleczenia. Potrzebny jest impuls S£OÑCA.... jego MOC przekazana do globalnego uruchomienia procesu na Ziemi , oraz osobista moc ( MOC .. nie si³a fizyczna, a MOC sprawcza) do uruchomienia tego procesu w ka¿dym z nas... czyli roz¶wietlenie siebie wewnêtrzne.

Ka¿dy to zrobi na swoja miarê , skutki osi¹gnie równie¿ na swoja miarê.. ale zostanie otworzona mo¿liwoœÌ dostrojenia energetycznego s³abszych LUDZI DUCHOWYCH przez osobê .. depozytariusza KODU ¯YCIA.

*KOD ÂŻYCIA .. WZORZEC PIERWOTNEGO STWORZENIA DOSKONAÂŁEGO CIAÂŁA MATERIALNEGO CZÂŁOWIEKA.

Istnieje tylko jedna osoba , która jest "STRA¯NIKIEM KODU ¯YCIA" oraz DWIE OSOBY , które s± STRA¯NIKAMI KODÓW LINII RODOWYCH.

Kiara.




Energo-siÂłowy szkielet Ziemi

 

Znana jest nauce hipoteza dwudziestoœciennego i dwunastoœciennego uk³adu budowy Ziemi wysuniêta przez Moskwian: N. Gonczarowa, W. Makarowa i W. Morozowa. Zdaniem autorów, nasza planeta stanowi niejako gigantyczny kwazikryszta³ (cia³o sta³e, w którym atomy uk³adaj¹ siê w pozornie regularn¹, jednak niepowtarzaj¹c¹ siê strukturê) zbudowany z wpisanych w siebie nawzajem wieloœcianów: dwudziestoœcianu i dwunastoœcianu. Taki uk³ad krawêdzi i wierzcho³ków nazwano si³owym szkieletem Ziemi. Niewykluczone, ¿e w³aœnie siatki geobiologiczne s¹ pochodnymi takiego szkieletu si³owego. Badacze rozwijaj¹cy ten swoisty kierunek geomorfologii s¹dz¹, ¿e Ziemia jest swego rodzaju tworem krystalicznym posiadaj¹cym krawêdzie, wierzcho³ki i ³¹cz¹ce je linie geoenergetyczne powstaj¹ce pod wp³ywem procesów kosmicznych i geofizycznych.

2012

W granicach stref geopatycznych oraz wêz³ów szczególnie odbija siê wp³yw burz magnetycznych zwi¹zanych z aktywnoœci¹ s³oneczn¹. Wp³yw ten jest chorobotwórczy dla szczególnie wra¿liwych ludzi, których cechuje wra¿liwoœÌ nawet na s³abe zmiany pola. Jeœli szerokoœÌ linii globalnej struktury geoaktywnej odnotowuje siê w granicach 4-8m (niekiedy nawet wiêcej), to na takich obszarach mo¿na zauwa¿yÌ zwiêkszon¹ zachorowalnoœÌ na schorzenia onkologiczne i uk³adowe, uszkodzenia budynków mieszkalnych, konstrukcji i komunikacji podziemnej (osiadanie budynków, deformacja konstrukcji metalowych, wysoka zachorowalnoœÌ zwierz¹t domowych i hodowlanych, rozmaite niecodzienne zjawiska, zwiêkszona wypadkowoœÌ na drogach).

Krystaliczna budowa Ziemi znana byÂła od dawna, na co wskazujÂą staroÂżytne ÂźrĂłdÂła pisane oraz wykopaliska archeologiczne. Odnaleziono przedmioty przedstawiajÂące strukturalno-krystaliczny model Ziemi w postaci dwudziestoÂścianu – dwunastoÂścianu, czyli figury zÂłoÂżonej z dwunastu piĂŞciokÂątĂłw foremnych i dwudziestu trĂłjkÂątĂłw. Badacze wykazali, Âże w wierzchoÂłkach tego gigantycznego szkieletu znajdujÂą siĂŞ centra Âświatowej religii i kultury, miejsca o unikalnej faunie i florze oraz najwiĂŞksze zÂłoÂża surowcĂłw kopalnych. Punkty przeciĂŞcia podstawowych figur szkieletu pokrywajÂą siĂŞ z grzbietami oceanicznymi, szczelinami planetarnymi, strefami aktywnych wzniesieĂą i zapadlin skorupy ziemskiej. OÂśrodki wszystkich Âświatowych anomalii geomagnetycznych, minimalnego i maksymalnego ciÂśnienia atmosferycznego przypadajÂą na wierzchoÂłki wieloÂścianĂłw. Formy te mogÂą z kolei dzieliĂŚ siĂŞ tworzÂąc mniejsze struktury, ktĂłrych energosiÂłowe przejawy obserwuje siĂŞ w postaci siatki Hartmana, siatki Currego i innych.

 

 

Czym jest siatka geomagnetyczna? WedÂług opinii Ernsta Hartmana, kierownika znajdujÂącego siĂŞ w Niemczech szanowanego Instytutu BadaĂą Geobiologii, nie jest wÂłaÂściwie siatkÂą Ziemi, lecz siatkÂą kosmicznÂą naniesionÂą na ZiemiĂŞ. Odciska siĂŞ ona na powierzchni kuli ziemskiej dokÂładnie tak samo jak siatka do piÂłki siatkowej odciska siĂŞ na kuli ÂśnieÂżnej. Rozmiar oczek siatki Hartmana wynosi 2m x 2,5m, ukierunkowana jest ona dokÂładnie zgodnie ze stronami Âświata (z pó³nocy na poÂłudnie i ze wschodu na zachĂłd). Linie siatki w zasadzie sÂą bezpieczne, lecz w punktach ich przeciĂŞcia szkodliwoœÌ promieniowaĂą gwaÂłtownie wzrasta, szczegĂłlnie jeÂśli przeciĂŞcie siatki Hartmana po³¹czone jest z innym ÂźrĂłdÂłem szkodliwego promieniowania – przeciĂŞciem siatki Currego. Siatka o tej samej nazwie zorientowana jest z pó³nocnego-wschodu na poÂłudniowy-zachĂłd. Poza globalnÂą siatkÂą odkryto mniejsze, z oczkami o ró¿nym ksztaÂłcie i ró¿nych rozmiarach: prostokÂątna siatka Hartmana (2m x 2,5m ), siatka szwajcarska (4m x 4m), siatka Wittmana (16m x 16m), ukoÂśna siatka Currego (5m x 6m) i szereg innych. Na powierzchni naszej planety odciska siĂŞ okoÂło 20 ró¿nych siatek. PrzeciĂŞcia siatki Hartmana mogÂą dodatkowo zlewaĂŚ siĂŞ w jednÂą wielkÂą plamĂŞ lub strefĂŞ w miejscowoÂściach z podziemnymi rzekami, wyrobiskami, pĂŞkniĂŞciami skorupy ziemskiej. Oznacza to, Âże nie istnieje ani jeden centymetr kwadratowy powierzchni Ziemi, ktĂłry byÂłby zamkniĂŞty na promieniowanie kosmiczne. MoÂżliwe jednak, Âże nie sÂą to promieniowania kosmiczne tylko ziemskie, tak zwane telluryczne. Wiadomo, Âże rozprzestrzeniajÂą siĂŞ one dokÂładnie pionowo i nie sÂą przez nic pochÂłaniane, lecz skÂąd biorÂą swe ÂźrĂłdÂło, jaka jest ich natura i po co istniejÂą – nie wiadomo. ZresztÂą nie wiadomo tego rĂłwnieÂż w odniesieniu do promieniowaĂą kosmicznych.

Powierzchnia Ziemi jest podzielona przez ró¿ne siatki na komĂłrki o ró¿nych wielkoÂściach, z ktĂłrych moÂżna zÂłoÂżyĂŚ wszelkie tabele – matryce – od najmniejszej, zÂłoÂżonej z czterech komĂłrek, do ogromnej, milion na milion, miliard na miliard komĂłrek, i do nieskoĂączenie wielkich. NieskoĂączenie wielka matryca zawiera nieskoĂączenie wielkÂą objĂŞtoœÌ informacji, zapisana jest w niej caÂła informacja o rzeczywistoÂści. Czy oznacza to, Âże informacje o caÂłym istnieniu zawarte sÂą w nieskoĂączonej matrycy siatki geomagnetycznej Ziemi? Prawdopodobnie tak powinno byĂŚ. PoniewaÂż caÂła ta sieĂŚ nie jest niczym innym jak energetycznym ciaÂłem planety – czterowymiarowym ciaÂłem elektromagnetycznym przybierajÂącym ciaÂło fizyczne podobne do energetycznego ciaÂła czÂłowieka i kaÂżdej innej Âżywej istoty. KaÂżde ciaÂło fizyczne – w tym rĂłwnieÂż Ziemi oczywiÂście pulsuje. W jakim rytmie? Autor znanego dzieÂła „Czynnik MajĂłw” i koncepcji „drogi poza-technologicznej” Jose Arguelles, dowodzi Âże w tym samym rytmie, w ktĂłrym pulsuje sÂłoĂące lub jÂądro galaktyki.

NaleÂży zauwaÂżyĂŚ, Âże geomorfolodzy, planetolodzy i geofizycy sceptycznie odnoszÂą siĂŞ do idei krystalicznej budowy Ziemi, globalnej siatki i szkieletu energetycznego. Rzecz w tym, Âże duÂże komĂłrki siatki okreÂśla siĂŞ wedÂług mapy geograficznej przy pomocy prostych po³¹czeĂą najbardziej znaczÂących miejsc na kuli ziemskiej – Rzym, StambuÂł, KijĂłw, Jeruzalem, Mekka i inne. Drobne siatki Hartmana i Currego odnajduje siĂŞ przy pomocy metody biolokacyjnej, ktĂłrej uczeni nie sÂą skÂłonni ufaĂŚ, poniewaÂż nie posiada ona naleÂżytego uzasadnienia naukowego i jest zbyt subiektywna.

centrakultury

JednoczeÂśnie zwolennicy globalnej siatki uwaÂżajÂą, Âże istnieje wystarczajÂąco wiele przekonujÂących faktĂłw ÂświadczÂących o tym, Âże kula ziemska jest ciaÂłem krystalicznym mocno zdeformowanym w czasie ewolucji. JeÂśli na mapie geograficznej po³¹czy siĂŞ liniami punkty przeciĂŞĂŚ podstawowych figur szkieletu (trĂłjkÂąty i piĂŞciokÂąty), to okaÂże siĂŞ, Âże pokrywajÂą siĂŞ one z grzbietami oceanicznymi, pĂŞkniĂŞciami skorupy ziemskiej, strefami aktywnego wznoszenia i zapadania siĂŞ skorupy ziemskiej. Wykryto, Âże oÂśrodki wszystkich Âświatowych anomalii geomagnetycznych, minimalnego i maksymalnego ciÂśnienia atmosferycznego przypadajÂą na wierzchoÂłki wieloÂścianĂłw. OkazaÂło siĂŞ rĂłwnieÂż, Âże staroÂżytne cywilizacje powstawaÂły w miejscach bĂŞdÂących przeciĂŞciami globalnej sieci – MohendÂżo-Daro w Indiach, stolica InkĂłw w Peru, KijĂłw, Rzym, Wyspa Wielkanocna i inne. Podobne wielokrotne zbieÂżnoÂści zmuszajÂą do tego by powaÂżnie odnieœÌ siĂŞ do zagadnienia globalnej sieci.

Zdaniem amerykaĂąskich uczonych, nasza planeta na poczÂątku ewolucji byÂła kulÂą energii, na ktĂłrÂą oddziaÂływaÂły konstelacje gwiazd. PrzestrzeĂą WszechÂświata jest strukturalna, spolaryzowana, i odbija siĂŞ to na wszystkich planetach UkÂładu SÂłonecznego, w tym rĂłwnieÂż na Ziemi w postaci szkieletu energetycznego o ksztaÂłcie dwudziestoÂścianu – dwunastoÂścianu. Na taki zwiÂązek pomiĂŞdzy rozmieszczeniem gwiazd na nieboskÂłonie i przeciĂŞciami sieci wskazuje zbieÂżnoœÌ wielkoÂści kÂątowych punktĂłw oparcia na kuli ziemskiej i sferach niebieskich. Na przykÂład ziemskie wspó³rzĂŞdne wielkiej piramidy w Gizie wynoszÂą 29*58'51'' N i 31*9'0'' E. Wspó³rzĂŞdnym tym odpowiada gwiazda o deklinacji 29*58'51''.

Nale¿y podkreœliÌ, ¿e globalna sieÌ ró¿nych rozmiarów nie jest tworem strukturalnym, lecz posiada naturê energetyczno-polow¹ wyra¿aj¹c¹ siê w postaci linii si³owych p³aszczyzn i wêz³ów energetycznych, których promieniowanie jest spolaryzowane. Jest to mo¿liwe, poniewa¿ Ziemia poddana jest dzia³aniu grawitacyjnych, magnetycznych, elektrycznych i mechanicznych si³ pochodzenia kosmicznego. Wystarczy powiedzieÌ, ¿e jonosfera zawiera silne potoki pr¹du o wartoœci dziesi¹tków tysiêcy amper, które dziêki sile Coriolisa wiruj¹ w postaci ogromnych wirów polaryzuj¹cych przestrzeù powierzchni Ziemi. Szczególny wp³yw na Ziemiê wywiera sektorowa struktura miêdzyplanetarnego pola magnetycznego zwi¹zana ze strumieniem na³adowanych cz¹stek pochodz¹cych od s³oùca.

OprĂłcz wpÂływu siÂł kosmicznych, moÂżliwe, Âże globalna siatka oraz siatki o mniejszym rozmiarze powstajÂą dziĂŞki skomplikowanemu oddziaÂływaniu wzajemnemu czynnikĂłw pochodzenia ziemskiego – strumieni tellurycznych, zjawisk magnetyczno-hydrodynamicznych, procesĂłw piezoelektrycznych, powstawaniu szczelin geologicznych itd. Ziemia jest skomplikowanÂą dynamicznÂą strukturÂą, ktĂłrej wÂłaÂściwoÂści dopiero teraz zaczynajÂą byĂŚ w peÂłni poznawane.



Cd.....


http://www.igya.pl/component/content/article/1-z-ostatnich-dni/596-siowy-szkielet-ziemi.html

Cd.....



 Siatkowe struktury Ziemi

 Siatki Ziemi o ró¿nym uporzÂądkowaniu sÂą tworami polowymi o okreÂślonej strukturze w postaci linii siÂłowych, pasĂłw, pÂłaszczyzn i wĂŞz³ów energetycznych. Pod wpÂływem obrotu Ziemi na duÂżych g³êbokoÂściach przemieszczajÂą siĂŞ bloki tektoniczne. RozrywajÂą siĂŞ przy tym wiÂązania chemiczne w skaÂłach zbudowanych z minera³ów. Wytwarza siĂŞ „deformacyjna” plazma o wysokim napiĂŞciu elektrycznym. Jej drobne czÂąstki unoszÂą siĂŞ ku powierzchni Ziemi tworzÂąc strefĂŞ geoaktywnÂą. W procesach tych uczestniczy promieniowanie kosmiczne tworzÂące niezwykle zÂłoÂżonÂą dynamicznÂą strukturĂŞ polowÂą.

SwĂłj wkÂład w powstawanie stref geopatycznych wnosi tak zwany szkielet siÂłowy Ziemi – ukÂład globalnego rozmieszczenia napiĂŞcia tektonicznego w litosferze planety. Okazuje siĂŞ, Âże na kulĂŞ ziemskÂą jest niejako naniesiona subtelna sieĂŚ energetyczna. Przypomina to umowne linie poÂłudnikĂłw i rĂłwnoleÂżnikĂłw, z tÂą jednak ró¿nicÂą, Âże istnieje ona rzeczywiÂście i w ró¿nej formie odczuwana jest przez wszystko, co Âżyje. Fragmenty takiego ukÂładu, lecz na mniejszÂą skalĂŞ, moÂżna odkryĂŚ w kaÂżdym pomieszczeniu w postaci pasĂłw bioenergetycznych noszÂących nazwĂŞ Hartmana, Currego i innych w zaleÂżnoÂści od ludzi, ktĂłrzy je odkryli.

Pasy te ró¿niÂą siĂŞ pod wzglĂŞdem intensywnoÂści, struktury, parametrĂłw liniowych i orientacji. Rejestruje siĂŞ w nich nagromadzenie elektronĂłw, jonĂłw i aktywnych rodnikĂłw czÂąstek gazowych. Na skrzyÂżowaniach podobnych pasĂłw tworzÂą siĂŞ miejscowe strefy w postaci plam, i wysoki poziom koncentracji promieniowania szczegĂłlnie szkodliwego dla czÂłowieka. W efekcie powstaje siatka stanowiÂąca caÂły szereg poszczegĂłlnych przecinajÂących siĂŞ wzajemnie pionowych Âścian o szerokoÂści okoÂło 20-60cm (w przypadku siatki Hartmana) i sÂłupĂłw – w miejscach przeciĂŞcia (na wĂŞzÂłach). WysokoœÌ ich jest nieograniczona. ÂŚciany budynkĂłw, stropy i dachy nie stanowiÂą dla nich przeszkody, promieniowanie swobodnie przez nie przenika. Dla ÂścisÂłoÂści naleÂży odnotowaĂŚ, Âże podstawowy potencjaÂł szkodliwy leÂży nie tyle w miejscach przeciĂŞcia siatek, co zwiÂązany jest z wszelkimi naturalnymi przyczynami nasilonymi przez owe wĂŞzÂły.

Najlepiej zbadana jest globalna prostokÂątna siatka Hartmana (siatka G) i ukoÂśna siatka Currego (siatka D), ktĂłrych geopatyczne oddziaÂływanie jest naukowo dowiedzionym faktem.

W 1950 roku doktor nauk medycznych Manfred Curry kierujÂący wĂłwczas Instytutem Medyczno-Biologicznym w Bawarii doszedÂł do wniosku, Âże powstawaniu chorĂłb nowotworowych winne sÂą nie tylko strefy geopatyczne (jako obszary wydostawania siĂŞ „promieni ziemskich”). Czynnikiem prowokujÂącym moÂże byĂŚ rĂłwnieÂż szczegĂłlnego rodzaju siatka energetyczna niejako naÂłoÂżona na powierzchniĂŞ Ziemi. Wiele lat poÂświĂŞciÂł badaniu siatek i od tamtej pory jedna z nich nosi nazwĂŞ „ukoÂśnej siatki Currego” o rozmiarze komĂłrek 3,75x3,75 (druga wersja – 7,5x7,5) m.

W Niemczech doktor Ernst Hartman, kierownik Instytutu BadaĂą Geobiologicznych odkryÂł i opisaÂł innÂą siatkĂŞ - „ortogonalnÂą siatkĂŞ Hartmana”, o rozmiarze komĂłrki 2,5x2,0m i z naprzemiennÂą polaryzacjÂą w jej wĂŞzÂłach. SzerokoœÌ pasĂłw siatki Hartmana na naszej szerokoÂści geograficznej wynosi 20-60cm.

NastĂŞpnie wykryto: zorientowanÂą wedÂług poÂłudnika magnetycznego rombowÂą siatkĂŞ Pierra Manfreda (4x4m), siatkĂŞ Wittmana Schweitzera (16x16m) – ukoÂśnÂą, skÂładajÂącÂą siĂŞ z niewidocznych wiÂązek promieniowania geomagnetycznego, o ksztaÂłcie rombĂłw i zorientowanÂą wedÂług wielkiej osi z pó³nocy na poÂłudnie. WiÂązki promieniowania siatki Wittmana pokrywajÂą ca³¹ ZiemiĂŞ wraz z wiÂązkami siatki Hartmana i Currego. Odkryto rĂłwnieÂż siatki Zygmunta StalczyĂąskiego, litewskiego ró¿dÂżkarza Alberta Taliwaldisa (25x25m), zodiakalnÂą siatkĂŞ inÂżyniera Szulgi.

 ProstokÂątna siatka Hartmana

 ProstokÂątna siatka Hartmana nazywana jest ogĂłlnÂą, globalnÂą, poniewaÂż obejmuje ca³¹ powierzchniĂŞ Ziemi i posiada regularny ksztaÂłt oraz strukturĂŞ kratownicy. Jest to siatka geobiologiczna pierwszego rzĂŞdu. Zgodnie z hipotezÂą stworzonÂą przez niemieckiego uczonego Hartmana siatka ta oplata praktycznie ca³¹ powierzchniĂŞ Ziemi, rozmiar jej komĂłrek wynosi 2,0x2,5m i zmniejsza siĂŞ w miarĂŞ oddalania od rĂłwnika i przybliÂżania do biegunĂłw. SiatkĂŞ tĂŞ niektĂłrzy nazywajÂą siatkÂą wspó³rzĂŞdnych w zwiÂązku z jej dokÂładnym zorientowaniem wedÂług poÂłudnika geomagnetycznego i geomagnetycznego rĂłwnoleÂżnika.

Siatka stanowi naprzemienny szereg rĂłwnolegÂłych pasĂłw (Âścian), o szerokoÂści okoÂło 20cm (od 19 do 27cm). Promieniowanie pasĂłw jest niejednorodne, skÂłada siĂŞ z czĂŞÂści pierwotnej o szerokoÂści 2-3cm o wyraÂźnych wÂłaÂściwoÂściach elektromagnetycznych, i wtĂłrnej wytworzonej przez promieniowania ró¿nych pĂłl, aktywne rodniki czÂąstek gazowych pokrywajÂących czêœÌ pierwotnÂą w postaci swoistego „koÂżucha”. Istnieje przypuszczenie, Âże ta warstwa „koÂżucha” formuje siĂŞ dziĂŞki interakcji procesĂłw kosmicznych, atmosferycznych i geofizycznych. Siatka Hartmana zorientowana jest zgodnie ze stronami Âświata. KaÂżda jej komĂłrka zÂłoÂżona jest z dwĂłch pasĂłw – krĂłtszych (od 2,1 do 1,8m, Âśrednio 2 m), skierowanych z pó³nocy na poÂłudnie i dÂłuÂższych (od 2,25 do 2,6m, Âśrednio 2,5m), skierowanych ze wschodu na zachĂłd.

Pasy siatki Hartmana podzielone sÂą umownie jako „dodatnie” i „ujemne” (lub odpowiednio „magnetyczne” i „elektryczne”). Przy tym kierunek ich strumienia energetycznego moÂże byĂŚ wstĂŞpujÂący i zstĂŞpujÂący. W miejscach przeciĂŞcia tworzÂą tak zwane wĂŞzÂły Hartmana o wielkoÂści okoÂło 25cm: prawo-biegunowe, lewo-biegunowe i neutralne. Co kaÂżde 10m w siatce znajdujÂą siĂŞ pasy o wielkiej intensywnoÂści i szerokoÂści.

hartmana

 UkoÂśna siatka Currego

 DrugÂą, najwaÂżniejszÂą z punktu widzenia oddziaÂływania geopatycznego strukturÂą siatkowÂą jest ukoÂśna siatka Currego – geobiologiczna siatka drugiego rzĂŞdu skÂładajÂąca siĂŞ z niewidocznych wiÂązek promieniowania geomagnetycznego. SkÂłada siĂŞ z rĂłwnolegÂłych pasĂłw (Âścian), skierowanych z poÂłudniowego-zachodu na pó³nocny-wschĂłd i prostopadle do tego kierunku z pó³nocnego-zachodu na poÂłudniowy-wschĂłd, przecinajÂąc ukoÂśnie prostokÂątna siatkĂŞ Hartmana.

Istnieje kilka szeregĂłw pasĂłw siatki ukoÂśnej. Co kaÂżde 14 rĂłwnolegÂłych cienkich pasĂłw pierwszego rzĂŞdu o szerokoÂści kilku cm, biegnie 15. pas drugiego rzĂŞdu o szerokoÂści okoÂło 30cm. NastĂŞpnie taka naprzemiennoœÌ jest kontynuowana w ten sposĂłb, Âże po 14. pasach drugiego rzĂŞdu nastĂŞpuje 15. pas trzeciego rzĂŞdu o szerokoÂści okoÂło 1m, po 14. pasach trzeciego rzĂŞdu biegnie pas czwartego rzĂŞdu o szerokoÂści okoÂło 3m itd. W ten sposĂłb tworzÂą siĂŞ komĂłrki pasĂłw pierwszego rzĂŞdu o rozmiarach 4-6x4-6m, drugiego rzĂŞdu 90x90m, trzeciego – 1250x1250m, czwartego 17500x17500m itd. Na przeciĂŞciu pasĂłw tworzÂą siĂŞ wĂŞzÂły Currego lub strefy D, dysponujÂące wyraÂźnym dziaÂłaniem geopatycznym.

Nale¿y równie¿ uwzglêdniÌ, ¿e przy ocenie efektu geopatycznego bierze siê pod uwagê tylko pasy, pocz¹wszy od drugiego rzêdu, czyli o szerokoœci 30cm i wiêcej. Przy nachodzeniu na siebie wêz³ów Currego i Hartmana powstaje niebezpieczeùstwo zachorowania, poniewa¿ sumaryczny efekt takiego promieniowania znacznie wzrasta. Przypuszcza siê, ¿e siatka Currego powstaje w efekcie z³o¿onej interakcji procesów geofizycznych i kosmicznych.

Siatki wspó³rzĂŞdnych nie sÂą samodzielnymi tworami, lecz u swych podstaw majÂą pola promieniowaĂą pochodzÂących z podziemnych ciekĂłw wodnych i rozpadlin geologicznych, i dlatego dzieli siĂŞ je na siatki rozpadlin i siatki ciekĂłw. W strefach reakcyjnych wszystkich siatek wspó³rzĂŞdnych promieniowanie skierowane jest z gĂłry w dó³ pod kÂątem 45'' w stosunku do pionu (P Schweitzer, 1986). SpoÂśrĂłd czterech siatek utworzonych przez pÂłaszczyzny uskokowe, dwie pary, a konkretnie – sieĂŚ ogĂłlna i czwarta kratka, oraz sieĂŚ ukoÂśna i trzecia kratka – posiadajÂą jednakowÂą strukturĂŞ i analogiczne wÂłaÂściwoÂści. Ró¿niÂą siĂŞ pomiĂŞdzy sobÂą jedynie dÂługoÂściÂą fal. Strefy reakcyjne siatek globalnych i czwartej kratki przebiegajÂą zgodnie z kierunkami stron Âświata. WielkoœÌ obrysu wielkich rozpadlin geologicznych jest staÂła i wynosi przykÂładowo 2m w kierunku z pó³nocy na poÂłudnie na 2,5m w kierunku ze wschodu na zachĂłd. Pole promieniowania wytwarzane przez rozpadliny o mniejszej szerokoÂści nie wiĂŞkszej niÂż 26,9cm, charakteryzuje siĂŞ obrysem kwadratowym o boku od 0,8 do 1,4m. W miarĂŞ zwiĂŞkszania siĂŞ szerokoÂści rozpadliny stopniowo zwiĂŞkszajÂą siĂŞ rozmiary obrysu siatki dochodzÂąc w koĂącu do regularnego kwadratowego ksztaÂłtu.

Efekty wielu obserwacji wykazujÂą, Âże sam „szkielet siÂłowy” struktur siatkowych jest doœÌ odporny na wpÂływ zewnĂŞtrznych pĂłl energetycznych. Jednak na szkielet siÂłowy, jak na podstawowÂą konstrukcjĂŞ mogÂą nakÂładaĂŚ siĂŞ dodatkowe energopolowe struktury stanowiÂące niejako modulatory takich pasĂłw. Modulacja ta moÂże byĂŚ zarejestrowana przez niektĂłrych operatorĂłw biolokacji w postaci „oddychania Ziemi”.


 Geoaktywne struktury Ziemi

 Obecnie koniecznoœÌ badania i rejestracji stref geoaktywnych i geopatycznych nie ulega wÂątpliwoÂści. IstotnÂą trudnoÂściÂą, z ktĂłrÂą stykajÂą siĂŞ badacze podczas analizy stref geopatycznych jest problem braku dokÂładnych urzÂądzeĂą i instrumentĂłw do ich indykacji i oceny charakterystyk jakoÂściowych. W Âświatowej praktyce do tych celĂłw wykorzystuje siĂŞ szeroko biolokacjĂŞ. Stosowanie metod inÂżynieryjnej biolokacji – bioskanowanie, bionamierzanie, bioindykacja i biodiagnostyka odlegÂłoÂściowa – pozwalajÂą wykrywaĂŚ i badaĂŚ rozmaite anomalie w Âśrodowisku zewnĂŞtrznym bez wykorzystania skomplikowanych i drogich ÂśrodkĂłw technicznych. StaÂłe (sÂłabo zmieniajÂące siĂŞ w czasie) struktury geoaktywne posiadajÂą ró¿ne ksztaÂłty i wymiary. Profesor G.I. Szwebs (Ukraina) w 1998 roku wyró¿niÂł trzy typy struktur bioaktywnych: typ globalny, regionalny i lokalny. Globalna struktura geoaktywna stanowi ukÂład siatek ró¿nych poziomĂłw: wielkokomĂłrkowa, ÂśredniokomĂłrkowa, maÂłokomĂłrkowa.

WielkokomĂłrkowa globalna struktura geoaktywna utworzona jest przez globalnÂą siatkĂŞ szkieletowych linii siÂłowych Ziemi. U podstaw jej powstawania leÂży hipoteza o dwudziestoÂściennej – dwunastoÂściennej strukturze powÂłoki ziemskiej i krystalicznej strukturze jÂądra Ziemi w ksztaÂłcie dwunastoÂścianu (dwunastu piĂŞciokÂątĂłw), ktĂłrej projekcja na powierzchniĂŞ Ziemi tworzy globalnÂą strukturĂŞ geoaktywnÂą. W wĂŞzÂłach i krawĂŞdziach tej siatki czĂŞsto obserwuje siĂŞ ró¿ne fenomeny i anomalie, a takÂże koncentracjĂŞ cennych kopalin, oÂśrodki aktywnoÂści sejsmicznej i wulkanicznej. Model ten zostaÂł opracowany przez radzieckich uczonych N. Gonczarowa, W. Makarowa i W. Morozowa, i nosi nazwĂŞ „siatki rosyjskiej”.

Œredniokomórkowa globalna struktura geoaktywna jest najprawdopodobniej skutkiem aktywnych rozpadlin w skorupie ziemskiej, przejawiaj¹cych siê w postaci utrwalonych na powierzchni Ziemi w takich miejscach ró¿nych efektów elektrycznych, na przyk³ad zwiêkszaj¹cych natê¿enie pola elektromagnetycznego niskiej czêstotliwoœci, w tym równie¿ w spektrum czêstotliwoœci bioaktywnych pokrywaj¹cych siê z rytmami narz¹dów cz³owieka i zwierz¹t. Wystarczy wejœÌ w tak¹ strefê o wspomnianych odchyleniach t³a polowego, by u cz³owieka ca³kiem zauwa¿alnie zmieni³y siê parametry fizjologiczne i biochemiczne prowadz¹c niekiedy do gwa³townego pogorszenia zdrowia i rozstroju psychiki. Podobny obraz powstaje, kiedy znajdujemy siê nad korytami podziemnych cieków, ró¿nych jaskiù i nagromadzeù z³ó¿ kopalnych. W³aœnie w takich miejscach, jak ustalili geofizycy, koncentruj¹ siê sile pola elektryczne o intensywnoœci sk³adowej sta³ej 1-2V. Sk³adowa zmienna stwarza zaœ anomalie o amplitudzie wahaù do 0,1-0,2V. To w³aœnie jest jedna z oznak wystêpowania strefy geopatycznej.

Ma³okomórkowa globalna struktura geoaktywna powstaje z prostok¹tnych, rombowych i kwadratowych siatek na³o¿onych na siebie i nazwana jest od imienia odkrywców odpowiednio siatk¹ Hartmana, Currego i Wittmana. Ma³okomórkowa globalna struktura geoaktywna jest sieci¹ tak zwanych linii geoenergetycznych, która ca³kowicie pokrywa ca³¹ nasza planetê w postaci swego rodzaju szkieletu i dlatego niekiedy nazywana jest szkieletow¹ siatk¹ energetyczn¹ Ziemi.

Regionalne struktury geopatyczne, to po³¹czenie stref geopatycznych powsta³ych w wyniku emanacji promieniowania tellurycznego (ziemnego) i geomagnetycznych stref pochodzenia kosmicznego (promieniowanie planet, galaktyk). Struktury te s¹ s³abo zbadane.

Lokalne struktury geoaktywne – sÂą to przede wszystkim kombinacje globalnych stref geoaktywnych i regionalnych stref geoaktywnych. WÂłaÂśnie przeciĂŞcie tych ostatnich, ich wzajemne nakÂładanie siĂŞ stwarza struktury ksztaÂłtujÂące strefy biopatogenne szkodliwe dla zdrowia kaÂżdego Âżywego organizmu na Ziemi, z niewielkimi wyjÂątkami. OdlegÂłoœÌ miĂŞdzy liniami siatek wszystkich struktur maÂłokomĂłrkowych waha siĂŞ w granicach od 0,95m do 15m, a wielkokomĂłrkowych i ÂśredniokomĂłrkowych od setek metrĂłw do setek kilometrĂłw i moÂże zmieniaĂŚ siĂŞ w zaleÂżnoÂści od szerokoÂści geograficznej miejsca, aktywnoÂści SÂłoĂąca i innych czynnikĂłw.

W miejscach przeciêcia linii tych siatek pojawiaj¹ siê niebezpieczne dla zdrowia ogniska patogenne o œrednicy od 20cm do kilkuset metrów w zale¿noœci od szerokoœci linii tworz¹cych siatkê. S¹ to ogniska patogenne nazywane wêz³ami siatki, które umownie dzielimy na wêz³y dodatnie i ujemne w zale¿noœci od tego czy potoki energetyczne wznosz¹ siê, czy opadaj¹. Ogniska s¹ œciœle prostopad³e do powierzchni Ziemi i ca³kowicie j¹ przenikaj¹, nie zmieniaj¹c swej intensywnoœci zale¿nie od wysokoœci. Ostateczna natura tych ognisk nie jest do dziœ poznana, jednak wiadomo, ¿e ich d³ugotrwa³e oddzia³ywanie na organizm cz³owieka prowadzi do pojawienia siê nieodwracalnych procesów patologicznych koùcz¹cych siê powa¿nymi schorzeniami (onkologia, choroby naczyniowe, rozstroje nerwowe i psychiczne). IntensywnoœÌ potoku energetycznego w tych wêz³ach zmienia siê w ci¹gu dnia i roku. Obserwacje tych potoków wykaza³y obecnoœÌ cyklicznych zmian maj¹cych równie¿ stany stacjonarne. Mo¿na to zaobserwowaÌ 8 razy w okresie pomiêdzy wschodem i zachodem S³oùca. D³ugoœÌ ka¿dego stanu stacjonarnego to 1,5 godziny.

Ciekawe jest to, Âże w pewnych rejonach Indii stany te zaznaczone sÂą w kalendarzach na kaÂżdy dzieĂą tygodnia. Promieniowania mogÂą byĂŚ raz pozytywne, raz negatywne. Istota tych promieniowaĂą po dziÂś dzieĂą jest niejasna i dlatego te potoki energetyczne pozostajÂą obiektem badaĂą naukowych rĂłwnieÂż pod wzglĂŞdem ich oddziaÂływania na Âżywe organizmy.

W granicach stref geopatycznych oraz wêz³ów szczególnie odbija siê wp³yw burz magnetycznych zwi¹zanych z aktywnoœci¹ s³oneczn¹. Wp³yw ten jest chorobotwórczy dla szczególnie wra¿liwych ludzi, których cechuje wra¿liwoœÌ nawet na s³abe zmiany pola. Jeœli szerokoœÌ linii globalnej struktury geoaktywnej odnotowuje siê w granicach 4-8m (niekiedy nawet wiêcej), to na takich obszarach mo¿na zauwa¿yÌ zwiêkszon¹ zachorowalnoœÌ na schorzenia onkologiczne i uk³adowe, uszkodzenia budynków mieszkalnych, konstrukcji i komunikacji podziemnej (osiadanie budynków, deformacja konstrukcji metalowych, wysoka zachorowalnoœÌ zwierz¹t domowych i hodowlanych, rozmaite niecodzienne zjawiska, zwiêkszona wypadkowoœÌ na drogach).

Jeœli uwzglêdni siê jedn¹ z hipotez, zgodnie z któr¹ wzd³u¿ linii globalnych stref geopatycznych Ziemi przekazywana jest silna energia pokonuj¹ca wiele kilometrów i posiadaj¹ca zakoùczenia w postaci okrêgów lub kwadratów na powierzchni Ziemi - miejsca si³y, i inn¹ hipotezê g³osz¹c¹, ¿e wzd³u¿ tych linii przekazywana jest pewna informacja ze œwiata niewidzialnego, która przez pow³okê biopolow¹ cz³owieka mo¿e przenikn¹Ì do jego mózgu i doprowadziÌ do stanów halucynogennych i pojawiania siê niezrozumia³ych obrazów, które mog¹ nape³niÌ nasz¹ œwiadomoœÌ zgroz¹, niewyjaœnionym strachem, sparali¿owaÌ mózg i doprowadziÌ do samobójstwa lub innych nieodwracalnych konsekwencji, to jasna siê stanie koniecznoœÌ zbadania tych struktur w celu zapewnienia bezpieczeùstwa ludnoœci Ziemi.


http://www.igya.pl/component/content/article/1-z-ostatnich-dni/596-siowy-szkielet-ziemi.html