KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

Warto poswiecic temu tematowi troche czasu , gdyz laczy sie z historia chrzescijanstwa , wspolczesnego judaizmu i nasza przyszloscia.
Zatem zacznijmy od poczatku od informacji oficjalnych.

MITRA

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Mithra&ei=MWPMTJaxDZi8jAefyODWBw&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=2&ved=0CCUQ7gEwAQ&prev=/search%3Fq%3Dmitra%2Bi%2Bmitryzm%2Bwikipedia%26hl%3Dpl%26lr%3D%26client%3Dfirefox-a%26hs%3DoCw%26sa%3DG%26rls%3Dorg.mozilla:pl:official%26channel%3Ds



inaczej;

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://en.wikipedia.org/wiki/Mitre&ei=MWPMTJaxDZi8jAefyODWBw&sa=X&oi=translate&ct=result&resnum=3&ved=0CC8Q7gEwAg&prev=/search%3Fq%3Dmitra%2Bi%2Bmitryzm%2Bwikipedia%26hl%3Dpl%26lr%3D%26client%3Dfirefox-a%26hs%3DoCw%26sa%3DG%26rls%3Dorg.mozilla:pl:official%26channel%3Ds



i jeszcze cos....


MITRA , TO KOBIETA.



Mala przerwa spowodowana jest w znalezieniu polaczenia religji minoteistycznych ( judaizm , chrzescijanstwo) z ich pierwowzorem Mirtyzm. Ale mirtyzmem bardzo wczesnym nie przerobionym na zaratrustranizm. O dziwo Mitra to nie mezczyzna, Mitra to kobieta , wiele na to wskazuje.W Iranie Mitra jest bardzo starym imieniem zenskim, wcale ich to nie dziwi ze byla to kobieta, posiadaja taka wiedze ( ostatnio wymienialam wiedze z historykami Iranskimi). Poza tym swiatynie wspolczesne poswiecone tej religji na wiezy umieszczona maja piecioramienna gwiazde Wenus,a Wenus jest zenska , jest pierwowzorem aspektu zenskiego.Natomiast aspekt zenski (kazdy embrion w lonie matki przez kilka dni jest wylacznie zenski). Dopiero po kilku dniach z cech zenskich przeksztalcane sa cechy meskie nie zas odwrotnie. Dowodzi to iz Adam nie mogl byc pierwowzorem genetycznym naturalnym dla Ewy. Owszem mogl byc gdy z jego "kosci" DNA sklonowano po wielu trudach kobiete. Ale ta linia genetyczna jest niekompletna i z racji tego "eksprymetu" do dzisiaj istnieje wiele chorob genetycznych przekazywanych tylko w niektorych rodach ( to jest znay fakt w medycynie i genetyce). Czyli cala wiedza, absolutnie calkowita zawarta jest w aspekcie zenskim nie meskim. Aspekt meski posiada czesc wiedzy wydzielonej z zenskiego , oraz wieksza moc( sile dzialania) , ktora to "uzupelnila miejsce", wiedzy zenskiej.
Bardzo ciekawa jest cala symbolika zwiazana z Mitra , ktora od wiekow istnieje wyryta na scianach starych sankktuariow mitryjskich w Europie , ale nie tylko. Mitra to litera M. otoczona gwiezdzistym plaszczem ,glowa jej okolona 12 znakami zodiaku, obok dwie istoty prowadzace ja, oswietlajace jej droge pochodniami.
Mitryjskie sanktuaria zawsze byly pod ziemia w grotach, tam tez w nocy odbywaly sie mistyczne spotkania na ktorych przekazywano wiedze jak dusza ma sie uwolnic z materii i wrocic do domu w gwiazdach.Poniewaz w dalszym ciagu odkodowywania bede pisala o kobiecie noszacej podwojne M.M. ( czyli o Marii Magdalenie , bezposrednio powiazanej z Mitryzmem i Mitra), mosialam zatrzymac sie na odkodowaniu wiedzy na ten temat, bo Barbara Thiering nie robi tego.Byc moze nie posiada informacji zwiazanych z Mitryzmem, a byc moze wylacznie odczytuje tresc ze zwojow , a nie zawsze mozna odkodowac ta tresc bez szerszej wieloaspektowej wiedzy.
Powiem Wam iz jest to bardzo interesujaca praca.Bede kolejno wpisywala moje refleksje. Mysle ze Was to zainteresuje.
Kiara

Postanowilam zamiescic kilka adresow pod ktorymi jest informacja na temat Mitry i mitryzmu.

Mitra ( moim zdaniem postac kobieca) okryta jest wielka tajemnica. Potrzeba wielkiego wyczucia i bystrosci umyslu zeby to zauwazyc jednak coraz wiecej ludzi zaczyna myslec samodzielnie nie zas powielac wzorce myslowe innych, zaczyna odkrywac prawde.
http://www.opoka.org.pl/slownik/ltk/mitra.html
http://okultura.pl/texts/novum/001.php
http://www.arsregia.pl/?m=artykuldruk&id_artykulu=167
http://wiadomosci.onet.pl/1,15,11,47939 ... forum.html

http://www.taraka.pl/index.php?id=mithreum.htm

http://www.geocities.com/judaizm_humanistyczny/boe.htm
Postaram sie uzupelnic i wyjasnic wiecej na temat Mitry oraz wiedzy jaka przekazuje.

Ciekawostki perskie po mitryjskie , wspolne korzenie monoteizmu.


http://www.eioba.pl/a2545/klasyczne_religie_wiata_zaratusztrianizm_zoroastryzm

Narodziny Jezusa , dzien narodzin Mitry.

http://www.ungern.fora.pl/wiedza-i-nauka,8/dokladna-data-urodzin-jezusa,2282.html

Trzeba miec duzo dystansu do tych informacji , mnie zainteresowaly jedynie pewne szczegoly , dlatego ja umiescilam w moim publicznym "notesie".

Kult Mitry wedÂług pism wczesnochrzeÂścijaĂąskich

13) Bacchiocchi sugeruje, Âże mitraizm I i II wieku mĂłgÂł mieĂŚ wpÂływ na chrzeÂścijan, czego skutkiem byÂło przyjĂŞcie w pierwszej poÂłowie II wieku niedzieli na ich dzieĂą kultu ("Od soboty do niedzieli" W-wa 1985, s. 264). O ile Bacchiocchi tylko 'sugeruje', to polski adwentysta Z. ÂŁyko wrĂŞcz stwierdza:

"Kult Mitry wywar³ olbrzymi wp³yw na obrzêdowoœÌ chrzeœcijaùsk¹. Najpowa¿niej uzewnêtrzni³o siê to w kulcie niedzieli, a nawet w jej nazwie jako 'dniu Paùskim'." ("Nauki Pisma Œwiêtego" W-wa 1989, s. 211).

Na pocz¹tek kilka s³ów o tej religii perskiej przyniesionej do Rzymu przez legiony.

"Mitra by³ pocz¹tkowo porêczycielem wiernoœci i sk³adanych przysi¹g. PóŸniej sta³ siê zwiastunem i bogiem œwiat³a. Przypisywano mu zreszt¹ i szereg innych jeszcze funkcji: by³ uwa¿any nawet za sêdziego umar³ych, karz¹cego nieszczeroœÌ i k³amstwo. Najbardziej wszak¿e jest on znany jako bóg wojny. W tym charakterze pozna³y go rzymskie legiony przebywaj¹ce na Wschodzie, i kult jego roznios³y szeroko po ówczesnym œwiecie. Mitra, bóg œwiat³a i wojny, dziêki legioniœcie rzymskiemu dociera³ wszêdzie, gdzie tylko zjawia³y siê or³y rzymskie, jako legionów towarzysz i obroùca. Mitra znaczy 'ugoda', tak ¿e ju¿ w samej nazwie podkreœlony jest charakter tego bóstwa. W hymnach Rig-Wedy rola jego jest raczej drugorzêdna. Wydaje siê, ¿e patronowa³ on wszelkim kontraktom i by³ mœcicielem ich niedotrzymywania. W niektórych traktatach pokojowych nawet poza granicami wzywany jest na porêczyciela. Jest bogiem œwiat³a i jasnoœci dnia, co nie znaczy, ¿e by³ 'bogiem s³oùca' w sensie semickiego Szamasza. I je¿eli póŸniej Rzymianie uwa¿ali go za Sol Invincibilis - to jest to ju¿ ewolucja dalsza, poza granicami Iranu. Jako bóg wojny s³awiony jest przez hymny w Khorta Awesta. Legiony rzymskie uchwyci³y g³ównie ten jego rys i im to zawdziêcza Mitra sw¹ póŸniejsz¹ popularnoœÌ. Na pomnikach archeologicznych widzimy go w czapce frygijskiej zabijaj¹cego no¿em le¿¹cego u jego stóp byka. Ta symbolika jest pe³na wyrazu, jeœli siê zwróci uwagê, ¿e z wnêtrza zabitego zwierzêcia wyszed³ œwiat roœlinny i zwierzêcy, tak ¿e Mitra dokonywa ofiary w roli Demiurgosa. Ma to równie¿ i odcieù soteriologiczny, bo sp³ywaj¹cej krwi przypisywano moc oczyszczaj¹c¹. St¹d tzw. taurobolium, tj. poddawanie inicjowanego w mysteria mithraica ablucji w krwi sp³ywaj¹cej z zabitego zwierzêcia. Wszystkie powy¿sze funkcje: boga przymierza i kontraktu, boga œwiat³a i jasnoœci dnia, boga wojny i Demiurgosa, sprawi³y, ¿e Mitra, i to pomimo wyraŸnej niechêci Zaratustry, przetrwa³ w religii ludowej, aby w czasach póŸniejszych rozpocz¹Ì swój pochód po Imperium Rzymskim. Jeszcze Julian Apostata (331-363) szukaÌ bêdzie w mitraizmie przeciwwagi dla wp³ywów chrzeœcijaùskich i orê¿a w swej nieub³aganej z nim walce. PóŸniejsze dzieje religii iraùskiej nie odznaczaj¹ siê ju¿ niczym szczególnym" ("Religie Wschodu" Ks. E. D¹browski, Poznaù-Warszawa-Lublin 1962, s. 206-7).

Pisma wczesnochrzeœcijaùskie wbrew twierdzeniom adwentystów odcinaj¹ siê od mitraizmu i atakuj¹ go za przejmowanie niektórych chrzeœcijaùskich zwyczajów (chodzi o odmianê rzymsk¹ mitraizmu, a nie iraùsk¹). Synkretyzm religijny w tym czasie dotyka³ wszystkie religie pogaùskie, a wiêc i mitraizm. Rzymskie odmiany wielu kultów ró¿ni³y siê od pierwotnych ich wierzeù (dziœ te¿ np. zachodni ruch Hare Kryszna w du¿ym stopniu ró¿ni siê indyjskiego Wisznuizmu). Nieprawdopodobne jest wiêc aby chrzeœcijanie korzystali z dorobku "podobnej" w pewnych elementach religii, która istnia³a te¿ Rzymie, w tym samym czasie.

Oto opinie pisarzy wczesnochrzeÂścijaĂąskich o mitraizmie i Mitrze:

Justyn Mêczennik (ur. 100) - "Jezus wzi¹³ chleb, dziêki sk³ada³ i mówi³: 'To czyùcie na pami¹tkê Moj¹. To jest Cia³o moje' [£k 22:19-20]. I podobnie wzi¹³ kielich, dziêki sk³ada³ i mówi³: 'To jest Krew Moja' [Mt 26:28]. I rozdawa³ im tylko samym. I to z³e demony podrobi³y w Mitry misteriach, które wed³ug ich podania, w³aœnie tak siê odbywaÌ maj¹. Otó¿ przy obrzêdach wtajemniczania stawia siê chleb i kielich z wod¹, a potem wymawia siê s³owa, które znacie, albo siê o nich dowiedzieÌ mo¿ecie" ("Apologia" I:66,3-4).

Wydaje siĂŞ, Âże i dalsze sÂłowa o niedzieli sÂą kontynuacjÂą 'polemiki' z mitraizmem, bowiem opisujÂą EucharystiĂŞ, o ktĂłrej mowa byÂła i wczeÂśniej:

"W dniu zaÂś, zwanym Dniem SÂłoĂąca odbywa siĂŞ zebranie w jednym miejscu wszystkich razem, i z miast i ze wsi. (...) gdy modlitwa siĂŞ skoĂączy, przynoszÂą chleb oraz wino i wodĂŞ, a przeÂłoÂżony zanosi modlitwĂŞ a takÂże dziĂŞkczynienie. (..) Zgromadzenia zaÂś nasze dlatego odbywajÂą siĂŞ w Dniu SÂłoĂąca, poniewaÂż to pierwszy dzieĂą, w ktĂłrym BĂłg przetworzyÂł ciemnoÂści oraz materiĂŞ i Âświat uczyniÂł, poniewaÂż i Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychpowstaÂł" ("Apologia" I:67,3-7).

"A dalej, gdy ci, co sprawuj¹ Mitry misteria, powiadaj¹, ¿e Mitra siê narodzi³ z kamienia, jako ¿e jaskini¹ nazywaj¹ owo miejsce, gdzie udzielaj¹ wtajemniczenia wiernym jego, czy mia³bym nie wiedzieÌ, ¿e to naœladownictwo owego s³owa Danielowego: 'Kamieù bez pomocy r¹k ludzkich odciêto z góry wielkiej' [Dn 2:34]', ¿e to równie¿ naœladowanie wyra¿enia Izajasza [Iz 33:16], którego zreszt¹ wszystkie s³owa naœladowaÌ usi³owano? Sztukê sw¹ bowiem wysilili, by zagarn¹Ì dla siebie s³owa, dotycz¹ce ¿ycia sprawiedliwego" ("Dialog z ¯ydem Tryfonem" I:70,1).

"Tymczasem Dzieciê narodzi³o siê w Betlejem. Poniewa¿ Józef w owej miejscowoœci nie znalaz³ ¿adnego schroniska, stan¹³ w jaskini, znajduj¹cej siê tu¿ w pobli¿u miasteczka. (...) Powtórzy³em wiêc wy¿ej wypisany urywek z Izajasza [Iz 33:13-19] i powiedzia³em, ¿e to dla tych w³aœnie s³ów ci, co sprawuj¹ Mitry misteria, za podpuszczeniem diabelskim g³osz¹, i¿ wtajemniczenia udzielaj¹ w miejscu, które nazywaj¹ jaskini¹" ("Dialog z ¯ydem Tryfonem" II:78,5-6).

Jak widzimy, Justyn tu mĂłwi, Âże niektĂłre elementy w kulcie Mitry sÂą imitacjÂą Eucharystii czy naÂśladownictwem epizodĂłw z Âżycia Jezusa. MoÂże i miaÂł teÂż analogicznie na myÂśli niedzielĂŞ, ktĂłra wedÂług tego przekazu mogÂła byĂŚ przez mitaristĂłw przejĂŞta od chrzeÂścijan.

Tertulian (ur. 155) w swym piÂśmie przedstawia imitacjĂŞ chrztu w wykonaniu mitraistĂłw:

"Ale nawet poganie, nie rozumiej¹c zupe³nie duchowych rzeczywistoœci, przypisuj¹ tê sam¹ moc skuteczn¹ swoim bo¿kom. Ok³amuj¹ siê jednak bezp³odnymi wodami. Obmycie bowiem jest rytem wprowadzaj¹cym w niektóre religie, jak np. Izydy, czy Mitrasa [Mitry]. Nawet samych bogów ustanawiaj¹ podczas rytualnych obmyÌ. (...) uczestnicy zanurzaj¹c siê w wodzie, odradzaj¹ siê i odzyskuj¹ bezkarnoœÌ po dokonanych krzywoprzysiêstwach. Równie¿ nasi przodkowie wod¹ oczyszczaj¹c¹ udzielali mordercom rozgrzeszenia" ("O chrzcie" 5).

"Powstaje jednak pytanie: pod czyim kierunkiem rodzi siê fa³szywa interpretacja tych czêœci Pisma œw., które przyczyniaj¹ siê do powstania herezji? Oczywiœcie, ¿e jest to sprawa diab³a. Jemu w³aœnie zale¿y na obalaniu prawdy. On nawet boskie sakramenty naœladuje w obrzêdach pogaùskich. On przecie¿ chrzci tych, którzy wierz¹ w niego i do niego nale¿¹; przyrzeka uwolnienie od grzechów przez chrzest, a nadto, o ile dobrze pamiêtam, Mitras [Mitra] na czo³ach ¿o³nierzy wyciska znak przynale¿noœci do siebie. Sk³ada siê te¿ u niego ofiarê z chleba; obchodzi siê uroczystoœci zmartwychwstania, a pod mieczem zdobywa siê wieniec chwa³y. Wiêcej, czy nie posiada najwy¿szego kap³ana, zadawalaj¹cego siê jednorazowym tylko ma³¿eùstwem? Posiada i dziewice a tak¿e i swych wstrzemiêŸliwych" ("Preskrypcja przeciw heretykom" 40).

"opiniê maj¹ o nas i s³oùce uwa¿aj¹ za naszego boga. Mo¿e nawet do Persów bêdziemy zaliczeni, chocia¿ s³oùca na p³ótnie wymalowanego nie czcimy, poniewa¿ je mamy zawsze na jego drodze niebieskiej. (...) Podobnie, jeœli dzieù s³oùca poœwiêcamy radoœci, ale z ca³kiem innego powodu ani¿eli ze czci dla s³oùca" ("Apologetyk" 16:9-11). Inne zapo¿yczenia mitraistów od chrzeœcijan Tertulian opisa³ w swym dziele "O wieùcu".

Orygenes (ur. 185) w swym dziele "Przeciw Celsusowi" oburza siĂŞ, Âże chrzeÂścijan przyrĂłwnuje siĂŞ do mitraistĂłw czy innych pogan:

"I tych, którzy 'wierz¹ bez dowodów' [chrzeœcijan], przyrównuje [Celsus] do '¿ebrz¹cych kap³anów Kybeli i wieszczków, do mitraistów, czcicieli Sabazjosa oraz ludzi wierz¹cych w jakieœ widma - Hekadê czy innego demona albo demony. Bo - powiada - przewrotni ludzie wykorzystuj¹c ich ³atwowiernoœÌ i g³upotê robi¹ z nimi, co chc¹, a to samo dzieje siê równie¿ wœród chrzeœcijan'. (...) A zastanówmy siê, co by³o korzystniejsze dla ludzi wierz¹cych, wyrwanych z bagna grzechu, w którym siê przedtem tarzali: wierzyÌ 'bez dowodów', ale naprawiÌ swe obyczaje i znaleŸÌ oparcie w zaufaniu nauce o karze za grzechy i nagrodzie za dobre uczynki, czy te¿ od³o¿yÌ swoje nawrócenie na s³uszn¹ wiarê do czasu, gdy dok³adnie wnikn¹ w sens nauki?" (1:9).

"Z kolei, pragn¹c popisaÌ siê wielk¹ erudycj¹, Celsus opowiada równie¿ o jakichœ misteriach perskich: 'Wzmiankê na ten temat, powiada, znajdujemy w naukach perskich, a zw³aszcza w misteriach odprawianych przez Persów ku czci Mitry. Zawieraj¹ one symbol dwóch sfer niebieskich - sfery gwiazd sta³ych i sfery planet, przez które przechodzi dusza. Symbol ten przedstawia siê nastêpuj¹co: Jest to drabina zawieraj¹ca siedem bram (...) Uwa¿aj¹, ¿e pierwsza brama nale¿y do Kronosa (Saturna) (...) szósta, srebrna, do ksiê¿yca, a siódma z³ota, do s³oùca, albowiem metale te imituj¹ barwê ksiê¿yca i s³oùca'. (...) Gdybym przytoczy³ tu [dalsze] s³owa Celsusa odnosz¹ce siê do tego zagadnienia, post¹pi³bym, jak s¹dzê, bezsensownie i pomiesza³bym ró¿ne sprawy tak samo jak on, skoro niedorzecznie w³¹cza do oskar¿enia ¯ydów i chrzeœcijan nie tylko Platona, lecz te¿ perskie misteria Mitry i ich interpretacje. Nie wnikaj¹c w to, czy Persowie w swoich misteriach g³osz¹ prawdê, czy te¿ k³ami¹, zapytam, dlaczego Celsus opowiada w³aœnie o misteriach Mitry i stara siê je objaœniÌ, zamiast zaj¹Ì siê jakimkolwiek innymi? Przecie¿ Grecy, jak siê wydaje, wcale nie cenili wy¿ej misteriów Mitry ani¿eli misteriów eleuzyùskich albo tych, które odprawiano ku czci Hekady na Eginie. Skoro jednak wola³ mówiÌ o misteriach barbarzyùskich i o ich wyjaœnieniach, czemu nie oceni³ wy¿ej misteriów egipskich, które znajduj¹ wielu zwolenników, albo misteriów kapadockich odprawianych w mieœcie Komana ku czci Artemidy, misteriów trackich albo w koùcu rzymskich, w których bywaj¹ wtajemniczani nawet najznakomitsi senatorowie? Je¿eli nie chcia³ mówiÌ o nich, bo nie dostarczaj¹ one ¿adnych argumentów przeciw ¯ydom i chrzeœcijanom, czemu nie wydawa³o mu siê równie niestosownym opowiadanie o misteriach o perskich?" (6:22).

"O Persach powiedzieliÂśmy juÂż wyÂżej, Âże nie budujÂą ÂświÂątyĂą, lecz czczÂą sÂłoĂące i stworzenia BoÂże. Nam tak postĂŞpowaĂŚ nie wolno, albowiem nauczono nas nie sÂłuÂżyĂŚ stworzeniu, lecz StwĂłrcy" (7:65).

Tak na marginesie czytaj¹c s³owa Orygenesa mam niekiedy wra¿enie, ¿e do poziomu Celsusa zni¿aj¹ siê czasem w swej argumentacji czy to Œwiadkowie Jehowy, czy sabatarianie. Sumuj¹c zaœ zarzuty Celsusa wspó³czesny historyk chrzeœcijaùstwa A. G. Hamman napisa³:

"Poza ironi¹ Celsus stosuje wobec Objawienia chrzeœcijaùskiego krytykê, któr¹ ws³awi siê w XIX wieku Dawid Strauss. Nie wykazuje siê ¿adn¹ wiedz¹ egzegetyczn¹, nie odró¿nia rodzajów literackich Biblii, stosuje prymitywn¹ metodê porównawcz¹, sprowadzaj¹c opisy biblijne do legend pogaùskich, do niezrêcznie wy³o¿onych tez platoùskich lub zapo¿yczeù ze wschodnich religii Mitry czy Ozyrysa" ("¯ycie codzienne pierwszych chrzeœcijan (95-197)" W-wa 1990, s. 151).

Jak widzimy opinie adwentystĂłw dotyczÂące pochodzenia niedzieli przypominajÂą zarzuty poganina Celsusa.

W zwiÂązku teÂż z powyÂższym adwentysta Z. ÂŁyko powinien uwaÂżaĂŚ, by siĂŞ nie okazaÂło, Âże to mitraiÂści przyjĂŞli od chrzeÂścijan okreÂślenie "DzieĂą PaĂąski" dla swego dnia (niedzieli), bo przecieÂż zawieraÂła je Ap 1:10.

NadmieĂąmy jeszcze, Âże wczeÂśniejsi pisarze chrzeÂścijaĂąscy nie zajmowali siĂŞ mitraizmem, a to pewnie z powodu tego, Âże nie byÂł on jeszcze na tyle rozwiniĂŞty w Cesarstwie Rzymskim, by byĂŚ wystarczajÂąco zauwaÂżalnym.

Sam Bacchiocchi w³aœciwie tylko przeœlizguje siê nad póŸniejszym oficjalnym wprowadzeniem kultu s³oùca jako najwy¿szego boga przez cesarza Heliogabala (Elagabala), który sprawowa³ w³adzê w latach 218-222 (patrz "Tertulian. Czasy - ¿ycie - dzie³a" dr J. Sajdak, Poznaù 1949, s. 3). Jest tak zapewne dlatego, bo lata te nie pasuj¹ mu do jego koncepcji wp³ywu kultu s³oùca na chrzeœcijaùstwo ju¿ na pocz¹tku II wieku. Ale zacytujmy jego s³owa by samemu wyrobiÌ sobie zdanie na ten temat:

"przekonywuj¹ce jest to zró¿nicowanie miêdzy dwoma kultami [s³oùca]: prywatnym i publicznym. Mitraizm by³ pocz¹tkowo kultem prywatnym [Sol Invictus Mithra], chocia¿ mia³ wœród swoich zwolenników tak¿e sêdziów i cesarzy. Sol Invictus Elagabal, z drugiej strony, by³ kultem powszechnym, ze wspania³ymi œwi¹tyniami, a podczas panowania m³odego cesarza Elagabala (218-222) sta³ siê oficjalnym kultem ca³ego Imperium" (s. 264).

Jak widzimy, ze zrozumia³ych dla nas wzglêdów, nasz analityk adwentystyczny poœwiêci³ cesarzowi, który wprowadzi³ oficjalny kult s³oùca w latach 218-222 tylko jedno zdanie! Wiemy te¿, ¿e wiêkszoœÌ pism wczesnochrzeœcijaùskich mówi¹cych o niedzieli, jako dniu kultu chrzeœcijan, powsta³o przed tym wprowadzeniem do Rzymu kultu s³oùca. Jak¿e wiêc chrzeœcijanie mieliby wczeœniej przypodobywaÌ siê poganom, których kult s³oùca by³ nieoficjalny, prywatny, a wiêc i jeszcze embrionalny, albo nawet rozbity na wielu bogów uto¿samianych ze s³oùcem? Kult ten rozwija³ siê równolegle do chrzeœcijaùstwa, a nie wewn¹trz niego.

O dalszym rozwoju kultu sÂłoĂąca patrz poniÂżej rozdziaÂł "Czy data ÂświĂŞta Narodzin NiezwyciĂŞÂżonego SÂłoĂąca wpÂłynĂŞÂła na termin obchodzenia BoÂżego Narodzenia?". O wieloÂści bogĂłw utoÂżsamianych ze sÂłoĂącem patrz rozdziaÂł poniÂżej "SÂłoĂące i jego kult, a chrzeÂścijanie".

Na koniec, aby pokazaĂŚ, Âże nie tylko od chrzeÂścijan poganie adoptowali pewne zwyczaje, ale teÂż i od ÂŻydĂłw, przytoczymy sÂłowa Tertuliana, ktĂłry pisze, Âże niektĂłrzy poganie 'sabatyzowali' po swojemu w dzieĂą Saturna (sobota):

"Inni bardziej po ludzku sÂądzÂą, Âże sÂłoĂące jest bogiem chrzeÂścijan, jako, Âże jest rzeczÂą znanÂą, iÂż podczas modlitwy zwracamy siĂŞ na wschĂłd, albo Âże cieszymy siĂŞ w dniu sÂłoĂąca. Czy inaczej postĂŞpujecie? Czy wielu spoÂśrĂłd was uwielbiajÂąc niekiedy ciaÂła niebieskie nie porusza wargami o wschodzie sÂłoĂąca? Faktycznie jesteÂście tymi, ktĂłrzy do spisu tygodnia przyjĂŞliÂście sÂłoĂące, jako podstawĂŞ siedmiodniowego tygodnia, a... [przypis: Tekst zepsuty] z samych dni wybraliÂście jeden, w ktĂłrym unikacie kÂąpieli, lub odkÂładacie jÂą na wieczĂłr, wzglĂŞdnie dbacie o odpoczynek, lub posiÂłek. CzyniÂąc to, odstĂŞpujecie sami od wÂłasnej, a przechodzicie do obcej religii. ÂŻydowskimi bowiem ÂświĂŞtami sÂą szabaty i czyste potrawy i Âżydowski kult Âświec i posty razem z chlebami przaÂśnymi, oraz modlitwy nad brzegami rzek. PrzecieÂż to wszystko obce jest dla waszych bogĂłw. Dlatego, - Âże nie odstÂąpiĂŞ od obranej drogi - zauwaÂżacie podobieĂąstwo wy, ktĂłrzy zarzucacie nam kult sÂłoĂąca i jego dnia, Âże nie jesteÂśmy zbyt daleko od Saturna i waszych szabatĂłw!" ("Do pogan" I:13).

"opiniê maj¹ o nas i s³oùce uwa¿aj¹ za naszego boga. Mo¿e nawet do Persów bêdziemy zaliczeni, chocia¿ s³oùca na p³ótnie wymalowanego nie czcimy, poniewa¿ je mamy zawsze na jego drodze niebieskiej. Ostatecznie podejrzenie to st¹d pochodzi, poniewa¿ jest rzecz¹ wiadom¹, ¿e my modlimy siê zwróceni ku wschodowi. Ale i z was wielu nieraz pragn¹c pomodliÌ siê do swoich niebian, porusza wargami ku wschodowi s³oùca. Podobnie, jeœli dzieù s³oùca poœwiêcamy radoœci, ale z ca³kiem innego powodu ani¿eli ze czci dla s³oùca, bo stoimy chyba zaraz za tymi, którzy dzieù Saturna na pró¿nowanie i uczty poœwiêcaj¹, przy czym naturalnie odstêpuj¹ od ¿ydowskich zwyczajów, nie znaj¹c ich dobrze" ("Apologetyk" 16:9-11).

[Wstecz: strona g³ówna]

   

http://www.piotrandryszczak.pl/niedzie16.html

Mitraizm, mithra
Informacje ogĂłlne

Mitraizm, kultu staroÂżytnych indo-iraĂąskiego boga ÂświatÂła, mithra, wczesnego chrzeÂścijaĂąstwa staÂł siĂŞ najbardziej powaÂżny rywal w tajemnicy kultu szybko rozprzestrzeniaĂŚ siĂŞ z Syria i Anatolii w caÂłej zachodniej czĂŞÂści Morza ÂŚrĂłdziemnego i na Galia i Wielkiej Brytanii.

Jej poczÂątki cultic pozostaje niejasny.

Chocia¿ Perski bóg mithra, g³ównego sojusznika w Ormuzd, dobre ¿ycie w póŸniejszym Zoroastrianizm, jest identyczna z rzymskiego bóstwa, Western kultu mithra mia³ kilka po³¹czeù z Zoroastrianizm niezale¿nie od jego nacisk na wieczn¹ walkê miêdzy dobrem i z³em.

By³o siedem klas o wszczêciu postêpowania w kultu, który zakoùczenia nieœmiertelnoœÌ.

NajwaÂżniejszy byÂł rytuaÂł zabijaniu z byka, reenactment z mithra's zabijania byka na kosmiczne stworzenia, ktĂłre symbolizuje w podboju zÂła i Âśmierci.

Astrologia i kultu sÂłoĂąca rĂłwnieÂż odegraÂły rolĂŞ w Mitraizm.

Wprowadzony do Zachodniego w 1 wne przez rzymskich ¿o³nierzy, którzy mieli walczyÌ przeciwko Partowie, kult pozosta³ szczególnie popularne wœród wojskowych - boga wcielaÌ soldierly takich wartoœci, jak zwyciêstwo, odwaga i lojalnoœÌ - kupca i klas.

Kobiety by³y wy³¹czone z kultem.

Jeden z najbardziej wpÂływowych ruchĂłw religijnych w Imperium Rzymskiego w wieku 4, Mitraizm, wraz z innymi nie-chrzeÂścijaĂąskiej sekty, przeÂśladowaĂą poniĂłsÂł po konwersji Konstantyn i stopniowo zmarÂł.

ZnaczÂąco, mithra narodzin upamiĂŞtnione zostaÂło w dniu 25 grudnia.

UwierzyĂŚ
Religijny
Informacja
ÂźrĂłdÂłowy
stronie internetowej
UwierzyĂŚ Religijny Informacja ÂŹrĂłdÂło
Nasze lista 2.300 religijna Przedmioty
E-mail
Tamara M. Green

Bibliografia:


Cumont, Franz, Tajemnice mithra, 2d rev.

ed., trans.

Thomas J. McCormack (1956); Hinnells, JR, wyd., Mithraic Studies 2 vols.

(1975); Laeuchli, Samuel, ed., Mitraizm w Ostia: Tajemnica religii i chrzeÂścijaĂąstwa w staroÂżytnym Port Rzym (1967); Vermaseren, MJ, Mitra: Tajemnica Boga, trans.

przez Therese i Vincent Megaw (1963); Wynne-Tyson, Esme, Mitra (1958; repr. 1985).

Mitraizm
Informacje Katolicki

A pogaùskich religii sk³adaj¹ce siê g³ównie z kultu staro¿ytnych indo-iraùskiego boga-S³oùca mithra.

Jest wpisane Europa: Azja-moll po Alexander's podboju, szybko siê w ci¹gu ca³ego Imperium Rzymskiego na pocz¹tku naszej ery, osi¹gnê³a swój zenit w trzecim wieku, i znikn¹³ pod represyjnych regulacji Teodozjusz pod koniec IV wieku.

PóŸnego badania z Cumont przynios³y go do rangi g³ównie ze wzglêdu na swoje rzekome podobieùstwo do chrzeœcijaùstwa.

POCHODZENIE

Pochodzenie kult mithra pochodzi z czasu, Âże Persowie i Hindusi nadal tworzÂą jeden osĂłb, dla boga mithra wystĂŞpuje w religii oraz ÂświĂŞtych ksiÂąg obu wyÂścigach, czyli w Vedas oraz w Avesta.

W Vedic hymnów czêsto jest on wymieniony i jest niemal zawsze w po³¹czeniu z Waruna, ale poza urodzi³a wyst¹pienia jego nazwisko, niewiele wiadomo o nim (Rygweda, III, 59).

onjectured (Oldenberg, "Die" Religia des Veda ", Berlin, 1894) mithra, ¿e by³ wschodz¹cego s³oùca, Waruna na s³oùce, lub mithra, niebo w ci¹gu dnia, Waruna, niebo w nocy, lub jednej s³oùce, ksiê¿yc innych. mithra W ka¿dym przypadku jest œwiat³o s³oneczne lub pewnego rodzaju diety, ale w vedic razy niejasne i ogólne wzmianki o nim wydaje siê wskazywaÌ, ¿e jego nazwisko by³o niewiele wiêcej ni¿ pamiêci. W roku Avesta jest o wiele bardziej ¿ywy i orzeczenia bóstwa ni¿ w Indiach pobo¿noœci, niemniej jednak, jest on nie tylko do wtórnego Ormuzd, ale nie nale¿¹ do siedmiu Amshaspands lub uosobieniem cnót, które natychmiast otaczaj¹ Ahura; on jest tylko Yazad, popularne demigod lub geniusz. Avesta jednak daje nam swoje stanowisko dopiero po reformacji Zoroastrianin; napisy z Achaemenidae (siódma do czwartego wieku pne) przypisaÌ mu amuch wy¿sze miejsce, nazywaj¹c go natychmiast po Ormuzd i ³¹cz¹ce go z bogini Anaitis (anahata ), Którego nazwisko czasami poprzedza w³asnej. Mithra ma boga œwiat³a, Anaitis bogini wody. Niezale¿nie od Zoroastrianin reformy, mithra zachowa³ swoje miejsce przede wszystkim jako bóstwo w pó³nocno-zachodniej czêœci Iranu wy¿yna. Po podboju Babilonu Perski kult tego wesz³a w kontakt z Chaldejczyków i astrologiê z krajowymi kultu Marduk. W czasie dwóch priesthoods z mithra i Marduk (magi i chaldaei) coexisted w stolicy i wiele Mitraizm wypo¿yczony z tego stosunku. zmodyfikowano Mitraizm podró¿owa³ dalej pó³nocno-zachodnim i sta³o siê Paùstwo kult Armenia. Jej w³adcy, pragn¹ roszczenia zejœcie z królów chwalebnej przesz³oœci, Mithradates przyjê³a ich jako imiê królewskie (wiêc piêciu królów Gruzja, Eupator z Bosfor). Mitraizm nastêpnie wpisuje Azja Mniejsze, zw³aszcza Pontu i Kapadocji. Oto ona wesz³a w kontakt z Phrygian Attis i kult Cybele z któr¹ przyjê³a szereg idei i praktyk, choÌ pozornie nie brutto obscenities z Phrygian kultu. Phrygian-chaldejski indo-iraùskie religii, w którym pozosta³ dominuj¹cy element Iranu, przyszed³, po Alexander's podboju, w kontakcie z zachodnich Œwiat. Hellenism jednak, a zw³aszcza Grecja sam pozosta³ zadziwiaj¹co wolne od jej wp³ywu. Kiedy wreszcie wzi¹³ w posiadanie Rzymian Królestwa Pergamum , Zajmowane Azja-moll i dwóch legionów stacjonuj¹cych ¿o³nierzy na Eufrat, Mitraizm sukces na Zachodzie zosta³a zabezpieczona. Rozpowszechnia³a siê szybko z Bosfor do Atlantyku, z Iliria do Wielkiej Brytanii. Jego aposto³ami przede wszystkim byli legioniœci; tym samym rozprzestrzenianiu pierwszy stacji do granicy z rzymskich armii.

Mitraizm by³ zdecydowanie ¿o³nierz wyznania: mithra, jego bohater, by³o zw³aszcza boskoœÌ wiernoœci, manliness, i odwag¹, stres go okreœliÌ na dobre stypendium i brotherliness, wykluczenia kobiet, a tajne wiêŸ miêdzy jej cz³onkami s¹ sugerowane pomys³ Mitraizm murarski, ¿e by³ wœród Roman wojsko.

JednoczeÂśnie Wschodniej niewolnikĂłw i zagranicznych handlowcĂłw utrzymaÂła swojÂą propagandĂŞ w miastach.

Gdy MĂŞdrcy, pochodzÂących z krĂłl Tiridates z Armenia, czczony byÂł w Nero jeden emanacjĂŞ mithra, cesarz chciaÂł byĂŚ wszczĂŞte w ich tajemnice.

W Mitraizm przeszed³ jako Phrygian kult zacz¹³ go do udzia³u w oficjalne uznanie Phrygian kultu, który mia³ d³ugie przys³uguje w Rzym.

Cesarz Kommodus zostaÂł publicznie wszczĂŞte.

Jego najwiĂŞkszym stylu jednak byÂł syn cesarskiej z kapÂłanka z boga-sÂłoĂąca w Sirmium w Panonii, Waleriana, ktĂłrzy zgodnie z zeznaĂą Flavius Vopiscus, nigdy nie zapomnieli o jaskini, gdzie jego matka wszczĂŞÂła go.

W Rzym, zaÂłoÂżyÂł kolegium kapÂłanĂłw w sÂłoĂące i jego monety legendy "Sol, Dominus imperii Romani".

Dioklecjan, Galerius i Licyniusz zbudowany w Carnuntum na Dunaju do ÂświÂątyni mithra z dedykacjÂą: "Fautori Sui imperii".

Ale z triumfem chrzeÂścijaĂąstwa Mitraizm skierowaÂł do nagÂłego koĂąca.

Zgodnie Julian miaÂł go z innymi pogaĂąskie kulty krĂłtkie oÂżywienie.

W pogan z Aleksandria lynched Jerzego Arian, biskup miasta, do prĂłby zbudowania koÂścioÂła w Mitra jaskini w pobliÂżu miasta.

Przepisy prawne Teodozjusz I podpisane jego Âśmierci aresztowania.

MĂŞdrcy zamurowano swoich ÂświĂŞtych jaskiĂą i mithra nie ma mĂŞczennikĂłw z rywalem mĂŞczennikĂłw ktĂłrzy zginĂŞli dla Chrystusa.

NAUKI

PierwszÂą zasadÂą lub najwyÂższego Boga byÂł wedÂług Mitraizm "Infinite Time"; ten byÂł nazywany Aion lub Saeculum, Kronos lub Saturn.

Kronos nie jest to inne ni¿ Zervan, staro¿ytnego Iranu koncepcji, które przetrwa³y ostry dualizm w Zaratusztra; Zervan by³ ojcem zarówno Ormuzd i Ahriman i po³¹czone dwoma przeciwieùstwami w wy¿sz¹ jednoœÌ i czczony by³ jeszcze tysi¹c lat póŸniej przez Manichees .

To uosobieniem czasu, niepojĂŞty, sexless, passionless, byÂła reprezentowana przez ludzi potworem, z gÂłowÂą lwa i wĂŞÂża w zwojach o swoje ciaÂło.

On przeprowadza jeden berÂło i jak bÂłyskawica suwerenne boga i kaÂżdej strony, ktĂłra odbyÂła siĂŞ w kluczowym jako kapitan niebios.

On mia³ dwie pary skrzyde³ do symbolizuj¹ szybkoœÌ.

Jego cia³o by³o pokryte zodiacal znaków i symboli z sezonów (tj. astrologii chaldejski w po³¹czeniu z Zervanism).

Ten pierwszy miaÂł zasadĂŞ nieba i ziemi, ktĂłry z kolei byÂł ojcem ich syna i rĂłwne, Ocean.

Podobnie jak w europejskiej legendy, niebie i Jowisza (Oromasdes) Kronos powiedzie.

Ziemia jest Speñta Armaiti z Persami lub Juno z Westerns, Ocean jest Apam Napat-lub Neptun.

W Perski nazwy nie zostaÂły zapomniane, chociaÂż Grecki i Roman nie byÂły zwyczajowo wykorzystywane.

Ormuzd i Spenta Armaiti urodziÂła wiele mniejszym bĂłstw i herosĂłw: Artagnes (Hercules), Sharevar (Mars), Atar (Vulcan), Anaitis (Cybele), i tak dalej.

Z drugiej strony Pluton nie byÂło, lub Ahriman, rĂłwnieÂż zrodziÂł wladca czasu.

Evil wcielony do armii wzrosÂła z ciemnoÂści do ataku i dethrone Oromasdes.

ZostaÂły one jednak wrzuca siĂŞ z powrotem do piekÂła, skÂąd oni ucieczki, wander ponad powierzchniĂŞ ziemi i poÂściĂŚ czÂłowieka.

To jest cz³owiek, obowi¹zek kultu czterech prostych elementów, wody i ognia, powietrza i ziemi, które w g³ównej s¹ przyjació³mi cz³owieka.

Siedem planet rĂłwnieÂż byÂły beneficent bĂłstw.

Dusze ludzi, ktĂłre byÂły tworzone razem od poczÂątku i ktĂłre w chwili urodzenia miaÂła, ale pochodzÂą z nieba empyrean do organĂłw przygotowane dla nich, otrzymanych od siedmiu planet swoje pasje i wÂłaÂściwoÂści.

StÂąd siedem dni w tygodniu byÂły dedykowane do planet, siedem metali byÂły dla nich sacrum, siedem obrzĂŞdy o wszczĂŞciu postĂŞpowania zostaÂła dokonana w celu udoskonalenia Mithraist, i tak dalej.

Jako z³e duchy kiedykolwiek le¿¹ w poczekaÌ na hapless cz³owiek, on potrzebuje przyjaciela i Zbawiciela, którzy s¹ mithra.


cd....

http://mb-soft.com/believe/tphm/mithrais.htm

cd...


Mithra urodziÂł siĂŞ z matki-rock przez rzekĂŞ pod drzewem.

On przyszed³ na œwiat z Czapka frygijska na g³owê (st¹d jego oznaczenie jako Pileatus, Capped One), a nó¿ w rêku.

MĂłwi siĂŞ, Âże pasterze Âśledzili jego urodzenia, ale jak to moÂże byĂŚ, biorÂąc nie byÂło ludzi na ziemi, nie da siĂŞ wytÂłumaczyĂŚ.

Bohater-boga pierwszy do bitwy daje sÂłoĂące, zwyciĂŞÂża go, korony go promieniami i czyni go swoim znajomym i kolegom wieczne; Tak, sÂłoĂące staje siĂŞ w pewnym sensie mithra w podwĂłjnej, czy teÂż jego ojciec, ale Helios Mitra jest jeden BĂłg.

Potem nastĂŞpuje walka miĂŞdzy mithra i byka, centralny dogmat o Mitraizm.

Ormuzd doprowadziÂły do dzikiego byka, ktĂłry wykonywaÂł mithra, pokonaliÂśmy i przeciÂągniĂŞty na jego jaskini.

Ta podró¿ wearisome walcz¹cych z byka w kierunku jaskini jest symbolem cz³owieka na ziemi k³opotów.

Niestety, byk ucieka z jaskini, po czym wysy³a Ormuzd kruk z wiadomoœÌ do mithra znaleŸÌ i zabiÌ go.

Mithra niechĂŞtnie slucha, plunges a jego sztylet do byka, gdyÂż wraca do jaskini.

Strange do powiedzenia, z cia³a umieraj¹cego byka wp³ywy wszystkich zdrowych roœlin i zió³, które pokrywaj¹ ziemiê, z jego szpiku kostnego zbo¿e, z jego krwi winoroœli, itp. moc z³a wysy³a swoje nieczyste stworzeù, aby zapobiec lub te truciznê produkcje, ale na pró¿no.

Od byka przejœÌ wszystkie przydatne zwierz¹t, a byka, rezygnacjê siê do œmierci, jest transportowany do sfer niebieskich.

MĂŞÂżczyzna jest teraz tworzony i poddawane do malign wpÂływ Ahriman w postaci suszy, deluges i conflagrations, ale jest zapisywany przez mithra.

Wreszcie czÂłowiek ma ugruntowanÂą pozycjĂŞ na ziemi i mithra wraca do nieba.

On celebruje ostatniÂą wieczerzĂŞ z Helios i innych jego towarzyszy, jest w jego rydwanie fiery caÂłej oceanu, a teraz w niebie, chroni jego zwolennikĂłw.

Do walki miĂŞdzy dobrem i zÂłem nadal w niebie miĂŞdzy planet i gwiazd, i na ziemi w sercu czÂłowieka.

Mithra jest poÂśrednikiem (Mesites) miĂŞdzy Bogiem i czÂłowiekiem.

Funkcja ta pierwsza wynikÂły z faktu, Âże w Âświetle boga-on ma pÂływak w gĂłrnej poÂłowie drogi miĂŞdzy niebem a ziemiÂą.

Podobnie z sun-boga, jego planety miaÂł posiadaĂŚ centralne miejsce wÂśrĂłd siedmiu planet.

W moralny aspekt jego mediacji miĂŞdzy Bogiem i czÂłowiekiem nie moÂże byĂŚ okazaÂły siĂŞ staroÂżytnych.

W Mazdean dualists w Mithraists byÂły silnie pochylona w kierunku asceza, wstrzymali siĂŞ od ÂżywnoÂści i bezwzglĂŞdny Kontynencja wydawaÂło im szlachetne i chwalebne, choĂŚ nie obowiÂązkowe.

Mithra battled one na wszystkie strony przed zanieczyszczeniami, przed wszystkim zÂłem wewnÂątrz i na zewnÂątrz.

Oni wierzyli w nieœmiertelnoœÌ duszy z, grzesznicy po œmierci zosta³y przeci¹gniêty off do piek³a, tylko przeszed³ przez siedem sfer planet, siedem bram poprzez otwarcie na mistyczne s³owo Ormuzd, pozostawiaj¹c na ka¿dej planecie czêœÌ ich ni¿sze do ludzkoœci, jako czysty spirytus, stan¹³ przed Bogiem.

Na koniec w Âświat mithra bĂŞdzie descend do innego byka na ziemiĂŞ, ktĂłrÂą bĂŞdzie ofiara, tÂłuszczu i mieszanie jej z sacrum wina on uczyni wszystko piĂŚ napĂłj nieÂśmiertelnoÂści.

On w ten sposĂłb okazaÂły siĂŞ Nabarses, czyli "nigdy nie podbiÂł".

Kultu

Nie byÂło siedmiu stopni o wszczĂŞciu postĂŞpowania w mithraic tajemnic.

Konsekrowanego jeden (mystes) staÂł siĂŞ kolejno Crow (corax), Occult (cryphius), ÂżoÂłnierz (mila), Lew (Leo), Perski (Perses), sÂłoneczna posÂłaniec (heliodromos), i ojciec (pater).

Na uroczyste okazje one ubrana w Garb stosownie do ich nazwy, i wypowiedziaÂł dÂźwiĂŞkĂłw lub gestĂłw wykonywanych zgodnie z tym, co oni uosobieniem.

"NiektĂłre poÂły ich skrzydeÂł jak ptaki naÂśladujÂąc dÂźwiĂŞk kruk, inni szumi jak lwy", mĂłwi Pseudo-Augustyn (Quaest. Vet. N. Test. W Polsce, XXXIV, 2214).

Crows, occults i ÂżoÂłnierzy tworzÂących niÂższe zamĂłwieĂą, rodzaj katechumenĂłw, lwy i te dopuszczone do innych stopni byÂły uczestnikĂłw tajemnic.

Ojcowie prowadzone kultu.

ników rodów, rodzaj papie¿a, którzy zawsze ¿yli w Rzym, by³ nazywany "Pater Patrum" lub Pater Patratus. "Cz³onkowie poni¿ej stopnia pater wezwa³ jednego innego" brata ", spo³ecznych i wyró¿nienia zosta³y zapomniane w jednoœci Mithraic . Uroczystoœci o wszczêciu postêpowania dla ka¿dego stopnia musz¹ byÌ zaplanowane, ale s¹ one znane tylko niejasno - lustrations i bathings, marki z czerwono-gor¹cy metal, namaszczenie z miodem, i inni. Œwiêty posi³ek by³ obchodzony chleba i soku dla haoma które na Zachodzie zosta³ zast¹piony wina. posi³ek mia³ daÌ uczestnikom super-mocy naturalnych. Mithraists czczony w jaskiniach, z których du¿a liczba zosta³y znalezione. piêciu w Ostia, lecz by³y one ma³e i byÌ mo¿e posiadaj¹ co najwy¿ej 200 osób. W apsyda z jaskini stan¹³ kamieù reprezentacji mithra zabijaniu byka, fragment rzeŸby zwykle mediocre zas³ug artystycznych i zawsze siê po tej samej Pergamean modelu. œwietle zwykle spad³ poprzez otwory w górê, jak jaskinie by³y w pobli¿u powierzchni ziemi. hideous MONSTROSITY reprezentuj¹cych Kronos by³ równie¿ podana. po¿aru by³ stale spalanie w sanktuarium. Trzy razy dziennie modlitwa by³a oferowana s³oùce w kierunku na wschód, po³udnie, zachód lub w zale¿noœci od godziny . Niedziela by³a przechowywana w œwiêtym zaszczyt mithra i szesnastego dnia ka¿dego miesi¹ca by³ œwiêty do niego jako mediatora. 25 grudnia zaobserwowano w jego urodziny, natalis invicti, odrodzenie-zimowym s³oùcu, unconquered przez rygorów narzucanych z sezonu. Mithraic spo³ecznoœci nie tylko spo³ecznoœci religijnych; by³a spo³ecznych i prawnych z jego cia³a decemprimi, magistri, curatores, defensores i Patroni. spo³ecznoœci nie dopuszcza kobiet jako cz³onkowie. Kobiety mog¹ konsoli poprzez formowanie associtions do kultu Anaitis - Cybele, ale czy by³y one zwi¹zane z Mitraizm wydaje siê w¹tpliwe. Rozpusty nr dowodu lub obscenicznych praktykach, tak czêsto zwi¹zane z ezoteryczne kulty pogaùskie, nigdy nie zosta³ ustalony przed Mitraizm, jak i ile mo¿na to stwierdziÌ, czy raczej conjectured go mia³ podnoœnikowo i o¿ywczy wp³yw na jego naœladowców. Z uwagi na szansê Tertuliana (De Praescriptione, XL) bêdziemy gromadziÌ, ¿e ich "Pater Patrum" by³a tylko raz siê o¿eni³, i ¿e mia³ swój Mitraizm virgines i continentes, takie przynajmniej wydaje najlepsz¹ interpretacjê przejazd. Jeœli jednak, Dieterich's Mitra w liturgii jest naprawdê liturgii tej sekty, jak on ably twierdzi, jego liturgii tylko strajk mo¿e nam jako mieszanina bombast i szarlataneri¹, w którym mystes musi posiadaÌ jego strony, i szumi w najwy¿szym stopniu jego moc a¿ zostanie wyczerpana, whistle, smack jego wargi i wymawia barbarzyùskie aglomeracji sylab w ró¿nych mistycznych znaków na niebie konstelacje i s¹ ods³oniêty do niego.

ODNIESIENIU DO CHRISTIANITY

A podobieùstwo miêdzy mithra Chrystusa i uderzy³ nawet wczesnych obserwatorów, takich jak Justyn, Tertulian, i innych Ojców, aw ostatnim czasie zosta³ wezwany do udowodnienia, ¿e chrzeœcijaùstwo jest jednak dostosowanie Mitraizm, lub co najwy¿ej w wynikach tych samych pomys³ów i religijnych aspiracji (np. Robertson, "Pagan Christs", 1903).

W zwi¹zku z tym b³êdne i unscientific procedury, która nie jest zatwierdzona przez organ najwiêkszych ¿yj¹cych na Mitraizm, nastêpuj¹ce okolicznoœci musz¹ zostaÌ przyspieszone.

(1) Nasza wiedza w zakresie Mitraizm jest bardzo niepe³ne; oko³o 600 krótkie napisy, g³ównie dedicatory, oko³o 300 czêsto fragmentaryczne, exiguous, niemal identyczne pomniki, kilka casual odniesienia w Ojcowie lub Acta martyrum, a tak¿e krótki polemik¹ wobec których Mitraizm Ormiaùski w Eznig prawdopodobnie oko³o 450 kopiowane z Theodore of Mopsuestia (zm. 428) którzy mieszkali przy Mitraizm by³ prawie do przesz³oœci - s¹ to tylko nasze Ÿród³a, chyba ¿e zawieraj¹ Avesta, w której jest rzeczywiœcie mithra wymienione, ale które nie mo¿e nale¿y do organu Roman Mitraizm z których chrzeœcijaùstwo jest porównywane.

Nasza wiedza jest g³ównie genialnego domys³ów pracy; z rzeczywistym pracy Mitraizm wewnêtrznej i poczucia, w którym by³ on rozumiany przez tych, którzy go profesów na nadejœcie chrzeœcijaùstwa, nic nie wiemy.

(2) Niektóre istniej¹ oczywiste podobieùstwa, ale w wielu szczegó³ach jest ca³kiem prawdopodobne, ¿e zosta³ Mitraizm kredytobiorcy z chrzeœcijaùstwem.

Tertulian okoÂło 200 moÂże powiedzieĂŚ: "hesterni sumus et omnia vestra implevimus" ( "jesteÂśmy, ale wczoraj, ale caÂły Âświat jest peÂłen nas").

Nie jest to nienaturalne, aby podejrzewaÌ, ¿e religia, która nape³ni³a ca³y œwiat, powinny zostaÌ skopiowane przynajmniej w niektórych szczegó³ów przez inn¹ religiê, która by³a bardzo popularna w trzecim wieku.

Ponadto wskazaÂł resemblances sÂą powierzchowne i zewnĂŞtrznych.

PodobieĂąstwo w sÂłowa i nazwy ma nic, jest poczucie, Âże sprawy.

Podczas tych wiekach chrzeÂścijaĂąstwa byÂło coining wÂłasnej technicznego punktu widzenia, i oczywiÂście miaÂło nazwiska, terminy i wyraÂżenia obecnych w tym dniu i tak nie Mitraizm.

Ale na identycznych warunkach kaÂżdy system myÂśli wÂłasnych myÂśli.

Mithra nazywany jest mediatorem i tak jest Chrystus, ale mithra poczÂątkowo tylko w sensie astronomicznym lub cosmogonic; Chrystus, bĂŞdÂąc Bogiem i czÂłowiekiem, jest z natury PoÂśrednika miĂŞdzy Bogiem i czÂłowiekiem.

I tak w podobnych przypadkach.

Mitraizm miaÂł Eucharystii, ale pomysÂł na bankiet ÂświĂŞty jest tak stary, jak i ludzkiego istniejÂą w kaÂżdym wieku i wÂśrĂłd wszystkich narodĂłw.

Mithra zapisane na Âświat poprzez poÂświĂŞcenie byka; Chrystusa poprzez poÂświĂŞcenie Siebie.

To nie jest mo¿liwe wyobraziÌ bardziej radykalny ni¿ ró¿nica miêdzy mithra taurochtonos i ukrzy¿owanego Chrystusa.

Chrystus urodziÂł siĂŞ z Dziewicy, nie ma nic do udowodnienia, Âże byÂł taki sam uwierzyÂł w mithra ur. ze skaÂły.

Chrystus urodziÂł siĂŞ w jaskini; Mithraists i czczony w jaskini, ale mithra urodziÂł siĂŞ pod drzewem w pobliÂżu rzeki.

Tak jak zostaÂły wykonane w obecnoÂści adoring pasterzy, ale ich istnienie na rzeÂźby nie zostaÂła udowodniona, i biorÂąc pod uwagĂŞ, Âże czÂłowiek jeszcze nie pojawiÂł siĂŞ, Âże jest to anachronizm, aby podejrzewaĂŚ ich obecnoÂści.

(3) Chrystus byÂł historycznych personage, niedawno urodzony w dobrze znanym mieÂście Judei, i ukrzyÂżowany jako rzymskiego gubernatora, ktĂłrego nazwa wyobraÂżaÂł w oficjalnych listach zwykÂłych.

Mithra by³ abstrakcji, personifikacja nie nawet s³oùce, ale w œwietle dziennym diffused; Jego wcielenie, je¿eli takie mo¿e byÌ nazywany, mia³ siê sta³o przed stworzenie rodzaju ludzkiego, przed ca³¹ historiê.

W maÂłych Mithraic zgromadzenia byÂły jak Masonic skÂładanych przez kilka, a tylko dla mĂŞÂżczyzn, a nawet te w wiĂŞkszoÂści z jednej klasy, wojskowych; religii wyklucza, Âże poÂłowa ludzkoÂści nie ma Âżadnego porĂłwnania do religii Chrystusa.

Mitraizm by³ wszystkim kompleksowe i tolerancyjna wobec ka¿dego innego kultu, Pater Patrum sam by³ du¿¹ bieg³oœÌ w wielu innych religii, chrzeœcijaùstwo by³o istotne wy³¹cznoœci, potêpiaj¹c wszelkie inne wyznania w œwiat, samodzielnie i wyj¹tkowe w swoim majestacie.

Publikacja informacji w formie pisemnej przez JP Arendzen.

Przepisywane przez Johna Looby.

W Encyklopedii Katolickiej, Tom X. wydania 1911.

New York: Robert Appleton Company.

NIHIL OBSTAT, 1 paÂździernika 1911.

Remy Lafort, STD, cenzor.

Imprimatur. + John Murphy Farley, Archbishop of New York

Bibliografia

CUMONT, "zauwaÂża, sur un ÂświÂątyni Mithraique d'Ostie" (Ghent, 1891); TamÂże, "Textes et ZabytkĂłw dane relat. Aux Mysteres de mithra" (2 vols., Bruksela, 1896-1899); TamÂże, "Les Mysteres de Mithra "(2nd., ParyÂż, 1902), tr.

McCormack (Londyn, 1903); Tam¿e, "Religie Wschodni dans le Romain Paganisme" (Pary¿, 1906); Martindale, "religia mithra" w "Miesi¹c" (1908, paŸdziernik, listopad, grudzieù); IDEM , "Religia mithra" w "Wyk³ady na Hist. Religii", II (WST, Londyn, 1910); koper, "Roman do spo³eczeùstwa z Nero M. Aureliusz" (Londyn, 1904); St-Clair - Tisdall, "Mythic Christs i Prawda"; Dieterich, Eine Mithrasliturgie (Lipsk, 1903); Ramsay, "Grecki Koœció³ od pocz¹tku i Pagan Ritual" (Edynburg, 1898-9); BLOTZER, "Das hedn. Mysterienwesen und die Hellenisierung des Christenthums "w" Stimmen aus Maria-Laach "(1906-7); Sierpieù," Mithraicisme et Christianisme "w" Revue pratique d'ApologÊtique "(pris, 1906-7); WEILAND" Anklange der Christl. Tauflehre jeden umiera Mithraischen Mystagogie "(Monachium, 1907); Gasquet," Essai sur le culte et les mysteres de mithra "(Pary¿, 1890.

Ta prezentacja tematu w oryginalnym jĂŞzyku angielskim

WyÂślij e-mail pytanie lub komentarz do nas: E-mail

G³ównym BELIEVE stronie internetowej (i tematy do indeksu) jest
http://mb-soft.com/believe/belieplm.html




http://mb-soft.com/believe/tphm/mithrais.htm

Mitraizm - siedmiostopniowa drabina do Empireum


Hierarchia mitrejska by³a siedmiostopniowa. Geneza tej drogi ginie w dalekiej przesz³oœci siêgaj¹c nawet szamanizmu i jest powszechna dla organizacji inicjacyjnych z ró¿nych zak¹tków œwiata. Siódemka ma zreszt¹ g³êbokie znaczenie uniwersalne dla wszystkich kultur, obrazuje pe³nie. Siedem szczebli wtajemniczenia pozostaje w relacji do Siedmiu Sfer staro¿ytnej kosmologii i astrologii1.
KaÂżdemu stopniowi patronowaÂła odpowiednia planeta. ÂŚwiadczy o tym nie tylko ikonografia, ale i zachowane relacje. Celsus, pogaĂąski adwersarz chrzeÂścijaĂąstwa przekazuje informacje o misteriach perskiego boga Mithry, ktĂłrych znakiem jest litera X, symbol przeciĂŞcia siĂŞ ekliptyki z rĂłwnikiem niebieskim, a ich istotÂą jest wĂŞdrĂłwka po drabinie siedmiu stref planetarnych i dotarcie do Ăłsmej, ostatniej bramy.
O tym, jakie byÂły kolejne stopnie wtajemniczenia w inicjacje mitrejskie dowiadujemy siĂŞ od Âśw. Hieronima z jego listu do Lety. „Przed paru laty” pisze on „wasz powinowaty Grakchus (...) zniszczyÂł jaskiniĂŞ Mitry i wszystkie jego potworne podobizny, ktĂłrymi dajÂą siĂŞ wtajemniczyĂŚ; Kruk (Corvus), Skryty (Cyphrus), ÂŻoÂłnierz (Miles), Lew (Leo), Pers (Persa), Biegacz SÂłoneczny (Heliodromus) i Ojciec (Pater)”2
Odpowiednie stopnie inicjacji odpowiadaÂły nastĂŞpujÂącym planetom i bogom; Kruk (Corax) Merkuremu, Narzeczona (Nymphus) Wenus, ÂŻoÂłnierz (Miles) Marsowi, Lew (Leo) Jowiszowi, Pers (Perses) KsiĂŞÂżycowi, PosÂłaniec SÂłoĂąca (Heliodromus) SÂłoĂącu i wreszcie Ojciec (Pater) Saturnowi.
Niestety, nie potrafimy dziÂś odtworzyĂŚ dokÂładnie wszystkich obrzĂŞdĂłw na kolejne stopnie wtajemniczenia. W wielu wypadkach, wobec braku jakichkolwiek ÂźrĂłdeÂł pisanych pozostajÂą jedynie domysÂły oparte na enigmatycznych symbolach sakralnej sztuki mitrejskiej. Nieznane sÂą teksty, Âśpiewanych czy recytowane podczas ceremonia³ów i ÂświÂąt modlitw. Wiadomo, Âże uczestnicy misteriĂłw, ktĂłrymi mogli byĂŚ tylko mĂŞÂżczyÂźni przechodzili, jak juÂż byÂło wspomniane przez siedem poziomĂłw wtajemniczenia. PrzejÂściu z jednego na drugi towarzyszyÂł specjalny ceremoniaÂł. Kandydaci musieli podj¹Ì siĂŞ szeregu prĂłb i poddaĂŚ siĂŞ ablucjom oczyszczajÂącym, rodzajowi chrztu uwalniajÂącego od grzechĂłw. Dokonywano go zazwyczaj za pomocÂą wody, o czym ÂświadczÂą liczne w ÂświÂątyniach mitrejskich fontanny, sadzawki, czy strumienie. Natomiast, przy dopuszczeniu do wtajemniczenia na poziom Lwa czy Persa, oczyszczenia dokonywano polewajÂąc rĂŞce i jĂŞzyk miodem3. Ciekawy ceremoniaÂł stosowano przy inicjacji na ÂżoÂłnierza. Do kandydata zbliÂżano zawieszony na mieczu wieniec, ten zaÂś odsuwaÂł go mĂłwiÂąc, Âże jego jedynÂą ozdobÂą jest Mitra. OdtÂąd nigdy nie nosiÂł juÂż wieĂąca, oraz odmawiaÂł jego zakÂładania nawet podczas waÂżnych uroczystoÂści, jak na przykÂład przyjmowania odznaczeĂą wojskowych, mĂłwiÂąc; „on naleÂży do mojego boga”, bÂądÂź „Mitra jest mojÂą prawdziwÂą koronÂą”.4 Poza tym wiele inicjacji, jak zresztÂą ÂświadczÂą zachowane gdzieniegdzie freski dotyczy prĂłb odwagi i wytrzymaÂłoÂści na bĂłl.
NajwyÂższym stopniem wtajemniczenia byÂł Ojciec, ktĂłry przewodniczyÂł obrzĂŞdom. Podczas naboÂżeĂąstwa poÂświĂŞcaÂł chleb i wodĂŞ zmieszanÂą z winem i spoÂżywaÂł go, podczas wspĂłlnego posiÂłku wraz z innymi wtajemniczonymi.
Miraizm wystawiony byÂł przez to na wrogoœÌ chrzeÂścijan dostrzegajÂących zbieÂżnoœÌ jego doktryny i obrzĂŞdĂłw z wÂłasnymi. Tertulian, ktĂłrego ojciec byÂł wtajemniczony w misteria mitrejskie nazywa je nawet „diabelska parodiÂą eucharystii”. ObrzĂŞd ten kojarzÂący siĂŞ rzeczywiÂście z chrzeÂścijaĂąskÂą eucharystiÂą budzi do dziÂś kontrowersje.
Dopiero przejÂście trzech pierwszych stopni wtajemniczenia, do ktĂłrych przystĂŞpowaĂŚ mogÂły nawet dzieci dawaÂło przywilej uczestnictwa w misteriach. ZaÂś wszyscy niÂżsi stopniem wyznawcy, podobnie jak katechumeni chrzeÂścijaĂąscy mieli prawo przebywaĂŚ w tym czasie, tylko w przedsionku prowadzÂącym do kaplicy wÂłaÂściwej.
Polski badacz Tadeusz ZieliĂąski5 analizujÂąc siedmiostopniowÂą symbolikĂŞ misteriĂłw mitrejskich skojarzyÂł katolicki rejestr grzechĂłw g³ównych z pewnym wierszem Horacego. Jak wiadomo grzechĂłw jest siedem, jeÂśli w ich ÂłaciĂąskim brzmieniu przeczyta siĂŞ kolejno po pierwszej literze kaÂżdego z nich otrzymamy wyraz SALIGIA. Bowiem pycha to Superbia, Âłakomstwo Avaritia, lubieÂżnoœÌ Luxuria, gniew Ira, obÂżarstwo Gula, zazdroœÌ Invidia, lenistwo Acedia. Daje to razem wÂłaÂśnie ‘Saligia’, sÂłowo nic nie znaczÂące, acz Âłatwe do zapamiĂŞtania. Powszechnie uwaÂżaÂło siĂŞ, iÂż ten mnemotechniczny trik pochodzi z Sentencji Piotra Lombardczyka, najwiĂŞkszego teologa XII wieku. Ma wiĂŞc stosunkowo póŸny, chrzeÂścijaĂąski rodowĂłd. Ojcom koÂścioÂła przyÂświecaÂła tu jednak reguÂła: ”Cokolwiek, kiedykolwiek, przez kogokolwiek dobrze byÂło powiedziane, naleÂży do nas chrzeÂścijan” 6 Dlaczego wiĂŞc i w kwestiach etyki chrzeÂścijaĂąstwo nie miaÂłoby siĂŞ inspirowaĂŚ antykiem, skoro jak wiadomo Âśw. AmbroÂży zaczerpn¹³ naukĂŞ o czterech cnotach kardynalnych poprzez Cycerona z etyki stoickiej, a poÂśrednio z psychologii Platona?
Takie pytanie zada³ sobie Zieliùski wobec nauki o siedmiu grzechach kardynalnych, czy aby i one nie maj¹, ³¹cznie nawet z ich mnemotechniczn¹ kolejnoœci¹ Ÿróde³ antycznych? Natkn¹³ siê bowiem na pewien wiersz Horacego z pierwszego listu,7 w którym przeplataj¹ siê one, w strofach poematu w tej samej kolejnoœci.
A wiĂŞc nauka o siedmiu grzechach jest, nie tylko starsza niÂż chrzeÂścijaĂąstwo, ale i sam Chrystus. ZieliĂąski kojarzy je z astrologiÂą na podstawie pewnego komentarza Serwiusza (IV w.) do Eneidy Wergiliusza. Jak juÂż wiemy stref planetarnych jest w niej siedem co budzi skojarzenia wÂłaÂśnie z liczbÂą owych grzechĂłw. Komentarz Serwiusza to potwierdza: „Filozofowie zaÂś uczÂą, co zstĂŞpujÂąca dusza w kaÂżdej sferze traci. W zwiÂązku z tym takÂże i astronomowie utrzymujÂą, Âże nasze ciaÂło i nasza dusza sÂą podwÂładne kaÂżdemu z bĂłstw planetarnych, tak Âże dusze przy swoim zstÂąpieniu niosÂą ze sobÂą lenistwo Saturna, gniewliwoœÌ Marsa, lubieÂżnoœÌ Wenery, chciwoœÌ Merkurego i wÂładczoœÌ Jowisza. Te wpÂływy mÂącÂą duszÂą i pozbawiajÂą jÂą zdolnoÂści przejawiania wÂłasnej siÂły i zdrowotnoÂści” 8
Jak widaĂŚ jednak, brakuje dwĂłch pozostaÂłych grzechĂłw i odpowiadajÂących im planet. Chodzi tu o ‘ÂświatÂła’ (‘phota’), czyli o SÂłoĂące i KsiĂŞÂżyc, odró¿niane od planet wÂłaÂściwych. Im brakuje obÂżarstwa i zazdroÂści. ZieliĂąski wysuwa tu hipotezĂŞ, iÂż obÂżarstwo moÂżna przypisaĂŚ SÂłoĂącu, z racji jego „wszechpoÂżerajÂącej siÂły Âżaru”, a ¿ó³ty KsiĂŞÂżyc ³¹czy siĂŞ
z podwÂładnÂą mu duszÂą „oblanÂą ¿ó³ciÂą zazdroÂści”.9 Tak wiĂŞc kaÂżdej planecie przypisana byÂłaby pewna sÂłaboœÌ, zÂła skÂłonnoœÌ, z ktĂłrÂą inicjowany musiaÂł siĂŞ zmierzyĂŚ i jÂą pokonaĂŚ.
Co oznaczaÂła caÂła ta enigmatyczna symbolika, czerpiÂąca z tak wielu mitologii? Jaki byÂł sens inicjacji i przechodzenia przez kolejne stopnie wtajemniczeĂą? A
by odpowiedzieĂŚ sobie na te pytania, naleÂży, z braku bezpoÂśrednich przekazĂłw (tekstĂłw liturgiczncych) odwoÂłaĂŚ siĂŞ do analogicznego (by nie powiedzieĂŚ identycznego) modelu kosmosu u gnostykĂłw, a takÂże poglÂądĂłw na wĂŞdrĂłwkĂŞ dusz wyraÂżonych w dialogach Platona i spekulacjach neoplatonikĂłw. Jak siĂŞ okaÂże, te modele i mity z powodzeniem tworzÂą spĂłjny i jak wszystko wskazuje bliski rzeczywistoÂści obraz sensu inicjacji w te synkretyczne misteria.
Jak byÂła o tym mowa, w poprzednim rozdziale gnostycki model Âświata byÂł wiĂŞzieniem w ktĂłrym przyszÂło ÂżyĂŚ, ludziom – upadÂłym bogom, ktĂłrzy zapomnieli o swej boskoÂści.
Platon w siĂłdmej ksiĂŞdze PaĂąstwa przedstawia Glaukonowi nastĂŞpujÂącÂą wizjĂŞ; „WyobraÂź sobie ludzi siedzÂących w podziemnym przestworzu, w jakiejÂś jaskini, z wejÂściem otwartym dla ÂświatÂła i dÂługÂą ÂścieÂżkÂą przebiegajÂącÂą przez ca³¹ dÂługoœÌ groty”10. Dalej objaÂśnia, iÂż obraz ten jest metaforÂą ludzkiej kondycji w fizycznym Âświecie, ktĂłry jest jedynie niedoskonaÂłym odbiciem Âświata idei.
Z kolei neoplatonik Porfiriusz w „Grocie nimf”, dziele komentujÂącym pewien ustĂŞp z „Odysei” stwierdza, iÂż staroÂżytni widzieli w jaskiniach „obraz kosmosu”, „symbol wszechÂświata zrodzonego z materii”11. ByÂły wiĂŞc symbolami kosmosu rozumianego jako Âświat zmysÂłowy za sprawÂą swych wÂłaÂściwoÂści. SÂą one bowiem; „ciemne, skalne i wilgotne”12. Te cechy sÂą antytezÂą Âświata umysÂłowego, a ÂściÂślej Âświata jaÂźni, ktĂłry zawsze kojarzony byÂł ze ÂświatÂłem, bezcielesnoÂściÂą i nieuchwytnoÂściÂą.
Dalej pisze on, Âże Persowie (mitraiÂści?) nazywali 'jaskiniami' miejsca wtajemniczeĂą, gdzie objaÂśniali zstĂŞpujÂącÂą i wstĂŞpujÂącÂą drogĂŞ dusz. Zaratustra miaÂł poÂświĂŞciĂŚ jednÂą z jaskiĂą Mitrze, a przedmioty w niej uÂłoÂżone symbolizowaÂły elementy i sfery kosmosu13.
Co jest rĂłwnieÂż bardzo istotne, sam Mithra przedstawiany byÂł czĂŞsto na reliefach jako ten, co narodziÂł siĂŞ ze skaÂły, lub kosmicznego jaja. ByĂŚ moÂże jednak, jak na to wskazuje powyÂższy kontekst i na co zwraca uwagĂŞ prof. Ulansey14 nie chodzi tu o fizyczne narodziny, czy w ogĂłle o narodziny, ale raczej o przekroczenie barier kosmosu. Przedstawienia bowiem zwracajÂą uwagĂŞ na fakt bycia Mithry poza sferycznÂą ska³¹/jajem. W tym wypadku, o ile mitrejska jaskinia jest kosmosem widzianym od wewnÂątrz, sferyczna skaÂła z ktĂłrej wynurza siĂŞ Mithra byÂłaby jego przedstawieniem od zewnÂątrz. TakÂą interpretacjĂŞ potwierdza to, Âże wokó³ owej „skaÂły” owija siĂŞ czĂŞsto w¹¿ bĂŞdÂący znanym orfickim i gnostyckim wyobraÂżeniem kosmosu otoczonego przez Lewiatana. W takim wypadku chodziÂłoby wiĂŞc nie o narodziny Mithry ze skaÂły lecz, co najwyÂżej o jego „ponowne narodziny”, jako inicjowanego. O wejÂście w sferĂŞ hiperkosmii, po przekroczeniu bariery kosmosu (ska³¹ = materia). Co wiĂŞcej Mithra dokonuje owego aktu samodzielnie, o czym Âświadczy Âłopata w jego rĂŞku (w drugiej rĂŞce trzyma zazwyczaj nó¿).
Mitrejska grota (lub podziemna ÂświÂątynia) byÂła wiĂŞc miejscem poczÂątku, inicjacji to w niej ÂświĂŞtowano 25 grudnia jako dies natalis sol invicti, narodziny boga Mitry ze skaÂły. Samo sÂłowo „inicjacja” wywodzi siĂŞ od ÂłaciĂąskiego initium – poczÂątek, stÂąd bierze siĂŞ sÂłowo inicjowaĂŚ czyli zapoczÂątkowaĂŚ. „In ire” oznacza rĂłwnieÂż wchodziĂŚ i wi¹¿e siĂŞ z Janusem, bogiem opiekuĂączym poczÂątku. Staje siĂŞ wiĂŞc jasna geneza sÂłowa Janua (od nich januarius – styczeĂą, a wiĂŞc miesiÂąc inaugurujÂący poczÂątek roku, oraz drogi wstĂŞpujÂącej SÂłoĂąca po ekliptyce) - wejÂściowe wrota, w tym wypadku wrota pó³nocne, otwierajÂące przestrzeĂą inicjacji stanowiÂącej most ³¹czÂący niebiosa z ziemiÂą.
Wrota te Porfiriusz umieszcza w znaku KozioroÂżca: „Rzymianie ÂświĂŞtujÂą saturnalia, kiedy SÂłoĂące jest w sferze KozioroÂżca...w tym festiwalu niewolnicy odgrywajÂą role ludzi wolnych... Takie ÂświĂŞta ukazujÂą zamiar ich twĂłrcy, Âże mianowicie ci, ktĂłrzy stali siĂŞ niewolnikami, za przyczynÂą bramy nieba sÂą teraz wyzwoleni przez ÂświĂŞto Kronosa (to jest KozioroÂżca) jako powstali z martwych i majÂąc nowe narodzenie. ÂŚcieÂżka biorÂąca swĂłj poczÂątek u KozioroÂżca jest drogÂą zstĂŞpowania. Dalej, jako Âże bramĂŞ nazywajÂą Janua to miesiÂąc otwierajÂący zwÂą januarius, kiedy to sÂłoĂące powraca do KozioroÂżca, czyli ku wschodowi i powoli podnosi siĂŞ ku pó³nocy”15.
Saturn jest patronem dusz zstĂŞpujÂących jako Âże sam wedle mitu niesiony namiĂŞtnoÂściÂą seksualnÂą zstÂąpiÂł z nieba za co zostaÂł ukarany kastracjÂą. Tu warto wspomnieĂŚ, Âże dusze zstĂŞpujÂące na ZiemiĂŞ przejmowaÂły w zaleÂżnoÂści od czasu narodzin tendencje stref planetarnych i znakĂłw zodiaku im patronujÂących. Tak tÂłumaczono cechy charakterologiczne, co zresztÂą przetrwaÂło w modnej do dziÂś astrologii.
W tym wypadku miejsca przeciĂŞcia siĂŞ zodiaku z ekliptykÂą, a wiĂŞc punkty przesilenia sÂłonecznego letniego i zimowego wyznaczaÂły kosmiczne wrota. Pó³nocne wejÂście byÂło do zstĂŞpowania dusz ku Ziemi, zaÂś poÂłudniowe dla wstĂŞpowania ich w sferĂŞ gwiezdnÂą, aÂż wreszcie hyperkosmicznÂą – Empireum.
Wedle Homera jednak; „Tego wejÂścia ludzie przekroczyĂŚ nie mogÂą, naleÂży ono bowiem do NieÂśmiertelnych”16. CzyÂżby wiĂŞc, wyznawca Mithry dochodzÂąc do ostatniego stopnia wtajemniczenia stawaÂł siĂŞ „nieÂśmiertelnym” w sensie duchowym, a wiĂŞc rĂłwny bogom? Jest to wielce prawdopodobne, gdyÂż, jak juÂż zostaÂło wspomniane przez Celsusa celem tych misteriĂłw byÂła wĂŞdrĂłwka przez siedem sfer planetarnych ku gĂłrze, czyli ku wyzwoleniu z „planetarnych” uwarunkowaĂą, ¿¹dz i skÂłonnoÂści niÂższego ja.
Jako Âżywo przypomina to gnostyckÂą koncepcjĂŞ sferycznego Âświata materii stworzonego przez Demiurga i strzeÂżonego przez jego archontĂłw (Eony), straÂżnikĂłw poszczegĂłlnych bram.
Porfiriusz konkluduje; „PowiÂązanie Raka i KozioroÂżca z dwoma „wejÂściami” pochodzi z czasĂłw teologĂłw, podczas gdy Platon mĂłwi o dwĂłch „otworach”, Numeniusz i Kroniusz twierdzÂą, Âże brama Raka jest tÂą, przez ktĂłrÂą zstÂąpili, zaÂś wstÂąpili bramÂą KozioroÂżca. naleÂży zauwaÂżyĂŚ, Âże Rak jest w kierunku pó³nocnym, to jest wÂłaÂściwym dla zstĂŞpowania, a KozioroÂżec sytuuje siĂŞ w kierunku poÂłudniowym, to jest stosownym dla wstĂŞpowania. Pó³nocne sfery nale¿¹ do dusz zstĂŞpujÂących ku narodzeniu i pó³nocne wejÂście do jaskini jest owÂą „ÂścieÂżkÂą zstĂŞpowania”. PoÂłudniowe sfery nale¿¹ nie do bogĂłw, ale, ÂściÂślej, do tych, ktĂłrzy wstĂŞpujÂą do nich”17.
WyglÂąda wiĂŞc na to, Âże dusza dopiero przekroczywszy ostatniÂą barierĂŞ wkracza w Âświat bogĂłw.
Zanim jednak do tego dojdzie musi stan¹Ì twarz¹ w twarz z ostatnim, tajemniczym i przera¿aj¹cym bóstwem.

(fragment ksi¹¿ki)
Autor: Pendragon o 07:13


http://nowyeon.blogspot.com/2009/11/mitraizm-siedmiostopniowa-drabina-do.html

Powinni¶my wiedzieæ,¿e PODZIEMNA GROTA .... TO SYMBOL ASPEKTU ¯EÑSKIEGO.

GÓRA JEJ SZCZYT.. TO SYMBOL ASPEKTU MÊSKIEGO.

A,  zatem nie wszystko jest w sposĂłb prawdziwy przekazywany na temat dawnych wierzeĂą  i mistyki.




https://zakon-sufi.blogspot.com/2016/01/manicheizm-gnoza-i-swiat-ciemnosci.html