KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Mam pytanie  , trochĂŞ retoryczne , bo zastanowiÂł mnie ten waÂżny w naszych czasach temat.
Jaki  ma wpÂływ alkoholizm na rozwĂłj duchowy ludzi?
Czy œwiadomoœÌ d³ugoletnich alkoholików jest identyczna jak ludzi nie pij¹cych , lub pij¹cych okazjonalnie?
Czy ludzie tacy maj¹ bardziej ograniczon¹ œwiadomoœÌ ze wzglêdu na wyniszczenie mózgu przez alkohol , a co za tym idzie zmieniony system nerwowy oraz odbiory rzeczywistoœci?

NiewÂątpliwie jest to choroba ograniczajÂąca pewne funkcje fizyczno duchowe ludzi uzaleÂżnionych ale moim zdaniem majÂąca bardzo duÂży wpÂływ na zachowanie fizyczne i duchowe czÂłowieka.
Zmienia ona œwiadomoœÌ odbioru rzeczywistoœci oraz reakcje na ni¹.
Co o tym sÂądzicie?

Kiara


ps. Ciekawe spostrzeÂżenia zwiÂązane z tematem:

http://forum-przebudzenie.rozwojduchowy.net/?/p/3550/uzale%C5%BCnione-od-alkoholik%C3%B3w-%28?%29-syndrom-dda


Alkoholizm - 9 rzeczy, ktĂłre warto wiedzieĂŚ http://kobieta.gazeta.pl/poradnik-domowy/1...34,4289117.html

1. Alkoholizm jest chorobÂą.
2. Choroba alkoholowa rozwija siĂŞ fazami.
3. ÂŻeby staĂŚ siĂŞ alkoholikiem, nie trzeba piĂŚ codziennie.
4. Nie istnieje pojĂŞcie "bezpiecznej dawki alkoholu".
5. Kobiety i mĂŞÂżczyÂźni pijÂą nieco inaczej.
6. Psychoterapia to podstawa leczenia alkoholizmu.
7. Dotychczasowe metody leczenia, np. wszywanie Esperalu czy podawanie Anticolu nale¿¹ do przestarza³ych.
8. Nie wystarczy odtrucie, by uporaĂŚ siĂŞ z problemem.
9. NaÂłogowe picie wyniszcza organizm.

W kontekÂście tematu szczegĂłlnie istotny jest punkt : 1. 6. i 8. i 9.  bowiem rozwĂłj chorych organizmĂłw nie jest identyczny jak zdrowych , odbiĂłr Âświata fizycznego i duchowego rĂłwnieÂż nie. A co za tym idzie reakcje na wszelakie zdarzenia w przestrzeni fizycznej i duchowej sÂą inne , wÂłaÂściwe ludziom z ograniczonym  , lub wypaczonym ich postrzegania.

Alkoholicy sÂą otoczeni przez byty z przestrzeni wibrujÂącej ich poziomem energetycznym , przez takÂą przestrzeĂą inspirowani ( delikatnie mĂłwiÂąc) do roÂżnych zachowaĂą.
To jest przeolbrzymi problem , rzec moÂżna spoÂłeczny w naszych czasach.
Nie naleÂży go lekcewaÂżyĂŚ   jest bardzo delikatny , a  z ludÂźmi takimi walczyĂŚ publicznie wykorzystujÂąc swojÂą przewagĂŞ to malej rangi sukces moim zdaniem.
Trzeba zawsze pozostawiĂŚ szansĂŞ na zmiany i nie zatrzaskiwaĂŚ nikomu "drzwi" przed nosem bo byĂŚ moÂże uda mu siĂŞ zmiana siebie i przekroczenie tej trudnej bardzo bariery nierozumianych ograniczeĂą.


*****

 
3. Choroba alkoholowa a sfera duchowa

Wkraczanie na drogĂŞ uzaleÂżnieĂą nie jest  sprawÂą przypadku. Przeciwnie, naduÂżywanie alkoholu lub siĂŞganie po narkotyk czy inne substancje psychotropowe to skutek kierowania siĂŞ filozofiÂą doraÂźnej przyjemnoÂści. WspĂłlnÂą cechÂą alkoholu, narkotyku i innych substancji psychotropowych jest to, Âże uÂłatwiajÂą one czÂłowiekowi Âżycie w Âświecie iluzorycznych przekonaĂą, wypaczonych wartoÂści i pozornych wiĂŞzi. SiĂŞganie po tego rodzaju substancje jest wyrazem szukania Âłatwego szczĂŞÂścia, ktĂłre nie istnieje. Jest uleganiem iluzji, Âże moÂżna poprawiĂŚ sobie nastrĂłj nie zmieniajÂąc wÂłasnej sytuacji Âżyciowej oraz nie korygujÂąc dotychczasowych zachowaĂą. KaÂżde uzaleÂżnienie jest d¹¿eniem do  iluzorycznego szczĂŞÂścia i pojawia siĂŞ tam, gdzie brakuje szczĂŞÂścia rzeczywistego.

Iluzji szczĂŞÂścia i satysfakcji chwyta siĂŞ czÂłowiek wtedy, gdy w sposĂłb bolesny (choĂŚ zwykle nieÂświadomy) doÂświadcza, Âże droga, jakÂą do tej pory kroczyÂł, prowadzi go donikÂąd i gdy nie ma doœÌ odwagi, siÂły lub kompetencji, by uznaĂŚ ten fakt oraz by radykalnie zmieniĂŚ swĂłj sposĂłb postĂŞpowania. Ograniczenie ludzkiej ÂświadomoÂści i wolnoÂści pojawia siĂŞ zatem wczeÂśniej niÂż  uzaleÂżnienia.  Jest natomiast rzeczÂą oczywistÂą, Âże wchodzenie w kolejne fazy uzaleÂżnienia w jeszcze wiĂŞkszym zakresie ogranicza i wypacza ludzkÂą ÂświadomoœÌ i wewnĂŞtrznÂą wolnoœÌ, czyli podstawy duchowoÂści. UzaleÂżnienie od alkoholu niszczy wolnoœÌ emocjonalnÂą, wolnoœÌ intelektualnÂą, wraÂżliwoœÌ moralnÂą czÂłowieka, jego otwarcie na sens Âżycia, na podstawowe wartoÂści i aspiracje. UzaleÂżniony Âżyje jedynie chwilÂą bie¿¹cÂą i ucieka wrĂŞcz od rozumienia siebie oraz wÂłasnej tajemnicy. WÂłaÂśnie po to siĂŞga po alkohol czy inne substancje psychotropowe, by znieksztaÂłciĂŚ swojÂą ÂświadomoœÌ i swĂłj kontakt z otaczajÂącÂą go rzeczywistoÂściÂą. SiĂŞganie po substancje psychoaktywne prowadzi zatem do ucieczki od duchowoÂści.

Nadu¿ywanie alkoholu przez doros³ych czy siêganie po alkohol przez dzieci i m³odzie¿ prowadzi do sytuacji, w której substancja chemiczna eliminuje i zastêpuje ludzk¹ duchowoœÌ, staj¹c siê centralnym mechanizmem kierowania ¿yciem. Jest to mechanizm chorobliwy i kompulsywny, który prowadzi do coraz wiêkszej degradacji psychospo³ecznej i duchowej osoby uzale¿nionej. Jeœli nie nast¹pi przezwyciê¿enie choroby, to doprowadzi ona nie tylko do zupe³nego zniszczenia sfery duchowej, ale tak¿e do fizycznej œmierci cz³owieka uzale¿nionego.

DuchowoœÌ i wszelkie uzale¿nienia to zjawiska, które siê wzajemnie wykluczaj¹. DuchowoœÌ szuka obiektywnego, czyli ca³oœciowego i realistycznego rozumienia cz³owieka oraz takiej filozofii ¿ycia, która respektuje ludzk¹ naturê i prowadzi do optymalnego rozwoju ludzkiej osoby. Tymczasem cz³owiek uzale¿niony szuka zapomnienia, karmi siê subiektywnymi iluzjami i zaprzeczeniami oraz kieruje najbardziej destrukcyjn¹ filozofi¹ ¿ycia, czyli d¹¿eniem do poprawy nastroju drog¹ inn¹ ni¿ modyfikowanie w³asnego postêpowania oraz w³asnej sytuacji ¿yciowej.

DuchowoœÌ opiera siĂŞ na zdolnoÂści szukania obiektywnej prawdy, uzaleÂżniony naÂłogowo oszukuje samego siebie. DuchowoœÌ prowadzi do odkrycia i respektowania dojrzaÂłej hierarchii wartoÂści, uzaleÂżniony na czele wartoÂści stawia zapewnienie sobie komfortu picia alkoholu. DuchowoœÌ prowadzi do wiĂŞzi miĂŞdzy ludÂźmi opartych na miÂłoÂści i odpowiedzialnoÂści. UzaleÂżniony szuka toksycznych wiĂŞzi, opartych na chorobliwej „solidarnoÂści” z innymi uzaleÂżnionymi oraz na manipulowaniu wszystkimi innymi ludÂźmi. DuchowoœÌ prowadzi do odkrycia obecnoÂści i miÂłoÂści Boga, tymczasem czÂłowiek uzaleÂżniony chowa siĂŞ przed Bogiem, boi siĂŞ Go lub obarcza Go odpowiedzialnoÂściÂą za swoje trudnoÂści czy za krzywdy doznane od innych ludzi. DuchowoœÌ umoÂżliwia uczenie siĂŞ sztuki dojrzaÂłego Âżycia, tymczasem uzaleÂżniony ma najpierw problem z Âżyciem, a w konsekwencji problem z piciem, gdyÂż nie nauczyÂł siĂŞ lub nauczyÂł siĂŞ a póŸniej zrezygnowaÂł z kierowania siĂŞ dojrza³¹ filozofiÂą Âżycia. W konsekwencji tylko ci uzaleÂżnieni, ktĂłrzy nie tylko przestajÂą piĂŚ, ale podejmujÂą wysiÂłek rozwoju duchowego, majÂą szansĂŞ na trwa³¹ trzeÂźwoœÌ i na przezwyciĂŞÂżenie choroby alkoholowej. PowtĂłrzmy raz jeszcze podstawowÂą zasadĂŞ, iÂż nie ma wolnoÂści bez duchowoÂści.

http://www.opoka.org.pl/biblioteka/I/IP/alkoholowa_duchowa.html

WARTO WIEDZIEÆ I PRZEMY¦LEÆ.....


Ten kto pije alkohol (tzn.mocz bakterii) nastĂŞpnego dnia sika wÂłasnym mĂłzgiem - prof. ÂŻdanow


https://www.youtube.com/watch?v=d-CARkS0zKY


Kiara.

przeczytaÂłem i musze sie napiĂŚ