KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA | WSPÓ£CZESNO¦Æ | Mistyka oraz przekazy obecne (Moderatorzy: ArcykapÂłan, Kiara) | ROÂŚLINY LECZNICZE......
Strony: [1]

ROÂŚLINY LECZNICZE......

  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomości: 2458
  • Zobacz profil
ROÂŚLINY LECZNICZE......
« : Lipiec 29, 2015, 15:34:30 »
Botanical.com - Nowoczesne Herbal, pani M. Grieve
Botanical.com Strona g³ówna


Bryony Czarny korzeĂą  (Tamus Communis L. Extract) przeciwbĂłlowy, przeciwnowotworowe, przeciwzapalne, przeciwwirusowe, siniaki, zapalenie stawĂłw.   


 



   
   
Bryony, Czarny
Bryony, Czarny
(Tamus communis)
Kliknij aby powiĂŞkszyĂŚ obrazek graficzny
Bryony, Czarny

POISON!
Botaniczna: Tamus communis (LINN.
Rodzina: BRAK Pochrzynowate

    Opis
    DziaÂłanie lecznicze i ZastosowaĂą
    Przygotowanie

--- --- Blackeye KorzeĂą Synonim.
U¿ywane --- --- CzêœÌ Korzeù.


Czarny Bryony naleÂży do rodziny twinningowych i pnÂączy, ktĂłre generalnie wiosnĂŞ z bulw duÂżych, z ktĂłrych niektĂłre sÂą uprawiane dla ÂżywnoÂści, jak Yam, ktĂłry stanowi waÂżny artykuÂł ÂżywnoÂści w wielu krajach tropikalnych. Wielka Brytania dostarcza tylko jeden gatunek tego plemienia, communis Tamus, ktĂłre z jego potĂŞÂżny, gryzÂący i katharsis cech, plasuje siĂŞ w niebezpiecznÂą draÂżniÂącego trucizny.

Jest bardzo czêsto w lasach i roœlin ¿ywop³otów, z okr¹g³¹ s³abe pêdy owijaj¹c niczego w zasiêgu rêki, a tym samym rosn¹co lub skradanie siê wœród drzew i krzewów do znacznej odleg³oœci.

--- Opis --- Liœcie s¹ w kszta³cie serca, spiczaste, g³adkie i lœni¹ce, jak zwykle, jakby zosta³y polakierowane. PóŸn¹ jesieni¹ oni siê ciemny lub jasny ¿ó³ty fioletowy, co bardzo efektowny wygl¹d. W zimie, wynika ucichnie, choÌ korzeù jest wieczna.

Kwiaty s¹ ma³e, zielono-bia³y, w luŸnych gronach i dwa rodzaje, ja³owe i urodzajne w ró¿nych zak³adach, przy czym ten ostatni zast¹pi³ jagody czerwonym kolorze, gdy dojrza³e.

Du¿y, miêsisty korzeù jest czarny na zewn¹trz i niezwykle ostry, i choÌ starej medycyny katharsis, jest najbardziej niebezpieczny œrodek, gdy stosowane wewnêtrznie. Jest tak z przêdzy o gruboœci bulwiastych bogaty w skrobiê, ale równie¿ o ostrym do stosowania jako ¿ywnoœÌ w jakikolwiek sposób.

M³ode pêdy s¹ uwa¿ane za dobre jedzenie, gdy ubrany jak Asparagus- Maurów jeœÌ je gotowane z oliw¹ i sol¹, po ich pierwszym namoczone w gor¹cej wodzie.

Gerard mĂłwi o tym zakÂładzie:
    "Dzikie czarne Briony resembleth bia³¹ Briony winoroÂśl, ale nie skÂładajÂąc wÂąsĂłw i jest Âłatwiejszy do losed. KorzeĂą jest czarny bez i jasno¿ó³tego koloru wewnÂątrz, jak Box. Ró¿ni siĂŞ ona od biaÂłego Briony tylko tym, Âże korzeĂą jest kolorem ¿ó³tym polu w Âśrodku, i owoce lub jagody czarne, gdy przyjeÂżdÂżajÂą do dojrzaÂłoÂści.

Co do koloru jagody, Gerard ponosi winy: s¹ jaskrawoczerwone. Inni autorzy równie¿ ten sam b³¹d. G³ówny jest prawie cylindryczny, 1 do 1 1/2 cala œrednicy 3 do 4 cali lub wiêcej, i czarny.

[ Top ]

--- DziaÂłanie lecznicze i uÂżywa --- Rubifacient, moczopĂŞdne. WytÂłoczonego soku ÂświeÂżego korzenia, zmieszane z niewielkÂą iloÂściÂą biaÂłego wina, jest stosowany jako Âśrodek na Âżwir, jest silne dziaÂłanie moczopĂŞdne, ale nie podaje siĂŞ wewnĂŞtrznie, a nie jest zawarte w Farmakopei Brytyjskiej. ÂŚmierci w wiĂŞkszoÂści bolesnej formy jest wynikiem nadmiernej dawki, a skutkiem niewielkiej iloÂści, nie zmieniajÂąc tylko wieku, ale wedÂług idiosynkrazji pacjenta, pozostawia niewiele miejsca na okreÂśleniu granic pomiĂŞdzy bezpieczeĂąstwem i zniszczenia. WyraÂżona sok z korzenia, z miodem, byÂła rĂłwnieÂż stosowana jako lekarstwo na dolegliwoÂści astmatycznych, ale inne Âśrodki, ktĂłre sÂą bezpieczniejsze powinny byĂŚ preferowane.

Jagody dziaÂłaĂŚ jako Âśrodek wymiotny, a dzieci powinny ostrzec przed ich zjedzeniem.

Jako zewnĂŞtrzny draÂżniÂące Black Bryony ma jednak zostaÂły z powodzeniem stosowane, i to o wiele wczeÂśniej stosowane. Ociera WysÂłodki stosowane jako gips pobudzajÂące i dna, reumatyzm i paraliÂż Stwierdzono uÂżyteczny w wielu przypadkach.

Nalewka wykonane z korzeni okazuje siĂŞ najbardziej przydatna aplikacja do nieprzerwanej odmroÂżenia, a takÂże owoce, przesiÂąkniĂŞta gin, sÂą wykorzystywane do tego samego Âśrodka.

Czarny Bryony jest popularnym Âśrodkiem do usuwania przebarwieĂą spowodowanych siniaki i czarne oczy itp ÂświeÂżego korzenia jest szlifowanych na miazgĂŞ i stosowane w formie okÂład.

Na rany, stare pisarzy polecam to jest wykonane w postaci maÂści z "smaru Hog lub woskiem, lub innym dogodnym maÂści.

OgĂłlna nazwa Tamus podano do zakÂładu z przekonaniem, Âże jest taki sam jak ten, o ktĂłrym mowa w dzieÂłach Pliniusza pod nazwÂą Uva Taminia.

Grecy uÂżywaĂŚ mÂłodych frajerĂłw jak szparagi, ktĂłre bardzo przypominajÂą.

T. cretica jest rodem z Grecji i greckiego archipelagu.

--- Przygotowanie --- Nalewka, od 1 do 5 kropli.

[ Top ]

Nazwa zwyczajowa G³ówna
Strona g³ówna ZIO£OWE NOWOCZESNY

PamiêtaÌ "Nowoczesne Herbal" zosta³ napisany z konwencjonalnym m¹droœci pocz¹tku 1900 roku. Nale¿y wzi¹Ì to pod uwagê, jak niektóre informacje mog¹ byÌ teraz uznane za niedok³adne lub niezgodne z nowoczesnej medycyny.

© Copyright Protected 1995-2014 Botanical.com

Antipiracy, Intellectual Property protection and DMCA services by Guardlex

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html&prev=search


http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html&prev=search


http://www.botanical.com/botanical/mgmh/mgmh.html


..............

96. Tamus communis, Linn.-WspĂłlna Czarny Bryony.
Nazwa botaniczna:
Dioscorea communis

Seks. Syst. Dioecia, Hexandria.
(Radix.)

.. "Aμπελος μελαινα, Dioscor lib i przeciwko czapkĂŞ 185;..? Chironia, Gynaecanthe aut Apronia, Pliniusz, lib XXIII, 17, red cap VALP;...?. Bryonia nigra, Gerard, 871. rodzime korzenia ( radix bryoniae nigrae) jest duÂża i miĂŞsiste, czarny na zewnÂątrz, biaÂły wewnÂątrz. Gdy ÂświeÂże, posiada pewne cierpkoœÌ. Nie analiza tego dokonano. stosowane wewnĂŞtrznie, dziaÂła jako Âśrodek moczopĂŞdny i zostaÂł ceniona, jako lithic (patrz vol. ip 283). To jest utrzymywana w sklepach zielarskich i sprzedawane, jak pieczĂŞĂŚ Salomona (patrz ante , str. 215), jako miejscowego stosowania do usuwania ÂśladĂłw siniaka. We Francji nazywa aux herbe femmes battues, lub zioÂła do posiniaczone kobiet.

http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.henriettes-herb.com/eclectic/pereira/tamus.html&prev=search

http://www.henriettes-herb.com/eclectic/pereira/tamus.html

Kiara.
« Ostatnia zmiana: Lipiec 29, 2015, 22:59:32 wysłane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomości: 2458
  • Zobacz profil
Odp: ROÂŚLINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #1 : Lipiec 29, 2015, 23:02:10 »
line_gbg68.gif (1697 bajtĂłw)

ZioÂła - Roots - Warzywa
Flora
line_gbg68.gif (1697 bajtĂłw)




Czarny Bryony - Tamus communis L.




Jest to wspólna europejska winoroœli Twining z bulwiastych korzeni i liœci i sercowate czerwonych jagód [syn: czarnym, czarnym powój Bryony, Tamus communis]. Ca³a instalacja jest truj¹cy dziêki zawartoœci saponiny. Chocia¿ toksyczne, saponiny s¹ bardzo s³abo wch³aniane przez organizm i tak maj¹ tendencjê do przejœÌ bez powodowania szkód. S¹ one równie¿ w podziale na poddanie obróbce termicznej. Saponiny znajduj¹ siê w wielu roœlinach, w tym kilka, które s¹ czêsto u¿ywane do ¿ywnoœci, takich jak niektóre fasoli. Wskazane jest, aby nie jeœÌ du¿ych iloœci ¿ywnoœci, które zawieraj¹ saponiny. Saponiny s¹ znacznie bardziej toksyczne dla niektórych stworzeù takich jak ryby i szczepy myœliwskie tradycyjnie umieœciÌ du¿e iloœci nich strumienie, jeziora, itp, w celu stupefy lub zabijania ryb. Toksyczne dzia³anie tej roœliny nie jest spowodowane przez saponiny, ale kryszta³ów szczawianu wapnia, które znajduj¹ siê g³ównie w owocach.
Czerpi±c z Wilhelm Prof. dr Otto von Deutschland Thomé Flora und der Schweiz Österreich. 1885, Gera, Niemcy

    Nazwa botaniczna: Tamus communis (LINN.)
    Rodzina: BRAK Pochrzynowate (Yam rodzina)
    Synonim: Blackeye g³ównej
    CzêœÌ UÂżywane: KorzeĂą
    Opcje: Dioscorea trifida
    WspĂłlne Imiona: Al Karam Al Barri [E], Czarny Bryony [E, H], Blackeye korzeniowe [H], Bryony, Czarne [E], damy Seal [E], Nueza Negra [E], Czarne Akasma [E], Herbe à La Femme battue
    Inny Nazwy zwyczajowe: Yam Kusz-Kusz; Aja; Yampi; Mapuey; Kusz-Kusz; Yampee
    Zakres: Wielka Brytania; Egipt; Europa; Irak; Hiszpania; Turcja
    Siedlisko: zaroÂśla, ÂżywopÂłoty, lasy i zagajniki krawĂŞdzie, unikajÂąc gruntĂłw kwaÂśnych [1, 9]

Czarny Bryony naleÂży do rodziny twinningowych i pnÂączy, ktĂłre generalnie wiosnĂŞ z bulw duÂżych, z ktĂłrych niektĂłre sÂą uprawiane dla ÂżywnoÂści, jak Yam, ktĂłry stanowi waÂżny artykuÂł ÂżywnoÂści w wielu krajach tropikalnych. Wielka Brytania dostarcza tylko jeden gatunek tego plemienia, communis Tamus, ktĂłre z jego potĂŞÂżny, gryzÂący i katharsis cech, plasuje siĂŞ w niebezpiecznÂą draÂżniÂącego trucizny.

Jest bardzo czêsto w lasach i roœlin ¿ywop³otów, z okr¹g³¹ s³abe pêdy owijaj¹c niczego w zasiêgu rêki, a tym samym rosn¹co lub skradanie siê wœród drzew i krzewów do znacznej odleg³oœci. Zak³ad zosta³ zmieszany z bia³ym Bryony - Bryonia cretica L.ssp dioica Tutin (syn przestêp dwupienny Jacq.). W rodziny dyniowatych, z któr¹ mo¿e byÌ rozró¿nione ³atwo przez jego brak w¹sów.

Opis

RoÂśliny wieloletnie Climber roÂśnie do 3,5 m. przy Âśredniej szybkoÂści. Jest mrozoodporny do strefy 5.

Liœcie s¹ w kszta³cie serca, spiczaste, g³adkie i lœni¹ce, jak zwykle, jakby zosta³y polakierowane. PóŸn¹ jesieni¹ oni siê ciemny lub jasny ¿ó³ty fioletowy, co bardzo efektowny wygl¹d. W zimie, wynika ucichnie, choÌ korzeù jest wieczna.
   
   
PyÂłek    Owoc

Kwiaty s¹ ma³e, zielono-bia³y, w luŸnych gronach i dwa rodzaje, ja³owe i urodzajne w ró¿nych zak³adach, przy czym ten ostatni zast¹pi³ jagody czerwonym kolorze, gdy dojrza³e. Jest w kwiat od maja do lipca, a nasiona dojrzewaj¹ od wrzeœnia do listopada. Kwiaty s¹ dwupienne (pojedyncze kwiaty s¹ albo mê¿czyzna czy kobieta, ale tylko jedna p³eÌ mo¿na znaleŸÌ na jednym zak³adzie wiêc zarówno mêskie i ¿eùskie roœliny musz¹ byÌ uprawiane, jeœli wymagana jest nasienie) i s¹ zapylane przez pszczo³y oraz muchy. Zak³ad nie jest samo-urodzajne.

Preferuje œwiat³o (piaszczyste), œrednie (gliniast¹) i ciê¿kich (gliny) gleby, wymaga dobrze przepuszczalnej gleby i mog¹ rosn¹Ì w glebie ciê¿kiej gliny. Preferuje kwaœne, obojêtne i zasadowe (alkaliczne) gleby. Mo¿e rosn¹Ì w pó³cieniu (œwiat³o) lub leœnej bez cienia. Wymaga wilgotnej gleby. Zak³ad mo¿e toleruje silne wiatry, ale nie ekspozycji morskiej.

Du¿y, miêsisty korzeù jest prawie cylindryczne, od 1 do 1 1/2 cala œrednicy, 3 do 4 cali lub wiêcej, czarna na zewn¹trz i wyj¹tkowo ostry. Chocia¿ starej medycyny katharsis, jest najbardziej niebezpieczny œrodek, gdy stosowane wewnêtrznie. Jest tak z przêdzy o gruboœci bulwiastych bogaty w skrobiê, ale równie¿ o ostrym do stosowania jako ¿ywnoœÌ w jakikolwiek sposób.

M³ode pêdy s¹ uwa¿ane za dobre jedzenie, gdy ubrany jak Asparagus- Maurów jeœÌ je gotowane z oliw¹ i sol¹, po ich pierwszym namoczone w gor¹cej wodzie.

Ogólna nazwa Tamus podano do zak³adu z przekonaniem, ¿e jest taki sam jak ten, o którym mowa w dzie³ach Pliniusza pod nazw¹ Uva Taminia. Grecy u¿ywaÌ m³odych frajerów jak szparagi, które bardzo przypominaj¹, jak równie¿ zrobiÌ pó³wyspie Istria. Zmiany, T. Cretica jest rodem z Grecji i greckiej archipelagu.
Uprawa i propogation

Wymaga wilgotnej dobrze odsÂączone Âżyzne gleby [17].

Pn¹cze, s³abe pêdy utrzymaÌ siebie, owijaj¹c siê wokó³ innych roœlin i s¹ zdolne do wzrostu doœÌ wysoko w krzewy i drzewa [4].

Dwupienne. Samce i samice muszÂą byĂŚ uprawiane roÂśliny, jeÂśli wymagane jest nasienie.

Seed - siaÌ w zimnym ramy wczesn¹ wiosn¹ lub tak szybko, jak ziarno jest dojrza³e jesieni¹. K³uÌ siê sadzonki na poszczególne garnki, gdy s¹ one wystarczaj¹co du¿e, aby obs³u¿yÌ, i zasadziÌ siê latem lub póŸn¹ wiosn¹ nastêpnego roku.

Zastosowania jadalne

    LiÂście.
    MÂłode pĂŞdy - gotowane. Zdecydowanie gorzkiego smaku. Substytutem szparagi, to najlepiej jeÂśli woda zmieniana jest raz podczas gotowania. MoÂżliwe toksyczne.

DziaÂłanie lecznicze i ZastosowaĂą

    Antiecchymotic; Katharsis; MoczopĂŞdne; Wymiotny; Hemolityczna; OkÂład; Rubefacient.

Jagody dzia³aÌ jako œrodek wymiotny, a dzieci powinny ostrzec przed ich zjedzeniem. Korzeù fresb / k³¹cze jest antiecchymotic, moczopêdne, wymiotny, hemolityczna i rubefacient.

Nalewka wykonane z korzeni okazuje siĂŞ najbardziej przydatna aplikacja do nieprzerwanej odmroÂżenia, a takÂże owoce, przesiÂąkniĂŞta gin, sÂą wykorzystywane do tego samego Âśrodka.

Czarny Bryony jest popularnym Âśrodkiem do usuwania przebarwieĂą spowodowanych siniaki i czarne oczy itp ÂświeÂżego korzenia jest szlifowanych na miazgĂŞ i stosowane w formie okÂład. Gdy ociera lub wyciskane, to daje bezbarwny Âśluzowatej sok, ktĂłry zostaÂł uÂżyty jako rubefacient (lub stymulowanie tynk) i zastosowanie w licznik dziaÂła draÂżniÂąco na podagrĂŞ, lumbago, reumatyzm i podobne zaburzenia (Maheu & Chartier 1927, Wren 1975, Perrot i ParyÂż 1971). Popularne nazwy Blackeye korzeniem i herbe à la femme battue odnoszÂą siĂŞ do korzystania z k³¹cza jako aplikacja do siniakĂłw, aby usun¹Ì przebarwienia (Maheu & Chartier 1927, North 1967). Stare pisarzy polecam to jest wykonane w postaci maÂści z "smaru Hog lub woskiem, lub innym dogodnym maÂści.
Histamin   




Histamin:
Summenformel: C 5 H 9 N 3
Molmasse: 111,1 g / mol
LD 50 (Maus): 2000 mg / kg (podskĂłrnie)

Roœlin jest bogata w saponiny, tak musi byÌ stosowany z ostro¿noœci¹. Ma bardzo silne katharsis wp³ywa i plasuje siê w niebezpieczn¹ dra¿ni¹cego trucizny. To nie jest zwykle u¿ywany wewnêtrznie, ale g³ównym jest maceracji stosowane zewnêtrznie jako ok³ad na siniaki, stawy reumatyczne itp To nie powinny byÌ wykonywane bez fachowej porady, gdy¿ mo¿e to spowodowaÌ bolesne pêcherze. Korzeù jest u¿ywany œwie¿e lub mog¹ byÌ zbierane jesieni¹ i suszy siê do póŸniejszego wykorzystania.

WytÂłoczonego soku ÂświeÂżego korzenia, zmieszane z niewielkÂą iloÂściÂą biaÂłego wina, jest stosowany jako Âśrodek na Âżwir, jest silne dziaÂłanie moczopĂŞdne, ale nie podaje siĂŞ wewnĂŞtrznie, a nie jest zawarte w Farmakopei Brytyjskiej. ÂŚmierci w wiĂŞkszoÂści bolesnej formy jest wynikiem nadmiernej dawki, a skutkiem niewielkiej iloÂści, nie zmieniajÂąc tylko wieku, ale wedÂług idiosynkrazji pacjenta, pozostawia niewiele miejsca na okreÂśleniu granic pomiĂŞdzy bezpieczeĂąstwem i zniszczenia. WyraÂżona sok z korzenia, z miodem, byÂła rĂłwnieÂż stosowana jako lekarstwo na dolegliwoÂści astmatycznych, ale inne Âśrodki, ktĂłre sÂą bezpieczniejsze powinny byĂŚ preferowane.

Zarówno szlam rubefacient z k³¹cza i sok z jagód zawieraj¹ raphides szczawianu wapnia - pomiar œredniej 450 mikrometrów d³ugoœci i 11 mikrometrów œrednicy w soku z jagód i œredniej d³ugoœci 250 um i 8 mikrometrów œrednicy w szlamie z k³¹cza - które s¹ ostro zakoùczone na obu koùcach. S¹ one odpowiedzialne za podra¿nienia mechanicznego, gdy wciera siê w skórê. Ponadto, k³¹cza zawiera histaminy i saponiny, z których oba mog¹ przyczyniaÌ siê do obserwowanej reakcji skóry po wstrzykniêciu podskórnym po raphides szczawianu wapnia (Schmidt i wylince 1983). Dzia³anie dra¿ni¹ce na skórê mog¹ byÌ hamowane przez leki przeciwhistaminowe (Holzach & Fluck 1951).

WYPADEK alergicznego kontaktowego zapalenia skĂłry z czarnym Bryony zostaÂły opisane przez Milyavsky (1979) i Fernandez de odpow (1983).

K³¹cze a szczególnie atrakcyjne szkar³atne jagody mo¿e spowodowaÌ zatrucie po spo¿yciu. Objawy s¹ te podra¿niaj¹cych przeczyszczaj¹cy ze spalaniem w ustach i pêcherzy skóry (Pó³noc 1967, Lewis i Elvin-Lewis 1977).

ÂŹrĂłdÂła:

    http://www.botanical.com/botanical/mgmh/b/brybla75.html
    http://www.giftpflanzen.com/tamus_communis.html (niemiecki)
    http://caliban.mpiz-koeln.mpg.de/~stueber/thome/band1/tafel_135.html
    http://image.fs.uidaho.edu/vide/descr792.htm
    Obrazy - http://www.dipbot.unict.it/orto/0810-1.html
    http://dict.die.net/tamus%20communis/
    Image - http://www.floracyberia.net/spermatophyta/angiospermae/dicotyledoneae/dioscoreaceae/tamus_communis.html
    http://www.ibiblio.org/pfaf/cgi-bin/arr_html?Tamus+communis&CAN=LATIND
    PyÂłek obrazu - http://www.kv.geo.uu.se/pollen/T/Tamus_communis.html
    http://bodd.cf.ac.uk/BotDermFolder/BotDermD/DIOS.html



http://translate.google.pl/translate?hl=pl&sl=en&u=http://www.istrianet.org/istria/flora/herbs-roots-vegies/tamus-communis2-eng.htm&prev=search

http://www.istrianet.org/istria/flora/herbs-roots-vegies/tamus-communis2-eng.htm


Kiara.
« Ostatnia zmiana: Lipiec 29, 2015, 23:21:11 wysłane przez Kiara »
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomości: 2458
  • Zobacz profil
Odp: ROÂŚLINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #2 : Lipiec 30, 2015, 10:58:57 »

Laboranci w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich
PrzemysÂław Wiater
Laboranci w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich

1.WstĂŞp. Kim byli laboranci ?

Medycyna od wieków ³¹czy³a wiele kierunków leczniczych, nie zawsze wzajemnie powi¹zanych, a czasami nawet sprzecznych. Z up³ywem czasu i postêpem wiedzy zmienia³a siê równie¿ ocena sposobów leczenia. Ostatnie lata pokazuj¹, ¿e nawet kwestionowane wczeœniej przez naukê metody, takie jak hipnoza czy homeopatia, s¹ ponownie stosowane. To samo mo¿na dziœ powiedzieÌ o zio³olecznictwie.
Leczenie zio³ami to ma³o znany fragment historii Sudetów Zachodnich. W dawnych czasach, obok poszukiwania minera³ów i kamieni szlachetnych oraz hutnictwa szk³a, zielarstwo by³o jednym z najbardziej popularnych zajêÌ karkonoskiej ludnoœci. Dzieje leczenia zio³ami w Karkonoszach i Górach Izerskich to historia z pogranicza medycyny i magii, nieraz pe³na wrêcz sensacyjnych zdarzeù. Na jej dok³adne wyjaœnienie nie pozwala brak wiêkszej liczby wiarygodnych przekazów Ÿród³owych oraz tajemniczy, czêstokroÌ skrywany, charakter zielarskich praktyk. Rzecz ca³a dzia³a siê na kraùcach ówczesnego œwiata, w nieprzystêpnych regionach, gdzie w³ada³ groŸny Duch Gór, a miejsce schronienia znajdowali ludzie czêsto postawieni poza nawias ówczesnego spo³eczeùstwa. Tutaj rozegra³ siê zabójczy dla laborantów konflikt pomiêdzy oficjaln¹ medycyn¹ i sztuk¹ zielarsk¹.
W Karkonoszach i Górach Izerskich laborantami (od ³ac. laborare - pracowaÌ, przygotowywaÌ) zwano ludzi, którzy ze zbieranych roœlin, rzadziej z minera³ów czy zwierz¹t sporz¹dzali, a tak¿e sami b¹dŸ przez poœredników sprzedawali ró¿nego rodzaju medykamenty. Lecznicze specyfiki by³y przygotowywane pod postaci¹ proszków, olejków, maœci, eliksirów, naparów czy esencji.
W Ÿród³ach pisanych nazywani byli jako Laboranten (laboranci), ale te¿ Kräutler (zielarze), Distillateurs (destylatorzy), Halbaphoteker (po³owiczni aptekarze), Kräutersucher (poszukiwacze zió³), Wurzelmänner (korzennicy), Wurzelgräber (kopacze korzeni), Oelträger (roznosiciele olejków), Arzneihändler (handlarze lekarstwami), Vagabunden mit Medicamente (wêdrowcy z medykamentami), Medicine-Händler (handlarze medycyn¹), Oleari (olejkarze), medicastri indocti (niedouczeni lekarze) czy Wunderdoktoren (uzdrawiacze).
Leczeniem karkonoskimi zioÂłami zajmowali siĂŞ:
-laboranci, ktĂłrzy wytwarzali zielarskie medykamenty,
-aptekarze prowadzÂący zielarskie apteki
-wĂŞdrowni handlarze zioÂłami,
-zbieracze zió³,
-znachorzy - uzdrawiacze.
Niejednokrotnie podzia³y pomiêdzy poszczególnymi grupami by³y p³ynne, a wielu laborantów ³¹czy³o ró¿ne specjalizacje.
ChociaÂż zielarska profesja znana byÂła od dawna, to po raz pierwszy okreÂślenie "laborant" zostaÂło uÂżyte dopiero w urzĂŞdowym rozporzÂądzeniu z dnia 21.01.1739 r., w ktĂłrym graf von Waldstein:
"[...] czyni wiadomym i zakazuje wszystkim laborantom pod groÂźbÂą kary polowaĂą i strzelania w tutejszych dobrach rodziny Schaffgotsch".
Widocznie laboranci, oprócz zbierania zió³, k³usuj¹c, szeroko czerpali i z innych darów natury.

2.Dawne roÂśliny lecznicze Karkonoszy i GĂłr Izerskich.

Regiony górskie zawsze obfitowa³y w skupiska roœlin leczniczych, które niejednokrotnie w specyficznych warunkach glebowych i klimatycznych kumulowa³y swoje uzdrowicielskie w³aœciwoœci. Wiedza i umiejêtnoœci zielarskie wœród ludnoœci Karkonoszy i Gór Izerskich przekazywane by³y z pokolenia na pokolenie. Du¿a odleg³oœÌ od miast i medyków zmusza³y wrêcz mieszkaùców gór do siêgniêcia po naturalne œrodki, których obfitoœÌ dostarcza³a przyroda. Skuteczne medykamenty utrwala³y siê w tradycji ludowej, natomiast gorsze œrodki z czasem wypierane by³y przez lepsze. WiêkszoœÌ z karkonoskich i izerskich roœlin leczniczych jest obecnie objêta œcis³¹ ochron¹.
Wœród szeregu zió³ w Karkonoszach i Górach Izerskich poszukiwany by³ od samych pocz¹tków wiosny podbia³ pospolity - zakwitaj¹cy na ¿ó³to ju¿ w marcu. Podbia³ nosi³ te¿ nazwê koùskiego lub oœlego kopyta, ze wzglêdu na charakterystyczny okr¹g³o-sercowaty kszta³t liœci. Z suszonych kwiatów lub m³odych liœci uzyskiwano napar stosowany jako skuteczne lekarstwo przeciw uci¹¿liwemu kaszlowi oraz oparzeniom, a zewnêtrznie u¿ywano ok³adów z liœci przy st³uczeniach i siniakach.
Drugi zwiastun wiosny - szafran czyli popularny krokus, znany by³ jako cenna przyprawa oraz naturalny barwnik. W zio³olecznictwie szafran stosowany by³ przy zatruciach pokarmowych i chorobach uk³adu kr¹¿enia, a odpowiednio dawkowany stawa³ siê afrodyzjakiem, a tak¿e posiada³ w³aœciwoœci halucynogenne. W Sudetach krokusy najczêœciej zakwitaj¹ fioletowo, choÌ zdarza siê ¿ó³ty i bia³y kolor kwiatostanów. Liczne stanowiska szafranu znajduj¹ siê na ³¹kach w okolicach Micha³owic, Szklarskiej Porêby Œredniej i Dolnej, na Hali Izerskiej, a s³ynie z nich po³o¿ony opodal Piechowic rezerwat "Krokusy na Górzyùcu".
Popularnym kwiatem wiosennym wykorzystywanym w Karkonoszach i GĂłrach Izerskich do celĂłw zdrowotnych byÂł rosnÂący na nasÂłonecznionych zboczach pierwiosnek lekarski, ktĂłry szczegĂłlnie ÂłagodziÂł ataki kaszlu. W postaci leczniczej najczĂŞÂściej zaÂżywany byÂł jego sproszkowany korzeĂą. W medycynie ludowej zastosowanie pierwiosnka opieraÂło siĂŞ na zabobonie: zaÂżycie jego trzech kwiatĂłw uchodziÂło za skutecznÂą ochronĂŞ przed gorÂączkÂą i zÂłym urokiem. W Âśredniowieczu ÂświĂŞta Hildegarda z Bingen nazywaÂła pierwiosnek lekarski "kluczem niebios" i radziÂła:
"Ca³a moc jego ziela od s³oùca w górze pochodzi. Albowiem jedne zio³a krzepi przede wszystkim s³oùce, insze zaœ ksiê¿yc. [...] To ziele przedsiê od s³oùca moce swoje czerpie, przeto melancholijê w cz³owieku gubiÌ zdolne. Melancholia bowiem, gdy w cz³owieku siê podniesie, smêtnym go czyni, a zachowanie jego niespokojnym; i rzec mu ka¿e s³owo Bogu przeciwne, co te¿ wiedz¹ duchy. Te bie¿¹ do niego i czêsto swymi podszepty do ob³êdu przywodz¹. Niech tedy cz³owiek ten ziele owo na ciele i na swym sercu po³o¿y, aby siê od niego rozgrza³y."
Jako najlepsze leki przy zaburzeniach trawienia, podawane by³y sproszkowane korzenie goryczki ¿ó³tej, zwanej równie¿ gencjan¹. Suche korzenie goryczki dodawane by³y te¿ w celu nadania charakterystycznego, gorzkawego smaku do likierów, wódek i piwa. Dawniej goryczka szeroko stosowana by³a przy leczeniu zwierz¹t. W pierwszych dwóch-trzech latach ¿ycia goryczka tworzy przyziemn¹ rozetkê o du¿ych, ciemnozielonych liœciach, a nastêpnie wydaje jedn¹ lub kilka wysokich do oko³o 1 metra ³odyg o jaskrawo¿ó³tych, zebranych w pêczki kwiatach. Najcenniejszym leczniczo jest korzeù, który nale¿y stosowaÌ dla pobudzenia ³aknienia w postaci wysuszonej, gdy¿ œwie¿y mo¿e powodowaÌ wymioty.
Bóle g³owy koi³y za¿ywane pod postaci¹ wysuszonej, sproszkowanej tabaki koszyczki kwiatowe arniki górskiej. Ta ¿ó³to kwitn¹ca roœlina przyk³adana by³a równie¿ w formie ok³adów koj¹cych bóle reumatyczne, choroby skóry i oparzenia. Jako maœÌ rozgrzewaj¹ca jest do dziœ popularna po czeskiej stronie gór. Arnika górska jest roœlin¹ truj¹c¹, a badania nad ustaleniem jej sk³adu chemicznego nie zosta³y dotychczas zakoùczone.
Krwawnik pospolity ze wzglêdu na swoje lecznicze w³aœciwoœci by³ nazywany "zielem ¿o³nierzy". Wyrastaj¹cy do oko³o 80 cm, o drobnych, bia³ych kwiatach skupionych w baldachy, roœnie obok dróg miêdzy ³¹kowymi kwiatami i na zboczach górskich. Krwawnik posiada³ moc tamowania krwi, leczy³ rany, stany zapalne i dolegliwoœci trawienne.
Bardzo ceniona by³a, lecz¹ca ponoÌ wszelkie dolegliwoœci, lilia z³otog³ów. Uwagê w tej roœlinie zwracaj¹ zwisaj¹ce, ró¿owe lub czerwone kwiaty z charakterystycznymi ciemnymi plamami na p³atkach. Wystêpuj¹ca do granicy kosówki w Karkonoszach i Górach Izerskich lilia z³otog³ów to popularna podhalaùska "leluja".
Wysoki, pe³en drobnych, ró¿owawych kwiatów koz³ek lekarski znany jest czêsto pod postaci¹ alkoholowej nalewki jako popularna waleriana. Z powodu przenikliwej woni korzeni koz³ek by³ okreœlany jako "cuchn¹ce ziele", choÌ same kwiaty maj¹ s³odkawy, przyjemny zapach. W³aœnie ze wzglêdu na przenikliwy zapach koz³ek stosowany by³ jako œrodek maj¹cy zapobiegaÌ "morowemu powietrzu", czyli chorobom zakaŸnym. Koz³ek poszukiwany by³ ze wzglêdu na lecznicze w³aœciwoœci korzenia, który stosowano jako skuteczny œrodek uspokajaj¹cy. Napar z koz³ka dodawa³ si³ i usuwa³ zmêczenie oraz likwidowaÌ mia³ dolegliwoœci ¿o³¹dkowe.
Jednym ze szczególnych zió³ o podwójnym charakterze przyprawowym i leczniczym by³ bylica pio³un. Pio³un by³ popularny pod postaci¹ zio³owej czapki, która zak³adana na noc pomaga³a usuwaÌ bezsennoœÌ. Wieszano równie¿ tê roœlinê w szafach na mole i dodawano sok pio³unu do atramentu, aby chroniÌ pisane nim dokumenty przed myszami. Zabójczy w wiêkszych dawkach wywar z liœci bylicy pio³un odpowiednio stosowany oczyszcza³ krew i zwalczaÌ mia³ wszelakie trucizny. Szerok¹ s³aw¹ pio³un okry³ siê w XIX w, kiedy sta³ siê sk³adnikiem halucynogennego absyntu. Jest to napój bêd¹cy mieszanin¹ wyci¹gów alkoholowych z w³oskiego kopru, any¿u, melisy i pio³unu. Dziœ jeszcze absynt jest popularny w krajach basenu Morza Œródziemnego, szczególnie we Francji, a tak¿e w s¹siednich Czechach. Pio³un dodawany jest tak¿e do win typu wermut, nadaj¹c im charakterystyczny, gorzkawy posmak. Moc lecznicz¹ mia³a te¿ bylica pospolita:
"Ziele owo przednio leczy wszelk¹ bia³og³ów niemoc. Za¿yjesz z niej wywar, a pobudzi up³yw miesiêczny. Tako¿ bêdzie, gdy macica z niej rozgrzewaj¹cy kompres otrzyma".
Niemniej popularne by³y dzia³aj¹ce koj¹co na serce i niewydolnoœÌ kr¹¿enia napary lub wyci¹gi ze sproszkowanych liœci naparstnicy purpurowej. Jest to dwuletnia bylina, tworz¹ca w pierwszym roku liœciast¹ rozetkê, a w drugim - piêkne purpurowe b¹dŸ ró¿owe kwiatostany, których okres kwitnienia przypada w górach na czerwiec i lipiec. Niew³aœciwe stosowanie tej truj¹cej roœliny mo¿e powodowaÌ ciê¿kie zatrucia, koùcz¹ce siê nieraz œmierci¹.
Karkonoscy laboranci oraz waloùscy poszukiwacze minera³ów i kamieni szlachetnych chêtnie szukali otwieraj¹cej ponoÌ drogê do ukrytych skarbów konwalii zwanej od pory kwitnienia majow¹. Bia³e, dzwoneczkowate kwiaty konwalii u¿ywane by³y po zanurzeniu w winie jako lek przeciw atakom padaczki i chorobom serca. W karkonoskim zio³olecznictwie wykorzystywano te¿ korzeù i wysuszone liœcie.
Jako jedyny ponoĂŚ na bĂłle brzucha, przy przeziĂŞbieniach i kaszlu, podawany byÂł korzeĂą roÂśliny o nazwie arcydziĂŞgiel litwor. Ta dwuletnia, osiÂągajÂąca niejednokrotnie 2-2,5 metra wysokoÂści roÂślina, kwitnÂąca od maja do lipca, wystĂŞpuje najczĂŞÂściej nad brzegami gĂłrskich potokĂłw. W anonimowym rĂŞkopisie klasztornym z XV w. na pierwszej stronie znajduje siĂŞ traktat o nalewce z arcydziĂŞgla:
"Kto rano i wieczorem pije po dwa ³uty nalewki na arcydziêglu, tego piersi ponad wszelk¹ miarê ulgi zaznaj¹, jeœli drêczy je ropa albo œluz, od których przez napój ów uwolnione bêd¹. Picie tej¿e nalewki takim sposobem przez 12 lub 14 dni wielce pomaga na z³y, gnuœny ¿o³¹dek. Picie co rano na czczo dwóch ³utów nalewki na arcydziêglu krzepi ca³e cia³o".
ArcydziĂŞgiel znany byÂł rĂłwnieÂż jako dziĂŞgiel lekarski, dziĂŞgiel wielki, ziele anielskie, korzeĂą archangielski lub ziele dÂżumowe. W Europie ÂŚrodkowej arcydziĂŞgiel rozpowszechniÂł siĂŞ w trakcie wielkiej epidemii dÂżumy w latach 1348-1349. Legenda gÂłosi, Âże ukazaÂł siĂŞ wtedy ludziom archanioÂł Rafael i daÂł im tĂŞ roÂślinĂŞ dla ochrony przed "czarnÂą ÂśmierciÂą", czym tÂłumaczÂą siĂŞ niektĂłre inne nazwy arcydziĂŞgla. Zawarty w roÂślinie olejek eteryczny staÂł siĂŞ skÂładnikiem wielu zioÂłowych nalewek i likierĂłw, jak na przykÂład sÂławnego likieru benedyktyĂąskiego. DziÂś w sprzedaÂży jest wĂłdka - dziĂŞgielĂłwka. Ziele to jest waÂżnym skÂładnikiem "wina waloĂąskiego mĂŞskiego", ktĂłre za przyzwoleniem Wielkiego Mistrza Sudeckiego Bractwa WaloĂąskiego moÂżna degustowaĂŚ w Szklarskiej PorĂŞbie w Starej Chacie WaloĂąskiej.
Do leczenia ran, osuszania wrzodów, na kaszel, gor¹czkê czy biegunkê wykorzystywane by³y liœcie pospolitej babki w¹sko i szerokolistnej. LiœÌmi babki, czasem roztartymi lub prze¿utymi, ok³adano miejsca uk¹szeù przez czêste w górach ¿mije, kleszcze i owady.
Wystêpuj¹cy na zboczach Karkonoszy i Gór Izerskich dziurawiec zwyczajny jest to niewysoka roœlina o z³ocisto¿ó³tych kwiatach, kwitn¹ca od czerwca do sierpnia. Kwitn¹cy w okresie Nocy œw. Jana - 24. czerwca dziurawiec zwany by³ zielem œwiêtojaùskim. Inn¹ nazw¹ roœliny by³y "krew œw. Jana Chrzciciela" lub "krew Matki Boskiej", gdy¿ po roztarciu kwiatu dziurawca pojawia siê na palcach czerwony sok. W œredniowieczu i w czasach nowo¿ytnych ziele dziurawca s³u¿y³o do wypêdzania diab³a lub zdejmowania z³ego uroku z duszy, dlatego zwano go fuga daemonum, czyli "ucieczk¹ demonów". Wi¹za³o siê to z tym, ¿e przygnêbienie i melancholiê przypisywano dzia³aniu z³ych mocy, co w pewnym sensie odpowiada najwa¿niejszemu obecnie zastosowaniu dziurawca jako leku antydepresyjnego. Dziurawiec znany by³ jako lek uniwersalny. Pomaga³ przy nerwicach, bezsennoœci i stanach lêkowych oraz w zaburzeniach trawienia, chorobach w¹troby, a tak¿e leczeniu ran.
Z innych zió³ karkonoskich pilnie poszukiwany by³ ze wzglêdu na leczniczy korzeù dziewiêÌsi³ bezg³owy. DziewiêÌsi³ bezg³owy najczêœciej spotkaÌ mo¿na na nas³onecznionych górskich ³¹kach i trawiastych zboczach, gdzie kwitnie od sierpnia do wrzeœnia. Roœlina o postrzêpionych, ostrych liœciach posiada piêkny, lœni¹cobia³y, bez³odygowy kwiat, który otwiera siê tylko w s³oùcu, natomiast w dni d¿d¿yste zamyka siê, co chroni kwiaty i py³ek przed zmokniêciem. Ta rzadka, bêd¹ca pod œcis³¹ ochron¹ roœlina, wystêpuje jako popularny motyw ornamentacyjny w sztuce ludowej Podhala. Ju¿ sama nazwa roœliny mówi o uzdrowicielskich w³aœciwoœciach, gdy¿ pochodzi od dziewiêciu uzdrowicielskich si³, które roœlina w sobie zawiera. W dziewiêÌsile znajdowaÌ siê mia³ magicznie potrojony leczniczy iloraz mocy trzech œwiatów: nieba, ziemi i piek³a. Wyci¹g z korzenia leczyÌ mia³ wszelkie choroby, lecz najbardziej skuteczny przeciw zaburzeniom trawienia, wszelkim "gor¹czkom" i mia³ silne dzia³anie antybakteryjne.
SzczegĂłlne znaczenie miaÂł czosnek pospolity, stosowany w wiedzy magicznej jako chroniÂący od zÂłych duchĂłw i urokĂłw, znany przy tym jako afrodyzjak i lek na wiele dolegliwoÂści. W zielniku Simoniusa Sireniusa z 1613 r. znajduje siĂŞ ponad 100 wskazaĂą leczniczych tej roÂśliny, z ktĂłrych wiele nie straciÂło do dziÂś swojego uzasadnienia:
" [...] czosnek mocz zawÂściÂągniony wywodzi y pĂŞdzi...wÂątrobne ÂżyÂły zamulone otwiera... wyciera i gÂładzi piszczaÂłkĂŞ, przez ktĂłrÂą tchnienie miewamy...kaszel zastarzaÂły uspokaja... dychawicznym bywa ratunkiem...ciaÂło rumiane y twarzy rumieĂącĂłw dodawa..."
Wielkim zainteresowaniem dawnych zielarzy Karkonoszy i GĂłr Izerskich cieszyÂła siĂŞ rĂłwnieÂż kokoryczka wonna zwana teÂż pieczĂŞciÂą krĂłla Salomona, rdest wĂŞÂżownik i legendarny korzeĂą mandragory.
Oprócz chronionych dziœ w wiêkszoœci zió³ zbierano mchy, halucynogenne grzyby, w tym muchomory, niektóre rodzaje huby, korê, igliwie kosówki czy owoce krzewów. Wysoko cenione i poszukiwane jako afrodyzjak, lecz zdradliwie truj¹ce w wiêkszych dawkach by³y czerwone jagody krzewu wawrzynka wilcze³yko.
Johannes M. Praetorius (1630-1680) tak opisywaÂł karkonoskie zioÂła:
"W górach powszechnie rosn¹ piêkne zio³a i korzonki. S¹ one tutaj dwa razy grubsze i wiêksze jak na nizinach. Szczególnie czêsto roœnie w Karkonoszach truj¹ce ziele tojadu mocnego i pstrego. Okaz mêski kwitnie piêknie na niebiesko, zaœ okaz ¿eùski zupe³nie bia³o-niebiesko. Równie czêsto roœnie tu du¿o ma³ych porzeczek, jako czerwone, bia³e i czarne, s¹ bardzo du¿e i maj¹ piêkniejszy czerwony sok ni¿ te we wsi. S¹ te¿ porzeczki czerwone szczególnego rodzaju, pod³ugowate jak gruszka, wybornie dobrego smaku. Z ró¿ rosn¹ tylko dzikie, ale s¹ bardzo du¿e, a p³atki maj¹ nadzwyczaj grube i t³uste, bardzo przeczyszczaj¹ i s¹ chêtnie kupowane przez aptekarzy. Poni¿ej góry [Œnie¿ki - przyp. P.W.] , od strony Czech , jest pewna dolina, nazywana Diabelska Dolina. Tam Duch [karkonoski Duch Gór - przyp. P.W.] ma swój ogród, a w nim mo¿na znaleŸÌ wspania³e zio³a i korzenie, jak prawdziwy bia³y korzeù, ziele ksiê¿ycowe, korzeù mandragory, bia³ego stra¿nika przydro¿nego lub ³ani skok i wiele innych wspania³ych rzeczy. Kto jednak ma coœ stamt¹d otrzymaÌ, ten musi to otrzymaÌ od Ducha. Jeœli jednak ktoœ sam si³¹ chce mu coœ zabraÌ przez podstêp lub w inny sposób, ten nara¿a swe cia³o i ¿ycie na niebezpieczeùstwo. On, Duch, czyni równie¿ dobro i wielu cudownie obdarowa³."


http://www.muzykaserc.pl/?txt=35
Zapisane
  • Kiara
  • Administrator
  • Ekspert
  • *****
  • Wiadomości: 2458
  • Zobacz profil
Odp: ROÂŚLINY LECZNICZE......
« Odpowiedz #3 : Październik 27, 2015, 11:18:25 »
http://pytyja.blox.pl/htm...69,170.html?5,1

Dwie wypowiedzi ze strony Ewy Seydlitz, tej od tÂłumaczeĂą Nostradamusa. TrafiÂłem przypadkiem, moÂże siĂŞ przyda:

1
ZÂłoto alchemikĂłw
Nieznany Informator dodaje:

"W³aœciwoœci monoatomowego z³ota mniej wiêcej Ci opisa³em, ale nie to jest istotne najbardziej. Podobne w³aœciwoœci maj¹ pierwiastki z grupy platynowców, do której nale¿¹ platynowce lekkie: ruten Ru liczba atomowa 44 ciê¿ar w³. 12.29g/cm3., rod Rh l.a. 45, c.w³. 12,49g/cm3, pallad Pd l.a. 46 c.w³.12,09g/cm3 oraz platynowce ciê¿kie, do których nale¿¹: osmos l.a 76 c.w³. 22,50g/cm3; iryd Ir l.a. 77 c.w³. 22,49 i platyna Pt l.a.78, c.w³. 21,45 g/cm3; srebro le¿y obok platynowców lekkich, Ag l.a.47, c.w³. 10,5g/cm3, a z³oto jest na nastêpnym miejscu, a przed platynowcami ciê¿kimi Au l.a. 79 c.w³.19,3 g/cm3. Zapamiêtaj Ruten l.atomowa 44 oraz Iryd liczba atomowa 77. Oba te pierwiastki, jak i ca³a grupa platynowców nale¿¹ do pierwiastków ziem rzadkich, do których nale¿y jeszcze kilka innych pierwiastków o ciekawych w³aœciwoœciach, jednak te dwa pierwiastki maj¹ szczególne znaczenie, posiadaj¹ bowiem w³aœciwoœci podobne do monoatomowego z³ota, to znaczy, ¿e podgrzane do krytycznej temperatury strac¹ na wadze 44%, albo stan¹ siê niewa¿kie ca³kowicie. Potem przy kolejnej zmianie temperatury znowu wróc¹ do normalnej wagi. W zale¿noœci od temperatury wyprawiaj¹ najdziwniejsze harce, wprowadzaj¹c œwiat oficjalnej nauki w niewyobra¿alne k³opoty, bo niby s¹, ale ich nie ma i nie mo¿na ich wykryÌ ¿adnymi metodami bezpoœrednimi, ale mo¿na je zidentyfikowaÌ sposobem, nie metod¹ naukow¹, a znan¹ œredniowiecznym alchemikom. Przypomnij sobie traktat o przygotowaniu czerwonego proszku do transmutacji ¿elaza w z³oto; brali merkurego (rtêÌ) i gotowali go tak d³ugo, a¿ znikn¹³ z ampu³ki szczelnie zamkniêtej. A potem robili z tej niewidocznej rtêci tlenek o kolorze czerwonym, posypywali sztukê ¿elaza, razem podgrzewali i oto pojawia³o siê najczystsze z³oto.
Trochê inn¹ metod¹, ale te¿ na drodze transmutacji (chemia œrednich energii) pewien m³ody naukowiec (jeszcze wtedy istnia³o ZSRR) otrzyma³ z drutu ¿elaznego z³oto, zosta³o ono bardzo starannie poddane wszystkim mo¿liwym analizom w jednym z instytutów akademii nauk ZSRR i analizy potwierdzi³y jego zadziwiajac¹ czystoœÌ. Zachêcono tego cz³owieka do opracowania nowego dzia³u chemii, co zrobi³ doœÌ skwapliwie, a nastêpnie cz³owiek ten trafi³ do ³agru, wydanie ksi¹¿ki zosta³o w ca³oœci wycofane, a temat chemii œrednich energii zosta³ przez oficjaln¹ naukê wyœmiany, jako niedoœcignione marzenie œredniowiecznych, nieoœwieconych szarlatanow - alchemików.
I wszystko by graÂło, gdyby nie pewien farmer z Arizony, ktĂłry chciaÂł siĂŞ dowiedzieĂŚ, jaki jest skÂład chemiczny ziemi na jego polach, w celu odpowiedniego jej przygotowania tak, Âżeby kamienna pustynia wydawaÂła wysoki, kukurydziany plon. W trakcie wieloletnich badaĂą, prowadzonych pierwotnie przez instytuty naukowe, a potem juÂż badania samodzielne znalazÂł monoatomowe ruten i iryd w popiele mĂłzgĂłw krĂłw, bo o takie mĂłzgi byÂło najÂłatwiej.
Moja znajoma pracowa³a na oddziale raka mózgu w szpitalu w Omsku, na Syberii, jako pielêgniarka. Wiele osób tam umiera³o, a potem by³a robiona sekcja zw³ok, w tym szczegó³owe badania mózgów. M³oda w tamtym czasie dziewczyna szczególnie zainteresowa³a siê gruczo³em, który nazywa siê szyszynka (po rosyjsku: szyszkowidnaja ¿eleza), a powodem zainteresowania by³o to, ¿e gruczo³ ten w znacznej mierze jest wype³niony bardzo drobnym piaseczkiem, jak ona mówi³a. Ale ten piaseczek to mieszanina monoatomowych irydu, rutenu i byÌ mo¿e z³ota, a te aktywowane si³¹ woli cz³owieka trac¹ na wa¿koœci, co wyjaœnia mo¿liwoœci lewitacji i odbioru zjawisk parapsychicznych. Jakie to proste, gdy siê wie, i jak nieprawdopodobne wydaj¹ siê "sztuki" magów, którzy umiej¹ lataÌ bez skrzyde³, tylko si³¹ woli.
To z kolei kojarzy mi siê z ludŸmi Boreasza, ludŸmi wiatru pó³nocnego, których wizerunki w locie nad otwartym morzem s¹ uwiecznione na naskalnych rysunkach na pó³nocy Wysp Brytyjskich. ByÌ mo¿e ludzie Boreasza przylatywali z terytoriów dziœ znanych jako Grenlandia, Kanada, albo mityczna Atlantyda."

2
ZÂłoty proch

Siostro, spójrz, oto z³oty chrz¹szcz siada na twojej tablicy œciennej, na pó³ zakryty bia³¹ kartk¹ papieru, co ciekawe z bardzo d³ugim, prawie niewidocznym ryjkiem-ssawk¹, niegroŸny pod tym wzglêdem, ale na swój sposób ciekawy...
ZapowiedÂź ziÂściÂła siĂŞ listem od Nieznanego Informatora:

" Piszesz o graalu, exaliburze, mannie i innych ciekawostkach. Manna - to nazwa, która wziê³a siê z pytania faraona: "Kiedy bêdzie (man-na?)?", A chodzi³o mu o monoatomowe z³oto, maj¹ce postaÌ bia³ego, s³odkiego w smaku proszku. Zosta³ on odkryty w œwi¹tyni Hatszepsut na Pó³wyspie Synajskim podczas badaù archeologicznych, które potem, jako nie pasuj¹ce zosta³y prawnie utajnione. Wiem o tym z lektury opisuj¹cej badania pewnego amerykaùskiego farmera z Arizony. Wyniki jego badaù s¹ zaskakuj¹ce, a wnioski pokazuj¹ w pe³ni ob³udê wspó³czesnego œwiata techniki i pieniadza.
Tak, czy inaczej opisy œredniowiecznych alchemików i masoùskich Mistrzów Rzemios³a s¹ niezwykle precyzyjne. Oni znali i stosowali chemiê œrednich energii, wspó³czeœnie zakazan¹ na ca³ym globie, bo transmutacja metali jest bardzo prosta. W tym momencie, gdyby siê to wyda³o, z³oto i inne metale szlachetne sta³yby siê tak popularne jak ¿elazo, czy alumunium. Ca³a ekonomia œwiatowa oparta na parytecie z³ota straci³aby w tym momencie sens, st¹d d¹¿enie do globalnego pieni¹dza wirtualnego. Zachwianie chwilowe, kilkudniowe, systemu bankowego w skali œwiatowej da wiecej negatywnej energii, ni¿ wielkie wojny i ciê¿kie cierpienia. To pokazuje prawdziwych ogoniastych autorów i konsekwentnych realizatorów globalizacji.
A wracaj¹c do manny: monoatomowe z³oto ma w³aœciwoœÌ utraty masy, przejœcia jej w inny wymiar i jest to proces termicznie kontrolowany i odwracalny. Moj¿esz spali³ na proch z³otego cielca. Ale ze z³ota mo¿na zrobiÌ tylko z³oto, Biblia nic nie mówi o losach tego prochu, a to w³aœnie by³a manna, Jezus potomek Wielkich Rzemieœlników, dok³adnie wiedzia³ o czym mówi w modlitwie paùskiej: "chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj", ten chleb to manna ze z³ota jednoatomowego.
Blok kamienny posypany takim proszkiem traci na wadze, mo¿na go przemieœciÌ jednym palcem i nie trzeba by³o do budowy piramidy wielkich ramp ziemnych, ani innych poronionych pomys³ów. Budowle takie wznoszono, u¿ywaj¹c do budowy z³ota o specjalnych w³aœciwoœciach. ByÌ mo¿e i dzisiaj uda³oby siê w g³êbi piramid znaleŸÌ drobinki tego z³ota. Ale ma ono te¿ dziwne "cudowne" w³aœciwoœci uzdrawiaj¹ce, taki proszek podawany w iloœci paru mg przez kilka dni usuwa najciê¿sze choroby, jakie dzisiaj zna œwiat, to w strefie materialnej, a w strefie niematerialnej, duchowej, powoduje zmianê œwiadomoœci ludzi, leczonych tym "preparatem". Jest to wiêc lekarstwo dla cia³a i ducha, st¹d podœwiadome przywi¹zanie ludzi do ozdób i wyrobów ze z³ota.
W swoich wizjach jesteœ ca³y czas w kontakcie z rzeczywist¹ histori¹, bo ta która do nas oficjalnie dociera jest peanem na czeœÌ sprawuj¹cego w³adzê satrapy...".
Zapisane
Strony: [1]
KOD PESZEROWY I WIEDZA WSPÓŁCZESNA | WSPÓ£CZESNO¦Æ | Mistyka oraz przekazy obecne (Moderatorzy: ArcykapÂłan, Kiara) | ROÂŚLINY LECZNICZE......
Skocz do:  

Polityka cookies
Darmowe Fora | Darmowe Forum

voters pomorska homofriends rozmowcy wrzeciono