KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA

7

Zgadza siê, nie ma tu dok³adnej analogii. Gdyby ka¿da informacja DNA znajduj¹ca siê w naszym organizmie mia³a wpisaÌ siê w nasz kod lub kod potomków, to mielibyœmy nie³zy ambaras... wszak nasze organizmy zamieszkiwane s¹ przez tysi¹ce mniejszych organizmów: bakterii, dro¿d¿y i wirusów i ka¿dy z nich ma swój zapis kodu. Trzeba jednak wiedzieÌ, ¿e mo¿liwoœÌ taka istnieje. Moje kole¿anki po fachu przeprowadza³y w ramach pracy magisterskiej doœwiadczenie polegaj¹ce na przeniesieniu konkretnej informacji przez plemniki zainfekowane odpowiednim wirusem.
Genetyka molekularna to doœÌ trudna i specyficzna dziedzina wiedzy, nie czujê siê w tej materii znawc¹, jestem wrêcz przera¿ona jej mo¿liwoœciami.

SEKRET MATKI....DNA MITOCHONDRIA....



SEKRET... ktĂłry nigdy nie byÂł sekretem , teraz jest planem Âżycia..

KaÂżdy z nas niesie w sobie .. w swoim ciele fizycznym dwa aspekty.mĂŞski i ÂżeĂąski .

Do tej pory uczyliÂśmy siĂŞ zasad wiedzy Ojca .. praw, etyki , moralnoÂści.. jest to podstawa do wejÂścia na kolejny poziom wiedzy tworzenia...

Moc ktĂłrÂą uzyskaliÂśmy jest zasadÂą otworzenia dostĂŞpu do wiedzy Matki... zapisanej w naszej mitochondrii.
ONA jest kodem wiedzy , ktĂłra zostanie udostĂŞpniona WSZYSTKIM gotowym na etyczne korzystanie z niej..

Do tego czasu ten aspekt w nas byÂł w duÂżej mierze zablokowany .. TERAZ jest moment aktywacji dostĂŞpu do "sekretu MATKI" i JEJ energii.

Mitochondria dziedziczona po MATCE jest aktywowanym ogniwem ¿eñskiej si³y ¿yciowej w KA¯DYM CZ£OWIEKU.. MʯCZY¬NIE równie¿, wiedzy, która umo¿liwi LUDZIOM zarówno uleczenie traumy g³êboko zapisanej w mózgu.. jak równie¿ otworzy dostêp do ca³ej wiedzy MATKI.... dokonuj±cej naszej ewolucji.

"¯eùsk¹ si³ê ¿yciow¹ PRAMATKI znajdujemy
w naszych mitochondriach; Âślady traumatycznych przeÂżyĂŚ
zapisane w naszych ÂŚwietlistych Polach Energetycznych pokrywajÂą
siĂŞ z nerwowymi sieciami w mĂłzgu, wytwarzajÂącymi
toksyczne emocje i definiuj¹cymi nasz¹ osobowoœÌ."

Jednym sÂłowem nauka odnalazÂła utracone ogniwo wiedzy w mistyce.. w wiedzy dawnych szamanĂłw i kapÂłanĂłw ÂświÂątynnych.
Bowiem wiedza CA£KOWITA .... TO WIEDZA OJCA I MATKI .. RODZICÓW WSZYSTKICH ¯YÆ...

JUÂŻ PORA NA NIÂĄ.

"Nie wolno byÂło siĂŞ ÂżeniĂŚ z "cĂłrkami ziemi" za czasĂłw ENKI w pradawnym Sumerze... miaÂło to OLBRZYMIE znaczenie... po nich dzieci nie dziedziczyÂły mitochondrii MATKI... one jej nie miaÂły!

ByÂły bowiem dzieÂłem genetykĂłw tworzonym w eksperymencie EDEN... obcy im jest MITOCHONDRIALNY  KOD DNA .. a, zatem i mitochondria PRAMATKI.

"WaÂżne, wedÂług szamanĂłw, jest odbudowanie ÂżeĂąskiej siÂły Âżyciowej,
a jego twarz natychmiast siĂŞ rozjaÂśniÂła.
– Tak – zauwaÂżyÂł – chodzi o mitochondria. – SÂłyszÂąc to,
niemal spad³em z krzes³a. Oto pojawi³o siê ogniwo ³¹cz¹ce
staro¿ytne praktyki szamaùskie ze wspó³czesn¹ neurobiologi¹.
PrzypomniaÂłem sobie, Âże mitochondria dziedziczymy
wy³¹cznie po linii matki. Oto we wnêtrzu ka¿dej komórki
Âżywych istot istniaÂło ÂźrĂłdÂło ÂżeĂąskiej siÂły Âżyciowej, o ktĂłrej
mĂłwiÂą mĂŞdrcy. ByÂłem bardzo podekscytowany sÂłyszÂąc, Âże te
fabryki energii najwyraŸniej za³amuj¹ siê pod ci¹g³ym obci¹¿eniem
stresem, wywoÂływanym szybkim tempem Âżycia, oraz
pod naporem biochemicznych toksyn takich jak rtĂŞĂŚ, pestycydy
czy zanieczyszczenie wody i powietrza. David wspomniaÂł,
Âże pradawne szamaĂąskie praktyki, takie jak modlitwa, post
i medytacja oraz dodatki ¿ywieniowe w postaci pewnych zió³,
pomagajÂą przywrĂłciĂŚ dziaÂłanie mitochondriĂłw.
Im dÂłuÂżej rozmawialiÂśmy, tym jaÂśniejsze stawaÂło siĂŞ dla nas,
Âże istnieje wiele skÂładnikĂłw pradawnych praktyk uzdrawiania
i medytacji, które mo¿na opisaÌ za pomoc¹ jêzyka wspó³czesnej
neurologii.

¯eùsk¹ si³ê ¿yciow¹ Pachamama znajdujemy
w naszych mitochondriach; Âślady traumatycznych przeÂżyĂŚ
zapisane w naszych ÂŚwietlistych Polach Energetycznych pokrywajÂą
siĂŞ z nerwowymi sieciami w mĂłzgu, wytwarzajÂącymi
toksyczne emocje i definiuj¹cymi nasz¹ osobowoœÌ."

Dlaczego LUDZIE nie mogÂą dokonywaĂŚ samouleczenia ... nie majÂą otworzonego dostĂŞpu do WIEDZY MATKI  W SWOIM DNA...

BO MAJ¡ ZABLOKOWANY DOSTÊP DO SWOJEJ LINII DNA MITOCHONDRIALNEJ.

Na Ziemi ÂżyjÂą obok siebie 2 RODY LUDZKIE DUCHOWE i jeden syntetycznych ludzi.. czyli bez dusz.

2 RODY DUCHOWE MAJ¡ W SWOIM DNA MITOCHONDRIA , ci bez dusz nie maj± tej opcji z PROSTEJ PRZYCZYNY S¡ PRODUKTEM ZIEMSKIEGO EKSPERYMENTU GENETYCZNEGO , NIE S¡ DZIEÆMI PRAMATKI WSZYSTKICH ¯YÆ!

1. RÓD .. KTÓRYCH PRAOJCEM JEST ( POWIEDZMY ENLIL... TA SAMA ENERGIA, KTÓRA ¯Y£A NA ZIEMI JAKO JEZUS , ON URODZI£ SIÊ NA ZIEMI NASZEGO WYMIARU TYLKO RAZ ) MA OTWORZONY DOSTÊP DO SWOJEJ MITOCHONDRIALNO¦CI.

2. RÓD .. KTÓREGO PRAOJCEM JEST ( POWIEDZMY ENKI.. ON RODZI£ SIÊ NA ZIEMI NASZEGO WYMIARU MNÓSTWO RAZY.. NIE WIEM JAKIEGO IMIENIA POWINNAM U¯YÆ) , TEN RÓD MA ZAMKNIÊTY W SWOJEJ RODOWEJ MATRYCY DOSTÊP DO SWOJEJ MITOCHONDRI.

MATKA OBYDWU RODÓW JEST TA SAMA.. ZATEM OBYDWA RODY MAJ¡ TE SAME PREDYSPOZYCJE I SZANSE ROZWOJOWE... IDENTYCZNY DOSTÊP DO WIEDZY PRZEZ JEJ MITOCHONDRIALNE DNA.

WSZELAKIE MODLITWY O UZDROWIENIA U ¯YDÓW WYMAGAJ¡ PODANIA IMIENIA MATKI!
Chodzi o otworzenie dostĂŞpu do kodu Âżycia przez jej mitochondrialne DNA ... dotyczy to zarĂłwno kobiet jak i mĂŞÂżczyzn pomimo,Âże kobiety dysponujÂą juÂż swojÂą mitochondriÂą.

Czy moÂżna byÂło  zmieniĂŚ tÂą sytuacjĂŞ.... moÂżna , trzeba by byÂło stworzyĂŚ NowÂą MatrycĂŞ RodowÂą dla 2 RODU... bo ta juÂż nie zadziaÂła .. ale..

WidaĂŚ ÂŻydzi jeszcze nie osiÂągnĂŞli poziomu ÂświadomoÂści, ktĂłry otworzyÂł by im dostĂŞp do wyÂższego poziomu wiedzy.
MuszÂą jeszcze pobyĂŚ na obecnym ... skonfrontowaĂŚ siĂŞ ze swoim oglÂądem rzeczywistoÂści .. ze swoim poziomem kreacji .. poÂświadczaĂŚ tego..  jest w ich wypadku dla nich  jeszcze niezbĂŞdne.


"PrzypomniaÂłem sobie, Âże mitochondria dziedziczymy
wy³¹cznie po linii matki. Oto we wnêtrzu ka¿dej komórki
Âżywych istot istniaÂło ÂźrĂłdÂło ÂżeĂąskiej siÂły Âżyciowej, o ktĂłrej
mĂłwiÂą mĂŞdrcy."

Zatem wiemy ju¿ ¿e JEDYN¡ drog± do wiedzy i ewolucji jest otworzenie dostêpu do KODU DNA .. MITOCHONDRIUM ODZIEDZICZONEGO PO PRAMATCE WSZYSTKICH ¯YÆ....
ON I TYLKO ON OTWIERA NAM DROGÊ EWOLUCJI I DROGÊ NOWEJ WIEDZY.


Nie wszyscy musz± tego chcieæ... nawet gdy wiemy ¿e jest to DOBREM odrzuconym przez nich .. NALE¯Y ZAAKCEPTOWAÆ ICH WOLÊ.

Zacytowane fragmenty pochodz¹ z ksi¹¿ki.... https://studioastro.pl/wydawnictwo/ksiazki/aktywuj-pelna-moc-mozgu-dr-alberto-villoldo-dr-david-perlmutter/

Kiara.

   
DNA KOBIETY...

Odp: WIECEJ O ÂŻYDACH I JUDAIZMIE.....
« Odpowiedz #13 : Dzisiaj o 11:30:09 »


O znaczeniu mitochondrialnego DNA ÂŻydzi wiedzÂą od zawsze... wiedzÂą rĂłwnieÂż JAK mĂŞÂżczyzna otrzymuje TÂĄ wiedzĂŞ  od kobiety!
Ten przekaz jest w tradycji ¶wiêtowania ¦WIÊTA SZABAT.
W dawnych tradycjach œwi¹tynnych ZAWSZE by³a kap³anka i kap³an w parach... zasad¹ by³y ³¹cz¹ce ich uczucia... wówczas kobieta przekazywa³a wiedzê .. depozyt w swoim mitochondrialnym DNA mê¿czyŸnie.. ale nie by³y to zwyk³e akty seksualne .. ni nawet tantra seksualna!

ByÂło to miÂłowanie na najwyÂższym poziomie miÂłoÂści bezwarunkowej!

Bardzo rzadko osi¹gany poziom... póŸniej po wyrzuceniu SZECHINY ze Œwi¹tyni zatarto prawdê o tej wiedzy.. pozosta³y jej zdeformowane fragmenty.. poni¿one do seksualnych rytua³ów, które nic nie wnosi³y.. ogranicza³y kobiety i mê¿czyzn.. utrat¹ energii,niszczeniem mocy duchowej i fizycznej.

*****





 NajwiĂŞkszym sekretem   ÂŚWIÊTA SZABAT  jest zjednoczenie ma³¿eĂąskie  w sypialni ... KOBIETA .. UKOCHANA , bo najwyÂższy poziom duchowo /uczuciowy ma³¿onkĂłw musi byĂŚ w przestrzeni wzajemnego miÂłowania..
By ONA.. KRÓLOWA... UKORONOWA£A JEGO .. SWOJEGO UMI£OWANEGO KRÓLA.. by w akcie seksualnego po³±czenia mog³a mu przekazaæ ca³a wiedzê zapisana w JEJ mitachondialnym DNA....

TYLKO KOBIETA jest spadkobierczyniÂą peÂłnego mitochondrialnego DNA i TYLKO ONA  MOÂŻE JE PRZEKAZAÆ SWOJEMU UKOCHANEMU...
Czyli nie wystarczy byĂŚ TYLKO  mĂŞÂżem ... TRZEBA BYÆ UKOCHANYM I UKOCHANÂĄ .. KTÓRYCH ÂŁÂĄCZY NIE TYLKO MIÂŁO¦Æ , A MIÂŁOWANIE!

Bowiem poziom wzajemnej mi³o¶ci jest KLUCZEM do otworzenia WRÓT ZIEMI OBIECANEJ... nie ma innej drogi.
Kobieta przez splecenie siĂŞ miÂłoÂściÂą bezwarunkowa ze swoim ukochanym .. OTWIERA MU WROTA TEJ ZIEMI... PRZEKRACZAJÂĄ JE RAZEM.

TO JEST NAJWIÊKSZY SEKRET SZABASOWEGO ¦WIÊTA... JEGO NAJWIÊKSZY CEL I DAR BOGA DLA MI£UJ¡CYCH SIÊ LUDZI.

Nie bêdê opisywa³a szczegó³ów .. to trzeba prze¿yÌ....

PrzepiĂŞknie ilustruje ten cudny czas Hymn.. Lekhah dodi- „przyjdÂź, ukochany”

¯ydzi znaj± ten sekret .. ale zapomnieli ¿e JEDYNYM warunkiem spe³nienia go JEST MI£O¦Æ.... wyrzekli siê jej .. co znaczy sprzeniewierzyli Bogu.. a tym samym ca³kowicie odciêli od spe³nienia SZABASOWEJ OBIETNICY...
ZawĂŞÂżenie TEJ CUDNEJ OBIETNICY  jedynie do uroczystej kolacji i modlitw nie wypeÂłni obiecanego DARU.

Kiara.
       
   
 


   

BogusÂław Nadolski

Niedziela - historia, znaczenie, symbolika

ISBN: 978-83-61533-18-4
wyd.: Wydawnictwo PETRUS 2009
   





Niedziela a Szabat

W 2010 roku minĂŞÂło dwanaÂście lat od ukazania siĂŞ (7 lipca 1998) listu apostolskiego Jana PawÂła II o ÂświĂŞtowaniu niedzieli- Dies Domini- DzieĂą Pana. ByÂł to gÂłos o niesÂłabnÂącej wadze w obliczu zmian dokonujÂących siĂŞ we wspó³czesnych spoÂłeczeĂąstwach, usiÂłujÂących sprowadziĂŚ niedzielĂŞ do „weekendu”. PrzywoÂłajmy pewne zasadnicze elementy o znaczeniu tego Wielkiego Dnia w sÂłuÂżbie Boga i czÂłowieka.

Przede wszystkim siĂŞgamy do Pierwszego Przymierza, w ktĂłrym szabat byÂł ”paÂłacem w czasie, „ziarnem wiecznoÂści posianym w sercach naszych”, stanowiÂł ”ÂświĂŞtoœÌ ukrytÂą w czasie”.

WyraÂżenia te pochodzÂą z refleksji myÂśliciela Âżydowskiego Abrahama Joshua Heschela, ktĂłry napisaÂł o szabacie miĂŞdzy innymi nastĂŞpujÂące sÂłowa: „Kto pragnie zrozumieĂŚ ÂświĂŞtoœÌ szabatu, musi wpierw odsun¹Ì na bok bezboÂżnoœÌ haÂłaÂśliwego handlu i wyprzÂąc siĂŞ z codziennego kieratu obowiÂązkĂłw.

Musi zostawiÌ za sob¹ krzykliwoœÌ i kakofoniê kolejnych dni, gor¹czkow¹ i zajad³¹ chciwoœÌ oraz zdradê i sprzeniewierzanie siê, sobie. Musi rozstaÌ siê z prac¹ fizyczn¹ i zrozumieÌ, ¿e œwiat zosta³ ju¿ stworzony i doskonale da sobie rade bez pomocy cz³owieka.

SzeœÌ dni w tygodniu zmagamy siê ze œwiatem czyni¹c sobie ziemie poddan¹, w szabat troszczymy siê o ziarno wiecznoœci posiane w naszych sercach. Œwiatu oddaliœmy nasze rêce, lecz dusza nale¿y do Kogoœ Innego.

SzeœÌ dni w tygodniu staramy siĂŞ zapanowaĂŚ na Âświatem, siĂłdmego dnia staramy siĂŞ zapanowaĂŚ nad swoim „ja”. W tradycji Izraela przekazywano przekonanie, Âże szabat jest tak dawny jak Âświat. Mistycy nauczali, Âże wszystkie dni tygodnia podporzÂądkowane sÂą szabatu. CzÂłowiek i szabat w myÂśli Boga stworzeni sÂą dla siebie”.

Szabat (sÂłowo znaczy „zatrzymaÂł siĂŞ” odpocz¹³)” to KrĂłlowa. CzÂłowiek w dziaÂłaniu ma byĂŚ podobnym do Boga, ktĂłry „siĂłdmego dnia odpocz¹³”, a wiĂŞc „zatrzymaĂŚ siĂŞ”, odÂłoÂżyĂŚ swoje sprawy, interesy.

Szabat potwierdzany w ksiêgach historycznych od IX w. przed Chr. (2Krl 4, 23; 2 Krl 11, 5-12 i w prorockich poczynaj¹c od VIII w.(Am 8, 5; Os 2, 11; Iz 1,12) Teologiczna treœÌ szabatu wyra¿a³a siê w prze¿ywaniu tego dnia z sercem brzemiennym z wdziêcznoœci za dzie³o stworzenia i pe³nym zachwytu nad jego piêknem, oraz radoœci z przymierza z Bogiem, w którym Odwieczny, Nienazwany i Niewypowiedziany osobiœcie troszczy siê o cz³owieka.

Przymierze to sprawia, Âże Âżycie czÂłowieka jest obustronnÂą relacjÂą i pragnieniem by w Âżyciu byĂŚ przywiÂązanym do tego, co najwaÂżniejsze. Szabat w Âżyciu Izraela to kwintesencja wszystkich wartoÂści i idei zawierajÂących siĂŞ Torze, a wartoÂści te sÂą nieprzemijajÂące i mogÂą byĂŚ przeÂżywane w kaÂżdej epoce historii i we wszystkich sytuacjach.

Podstawowy sens zachowania szabatu ( Wj 20, 8-12; Pwt 5, 12-16) to wstrzymywanie siĂŞ od pracy, ale takÂże podana czÂłowiekowi okazja medytacji nad samym sobÂą, refleksji nad sensem swego Âżycia, granicach czÂłowieka w przestrzeni i czasie, swojÂą godnoÂściÂą.

ŒwiêtowaÌ szabat znaczy nade wszystko szukaÌ Boga, wielbiÌ Jego chwa³ê, potêgê, mi³oœÌ i mi³osierdzie.

Szabat jest czasem podkreÂślenia przewagi ducha nad materiÂą.

W najstarszych ÂźrĂłdÂłach starotestamentalnych szabat oznacza siĂłdmy dzieĂą.(Wj 23, 12; 34, 21), ale moÂże takÂże oznaczaĂŚ caÂły tydzieĂą (KpÂł 23, 15).

Wspomniana etymologia szabatu wywodzi siĂŞ od Âśbt = zaprzestaĂŚ, nie wiadomo czy jest pierwotna. W jĂŞzyku greckim uÂżywa siĂŞ, takÂże w liczbie mnogiej sabbaton, w ÂłaciĂąskim sabbatum, lub dies sabbati (sabbatorum).

Dotychczas nie jest do koùca wyjaœniony problem, czy Izrael przej¹³ kananejsk¹ praktykê szabatu (agrarna kultura), czy te¿ pocz¹tek zachowania szabatu wi¹¿e siê z kultem Boga Jahwe.

W jĂŞzyku akkadyjskim istniaÂł dzieĂą zwany Âśapattu i byÂł dniem wolnym od pracy, zaleÂżny byÂł od faz ksiĂŞÂżyca, czego nie moÂżna powiedzieĂŚ o szabacie Âżydowskim.

Te i inne problemy zwiÂązane z szabatem sÂą w dalszym ciÂągu przedmiotem badaĂą. Faktem natomiast bezspornym pozostaje zwiÂązek szabatu:

- ze czciÂą Boga Jahwe;

- z historiÂą zbawienia Izraela jako znak wiernoÂści przymierzu wyzwolenia z niewoli egipskiej;

- z zakorzenieniem w porzÂądku dnia stworzenia Âświata- (BĂłg odpocz¹³ siĂłdmego dnia) — znaczenie spoÂłeczne wolnego dnia;

- szabat staje siĂŞ znakiem eschatologicznej nadziei- symbolem czasĂłw mesjaĂąskich.

Przyjmuje siĂŞ, Âże ÂświĂŞtowanie szabatu stoi u podstaw powstania synagogi (J. Flawiusz 2, 282) okreÂśla synagogĂŞ mianem sabbataion.

Wyj¹tkowoœÌ szabatu podkreœlano przez Obrzêd Wprowadzenia Szabatu, specjalny styl prze¿ywania tego dnia i po¿egnanie- odejœcie królowej, obrzêd zwany Hawdala- rozstanie, roz³¹czenie.

ObrzĂŞdĂłw dokonywano w synagodze i w domu rodzinnym.

Na powitanie szabatu, w piÂątek wieczorem w synagodze Âśpiewa siĂŞ hymn Lekhah dodi- „przyjdÂź, ukochany”:

WyjdÂź, ukochany, na spotkanie oblubienicy,
razem przywitamy szabat.

„StrzeÂż” i „pamiĂŞtaj” w jednym przykazaniu
po³¹czy³ i przekaza³ nam Bóg.

PAN jest jeden i Jego ImiĂŞ jest jedno,
[a sobota jest po to,] aby je wywyÂższaĂŚ i chwaliĂŚ.

WyjdÂźcie, pĂłjdziemy spotkaĂŚ szabat,
on jest ÂźrĂłdÂłem bÂłogosÂławieĂąstwa.

Na poczÂątku czasĂłw zostaÂł on ukoronowany —
pojawiÂł siĂŞ ostatni, ale pomyÂślany pierwszy.

ÂŚwiÂątynia KrĂłla, miasto krĂłlestwa!
PowstaĂą z ruin
DosyĂŚ juÂż pÂłaczu,
NajwyÂższy zlituje siĂŞ nad tobÂą!

Otrz¹œnij siê i powstaù z prochu,
za³ó¿, narodzie mój, odœwiêtne szaty!

Poprzez syna Jessego z Betlejemu
przybliÂż siĂŞ do mnie i uratuj!

ObudÂź siĂŞ, obudÂź!
Oto nadchodzi twe ÂświatÂło — powstaĂą i ÂświeĂŚ!

PowstaĂą, powstaĂą i Âśpiewaj,
bo chwaÂła PANA ukazuje siĂŞ przez ciebie.

Nie bĂŞdziesz dÂłuÂżej siĂŞ wstydziĂŚ,
czemu jeszcze pÂłaczesz?

Pod twoim dachem ukryje siĂŞ mĂłj cierpiÂący narĂłd,
miasto zostanie odbudowane na starym miejscu.

Twoi gnĂŞbiciele bĂŞdÂą gnĂŞbieni,
a twoi niszczyciele pĂłjdÂą na wygnanie.

BĂłg twĂłj bĂŞdzie radowaĂŚ siĂŞ tobÂą,
jak raduje siĂŞ oblubieniec oblubienicy.

Twoje granice [Jeruzalem] bĂŞdÂą poszerzone
i bĂŞdziesz chwaliĂŚ PANA,
a dziĂŞki [Mesjaszowi] z rodu Pereca
doznamy radoÂści i wesela.

PrzyjdÂź w pokoju, korono swego mĂŞÂża,
przyjdÂź poÂśrĂłd radoÂści i wesela
do wspĂłlnoty wiernych, do narodu wybranego,
przyjdÂź, oblubienico, przyjdÂź!

Refren hymnu uÂłoÂżonego ok.1500 r. przed Chrystusem, przez Szeloma Ha-Levi Alkabe brzmi:
 
WyjdÂź, ukochany, na spotkanie oblubienicy, razem przywitamy szabat”.

 

IntymnoœÌ szabatu oddaj siê przez s³owo biya, które znaczy zjednoczenie ma³¿eùskie.

Na powitanie szabatu kantor otrzymuje kielich i dziêkuj¹c za wino i œwi¹teczny dzieù wznosi toast na czeœÌ Oblubienicy- Szabatu.
W domu natomiast matka ozdabia mieszkanie kwiatami i zgodnie z przekonaniem, ¿e w szabat nale¿y spo¿ywaÌ wy³¹cznie dobre rzeczy, chocia¿ nie chodzi³o o samo jedzenie, ale wspólne ucztowanie w zespole rodzinnym, przygotowywa³a œwiêtowanie szabatu.
W tym dniu spoÂżywano tylko pszenny chleb, biaÂły (sÂłynne chaÂłki). AmbicjÂą pani domu byÂło by wyglÂądaÂły one piĂŞknie. Pani domu inauguruje szabat, zapala dwie Âświece- ÂświatÂło szabatowe: Zacho = „pamiĂŞtaj” i szamor- „zachowuj”. Nawet w najbiedniejszych rodzinach nie brakowaÂło tych Âświec Nazwy wskazujÂą na sens szabatu w odniesieniu do czÂłowieka.

 Matka takÂże wypowiada bÂłogosÂławieĂąstwo nad ÂświatÂłem: „BÂłogosÂławiony jesteÂś Ty Haszem, nasz BĂłg, KrĂłl Âświata, ktĂłry uÂświĂŞciÂł nas swoimi przykazaniami i nakazaÂł nam zapalaĂŚ Âświece na Szabat”. Po zapaleniu Âświec kobieta wykonuje trzy ruchy jakby chciaÂła zagarn¹Ì ÂświatÂło dla siebie, po czym recytuje bÂłogosÂławieĂąstwo.

MoÂże takÂże odmĂłwiĂŚ modlitwĂŞ przez siebie lub: nastĂŞpujÂącÂą: ”Niech bĂŞdzie wola TwojÂą Panie, BoÂże mĂłj i moich praojcĂłw, Âże okaÂżesz ÂłaskĂŞ mnie,( mojemu mĂŞÂżowi), moim synom, moim cĂłrkom, ( mojemu ojcu , mojej matce) i wszystkim moim bliskim; dasz nam i caÂłemu narodowi Izraela dobre i dÂługie Âżycie(...)

UczyĂą bym mogÂła wychowaĂŚ synĂłw i wnukĂłw mÂądrych, pojĂŞtnych, miÂłujÂących Boga, bogobojnych. ProszĂŞ wysÂłuchaj mojego bÂłagania w tej chwili, za zasÂługi Sary, rebeki, Racheli i lei, naszych pramatek, rozpal nasze Âświece, by nigdy nie zgasÂły, rozÂświetl nad nami swoje oblicze, a bĂŞdziemy zbawieni”(modlitwĂŞ podajĂŞ za A. PrzeÂździecka.

Modlitwy kobiet Âżydowskich zwiÂązane z Âżyciem religijnym. „Midrasz” Nr.12(140), grudzieĂą 2008,s.34).

MĂŞÂżczyÂźni wracajÂą do swoich domĂłw, wchodzÂąc pozdrawiajÂą obecnych: „dobrego szabatu”. WracajÂącym towarzyszÂą, jak siĂŞ wierzy, dwaj anioÂłowie, jeden dobry, drugi to szatan. Na pozdrowienie anio³ów Âśpiewa siĂŞ krĂłtkÂą pieϝ, kantylenĂŞ, Shalom alechem malache ha seret.

Dzieci stajÂą przed rodzicami, pochylajÂą gÂłowy i przyjmujÂą bÂłogosÂławieĂąstwo, ktĂłrego udzielajÂą im rodzice kÂładÂąc rĂŞce na ich gÂłowach. W stosunku do chÂłopcĂłw bÂłogosÂławieĂąstwo brzmi:

„Niech ci uczyni BĂłg jak Efraimowi i jak Manassesowi (Rdz 48, 20), w odniesieniu do dziewczynek: ”Niech uczyni ci BĂłg, jak uczyniÂł pramatkom Sarze, Rebece, Racheli i Lei”, niektĂłrzy wedÂług uznania dodajÂą jeszcze inne sÂłowa lub koĂączÂą bÂłogosÂławieĂąstwo jak czyni to kapÂłan:
BĂłg niech ci bÂłogosÂławi i niechaj ciĂŞ strzeÂże. Niech BĂłg rozjaÂśni twoje oblicze nad tobÂą i niechaj obdarzy ciĂŞ swojÂą ÂłaskÂą. Niechaj BĂłg obrĂłci swoje oblicze ku tobie i niech ci udzieli pokoju”.

NastĂŞpnie obecni zasiadajÂą do stoÂłu, do pierwszego posiÂłku sabatowego, rozpoczynajÂąc od wypicia wina ( a winno ono byĂŚ najwyÂższej klasy), ktĂłre poprzedza bÂłogosÂławieĂąstwo, po czym po umyciu rÂąk Âłamie siĂŞ chleb i ojciec rodziny rozdaje kaÂżdemu z siedzÂących wokoÂło.

Na koniec tego otwarcia szabatu w rodzinie taĂączy siĂŞ i Âśpiewa: Ten dzieĂą jest dla Izraela ÂświatÂłem i radoÂściÂą. Szabatem odpoczynku”.
W sam dzieù szabatu wk³ada siê inne szaty ni¿ w wieczór pi¹tkowy, okiennice pozostaj¹ zas³oniête, telefon milczy. Dzieù Szabatu poœwiêcano: studiowaniu Tory, czêsto w ma³ych grupach, modlitwie, œpiewom i taùcom, odwiedzinom rodziny, przyjació³, chorych.
 
Po modlitwie porannej- Âśniadanie i ostatni, gdy- niebo rumieni siĂŞ zorzÂą wieczornÂą, spoÂżywa siĂŞ trzeci posiÂłek szabaty na jego poÂżegnanie. W odmawianej modlitwie znajdziemy nastĂŞpujÂące sÂłowa: „ZechciaÂłeÂś nas w dobroci swojej obdarzyĂŚ znajomoÂści Twojego Prawa i pouczyÂłeÂś nas, jak wypeÂłniaĂŚ TwojÂą objawionÂą wole.

I Ty, o Panie nasz BoÂże ustanowiÂłeÂś oddzielenie tego, co ÂświĂŞte od tego, co nie ÂświĂŞte, ÂświatÂła od ciemnoÂści, Izraela od innych narodĂłw, dnia siĂłdmego od dni powszednich. O Ojcze, o krĂłlu! Niechaj dni nasze, ktĂłre wychodzÂą nam naprzeciw zaczyna siĂŞ dla nas w pokoju, niech bĂŞdÂą wolne od wszelkiego grzechu, nieskalane jakÂąkolwiek nieprawoÂściÂą, niech ³¹czy je ze sobÂą czeœÌ Tobie oddawana”.

Rozstanie z szabatem dokonuje siĂŞ rĂłwnieÂż z toastem winem, wÂąchaniem aromatu pachnÂących zió³ (rozkoszowanie siĂŞ aromatem szabatu) i zapaleniem szczegĂłlnej Âświecy splecionej z wÂąskich prĂŞtĂłw wosku (przecieÂż „sznur troisty nie Âłatwo siĂŞ przerywa” Ekl 4, 12), ktĂłra gasi siĂŞ winem, poÂżegnanie to takÂże Âśpiew ró¿nych pieÂśni, ktĂłre nawiÂązujÂą do rozpoczynajÂącego siĂŞ po szabacie tygodnia...... "




 

opr. aw/aw


Copyright © by Wydawnictwo PETRUS

akkadyjski Âśapattu.. ÂświĂŞto ksiĂŞÂżyca.

* http://www.biblos.feen.pl/printview.php?t=2187&start=0&sid=c78adbb5cf995bc5ec172c2d787dfdf4